να σου πω εγω κατα που παμε?? για γαμη@@@...
Printable View
να σου πω εγω κατα που παμε?? για γαμη@@@...
Το φεγγαρι στα αγγλικα λεγεται moon
Το φεγγαρακι πως λεγεται?? οεο
ΕΣΥ ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΘΕΩΡΗΣΕ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΣΤΕΙΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΠΗΧΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΟΠ ΟΠΥ ΕΧΕΙ ΑΧΥΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ
μακαρι να ειχα αχυρα στο κεφαλι μου αγαπητε elis...
του χρονου εχω την ευκαιρια να παω σε πολυκατοικια σε ψηλο οροφο, αν προσπαθησω λιγο φετος βεβαια
Δεν πιστευω να πηδηξεις απο κατω :p , προσπαθησε συμβιβασου και με καμια αλλη σχολη στο μερος που θες σε περιπτωση που δεν περασεις στην μια, πιστευω μονο που θα φυγεις απο κει που ζεις θα σου κανει καλο γιατι ενα μερος της φασης που περνας οφειλεται εκει νομιζω
Αααα , μαλιστα . Ειπα κι εγω , τοσο ξαφνικο . Συν Αθηνα και χειρα κινει , τωρα που αρχιζεις και ξεπορτιζεις , ολο και κατι θα γινει , οι γαμοι ειναι απο τα καλυτερα μερη για γνωριμιες , αν και αν εισαι ' ανοιχτη ' ολα τα μερη ειναι καταλληλα , εγω μεχρι σεκκλησια μεσω του Πατερ εχω κανει γνωριμια ( σε λειτουργια απλη ) .
ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΩ
ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΥΤΟΙ ΗΡΘΑΝ ΕΔΩ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΔΩ ΑΟΠ ΠΑΛΙΑ
Βλεπω ανθρωπους γυρω μου και νιωθω λες και βλεπω κατσαριδες...ποτε θα εφευρεθει ενα αεροζολ και για αυτες τις "κατσαριδες"???
Ναι, συμφωνώ έχεις δίκιο αλλά αυτήν την φορά δεν γνώρισα κανέναν καινούριο, μόνο παλιά άτομα που είχα να δω καιρό είδα...συγγενείς...βασικά γινόταν τέτοιος χαμός εκεί που θα πρέπει να είχα πολύ τύχη για να βρω κάποιον, ακόμα είμαι ζαλισμένη (που λέει ο λόγος) από την τόση πολυκοσμία και φασαρία...
Νιώθω χάλια...
Εδώ και 2-3 ώρες κλαίω συνεχώς χωρίς λόγο...
Και όλη μέρα βιώνω τα στερητικά απο διακοπή σιπραλεξ ενώ ταυτόχρονα παίρνω εφφεξόρ...
...
Κουράστηκα...
Aισθάνομαι αρκετά καλά...χθες επέστρεψα από το ταξίδι στο Λονδίνο που είχα πάει με παρέα για ένα σεμινάριο....δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα,είμαι αρκετά σταθερός τον τελευταίο καιρό και γνώρισα καινούρια άτομα.Δεν είχα σημάδια κούρασης ή αρνητικών συμπτωμάτων από την πάθηση και νομίζω πως τα πηγαίνω αρκετά καλά.Ίσως μου λείπει η αυτοπεποίθηση.Το μόνο πρόβλημα για μένα ήταν οι συγκοινωνίες γιατί είμαι από επαρχία κ δεν ξέρω πως να χρησιμοποιώ μετρό κτλ...ευτυχώς ήξεραν άλλοι για μένα!! :)
Νιώθω μοναξιά. Νιώθω ότι βουλιάζω πάλι. Θέλω τόσο πολύ να μιλήσω, να ξεσπάσω, να αγκαλιάσω. Πόσο καιρό έχω να αγκαλιάσω... Κουράστηκα να δείχνω δυνατή, κουράστηκα να λέω ότι θα βρω μόνη μου την άκρη. Κι αν τελικά δεν μπορώ μόνη μου? Κι αν τελικά θέλω έναν άνθρωπο δίπλα μου... Πού να τον βρω..?
