Ποιές γωνιές;Μάλλον ψάχνεις για κόκκαλα πάνω μου...Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Ψαχνω τις γωνιες της νυχτας-
ο αγκωνας σου,το γονατο σου,το πηγουνι σου.
Λυπάμαι που σε παιδεύω ακόμα και στα πιό σίγουρα σημεία...
Printable View
Ποιές γωνιές;Μάλλον ψάχνεις για κόκκαλα πάνω μου...Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Ψαχνω τις γωνιες της νυχτας-
ο αγκωνας σου,το γονατο σου,το πηγουνι σου.
Λυπάμαι που σε παιδεύω ακόμα και στα πιό σίγουρα σημεία...
Τα έψαξα και τα βρήκα.Λίγα αποσπάσματα που διάβασα,πράγματι έχει καλή γραφή.Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Δεν σου απαντησα οτι ο αδελφος μου γραφει μυθιστορημα.
1)ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Η ΘΑΛΑΣΣΑ [πολυ καλο]
2)ΤΟ ΔΙΚΙΟ [αριστουργημα] κ οχι επειδη ειναι αδελφος μου!
Κι όχι επειδή είναι επίδοξος κουνιάδος(;) μου(ποτέ δεν τα έμαθα αυτά τα συγγενικά...)
Και μάλιστα στο δεύτερο μας εμπιστεύτηκαν οι εκδόσεις "Λιβάνη"!Αν και δε διαβάζω
μυθιστορήματα,θα κάνω μια εξαίρεση...Με το καλό να γίνει πολύτεκνος κι ακόμα καλύτερος πατέρας!
Στο πρώτο υπογράφει Νίκος και στο δεύτερο Νικόλαος.Να υποθέσω πως στο τρίτο πάμε για Νικόλας;
http://www.youtube.com/watch?v=1jFJPcX2WAkQuote:
Originally posted by Γλαύκη
Εγω ειμαι εγκαταλελειμενη απο το συζυγο πανω απο τις μισες μερες του χρονου κ ειδικα το καλοκαιρι.
Εκείνος...καπετάνιος...
Εσύ...χορεύτρια;
Καλημερούδια!Δύο εβδόμου σήμερα!Αγαπημένη ημερομηνία!
Ελπίζω να μου είστε καλά και ν'απολαμβάνετε το καλοκαίρι που ντύθηκε το δεύτερο μήνα του.
Έχω καιρό να διαβάσω νέα σας...Το τόπικ κατάντησε προσωπικό μου ημερολόγιο...Δε μου αρέσει αυτό.
Να γράφω σε blog άμα είναι έτσι,να μην ενοχλώ κι ορισμένους...Σας σκέφτομαι όλους και μου λείπετε εδώ...
Μαίρη Λου,Μπαρμπούνι,Βασουλίνι,Π� �ννόπλασμα,Πριγκίπισσα,Μαρ� �κάκι,Λούμπι,Σαμπινέλι,Χανε λέλι,Αλαλουμένια,
Λινταλένια,Λιλένια,ήλιε,Νε� �ταρινέλι,Σποτάκο,Παλίρροι� �,πιτσοκόριτσο,dream...κι οι νεότεροι στην παρέα φυσικά...
Ο τίτλος πάλι δε μας ταιριάζει...Εγώ φυσικά σταμάτησα τη γυμναστική μου(αν και όλη μέρα στο πόδι είμαι)
από διατροφή τρώω όποτε προλαβαίνω...Όλα λάθος δηλαδή.Θα ελευθερώσω σήμερα τη μαγισσούλα μου.
Είμαι ακριβώς στη μέση της επιθυμητής απώλειας.Από τρεις άνθρωποι που ήμουν,έγινα δύο!
Σε λίγο πακετάρουμε να φύγουμε από Θεσσαλονίκη για Κατερίνη,να μαζέψουμε κι από κει
και να πάμε σιγά σιγά στο εξοχικό μας στη θάλασσα.Σε δύο εβδομάδες έρχονται και τα μωρά μας!
