θα ερθει κανας αλλος...
Printable View
θα ερθει κανας αλλος...
standar.....
Τόσο αιθέρια,,,μετά το τέλος της δουλειάς... έχω αφεθεί να ζω το σήμερα και ότι φέρνει η μέρα...
Πόσο γουστάρω το άγνωστο και το γεγονός ότι δεν ξέρω που θα βρεθώ από Σεπτέμβρη... Και όλες οι επιλογές που έχω να μου αρέσουν εξίσου...
Όσο κι αν δεν πάνε όλα τέλεια στο παρόν (πχ. μου λείπει μια καλή σχέση) αυτή η προοπτική ότι όλα μπορεί να αλλάξουν σε ένα μήνα με φτιάχνει απίστευτα
Aισθανομαι σαν ενα κουβαρι μαλλι, μωβ χρωματος συγκεκριμενα, με το οποιο παιζει μια γκρι γατα, που το εκλεψε απο το τραπεζι μιας κυριας που επλεκε μια ζακετα με γιακα.
οτι κοντευω να σπασω κανα πλευρο απο τον βηχα :/
αισθανομαι, σαν κλαψομπιπ, αλλα τα ψυχολογικα μ, ειναι γαμησετα
ποναει η κοιλια μου....ψυχοσωματικα αλλη μια φορα.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης
αισθανομαι αδειος να μ λειπει...κατι...μια παρεα, μια συντροφια.
Οχι καλα.......................................... .................................................. .................................................. ...........................................
θα επρεπε χαρουμενη μιας που ειδα καποιους φιλους που ειχα να δω καιρο. αλλα νιωθω το απολυτο τιποτα.
χαζη και προδωμενη
οταν η πιεση σε οδηγει στην αυτοκαταστροφη, αλλα δεν ειναι αμεση πχ μονο απο γονεις ή προϊσταμενο/εργοδοτη, αλλα εμεση και καπως γενικοτερη λογο χωρας, τι κανεις ? να αλλαξεις χωρα δε γινεται γιατι δεν εχεις στον ηλιο μοιρα, να αντιδρασεις και να αλλαξεις τους παντες ειναι αδυνατο, οποτε καθεσαι κι αυτοκαταστρεφεσαι μεχρι τελους ?