Γιατί είναι τόσο δύσκολο δεν καταλαβαίνω... αφού we all need each other... Δε μιλάω μόνο για ερωτική σχέση αλλά για οποιαδήποτε σχέση, στην οποία μπορείς να εκφράζεσαι και να δίνεις κομμάτια του εαυτού σου. Να μιλάς, να μην κρύβεσαι. Να μοιράζεσαι, να δίνεσαι και φυσικά να κάνει και ο άλλος το ίδιο... Πολλές φορές σκέφτομαι ότι περιμένω υπερβολικά πολλά πράγματα από τους άλλους... Είμαι 22
ειναι πολλοι οι λόγοι που εχει γινει τοσο δυσκολο, απο οποια μερια και αν το δεις ομως ειναι παραλογο και δεν αξιζει τοσο πονο, ειδικα στις ηλικιες σαν την δικη σου εχει πια ξεφυγει το πραγμα, τοσο σε αντρες αλλα και σε γυναικες. αν ριξεις μια ματια στα ποστ του φορουμ εδω θα βρεις πολλες τετοιες περιπτωσεις. σου προτεινω να ριξεις μια ματια και να μοιραστειτε το προβλημα σας, και που ξερεις αυτο μπορει καπου να οδηγησει...:)
Προσωπικά δε θυμάμαι ποτέ να ήταν εύκολο,τουλάχιστον για μένα.
Αισθάνομαι πιεσμένος. Θα πάω μια βόλτα να ηρεμήσω.
δεν γνωριζω την ηλικια σου αλλα για κανεναν δεν ειναι ευκολο, για μενα εγινε ευκολο την τελευταια πενταετια, με πολλα στραπάτσα και πολλα συμβαντα, και δεν δινω πλεον δεκαρα για την απορριψη και ουτε εχω μεγαλες προσδοκιες αιωνιας αγαπης, τεσπα εγω ειμαι 35 τωρα και πιο προσγειωμενη σε αυτο το θεμα. αλλα στα 20 κατι μου θυμαμαι ειχαμε και περισσοτερες εξοδους και ποοοολλα περισσοτερα χρηματα απο τον σημερινο 20ρι και πολυ λιγοτερο διαδυκτιο, αρα οι ευκαιρίες ήταν περισσοτερες.. δεν ηταν ευκολο και καθε ερωτας εμοιαζε ιδανικος... καθε απορριψη θανασιμη πληγη κτλ κτλ. ισως σε εσενα παιζει ρολο και το θεμα οτι δεν ζουσες στην αθηνα, αλλα αποσο ξερω στις αλλες πολεις γινετε χαμος, της π@@ν@ς το καγκελο στα κερατωματα... εδω ειμαστε ξενερωτοι σε σχεση με τις αλλες πολεις. ..με εσενα τι γινετε?
Είμαστε της ίδιας γενιάς μιας και είμαι 37 χρονών.Με εμένα γίνεται ότι μέχρι τα 20 μου ζούσα σε ακόμη μικρότερη πόλη απο αυτή που ζω τώρα και σχεδόν κανένας δε μου έκανε παρέα.Η οσοι με έκαναν ήταν για να με κοροϊδέψουν.Εχω αναφερθεί στο φόρουμ,σχετικά με όλα αυτά.Μετά τα 20 και κυρίως μετά τα 22 που τελείωσα το στρατό,ήρθα σε άλλη πόλη όπου ήμουν άγνωστος μεταξύ αγνώστων,μου δόθηκαν κάποιες ευκαιρίες αλλά εγώ δε μπόρεσα να τις εκμεταλευτώ γιατί ήμουν ήδη πληγωμένος απο όσα είχα περάσει και φοβόμουν ότι θα περάσω τα ίδια..