Φυσικά ζυγαριά δε θα πάρω μαζί.Όποτε πετάγομαι εδώ,αν ζυγίζομαι θα βλέπω πώς πάει.
Αν και το ξέρω ήδη.Το πολύ ένα κιλό το μήνα...Ό,τι θέλει ας κάνει.Δε με νοιάζει καθόλου!
Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα κολυμπώ καθημερινά,ενδεχομένως θα κάνω και ποδήλατο.
Είχαμε πάρει ένα πέρισυ στον μπαμπά για τα 70 του γενέθλια,αλλά τόσο αδύναμος που είναι,δεν τον αφορά...
Έχουμε ίντερνετ κι εκεί,οπότε θα βρίσκομαι κοντά σας.Σας φιλώ γλυκά!Να μου σας προσέχετε!
Δεν ξέρω τι έπαθε το τικεράκι μου.Το βάζω στα 120,κάνω edit profile και πάλι στα 122 βγαίνει.Θέλει κάτι να μου πει;
Καλημέρα!
Το δύο είναι συμβολικός αριθμός. Μήπως κάτι θέλει να σου υποδείξει σε σχέση με τις επερχόμενες διακοπές σου? ʼντε, άντε, μην ακούω μόνο κακούς οιωνούς, να λέμε και κανένα ευχάριστο, να ανοίγει η καρδιά μας!
Θάλασσα, θάλασσα, αααχχχχ!!! Τι ωραία! Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες είναι τέλειο να μπορεί κανείς να δραπετεύει κοντά στη θάλασσα! Πόσες χαρές έχει να προσφέρει! Γαλήνη, ηρεμία, άρωμα μοναδικό, κολύμπι, ευεξία, καλή υγεία, σύσφιξη, καλαμαράκια, γαρίδες, ψαράκια (για να μη ξεχνιόμαστε κιόλας)! Τη λατρεύω τόσο, που μια φορά κάθησα εκεί που σκάει το κύμα και μαγνητοφώνησα το φλοίσβο της στο κινητό μου, να την ακούω το χειμώνα. Αλλά καμία σχέση η πραγματικότητα με την αθλιότητα του κινητού. Ένας θόρυβος ήταν μόνο και μια μακρυνή ανάμνηση.
Ο άνθρωπος που αποχαιρέτησες, σύμφωνα με πασίγνωστο άσμα: Αυτός ο άνθρωπος αυτός, ήταν ο άλλος μου εαυτός και καλά θα κάνουμε να μην ξανασυναντηθούμε ποτέ! Όλα καλά μέχρι στιγμής και χαίρομαι πάρα πολύ!
Τα δικά μου τα νέα τώρα αρχίζουν κάπως να βελτιώνονται. Η βδομάδα που πέρασε ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Είχα μια σειρά από συγχύσεις και ψυχικές ταλαιπωρίες, με αποτέλεσμα να καταρρακωθώ. Η κακή μου κατάσταση κορυφώθηκε χθες το πρωί, όπου ζαλίστηκα στη δουλειά. Ευτυχώς με περιθάλψανε, μου έριχναν νερά στο κεφάλι, σκηνές απείρου κάλλους. Αποφάσισα εκείνη τη στιγμή να μην επιτρέπω σε τρίτους να με συγχύζουν, στο μέτρο του δυνατού πάντα και να ατσαλωθώ, ώστε να ανταπεξέρχομαι στις προκλήσεις. Είμαι αρκετά ευαίσθητη ψυχοσύνθεση και η κακοήθεια και το θράσος με ενοχλούν σε απίστευτο βαθμό, περισσότερο ίσως από άλλους ανθρώπους και περισσότερο σίγουρα από όσο θα έπρεπε. Έχω δουλειά με τον ευατό μου λοιπόν. Εντατικά μαθήματα γαιδουροποίησης και αναισθησίας, μπας και συνέλθω ολότελα. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Έκανα όσα καλούμουν να κάνω και έπιασαν και τόπο.
