αυτή η ταινία είναι διασκευή ενός έργου του Σαίξπηρ.
η δική μου εφηβία ήταν χλιαρή -σαν του Πορτοκάλογλου ;)- και εκτός ελαχιστων εξαιρέσεων, δεν θέλω να γυρίσουν ποτέ.
ωραία φιλμάκια είναι και το 16 candles. breakfast club.
Printable View
αυτή η ταινία είναι διασκευή ενός έργου του Σαίξπηρ.
η δική μου εφηβία ήταν χλιαρή -σαν του Πορτοκάλογλου ;)- και εκτός ελαχιστων εξαιρέσεων, δεν θέλω να γυρίσουν ποτέ.
ωραία φιλμάκια είναι και το 16 candles. breakfast club.
Χάλια αισθάνομαι, χάλια, αδυναμία, κόπωση, ταραχή. Ξεκίνησα πριν 4 μήνες να πηγαίνω καρδιολόγο, λίγη πίεση είχα, ξεκίνησα μισό χαπακι , ρύθμισε και την πίεση και τις ταχυπαλμιες αλλά συνεχίζω να αισθάνομαι χάλια. Έκανα σε αυτό το διάστημα 4 καρδιογράφηματα το ένα καλύτερο από το άλλο, τριπλεξ καρδιάς κανονικό, τριπλεξ καρωτίδων κανονικό αλλά αισθάνομαι χάλια. Θα βάλω και χολτερ την άλλη εβδομάδα να δούμε. Ψυχοσωματικά πάλι.
Σε ευχαριστώ για τις προτάσεις!...Τις τσέκαρα και τις κατεβάζω ήδη...Είναι ένοχη απόλαυση να βλέπω χαριτωμένες ταινιούλες ενηλικίωσης...Μου θυμίζουν ότι το μέλλον είναι ακόμα ανοιχτό.Quote:
Originally Posted by user
Την ίδια μάχη δίνουμε όλοι με τα ψυχοσωματικά...Εμένα με χτυπάει στο στομάχι και μου κόβεται η όρεξη...Νόμιζα έχω πρόβλημα και έκανα 2 γαστροσκοπήσεις αλλά τελικά είναι ψυχοσωματικά..Εκοψα και τον καφέ και είδα βελτίωση...Ολα αυτα είναι αποτέλεσμα της μή φυσιολογικής ζωής που ζούμε.Quote:
Originally Posted by Nikolas73
Προτείνετε και σε μένα καμία κωμωδιουλα μπας και ανέβει το κέφι.
Σήμερα αισθάνομαι χαλιααααααα, θέλω να το φωνάξω αλλά είναι ώρα κοινής ησυχίας.
Αισθάνομαι έναν πόνο στο στήθος, έντονο άγχος, απαισιοδοξία, θλίψη, μοναξιά και όλα τα σκατα.