απιστευτη η σκληροτητα των ανθρωπων και ανυπολόγιστες οι ζημιες που προκαλουν! αλλα και εσυ βρε καρδια μου...15 χρόνια εισαι εκει μηπως τεμπέλιασες λιγακι σε αυτο το θεμα? 37χρονος και εργενης, σκετο κελεπουρακι, τωρα θα πρεπε να προσπαθουν να σε τυλίξουν οι ελευθερες ντοπιες...μου κανει πολυ εντυπωση αυτο που λες πραγματικα. για να μη σου πω τι γινετε στα τσατ ... μπες σε οποιο τσατ θες και γραψε νικ σινγκλ 37 και δες τι θα γινει...
Ζαλίζομαι αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι ψυχολογικό ή σωματικό το αίτιο...αλλά ότι και 'ναι θέλω να σταματήσει, μου τη δίνει να νιώθω σαν άρρωστη...
Φυσικά και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έκανα τίποτε.Ο φόβος της αποτυχίας είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για να μη κάνεις πράγματα.Σχετικά με τα τσατ...οκ έχω μπει ουκ ολίγες φορές.Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η αρχή της κουβέντας.Πάντα θα βρεθεί κάποια διαθέσιμη για συνομιλία.Αλλά σχεδόν ποτέ δε μπορώ να κρατήσω ενδιαφέρουσα τη συζήτηση ή γενικά να κρατήσω συζήτηση και επικοινωνία για αρκετό καιρό σε ενδιαφέρον επίπεδο.Αυτό γενικά το έχω με τους περισσότερους ανθρώπους εκεί έξω.Εξαιρούνται κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις ανθρώπων αλλά δε θα ήθελα να αναφερθώ δημόσια.
Νιώθω μόνη και αγχωμένη και φοβάμαι λίγο...και κουρασμένη αλλά δεν είναι ασφαλές να κοιμηθώ, δεν μπορώ...
Νιώθω θυμωμένη, στις εκλογές θέλω να ρίξω μούντζες αντί για ψήφο. Μερικούς δε, ευχαρίστως θα τους έδερνα κιόλας.
Περίπου τα ίδια με την προηγούμενη μου ανάρτηση και δεν ξέρω τι φταίει...βγήκα βόλτα, ψώνισα κάτι που ήθελα, είμαι στο σπίτι μου ήρεμη κι έχω ενδιαφέροντα πράγματα να κάνω αργότερα κι όμως νιώθω μιαν ανησυχία/άγχος δεν ξέρω πως ακριβώς να το χαρακτηρίσω και δεν ξέρω και γιατί...
Ίσως με βοηθήσει αν ακούσω λίγη μουσική...
Εκνευρισμένη και αρκετά αδύναμη σωματικά λες κι έσκαβα τη νύχτα αντί να κοιμάμαι...
δεν ξερω τι γινετε στα αλλα τσατ, πάντως εδω δεν εχεις δωσει τέτοια εικόνα, δειχνεις πολύ ενδιαφέρον, και μιλας πάντα πολυ σωστα. ειναι σαν να μιλας για αλλο ανθρωπο. αδικεις τον εαυτο σου πάρα πολυ...και ειναι κρίμα γιατι πραγματικα του στερεις απο μόνος σου πραγματα και αναγκες πολυτιμα για την ζωη. οκ επεσες σε καποιες περιπτωσεις που δεν προχώρησαν, αυτο δεν πρεπει να σε σταματησει απο τον στοχο σου όμως... πρεπει να συνεχίσεις να μιλας με γυναικες που ενδιαφερονται για γνωριμίες. εξαλλου, τωρα εχεις και εμας δεν εισαι μόνος πια, μπορουμε να σε βοηθησουμε σε όποιο κόλλημα νιωσεις ;)..
αι γεια σου! μαζι σου... με τα σκουπόξυλα να τους παρουμε τους μπ@στ@ρδους!!! δες αυτο το βιντεακι θα σου φτειαξει την μεραhttps://www.youtube.com/watch?v=AufQINNTbNc
ΕΣΥ ΡΕ ΡΕΑ ΑΜΑ ΔΕ ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΛΤΙΟ ΑΟΠ ΤΗ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΖΕΙΣ ΑΜΑ ΔΕ ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ Α ΡΕ ΡΕΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΜΥΑΛΟ