\"Ίσως και να αρκεί η \"διάθεση της απομυθοποίησης\"μίας κατάστασης για να μας δώσει την πραγματική διάστασή της.\"
Αυτο ακριβως......
Την καλησπερα μου.Πως εισαι;
Printable View
\"Ίσως και να αρκεί η \"διάθεση της απομυθοποίησης\"μίας κατάστασης για να μας δώσει την πραγματική διάστασή της.\"
Αυτο ακριβως......
Την καλησπερα μου.Πως εισαι;
Είμαι μια χαρά καλό μου.Παρόλες τις αντιξοότητες.Διατηρώ έναν άκρατο αισιοδοξισμό,έναν απέραντο θετικισμό,έναν φοβερό κάνω-την-ανάγκη-φιλοτιμισμό,έναν παλιμπαιδισμό,τέτοια λέμε.:D
Σε λίγο θα βάλω και καμιά μουσικούλα,κάνα κοκτέιλ,θ\'ανάψω και κάνα κεράκι(όχι στην παναγία,μην παρεξηγούμαστε,λολ)και ποιος με πιάνει.Φιλιά,να περάσεις ένα όοομορφο βράδυ.Δε θέλω μαύρες σκέψεις ΛΕΜΕΕΕ.:D
Μια απο τα ιδια....μπυρα και αγιος ο θεος!Και μουσικη φυσικα.....
Σου ευχομαι ενα καλο βραδυ να εχεις!
Η άστεγη μπαλάντα μας απόψε βρήκε σπίτι
τα κατάφερε καλά εστω και με τη τρίτη
και όσο ωραία ήταν η φέξη ετσι θα ναι και η χάση
με τούτη τη μπαλάντα που μαζί μας θα γεράσει
Θυμήθηκα ξανά κάποιον που μου \'χε πεί
αν συνηθίσεις την σιωπή σειρά μετά έχει η ντροπή
κι αναρωτιέμαι ξανά πέρα πως θα τα βγάλω
νοιώθω μικρή φωνή σε ταξίδι μεγάλο
που με φλερτάρει η κιθάρα και τα \'χω κάνει μαντάρα
κι όσο μοιάζει απλό τόσο μου μοιάζει κατάρα
αν είναι όσα πω να ταξιδεύουν για πάντα
πρέπει να μοιάζουν τραγούδι, μια άστεγη μπαλάντα.
Στο δικό μας σπιτικό ίδια η χάση με τη φέξη
γυμνή η ψυχή μου έτσι γουστάρω κι όσο αντέξει
φρεσκοξεπλημένη αγάπη μου \'χει στήσει καρτέρι
δεν φοβάμαι μα λυπάμαι δεν της δίνω το χέρι.
Προτιμώ να γυρίζω στο φεγγάρι και να λέω ευχαριστώ
σε ένα μπουκάλι με αλκοόλ σαράντα τοις εκατό
στην μοναξιά μου να φτιάχνω παραμύθια με κόσμο
να ρίχνω ψύχουλα μη χάσω το δρόμο.
Στην άστεγη μπαλάντα μας κανέναν δεν τρομάζει η φυγή
στα πέτρινά τους χρόνια εμείς μαζεύαμε βροχή
κανέναν πούστη ακόμα δεν κάναμε δώρο στο χώμα
γι\' αυτό με κυνηγάει ένα βρόμικο στόμα.
Σ\'αυτήν εδώ την μπαλάντα οι ανάσες γίνονται ευχές
και μαχαιριές οι ματιές
κι αν δε σου μοιάζει χιπ χοπ σαν τα συνηθισμένα
δεν με νοιάζει εδώ η κιθάρα ρε βαράει για μένα.
Η άστεγη μπαλάντα μας απόψε βρήκε σπίτι
τα κατάφερε καλά εστω και με τη τρίτη
ήρθε να με φιλιώσει και εγω τα ανέχτηκα
ήρθε να μου θυμίσει ποσο πολύ ξοδεύτηκα
σε τούτη τη hiphόπολη που ρίχνει ψέμα βροχή
στους δειλούς μόνο ταιριάζει η φυγή
και όσο ωραία ήταν η φέξη ετσι θα ναι και η χάση
με τούτη τη μπαλάντα που μαζί μας θα γεράσει
Βαράει κι ο χρόνος παρέα, αλλα ποιός τον παίρνει σοβαρά
στο φευγιό μας δεν τον βάζουμε ποτέ σε σειρά
ένα μικρόφωνο δεν φτάνει ούτε η κιθάρα περισσεύει
απόψε τα άλλα η ψυχή μας μάλλον δεν τα αποφεύγει.
Κι εσύ μαλάκα που βιάστηκες να χαρείς
μου έδωσες τόσο κουράγιο απ\' το Low Bap να το βρείς
να \'σαι καλά κι έτσι να βιάζεσαι πάντα
κι εγώ θα σου στέλνω πάντα τα άσχημα μαντάτα.
Την προηγούμενη φορά είπαμε να μην νοιαστεί κανείς
αλλά νοιαστήκαν αρκετοί κόντρα της παρακμής
γι\' αυτό για πάρτη τους τα λέμε όλα απόψε
κι αν θες να αφήσεις κακό λιγάκι, κόψε.
Η άστεγη μπαλάντα μας φοβάται πια τους τοίχους
ξέφυγε απ\'τους ήχους, φίλιωσε με τους στίχους
συνήθισε στο κρύο, βαρέθηκε τα αντίο
έφτιαξε το ρεφρέν της και μοιράστηκε στα δύο.
Η άστεγη μπαλάντα μας απόψε βρήκε σπίτι
τα κατάφερε καλά εστω και με τη τρίτη
ήρθε να με φιλιώσει και εγω τα ανέχτηκα
ήρθε να μου θυμίσει ποσο πολύ ξοδεύτηκα
σε τούτη τη hiphόπολη που ρίχνει ψέμα βροχή
στους δειλούς μόνο ταιριάζει η φυγή
και όσο ωραία ήταν η φέξη ετσι θα ναι και η χάση
με τούτη τη μπαλάντα που μαζί μας θα γεράσει
Μας άφησε πολλά, ενώ είχε τάξει λίγα
μας έδειξε πατρίδα μα έκανα πως δεν είδα
έφυγε σαν γουλιά μα μου \'χει αφήσει τ\' άρωμά της
χάθηκε μακριά μα ακούω ακόμα την καρδιά της.
Εγώ της είχα πεί αν θέλει να μείνει στην ψυχή μου
για πάντα μα εκείνη γέλασε μαζί μου
μου \'πε ευχαριστώ κι ένα όχι ευγενικά
και πως ποτέ από φτωχούς δεν παίρνει δανεικά.
Η άστεγη μπαλάντα μας απόψε βρήκε σπίτι
τα κατάφερε καλά εστω και με τη τρίτη
ήρθε να με φιλιώσει και εγω τα ανέχτηκα
ήρθε να μου θυμίσει ποσο πολύ ξοδεύτηκα
σε τούτη τη hiphόπολη που ρίχνει ψέμα βροχή
στους δειλούς μόνο ταιριάζει η φυγή
και όσο ωραία ήταν η φέξη ετσι θα ναι και η χάση
με τούτη τη μπαλάντα που μαζί μας θα γεράσει
Active Member
τελειοι στιχοι...:)
Ειναι.... :) που να ακουσεις και την μουσικη
::):):)
kai kati allo...poy diabasa apopse..
Afisa ton eafto mou ston dromo eksw apo to parathiro mou....na steketai sto vrwmiko sokaki pou mia lampa edine ena kitriniasmeno xrwma mesa stin nyxta..koitakse sa xamenos gia ligo trigirw tou kai arxise na perpata siga siga...
Afisa ton eafto mou se ena palio stathmo me mia valitsa sto xeri.....ena aspromavro topio...molis eixe teleiwsei ti douleia tou kai itan etoimos na gyrisei....na gyrisei i na fygei? oute aftos de kserei...
Afisa ton eafto mou dipla sti thalassa na kathete kai na xazevei...isws kai na perimenei...alla ti...o ilios epefte...i wra eixe perasei kai ekeinos itan wra ekei....arxise na erxete enas elafros anemos pou eferne mia psixra kai ekeinos itan me kontomaniko
Afisa ton eafto mou se ena vroxero meros me mia kaparntina...na vrexei tou thanata...kai ekeinos na kathete...na einai thlimmenos alla na tou aresei afto....na vrexete mexri to kokkalo kai anti na treksei na kalyftei na parakalaei na mi stamatisei pote afti i vroxi
Afisa ton eafto mou mesa se mia varka katakalokairo....me ena feggari pio megalo apo pote...toso mple kai gemato oso tipota allo....na peftei apo ti varka kai na kanei mpanio sto feggarodromo....na girizei to kefali tou kai na exei xasei ti varka...alla na min ton noiazei...na kolympa mexri na ftasei to feggari....
Afisa ton eafto mou se mia spilia dipla sti thalassa....na xazevei ti limni pou yparxei sto kentro tis spilias...kai na mi thelei na fygei pote apo ekei...oti kai na ginei....na perimenei ti palliroia...
Vrika ton eafto mou ksana se afto to grafeio na kathete kai na grafei mesa sti nyxta..exei paei treis...itan wraio to taksidi....
και εμεις σε ευχαριστουμε που μας μετεφερες αυτο το ταξιδι...ηταν ομορφο...:)
Τα ταξιδια του μυαλου αξιζουν περισσοτερο απο οσες φορες κι αν ταξιδεψεις με διαφορα μεσα..
Ειναι αληθεια και μακαρι να εχω την δυναμη να το κανω οσο ζω
Σε ευχαριστω,ειναι πολυ ομορφο!
νομιζω πωσ κανεισ γεννιεται ταξιδιωτης...
και οταν δεν ταξιδευει ..βασανιζεται.....
το ταξιδι δεν εχει να κανει με το προορισμο.. αλλα με την ιδια την διαδρομη...
και ειναι μαγικο..γιατι συχνα εχει διαφορετικουσ κανονεσ και πλαισια απο την πραγματικοτητα.. ειναι σαν κατι ξεχωριστο..σαν αλλη κατηγορια..
..αρκει να να μπορει κανεισ να το διαχειρηστει σωστα..να μην τα μπλεξει...
γιατι αλλο το ταξιδι..
και αλλο η συμαγης...ζωη ..που ζουμε..
Ακριβως ετσι......
Κληασπερα σας..
Ελπιζω να ειστε ολοι καλα!!
Με εχει πιασει μα μανια τελευταιως αν και το θεωρω οτι ειναι μια αποδραση για μενα ..Θελω να βγαζω ομορφες φωτογραφιες.
Μαλιστα σκεφτομαι να ακολουθησω και μαθηματα.Παντοτε μου αρεσαν οι φωτογραφιες με τοπια,οπως και οι πινακες.Με ταξιδευουν,πας σε μερη με ματια σου.Αν και λενε πως η καλυτερη φωτογραφικη μνημη ειναι το μυαλο..Και καποιες φορες υπαρχει κατι ομορφο που βλεπεις και δεν μπορεις να το αποθανατησεις ουτε και με μια φωτογραφικη μηχανη.
Σας δινω μια σελιδα που εχω φωτογραφιες μου και ευχομαι να σας ταξιδεψουν εκει που πηγαν τα ματια μου.
Ευχαριστω
http://www.flickr.com/photos/36295148@N04/
Υπέροχο άλτερ!
Πάω να δω την ματιά σου:))
Να είσαι καλά.
Καλησπερα :)
Να εισαι οσο πιο καλα μπορεις!
Πως γινεται αραγε καποιες φορες να νιωθεις τοσο μονος;Οχι γιατι δεν υπαρχει κανενας,απλα γιατι δεν υπαρχεις εσυ.
Γιατι παθιαζομαστε τοσο πολυ να φτιαξουμε τον μεσα μας κοσμο;Γιατι μας πιανει πανικος οταν μενουμε απραγοι;
Γιατι ο πονος καρφωνεται τοσο βαθια μεσα μας;Και οταν χανεται η αγαπη απο κοντα μας μοιαζουμε τοσο αδυναμοι.
Γιατι δεν αισθανομαι πια;Γιατι εμεινα τοσο κενος;..Νιωθω να λειτουργω μηχανικα.Χωρις αιτια και σκοπο.Και φοβαμαι... οσο νυχτωνει φοβαμαι,οσο ξημερωνει τρομαζω.Μια αλλη μερα,αλλος ενας πονος,αλλη μια απωλεια.
Αδυνατω να με αρπαξω.Θελω να με ριξω μεσα βαθεια στο σκοταδι.Θελω να νιωσω κι αλλο αυτο τον πονο.Ισως με λυτρωσει.
Γιατι οι ανθρωποι αλλαζουν;Γιατι τα συναισθηματα οριζουν την συμπεριφορα μας;
Νιωθω κουρασμενος...Εξαντλημενος. Εχω ξεχασει πως ειναι να νιωθεις να χανεις τους παλμους σου απο λαχταρα.
Βαθυς ο υπνος...αργει το ξυπνημα.
Κάντο, ψάξε βαθιά μέσα σου και νιώσε...Quote:
Originally posted by Alterego
Αδυνατω να με αρπαξω.Θελω να με ριξω μεσα βαθεια στο σκοταδι.Θελω να νιωσω κι αλλο αυτο τον πονο.Ισως με λυτρωσει.
Μην το αφήνεις να φύγει, ζήσε το.
Αυτό οδηγεί πιο κοντά στην λύτρωση...
ΔΕΝ ΣΕ ΦΤΑΝΩ
( Συνομιλία με το συναίσθημα)
Μην κρέμεσαι τόσο
ψηλά
Δεν σε φτάνω
τα δάχτυλα τεντώνονται
έστω ελάχιστα
να σε αγγίξουν
λίγο στην άκρη
να νιώσουν την υφή σου
Μην κλειδαμπαρώνεσαι
και μη μου φεύγεις
Όλο ανυψώνεσαι
προς τον ήλιο
Θέλεις να στεγνώσεις
μα ξεραίνεσαι.
Θα σε ποτίζω
και τα χέρια θα μουσκεύω
Τις σταγόνες σου θα γεύομαι
σαν γάργαρο νερό.
Κι ας μεθώ
κι ας τα χάνω
πρόθυμα
θα κάθομαι
μές την παραζάλη σου
Γιατί θα σαι δροσιά
κάτω απο λιοπύρι
καλοκαιρινό
Ας γίνομαι μούσκεμα
κι ας αναρριγώ
Μον\' έλα
λίγο χαμηλά
γιατί έχω ώρα
που βρίσκομαι
στων ποδιών τις μύτες
και θαρρώ
θα χάσω την ισορροπία μου
μέσα στην τόση προσπάθεια.
:0)
Δεν είσαι μόνος Άλτερ.
Αλτερ μπράβο για τη φωτογραφία. Μου αρέσουν οι εικόνες σου, σου έχω ξαναπεί πως γράφεις κι εγώ βλέπω πίνακες. Τώρα θα φωτογραφίζεις κι εσύ θα βλέπεις συναίσθημα πέρα από τη στιγμή, πάντα συναίσθημα. Πως να σβήσει αυτή η ακόρεστη δίψα για συναίσθημα με δυο τραγούδια, με δυο λόγια ερωτικά, με δυο φωτογραφίες. Δεν αρκούν. Αν είσαι από αυτούς που όλο διψούν και σ\'έχουν αφήσει στη μέση της ερήμου πως να χορτάσεις με δυο στάλες Αλτερ μου; Πάντα θα διψάς και πάντα θα ζητάς πηγή και όαση. Μάθε πως δεν λυτρώνεσαι από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να κορέσει αυτή τη δίψα.
Θέλω να λέω καλλιτέχνες όσους νιώθουν την ίδια δίψα. Μην τα βάζεις με τον εαυτό σου. Μην τον καταπιέζεις.
weird μου, μου αρεσαν πολυ οι στιχοι σου...πολυ καλοι...:)
συμφωνω και μαζι σου narnia...πως να ξεδιψασεις εφοσον οσο πινεις απο την πηγη τοσο πιο πολυ χρειαζεσαι; Και με αυτον τον τροπο δημιουργεις ολο και πιο πολλα και ταξιδευεις ακομα πιο μακρια για να βρεις νεα πηγη με πιο δροσερο νερο και διαφορετικη γευση...μα δεν σου αρκει γιατι σου λειπει και η προηγουμενη και ξαναπλανιεσαι δεξια και αριστερα να βρεις καποια αλλη (ισως και παλι την ιδια)...και οσο ταξιδευεις και ανακαλυπτεις τοσο πιο πολυ στεναχωριεσαι γιαυτο που εμεινε πισω, ομως κερδιζεις κατι πολυ πιο σημαντικο και εισαι σε θεση να δωσεις κατι ακομα πιο σημαντικο...
δεν μπορουμε να εχουμε τα παντα που θελουμε και ολα μαζεμενα...αρα πρεπει να βρισκουμε παντα κατι που να γεμιζει το κενο μας και που μπορουμε να εχουμε...
http://www.youtube.com/watch?v=FnkYUw-zyao
Quote:
Originally posted by anoiksi
πως να ξεδιψασεις εφοσον οσο πινεις απο την πηγη τοσο πιο πολυ χρειαζεσαι;
για αυτο σταματας να πινεις επειδη μονο και μονο θες, και πινεις μονο οταν πρεπει.
και μενεις στασιμος;;;
και δεν ειναι οτι θελεις να πεις, αλλα ειναι αναγκη επιβιωσης...
γιατι στασιμος μενεις, οταν πινεις νερο οταν πρεπει?
οταν πρεπει να πιεις ηδη ειναι πολυ αργα, εχεις αφυδατωθει και εχεις γινει σαν αποξηραμενο φρουτο...τα υγρα σου δινουν ζωη, γιατι λοιπον να μην πινεις οσο εχεις αναγκη;; Γιατι να στερησε ζωη;; Γιατι να αυτοτιμωρησε;; Δεν βρισκω λογο...δεν ειναι κακο να ζητα κανεις λιγα παραπανω...
δηλαδη εσυ οταν διψας, και πινεις νερο εχεις αφυδατωθει και εχει γινει αποξηραμενο φρουτο?
περιεργο αυτο που μου λες για τον ανθρωπινο οργανισμο.
Το να πινεις οταν διψας, αρα πρεπει να πιεις νερο ειναι το αυτονοητο.
Το να πινεις με βασει τις αναγκες σου, παιζει να ειναι και πλαστο, οσο πλαστη ειναι η εποχη μας.
Οι αναγκες μας γενικα χρειαζονται μια επιτηρηση, αλλιως καθε μερα θα ανακαλυπτεις αναγκες και \"αναγκες\"
Οσο για το παραπανω, δεν ειναι θεμα ποσοτητας, αλλα αναγκαιας ποιοτητας και κατ εμε,
η ποιοτητα ειναι ενα αυστηρο ζητουμενο.
Οποτε μερικες φορες ειναι πολυ κακο να ζητας κατι παραπανω.
οταν φτασεις στο σημειο που να διψας ο εγκεφαλος σου εχει ηδη αφυδατωθει...η αφυδατωση επηρεαζει παρεπιπτοντος και τα συναισθηματα...δεν μπορεις να ανταπεξελθεις σε διαφορες καταστασεις, ανικανοτητα να αντιμετωπισεις οποιεσδηποτε προκλησεις, ενδιδεις στο φοβο, την ανησυχια, το θυμο και οποιαδηποτε αλλα συναισθηματα...
τα παραπανω που ισχυουν για τον ανθρωπινο σωμα πιστευω προσωπικα οτι ισχυουν και για την ψυχη...αν θελεις μπορω να σου πω και αλλα:)...
οσο αφορα την ποσοτητα και την ποιοτητα συμφωνω απολυτα μαζι σου...
ακομα και να εχεις αφυδατωθει, το να πιεις απροσεκτα νερο, μονο ζημια θα προκαλεσεις.
Σε καθε περιπτωση η υπομονη και η αυτοσυγκρατηση ειναι ο καλυτερος συμβουλος και φιλος.
Και πως αυτοσυγκατεις τον εαυτο σου;Και πως να κανεις υπομονη;Μπορει ενας διψασμενος να κανει υπομονη;
δεν ειναι σωστο ως προς τον εαυτο σου να μενεις διψασμενος ενω η πηγη ειναι διπλα σου...αν δεν πιεις θα εχεις μεγαλυτερο προβλημα απο οτι αν πιεις παραπανω...ετσι πιστευω...
τι κι αν πιεις;....αφου θα εισαι μια ζωη διψασμενος.Καλα θα ηταν να αφησουμε αναγκες μας στην ακρη.Δεν μας βγαζουν πουθενα.Απλα μας κναουν να ποναμε ολο και πιο πολυ
Αν πιεις χανει το νοημα ο προορισμος ,η επιτευξη?
Και να μη πιεις παλι αναγκη ικανοποιεις , οτι θες κανεις οπως θες συστρεφεις τον εαυτο σου.
Στην θεωρια...βεβαια, στην πραξη καπου χωλαινει το σκηνικο...
θα εχεις διαμορφωθει αναλογα με καθε περισταση και αλλιως...θα εχεις μαθει πραγματα...θα εχεις νιωσει πραγματα...και αλλωστε δεν ξερει κανεις για πιο λογο και σκοπο ηρθε ο καθενας μας σε αυτην την ζωη...Ισως ακριβως αυτον τον πονο να πρεπει να ζησουμε για να εχουμε να δωσουμε αυτο το κατι σε αυτον τον κοσμο...ξανα γυρναω στα ιδια απο πανω...αν δεν δοκιμασεις μενεις στα ιδια, στην ρουτινα και στην μονοτονια...
ναι ναι keep ετσι εχεις δικιο...
Παντα θεωρουσα τον πονο ως μεσο να μαθεις πραγματα , ειναι ενας τροπος να αντιλαμβανεσαι αυτο που σε περιβαλλει.
Η χαρα δεν στο δινει αυτο , ο πονος το δινει.
Καποιες σκεψεις και απο μενα.
Σε ευχαριστω φιλε Κιπ για την συμμετοχη σου...
Πιστευω και εγω στον πονο και στο τι μπορει να σου δωσει.Οταν τον εχεις νιωσει εντονα..και απο την χαρα ομως περνεις πολλα πραγματα.
Μπορεις να συστρεψεις τον εαυτο σου και να τον διαμορφωσεις αλλιως χωρις πονο?
Καθε αλλαγη επιφερει πονο , αλλα και γιατι να θες αυτη την αλλαγη διαρκως?
Την συνεχη κινηση?
Δεν το βλεπω σαν στασιμοτητα οχι.
Δεν μπορω να σκεφτω αυτη τι στιγμη γιατι ειμαι μακρια απο πονο αλλα και απο χαρα , ειμαι σε μια ρουτινα αυτη την στιγμη.
Και εγω ευχαριστω alterego και μου αρεσει πολυ το nickname σου:)
Ειναι περιεργο..οταν μπαινεις σε μια ρουτινα σε κανει πολυ διαφορετικο.Δεν μπορεις να σκεφτεις καν αν εισαι καλα η οχι. Καπως αυτο ειναι θεραπευτικο,αλλα απο την αλλη νιωθεις να χανεσαι,οταν δεν εισαι ανθρωπος της ρουτινας.Εμενα προσωπικα δεν μου αρεσει καθολου,αλλα καποιες φορες με λυτρωνει.
Υπαρχει η συνεχης κινηση γιατι επιλεγεις πραγματα που σε αναγκαζουν να τις κανεις.Ειναι καλα να βρεις αυτο που θα σου επιφερει καπως ηρεμια,χωρις εναλλαγες.Κουραζουν οι συνεχης αλλαγες.Κουραζουν πολυ.
Κάθε πόνος, μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή.
Κάθε αλλαγή σε χαρά,
κάθε χαρά σε νέο πόνο...
Κύκλος είναι και γυρίζει...
Όσο για την δίψα...
Ο καθένας διψάει για πράγματα διαφορετικά.
Το να κουμαντάρει αυτή την δίψα του,
είναι δικό του θέμα, όσο και αν το χρειάζεται.
¨οπως είναι και δικό του το θέμα να βρίσκει,
τι χρειάζεται.
Τα παντα ρέουν...Quote:
Originally posted by Alterego
Ειναι περιεργο..οταν μπαινεις σε μια ρουτινα σε κανει πολυ διαφορετικο.Δεν μπορεις να σκεφτεις καν αν εισαι καλα η οχι. Καπως αυτο ειναι θεραπευτικο,αλλα απο την αλλη νιωθεις να χανεσαι,οταν δεν εισαι ανθρωπος της ρουτινας.Εμενα προσωπικα δεν μου αρεσει καθολου,αλλα καποιες φορες με λυτρωνει.
Υπαρχει η συνεχης κινηση γιατι επιλεγεις πραγματα που σε αναγκαζουν να τις κανεις.Ειναι καλα να βρεις αυτο που θα σου επιφερει καπως ηρεμια,χωρις εναλλαγες.Κουραζουν οι συνεχης αλλαγες.Κουραζουν πολυ.
Μα αν μπορούμε να εξασφαλίζουμε λίγη γαλήνη,
ακινησία και αταραξία, μέσα σε αυτό το αέναο, είναι καλά...
Ο καθένας έχει τον ρυθμό του,
αυτόν είναι που πρέπει να αφουγκραστεί και να ακολουθεί πιστεύω.
Quote:
Originally posted by weird
Κάθε πόνος, μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή.
Κάθε αλλαγή σε χαρά,
κάθε χαρά σε νέο πόνο...
Κύκλος είναι και γυρίζει...
Όσο για την δίψα...
Ο καθένας διψάει για πράγματα διαφορετικά.
Το να κουμαντάρει αυτή την δίψα του,
είναι δικό του θέμα, όσο και αν το χρειάζεται.
¨οπως είναι και δικό του το θέμα να βρίσκει,
τι χρειάζεται.
Ακριβως...