Πώς θα βρούμε έναν τρόπο να γίνουμε καλά; Γιατί άρχισε να με κουράζει αυτή η κατασταση:(
Μια ευχάριστη εικόνα προϊνιάτικα, σ' ένα βενζινάδικο που μπήκα για να βαλω καύσιμα. Μια κότα με τα μικρά της να κάνουν βόλτα μπροστά απ το κατάστημα του πρατηρίου και παρακεί άλλες δυο κότες, αφημένα ελεύθερα να κυκλοφορούν στο χώρο ο οποίος είχε και λίγο αυλή εκτός του χώρου εξυπηρέτησης, κι ο ιδιοκτήτης άφησε αυτή την λίγη αυλή να αξιοποιείται με στέγη, φροντίδα κι άνεση να κυκλοφορούν, αυτά τα μικρά ζωντανά. Κι αμέσως καταλαβαίνω, βγάζω καλά συμπεράσματα για τον κόσμο που δουλεύει εκεί ή είναι ιδιοκτήτες, καλος κόσμος κι αυτό το διαπιστώνω κι απ το ύφος του προσώπου τους. Αλλά κι η γαλήνη που σου μεταδίδεται όταν προϊνιατικα είσαι σε φάση σκέψεων που προκαλούν εκνευρισμούς, που μονοπωλούν προϊνιάτικα τη σκέψη, κι έπειτα ν' αγωνίζεσαι να κρατήσεις μέσα σου αυτή την ευχάριστη εικόνα, που ξυπνάει αυτόματα και τα φιλοζωικά αισθήματα. Άραγε για πόσο καιρό θα χαίρονται μαζί.Οι άνθρωποι που ναι βαθιά φιλόζωοι λυπούνται όταν βλέπουν τέτοιες ωραίες μικρές οικογένειες να χωρίζουν, περισσότερο κι απ ότι για τους ανθρώπους, λόγω του αδύναμου, της αθωότητας και του ότι ο χωρισμός δεν εξαρτάται απ αυτά. Όμως η φύση προίκισε ο χωρισμός αυτός να βιώνεται απ τα ίδια ελάχιστα έως αναπαίσθητα, προσωρινά. Όμως αυτό που προέχει είναι να κρατήσω όσο γίνεται για γαλήνη έστω μελαγχολική βαθιά φιλόζωου, αυτή την ωραία εικόνα για όσο περισσότερο γίνεται χωρίς όμως να πέσω στην παγίδα της σκέψης η ανάκληση της να ναι πηγή μελαγχολίας.
Νιώθω άσχημα, πέθανε κάποιος που ήξερα... Δεν ξεκίνησε καλά η μέρα...
η αλήθεια είναι πως δεν βλέπω πολλές κωμωδίες. δεν γελάω εύκολα, γενικά.
το good place που είναι σειρά σου προτείνω.
είναι ωραίες οι coming of age ταινίες, ειδικά οι πιο "σκληρές" δηλαδή πιο βαθιές στα θέματά τους, όπως το ladybird, μου αρέσουν κι εμένα. μια εποχή νομίζω είχα πιάσει να δω όλες τις ταινίες του Χιούτζες. huges αγγλιστή.
αισθάνομαι πως είναι κρίμα ένα κρίμα αισθάνομαι.
Εμένα μου αρέσει κωμωδία στυλ sick note 2017-18. Κρίμα που το έκοψαν.
Ούτε εγώ βλέπω κωμωδίες...Δεν μου αρέσουν...Δεν γελάω..
Το 10 things i hate about you δεν είναι κωμωδία.
Ωραίο το Ladybird αλλα λίγο κοριτσίστικο για άντρες.
Player να δεις το The edge of seventeen.
Μια ''σκληρή'' ταινία ενηλικίωσης είναι το Donnie Darko που είναι και μια από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών.
Εχθές το βράδυ είδα το Babylon,σκηνές από το οποίο είχα δει προχθές στο όνειρό μου...Μαλάκα είναι dope!..Βλέπω το μέλλον μέσα από τα όνειρά μου!...Και μετά μου λέτε ότι δεν υπάρχουν ψυχές και υπερφυσικές δυνάμεις.
ειναι γνωστο το φαινομενο δεν θυμαμε πως ονομαζετε, αυτο του να νομιζεις δηλαδη οτι το εχεις δει στο ονειρο σουQuote:
Originally Posted by Yoco Choco
Καμμία σχέση...Εσύ λες το ντεζα βου...Εγω τις είδα τις σκηνές στο όνειρο και τις θυμόμουν κατα την διάρκεια της ημέρας και το βράδυ τις είδα στην ταινία...Μου έχει συμβεί πολλές φορές...Οπως και το να δω ότι επισκέπτομαι εναν τόπο και την επόμενη μέρα τον επισκέπτομαι πραγματικα.
εγω κάτι τέτοια τα ζω συνέχεια. τόσο που δεν τους δίνω πια σημασία. μιλάμε ολόκληρες σκηνές από έργα, πχ. ή κάδρα από ταινίες.
καλά το Ντόνι Ντάρκο το λατρεύω. είναι μια οικογενειακή ταινία, αφού παίζουν τα παιδιά και σκηνοθετεί μπαμπάς..!!
έχει και φοβερή μουσική.
στο edge of seventeen παιζει η Rachel Woods? αν είναι αυτή που νομίζω είναι πολύ τολμηρή για τα 17, ρεαλιστική όμως τη λες.
το Babylon παίζει να είναι ταινιάρα κι αυτή, παίζει κι ο αγαπημένος μου Μάλεκ..
αγορίστικο ίσως είναι το beautiful boy.
αισθάνομαι μια καταπίεση ένα πράμα. μια ακύρωση. για τους άλλους είναι απλά Σάββατο.
Καλησπέρα σας.
Αυτό που λέτε είναι ντεζα βου.
Το έχω πάθει και εγώ άπειρες φορές και σκέφτομαι πως το έχω δει και μετά το έχω ζήσει. Αλλά ισχύει το ανάποδο.
Ωραίες οι προτάσεις για ταινίες, θα τις τσεκαρω θα δω τρέιλερ και άμα δω κάποια ενδιαφέρον θα την δω.
Κατά βάση ούτε εμένα με τρελαίνουν οι κωμωδίες εκτός από κλασικές, όπως το american pie, scary movie ,και τέτοια.
Συνήθως βλέπω τρόμου, μυστηρίου και scifi.
ντεζά βύ, ντεζά βεκύ, τί σημασία έχει; σημασία έχει ότι συμβαίνει, είναι δεν είναι αλήθεια, τί σημασία έχει;
κι έφυγε το κυριακόβραδο, όπου νά 'ναι, επιτέλους.
Υπό άλλες συνθήκες θα διαφωνούσα μαζί σου για το κυριακοβραδο, αλλά τώρα θα συμφωνήσω άντε επιτέλους να φύγει , αλλά δυστυχώς και η Δευτέρα πλέον ίδια μέρα είναι για μένα.
Αντε πάλι...Καμμία σχέση το ντεζα βου με τα προορατικά όνειρα...Το ντεζα βου είναι η αίσθηση ότι έχεις ξαναζήσει μια συγκεκριμένη στιγμή...Είναι ενα στιγμιαίο σκάλωμα χρονικής καταχώρησης μιας εμπειρίας.
Τα προορατικά όνειρα είναι όνειρα που τα βλέπεις στον ύπνο και τα θυμάσαι μεσα στην μέρα και τα βιώνεις αργότερα στην πραγματικότητα.
Παράδειγμα είδα στον υπνο μου ότι πήρε την μητέρα μου τηλέφωνο μια θεία μου και της είπε ότι πέθανε από ανακοπή ο γιός της ο Βασίλης...Οταν ξύπνησα ρώτησα την μητέρα μου αν την πήρε τηλ η θεία μου και της είπε ότι πέθανε ο Βασίλης,και μου είπε όχι...Ε,την επόμενη μέρα όντως παίρνει τηλ η θεία μου και λέει ότι πεθανε από ανακοπή ο Βασίλης.
Το Banshees og Inisherin δεν με ξετρέλανε,αλλά ήταν καλύτερο από το απαραδεκτο Everything,everywhere all at once το οποίο με κούρασε και δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει.
Χάλια... Σηκώθηκα χάλια σήμερα...
Και σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα ο φίλος μου που αυτοκτόνησε θα έκλεινε τα 45 αν ζούσε... Αυτό εντείνει την θλίψη μου...
αυτό που περιγράφεις μιάζει με προφητεία, δηλαδή, έχεις την εικόνα ότι κάτι θα συμβεί. το ντεζα βυ είναι φάση να βρεθείς κάπου πχ και να νομίζεις ότι έχεις ξαναβρεθεί εκεί, έτσι το κατάλαβα. βασικά δεν ξέρω πώς το λένε, ξέρω ότι συμβαίνει, δεν μιλάω σε ό,τι αφορά εμενα για παραφυσικά ή μεταφυσικά φαινόμενα, όπως αυτό της διόρασης ή του οραματισμού. τώρα μπερδεύτηκα κι εγώ.
το everything everywhere all at once δεν το έχω δει ακόμη, όμως πιστεύω πως θα μου αρέσει, ίσως και ως πρώτη επαφή με μια ταινία που διαδραματίζεται και συζητάει -ας πουμε- εναλλακτικές πραγματικότητες και σύμπαντα με τέτοιο τρόπο, όχι απλά "τί θα γινόταν αν έπαιρνες άλλη απόφαση;"
μπορεί να κάνω και λάθος.
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι νεκροί με τους νεκρούς βρε Κύκνε...Τι είδους σχέση είχες με αυτόν τον φίλο σου και σε έχει στιγματίσει έτσι?...Ερωτική ή φιλική?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και εγώ έχω χάσει άδικα το αδερφό μου και όταν έρχεται η επέτειος θανάτου του ή τα γενέθλιά του τον αναπολώ με μια νοσταλγία, αλλα δεν μου ρίχνει την ψυχολογία..Εχει κλείσει ο κύκλος πένθους πια.
Φιλική σχέση είχαμε αλλά γνωριζόμασταν από παιδιά...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Όμως ένας λόγος που με έχει στιγματίσει όπως λες είναι το ότι ταυτίστηκα μαζί του επειδή κι εγώ έχω κάνει απόπειρα πάνω από μία φορά όπως ξέρεις και μπορώ να νιώσω βαθιά μέσα μου την απόγνωση που τον οδήγησε σ' αυτή την πράξη...
Λυπάμαι για τον αδελφό σου... Έφυγε από τον ίδιο λόγο; (αν δεν σε πονάει να πεις, αν σε στεναχωρεί δεν θα παρεξηγηθώ αν δεν απαντήσεις)...
Εγώ δεν ταυτίζομαι με τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν...Αντιλαμβάνο� �αι την απόγνωσή τους,αλλά τους εκλαμβάνω σαν δειλούς για κάποιον λόγο,και σίγουρα δεν τους ηρωοποιώ.
Οχι,ο αδελφός μου δεν αυτοκτόνησε...Υπέστη εγκεφαλική αιμόρραγία...Ηταν φανατικός της ζωής...Την ρουφούσε μέχρι το μεδούλι...Καμμία σχέση με μένα δηλαδή.
Δεν ειχα ιδεα παντως για 2 ή και περισσοτερες αποπειρες. Ευτυχως απετυχες.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Μα ούτε εγώ τον έχω ηρωποιήσει... Αυτό που νιώθω είναι βαθιά συμπόνοια και θλίψη που έφυγε πριν την ώρα του...
Όντως άδικο αυτό που συνέβη στον αδελφό σου... Λυπάμαι πολύ... Πόσο χρονών ήταν;
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Με πήγαν στο νοσοκομείο και μου έκαναν πλύση στομάχου και μου έβαλαν ορό... Αλλιώς δεν ξέρω τι θα είχε γίνει... Με πήραν είδηση οι γονείς μου γιατί ζαλίστηκα απ' τα τόσα χάπια κι έπεσα κάτω (την μία φορά που ήταν η πιο σοβαρή, δεν νομίζω ότι θα την έβγαζα καθαρή αν δεν με καταλάβαιναν... Δεν τις αναφέρω με λεπτομέρειες όλες γιατί με επιβαρύνουν κι άλλο ψυχικά)...
43 ήταν ο αδελφός μου αλλά ζούσε σαν 20άρης...Εγώ είμαι 38 και αισθάνομαι 88 σαν να έχει παρέλθει η ζωή μου και να πρέπει να συνταξιοδοτηθώ.
Ο αγαπημένος μου ποιητής,ο Καρυωτάκης,αυτοκτόνησε και αυτό μάλλον τον ρίχνει στην υπόληψη μου παρά τον ανεβάζει.
Τους χαρακτήρισα δειλούς γιατί καμμιά κατάσταση δεν είναι αδιέξοδη όσο και αν μας πείθει για το αντίθετο...Ακόμα και η βαριά κατάθλιψη ή ο εθισμός με τα ναρκωτικά δεν είναι απολύτως αδιέξοδοι.
Θυμάμαι τον Ρόμπιν Γουίλιαμς που αυτοκτόνησε και σκέφτομαι ότι σίγουρα κάτι θα μπορούσε να κάνει για βγει απο το αδιέξοδο...
Απ'την άλλη ώρες ώρες μοιάζει ελκυστική η ιδέα του να φύγεις...Αλλά προς τι η βιασύνη?
Πρέπει όμως να μπορείς και να το δεις ότι δεν είναι αδιέξοδη... Εγώ τότε δεν μπορούσα... Ένιωθα υπερβολικό ψυχικό πόνο που δεν τον άντεχα άλλο κι ήθελα να πεθάνω για να σταματήσω να υποφέρω... Καταλαβαίνεις;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Τώρα όσον αφορά τη δειλία, θέλει δύναμη για ν' αντέξεις να περιμένεις το τέλος σου και ν' αντιμετωπίσεις τον φόβο ολομόναχη γιατί αν το πεις κάπου θα σε σώσουν, κανείς δεν θα δεχτεί να μείνει δίπλα σου μέχρι να πεθάνεις... Τουλάχιστον έτσι το βίωσα εγώ αλλά διατηρώ μια επιφύλαξη μήπως κάνω λάθος...
αυτό που ξεχνάμε είναι ότι η αυτοκτονία είναι ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης και της νόσου από την οποία έπασχε ο Γουίλιαμς. σύμπτωμα.
όπως θα γνωρίζουν καλύτερα οι κλινικοί ιατροί, οι συμπτωματολογία είναι ένα ευρύ φάσμα εκδήλωσης μιας ασθένειας.
εγώ ενοχλούμαι όταν χρησιμοποιούνται λέξεις όπως "γενναίος" ή "δειλός" σε μια κατάσταση αδιέξοδη στο παρόν, εγκεφαλική κυρίως. όταν το βλέπεις από μακρυά καταλαβαίνω τί βλέπεις, όμως αυτό είναι μόνο η μια πλευρά.
επιπροσθέτως, όπως έχω ξανααναφέρει και εδώ, πολλοί "επιζώντες" κυρίως από βουτιά από γέφυρα, άλλαξαν τη ζωή τους στροφή 180 μοιρών, κάτι που αν δεν είχαν επιζήσει -δεν ξέρω πώς λέγεται πολιτίκαλι κορέκτ- μετά από μια απόπειρα, δεν θα το έκαναν.
τί να πω κι εγώ που στα δικά μου τα χρόνια όταν έμαθα για τον φρόντμαν των ΙΝXS είχα μείνει σοκαρισμένη. μετά φυσικά είδα περισσότερα και κατάλαβα.
Το καταλαβαίνω γιατί έχω βρεθεί σε στιγμές με έντονο αυτοκτονικό ιδεασμό...Συνήθως αυτό συμβαίνει στο πικ ενός καταθλιπτικού επεισοδίου όπου δεν έβλεπα κανένα φως στο τούνελ.
Αλλά είναι πλάνη αυτό...Υπάρχει φως στο τούνελ...μπορεί να μην έχω γίνει καλά ακόμα αλλά είμαι καλύτερα από τον πάτο που είχα φτάσει τότε...Καί ξέρω ότι μπορώ να γίνω και καλύτερα αν προσπαθήσω,αλλά δεν προσπαθώ.
Και ο Γουίλιαμς θα μπορούσε να γίνει καλά αν δεν είχε αυτοκτονήσει.
Θα πρέπει να έχουμε πάντα ως reminder στα δύσκολα ότι καμμία κατάσταση δεν είναι οριστική...Πάντα υπάρχει δρόμος προς την σωτηρία.
Και εσύ Κύκνε,προφανώς δεν είσαι στο αδιέξοδο που είχες βρεθεί τότε που έκανες τις απόπειρες,οπότε βρήκες τον δρομο προς την βελτίωση...Και μπορείς να γίνεις ακόμη καλύτερα...Να είσαι σίγουρη!
Αισθάνομαι σαν 100 χρόνων.
Περνάνε οι μέρες χωρίς κάποια ουσιαστική αλλαγή στην ζωή μου.
Απλά περνάνε.
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ναι, όντως δεν είμαι πια σ' εκείνο το αδιέξοδο κι αυτό οφείλεται στο ότι πήρα συγχώρεση από τον πρώην μου για τα λάθη που έκανα και τον ταλαιπώρησα... Όσο πίστευα ότι μου κρατάει κακία, βυθιζόμουν σ' ένα σκοτάδι, σε μία απελπισία που δεν άντεχα και που σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα με έκανε κουρέλι...
Δεν ξέρω αν μπορώ να γίνω ακόμα καλύτερα, πάντως προσπαθώ με όση δύναμη έχω... Μακάρι να μπορούσα να σου μεταδώσω κι εσένα λίγη...
Πάντως σήμερα νιώθω πολύ αγχωμένη, παραπάνω απ' το συνηθισμένο, για να καταλάβεις τρέμουν τα χέρια μου... Πήρα ένα ηρεμιστικό και περιμένω να δράσει...
Πως θα έπρεπε να περνάνε οι μέρες για να είναι αξιοβίωτες και αξιομνημόνευτες?Quote:
Originally Posted by Player
Αν απαντήσεις σε αυτό το ερ'ωτημα έχεις κάνει το πρώτο βήμα.
Και εγώ σημερα ξύπνησα με αναγούλα και διάχυτη απαισιοδοξία μετά από σερί ημερών που ήμουν λίγο καλύτερα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μπράβο σου που προσπαθείς να βελτιωθείς...Εγω δεν ξέρω γιατί τα έχω παρατήσει...Σαν να έχω αποδεχτεί την ήττα μου και απλά κανω διαχείρισή της...Αλλά πρέπει να αντιδράσω αν δεν θέλω να απομείνω με μια άδεια ζωή στο τέλος,μια ζωή που δεν έζησα.
εγώ ξέρω ότι η ζωή μου θα μείνει άδεια και χωρίς νόημα, μια ανόητη μιζέρια χωρίς άλλο λόγο ύπαρξης παρα μόνο το ότι είναι εύκολο θέμα συζήτησης, λες και αν δεν υπάρχουν οι άλλοι δεν υπάρχεις κι εσύ, ενώ όλοι υπάρχουμε και αξίζουμε το ίδιο.
Να 'σαι καλά...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Πάντως κι εγώ πρέπει ν' αντιδράσω σε κάποια θέματα... Κυρίως όσον αφορά το θέμα των σχέσεων αλλιώς κι εγώ θ' απομείνω μόνη και δεν ονειρευόμουν έτσι τη ζωή μου... Πρέπει να δουλέψω το θέμα της έλλειψης εμπιστοσύνης προς το άλλο φύλο...
Για να γινει αυτο, θα πρεπει απλα να βρεις εναν αντρα που νιωθεις οτι δεν θα σου εκανε ποτέ κάτι κακό.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Έχεις δίκιο αλλά που να βρεθεί; Οι περισσότεροι κοιτάνε να σε ρίξουν στο κρεβάτι ακόμα και στο πρώτο ραντεβού κι αυτό με φοβίζει και με κάνει να κλείνομαι ακόμα περισσότερο στον εαυτό μου... Το ένιωθα με τον πρώην μου ότι δεν θα πάθω κακό αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να τον κρατήσω...Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Το ποσοστο που εχει υπομονη και δεν θα σε ριξει στο κρεβατι μεχρι να θελησεις εσυ, δεν ειναι και τοσο μικρο, οσο νομιζειςQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Μακάρι να έχεις δίκιο αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα... Έχουν υπάρξει φορές που ενώ είχα πει ναι, μου ήρθαν άσχημες αναμνήσεις στο μυαλό και φοβήθηκα και δεν ήθελα να συνεχίσω... Πόσο εφικτό είναι να το σταματήσω;