Ο δικός μου άλλος εαυτός μου έχει γίνει στενός κορσές και δε λέει να με αποχαιρετήσει με τίποτα! Φυσικό είναι, θα μου πείτε, όταν μετά τη δεύτερη σύγχυση, κατέβασα μισό κιλό παγωτό. Δεν πειράζει, έγινε, τώρα ανασυγκρότηση και ηρεμία!
Μήπως να τα παρατήσω όλα και όλους και να πάω κι εγώ θάλασσα? Για ποιον χτυπάει η καμπάνα άραγε? Τι θα γίνει επιτέλους, θα σκεφτεί κάποια... Ξαπλώστρες βγάζω, να το το τσιμπούρι! Τις μετακινώ σε άλλη παραλία, μπας και γλιτώσω, εκεί αυτή! Πάω στην πισίνα, πού να ξεφύγω, της αρέσουν κι αυτά! Πάω θάλασσα και άρχισε τα άθλια υποννοούμενα. Τι θα γίνει επιτέλους!! :kiss:
Καλή σου γαϊδουροποίηση λοιπόν!Όχι πως θα τα καταφέρεις...Quote:
Originally posted by Ava
Έχω δουλειά με τον ευατό μου λοιπόν. Εντατικά μαθήματα γαιδουροποίησης και αναισθησίας, μπας και συνέλθω ολότελα.
Αυτό είτε το έχεις είτε δεν το έχεις...Κι εσύ γεννήθηκες άτι ελεύθερο...
Αφιερωμένο σε όσους απολαμβάνουν ή πρόκειται να απολαύσουν τη θάλασσα:
http://www.youtube.com/watch?v=srZafJbeBRM
Ήθελα να ξερα πού τον βρήκες πάλι τον γαιδαράκο...
Ακούστε κι αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=IPHeX0To0s4
Ίσως δεν έπρεπε να αναρτήσω το συγκεκριμένο βίντεο, γιατί κάπου φαινόμαστε εγώ κι η Ναταλία. Δεν πειράζει όμως, μεταξύ μας είμαστε.. Τι έχουμε να κρύψουμε άλλωστε!
κανετε και τοπλες πουλακια μου ... μαλιστα.. μαλιστα... :P xaxaxaQuote:
Originally posted by Ava
Ακούστε κι αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=IPHeX0To0s4
Ίσως δεν έπρεπε να αναρτήσω το συγκεκριμένο βίντεο, γιατί κάπου φαινόμαστε εγώ κι η Ναταλία. Δεν πειράζει όμως, μεταξύ μας είμαστε.. Τι έχουμε να κρύψουμε άλλωστε!
ναταλακι μου καλημερα!
Αμέ! Τι νόμισες, Ζωίτσα! Ή ηλιοθεραπευόμαστε ή όχι!
Υ.Γ. Αυτό με τους ανώμαλους, που αντί να "τραβάνε" το τοπίο, περιφέρουν την κάμερα στα κορμιά ποτέ δεν το κατάλαβα. Ξεκίνησε με τον Κονιτσιώτη, συνεχίστηκε στις ειδήσεις του star και βλέπω ότι ολοκληρώνεται ακόμα και στο κάθε "ρομαντικό" ξέσπασμα του εκάστοτε καμεραμάν. Γιατί άντρας είναι σίγουρα!
Ax!Kαι σου είπα!Μόνο για ιδιωτική χρήση!Με κάνεις και ντρέπομαι...Quote:
Originally posted by Ava
Ακούστε κι αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=IPHeX0To0s4
Ίσως δεν έπρεπε να αναρτήσω το συγκεκριμένο βίντεο, γιατί κάπου φαινόμαστε εγώ κι η Ναταλία. Δεν πειράζει όμως, μεταξύ μας είμαστε.. Τι έχουμε να κρύψουμε άλλωστε!
Ευτυχώς δεν έδωσες και διεύθυνση και αριθμό τηλεφώνου να μη μπορώ να βγω απ΄'το σπίτι μου!
Πάω να βάλω χάντρα θαλασσιά!Προβλέπεται πολλή ζήλια...
Απ'όσες θα ήθελαν τα κορμιά μας να τα έχουν και όσους να τα πάρουν!
Καλημέρα,ζωγραφιά μου και καλό μας Ιούλιο!Φιλάκιαααααααα! :love:Quote:
Originally posted by zwhtsa
ναταλακι μου καλημερα!
KΑΛΗΜΕΡΑ!!!Αγαπημενη μου Ναντιν,μαλλον το λαικοτερον ασμα εκανε τη δουλεια του κ υπεκυψες στον ερωτα μου οποτε ο αδελφος μου ειναι κουνιαδος σου!Αγορασε τα δικαιωματα κ για το πρωτο ο Λιβανης κ τωρα ειναι στην εκδοση.Θα ηθελα ομως να μου δωσεις μια διευθυνση να σου το στειλω στην παλια εκδοση επειδη σε λιγο που θα γινει μεγαλος συγγραφεας θα ειναι συλλεκτικο!!!Το δευτερο''Το δικιο'' θα το αγορασεις.Συγγενεις συγγενεις αλλα να πουλησουμε κ κανα βιβλο!Παντως ειναι οντως πολυ καλο.!13 στα ευπωλητα.Τωρα θα μου πεις κ η Μαντα ειναι στα ευπωλητα...
Κ για να μαζευομαστε!Τωρα εισαι κ δεσμευμενη γυναικα.Κ εχεις πεσει κ σε ζηλιαρα συζυγο...Θαλασσες,βολτες,ξα� �λωστρες,παραλιες ποδηλαταδες!!!Δε θα χανεσαι να λιωνω απο τη ζηλια!Κ φυσικα τους παλιους σου φιλους σου θελω να τους γνωρισω κ εγω αλλα οχι κ να μας την αραζουν στις ξαπλωστρες με τις ωρες διπλα μας!Αva μου ειπαμε να γαιδουροποιηθεις αλλα απο εκει θα αρχησεις?:wink1:(Αμα τα καταφερεις να μου πεις κ εμενα τον τροπο)
Κ τα μωρα αγαπη μου που θα σου ερθουν,τι μωρα ειναι?Δυμετρα πρασινοματικα με φετες κοιλιακους?Κ βρηκες μερα να μου τα πεις που ειμαι στο αλλο μαγαζι κ κανω το χασαπη!!!(τουρνουα μπιτς βολευ ο υιος)
ΝΑΝΤΙΝ ΚΡΑΤΑΩ ΜΑΧΑΙΡΑ...................
ΝΑΤΑΛΙΑ!!!Δεν τα ειχα δει αυτα!Ηξερα οτι η Ava ειναι ξετσιπωτη,αλλα να παρασυρει ετσι κ εσενα!Παιδι απο σπιτι...Πα,πα,πα,πα..........
Να κόψω τις κακές συναναστροφές,λες;Σα ν'αλλοτριώθηκα,έχεις δίκιο...Αντίο,ʼβα!Λυπάμαι,δε με παίρνει...
Ακόμα δεν κορόιδεψα κανέναν να με πάρει...Ας κρατήσω τα προσχήματα αγνότητας λίγο ακόμα...
Ίσως οι δρόμοι μας ξανασμίξουν μετά από 20 χρόνια,εφόσον κάνω και δύο παιδιά...Τότε που όλα επιτρέπονται!Ποιός ξέρει...
--->Έφυγα γιατί έπρεπε να μείνω αλλιώς...ποιό κουράγιο το κουβάλησε το θέλω που' χα πνίξει...
Ε,όχι πως υπέκυψα στο λαϊκόν άσμα σου!Ούτε υπέκυψα(η λέξη "επίδοξος" δε σου λέει τίποτα;)Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Αγαπημενη μου Ναντιν,μαλλον το λαικοτερον ασμα εκανε τη δουλεια του κ υπεκυψες στον ερωτα μου οποτε ο αδελφος μου ειναι κουνιαδος σου!Αγορασε τα δικαιωματα κ για το πρωτο ο Λιβανης κ τωρα ειναι στην εκδοση.Θα ηθελα ομως να μου δωσεις μια διευθυνση να σου το στειλω στην παλια εκδοση επειδη σε λιγο που θα γινει μεγαλος συγγραφεας θα ειναι συλλεκτικο!!!
ούτε αν υπέκυπτα θ'αποδιδόταν σε τέτοια ακούσματα...Μάλλον δε με ξέρεις καθόλου...Την ιδέα μου αγάπησες...
Κι ούτε το κόλπο του βιβλίου πιάνει για να σου δώσω τη διεύθυνση μου και καλά για να μου στείλεις το συλλεκτικό δώρο.
Μια κτητική ζηλιάρα δεν είναι να την εμπιστεύεσαι...Το έλεγαν κι οι αρχαίοι άλλωστε...Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας!
Σ'αγαπω,σ'αγαπω μ'ενα φοβο και μια λαχταρα για τ'αναπαντεχα που φερνει το καθε αυριο.Ισως οπως αγαπουν τα παιδια μεταξυ παιχνιδιου και ωραιων φαντασιωσεων,μεταξυ μιας αθωας ανακριβειας και του ερωτα.
Εμμενω στην πολιορκια ακριβη μου Ναντιν κ επειδη τα λαικα ασματα δεν ειναι ουτε εμενα τα ακουσματα μου,για σενα το αγαπημενο μου<<να δωσεις δυο φιλακια στη μυριοκαλη κι αυτο το λουλουδακι για σενα κι αυριο που ειναι κυριακη μη βαλεις τα καλα σου για μενα.Σ'αγαπω πολυ...>>
--->ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ - ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ (μουσική-στίχοι : Θ. Μπακαλάκος)
Ο Θωμάς Μπακαλάκος θέλει να βάλω τα καλά μου αύριο,που είναι Κυριακή...
Εσύ με θέλεις απλή κι απέριττη προφανώς...Δεν ξέρω...Θα δω τι θα κάνω...
Ναι, καλά τώρα, έφυγες...
Έφυγες, αφού πρώτα έκανες τις κουτσουκέλες σου,
Έφυγες, αφού ξεστηθώθηκες και μαζεύτηκαν με τις κάμερες γύρω μας,
Έφυγες, αφού έζησες έναν έκλυτο και ανήθικο βίο, που προσβάλλει τα χρηστά ήθη,
Αφού τα κατάλαβες αυτά, ξαφνικά περιβλήθηκες το ράσο και μας παριστάνεις την αγία!! ΄
Αλλού αυτά κυρία μου! Δεν πιάνουν σε μας!
http://www.youtube.com/watch?v=e7RNLv3trF0
Όσο για σένα Γλαύκη, κλέφτρα, αντροχωρίστρα, τι μας παριστάνεις με την κουλτούρα? Έτσι νομίζεις ότι θα μας πάρεις τη γυναίκα?
Για να δεις ότι κι εμείς οι λαικούρες ξέρουμε να γλεντάμε, σου αφιερώνω το παρακάτω άσμα:
http://www.youtube.com/watch?v=J5SNFown0fg
Έτσι, για να σ' εκδικηθώ! Και μάλιστα σε διατάζω να σηκωθείς μόλις το ακούσεις και να το χορέψεις κιόλας! (Πράγμα που σημαίνει ότι θα το ακούσεις και δεύτερη φορά).
Και, άντε, μη με προκαλείς, γιατί μπορώ να βρω και να σου αφιερώσω και χειρότερο. Και χειρότερο βεβαίως, βεβαίως!
http://www.youtube.com/watch?v=vntXugNwUcw
O Mπακαλακος ξερω τι θελει.Δεν με εχουν μαθει να βαζουν τα καλα τους για μενα,γι'αυτο κ η αλλαγη.<<Την ωρα που γεννιομουνα σχολαγανε οι μοιρες...>>
Ακου Ava μου στον ερωτα κ στον πολεμο ολα επιτρεπονται,πρωτον κ δευτερον μην προσπαθεις να τη συκοφαντησεισ κ απο πανω αφου την παρεσυρες εσυ στην ακολασια!Εγω τη θελω οπως κ να'ναι!Κ στο κατω κατω δε λενε οτι η σωστη γυναικα πρεπει να ειναι κυρια στο σαλονι κ π.....α στο κρεββατι?Τυχαια λες οτι τη διαλεξα?Κ κουλτουριαρα κ σεξουλιαρα...
Αva παλιοκοριτσο που το βρηκες αυτο?Ξελιγωθηκα στα γελιακ δεν μπορουσα να το χορεψω!ειχα χαμηλωσει κ τον ηχο μην μπει κανεις στο μαγαζι κ γινω ρεζιλι!Ελεος, αλλα δε νομιζω οτι μπορεις να βρεις χειροτερο!!
Ax!Σε παρακαλώ!Μην την προκαλείς!Δεν την ξέρεις μέχρι πού είναι ικανή να φτάσει!Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Ελεος, αλλα δε νομιζω οτι μπορεις να βρεις χειροτερο!!
Ένα θα σου πω μόνο,για να πάρεις μια ιδέα!Κλείσε πόρτες μαγαζιού και άκου: --->Φάε σπόρια!
Λατρεμένη Τάνια(και Λίνα και Κράου φυσικά!)!Έρχεται σε μια εβδομάδα Θεσσαλονίκη!Τι τέλεια που θα ήταν να γινόταν να τη δω!Quote:
Originally posted by Γλαύκη
<<Την ωρα που γεννιομουνα σχολαγανε οι μοιρες...>>
Έλα,να το ακούσουμε,που τ'αγαπώ κι εγώ πολύ!(γιατί άραγε;)μπας και σβηστεί ο απόηχος της αλλοτριώστρας!Χορτάσαμε γκρεμό,φιλενάδα!
--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ' τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ' ένα καφάσι μπίρες
Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ' αυτή την κοινωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ' εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό
Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου 'λεγαν προχώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ' τα εσύ
τα χρόνια που 'φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που 'ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό
Φιλεναδα μαλλον θα πρεπει να αρχισω εντατικα μαθηματα μουσικολογιας!!!Αν ειναι να γελαω ετσι!ολο τετοια θ'ακουω!Λες να εχει δικιο ο γιος μου που λεει''Με τα τραγουδια που ακους πως να μην κοβεις τις φλεβες σου?''
Ελα στ'ονειρο μου κ περπατησε...................θα πει οτι τυχαια δε βρεθηκαμε............
Ε,όχι πως θα χαρακτηρίσουμε αυτές τις σαχλαμάρες "μουσική"!
Εγώ πάντως ούτε για πλάκα δεν μπορώ να τ'ανεχτώ.Δε γελώ.Θλίβομαι...
Επιμένω στο πονεμένο είδος!Κι ας περνά τελευταία κρίση η σχέση μας.
Δε φταίει ο λυγμός τους...Φταίει η σκουριασμένη μου καρδιά,που ερήμωσε
και πλέον δε δονείται όσο άλλοτε...Υπάρχουν φορές που νοσταλγώ
την πένθιμη εκείνη περίοδο που σπαρταρούσα για τη χαμένη μου αγάπη.
Τώρα όλα είναι μουδιασμένα...ευθεία γραμμή οι νότες,λόγια αερικά οι λέξεις...
--->ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ : ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ
Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι :Νίκος Γκάτσος
Σιγά-σιγά ξεχαστήκαμε κι οι δύο
σ ένα λιμάνι γεμάτο σκουριά
σιγά-σιγά μου ψιθύρισες αντίο
κι έριξες πέτρα πίσω σου βαριά.
Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ' όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν σε είδαν πουθενά...
Σιγά-σιγά στης αγάπης το βιβλίο
είχε φανεί μια σελίδα λευκή
σιγά-σιγά ήρθε χιόνι κι ήρθε κρύο
κι όλα παγώσαν κάποια Κυριακή.
Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ' όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν ακόμα μ αγαπάς...
Φυσικα κ δεν ειναι μουσικη αυτη κ αν γελω,γελω με το ολο παιχνιδι.Οπως δεν εχω κ ουτε θα δω ποτε εκπομπη της Πανια.Ντρεπομαι που τους προσβαλει που τους γελοιοποιει ετσι.Δεν ξερω γιατι τα πονεμενα τραγουδια μιλανε ετσι μεσα μου.Μπορει κ να ξερω...Λενε πως ενας συγγραφεας σε αντιπροσωπευει αν αυτα που διαβαζεις θεωρεις οτι θα μπορουσες να τα ειχες γραψει εσυ.Αυτο νομιζω καθε φορα που βλεπω γραπτο σου.Μιλαει στην καρδια μου κ λεει αυτα που θελω να πω,αυτα που νιωθω αλλα δυστυχως δεν εχω το χαρισμα το δικο σου να εκφραζομαι ετσι.
...ευθεια γραμμη οι νοτες...οι χαμενες αγαπες...Μπορει τοτε να πονας,αλλα ο πονος ειναι σχεδον γλυκος,ζεις...Τωρα τελμα...
Ω σκοτεινο ανατριχιασμα στη ριζα και στα φυλλα!
Προβαλε αναστημα αγρυπνο στο πληθος της σιωπης
σηκωσε το κεφαλι απο τα χερια τα καμπυλα
το θελημα σου να γενει και να μου ξαναπεις
τα λογια που αγγιζαν και σμιγαν το αιμα σαν αγκαλη
κι ας γειρει ο ποθος σου βαθυς σαν ισκιος καρυδιας
και να μας πλημμυραει με των μαλλιων σου τη σπαταλη
απο το χνουδι του φιλιου στα φυλλα της καρδιας.
Eeeeem αν πω οτι εχω μπερδευτει ως προς το θεμα του τοπικ αυτου μην με βρισετε οκ?
:shocked2: Ειλικρινά δε σε καταλαβαίνω!Τι δεν είναι σαφές;Quote:
Originally posted by -wow-
Eeeeem αν πω οτι εχω μπερδευτει ως προς το θεμα του τοπικ αυτου μην με βρισετε οκ?
Ειδικά τώρα που ο τίτλος είναι περισσότερο από ποτέ συναφής με τη θεματολογία του φόρουμ...
Ο οποίος παρεμπιπτόντως πάλι δε μου ταιριάζει...Νιώθω πως δεν αφορά κανέναν μας.Δεν του δίνω πολλά ψωμιά...
Κάποτε αποζητούσα αυτόν τον πόνο(εφόσον βέβαια δεν ήταν μπορετό να ζήσω τη χαρά του) να γεμίζω έστω από κείνον το κενό Του.Quote:
Originally posted by Γλαύκη
...ευθεια γραμμη οι νοτες...οι χαμενες αγαπες...
Μπορει τοτε να πονας,αλλα ο πονος ειναι σχεδον γλυκος,ζεις...
Τωρα τελμα...
Πέρασαν ματωμένα χρόνια πολλά,ένα με το θάνατο...Κάτι μέσα μου κάποια στιγμή αντιστάθηκε στο βυθισμα αυτό κι είμαι τώρα,εδώ,
σε μια επιφάνεια...Επιβίωση;Συμβιβ ασμός;Απλά επιπλέω,χωρίς καν νησίδα στον ορίζοντα...Σε παγωμένα από χτυποκάρδι νερά
που νεκρώνουν...Κι έχω την αίσθηση πως αυτή η ερημιά είναι ακόμα πιο δυσβάσταχτη.Κι ας τείνουν να τη συνηθίσουν οι αισθήσεις...
--->ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ : ΜΥΡΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑΣΕΜΙ
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί
κι η γη αναστατωμένη
κι είναι το Σάββατο χλομό, πολύ χλομό
σαν κάτι που πεθαίνει
Κι ήρθες εσύ με τα παλιά
τα ρούχα τα τριμμένα
και με ρωτάς τι να ?γινε
η αγάπη αυτή που είχα για σένα
Μυρίζει ο κόσμο γιασεμί
κι ο ουρανός λιβάνι
και λες πως ήρθε η στιγμή, πικρή στιγμή
ο κόσμος να πεθάνει
Γίναν τα μάτια σου βαθιά
και οι θάλασσες μεγάλες
μου πήραν όλες τις χαρές
κι όμως χαρές δεν φέραν άλλες
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ Με κοροιδευεεεεεεειιιιιιις!!!! !! :pQuote:
Originally posted by NADINE
:shocked2: Ειλικρινά δε σε καταλαβαίνω!Τι δεν είναι σαφές;Quote:
Originally posted by -wow-
Eeeeem αν πω οτι εχω μπερδευτει ως προς το θεμα του τοπικ αυτου μην με βρισετε οκ?
Ειδικά τώρα που ο τίτλος είναι περισσότερο από ποτέ συναφής με τη θεματολογία του φόρουμ...
Ο οποίος παρεμπιπτόντως πάλι δε μου ταιριάζει...Νιώθω πως δεν αφορά κανέναν μας.Δεν του δίνω πολλά ψωμιά...
Πωωωωω και εχετε 300 κατι σελιδες γραψει!!! Δεν θα μπω ποτε στο θεμα εεεεεεεεεεε????? Καλα!
Ο πυργος του Αιφελ εχει υψος 325 μετρα (μαζι με την κεραια του)
--->http://www.youtube.com/watch?v=FhPD68SfLr4Quote:
Originally posted by -wow-
Ο πυργος του Αιφελ εχει υψος 325 μετρα (μαζι με την κεραια του)
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧ ΞΕΡΑΘΗΚΑ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ!!!!! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑQuote:
Originally posted by NADINE
--->http://www.youtube.com/watch?v=FhPD68SfLr4Quote:
Originally posted by -wow-
Ο πυργος του Αιφελ εχει υψος 325 μετρα (μαζι με την κεραια του)
Ε εφοσον δεν μου λετε και εμενα περι τινος προκειτε αυτο το τοπικ.. Θα βαζω ασχετα ποστς... lol
:) Το Παρίσι είναι το μόνο που σίγουρα δεν είναι άσχετο εδώ μέσα!Ατύχησες...
--->ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ : ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΔΩ
Μαρία Πολυδούρη,Παρίσι,1927.
Ούτε κι εδώ στην ξενιτιά που μ'έχει ρίξει,
καθώς με συγκυλά της δυστυχίας το κύμα,
βρήκα την ταφική του ναυγίου γαλήνη.
Τα σωθηκά μου αν τα'χει η μαύρη δίψα φρίξει
κι αν η φωνή μου απ'την κραυγή του πόνου σβήνει,
μα πάντα θα'μαι του ονείρου τ'αστείο θύμα.
Καθώς φωτίζαν πάνω μου τα δυο σου μάτια,
των λογισμών μου σκίζοντας το μαύρο βύθος,
το δρόμο προς τα χείλη σου βρήκα άθελά μου.
Κείτομαι εμπρός σου κι ονειρεύομαι παλάτια νεραιδικά,
σαν απ'αυτά που θέλει ο μύθος
και δεν κοιτάζω πως θεός στη ζωή μπαίνεις
Εσύ, και μένα πόσο ανάξιο το ένδυμά μου....
Απόψε όλα μυρίζουν γιασεμί.Λευκό γιασεμί ζαλίζει τις αισθήσεις...Από την παράκληση της Έλλης να μη νυχτώσει,
τη θλιβερή διαπίστωση του Λουκιανού για τα καλύτερα χρόνια που φεύγουν μέχρι τις γεμάτες νοσταλγία λέξεις του Μάνου...
("Απλά πράγματα, ένα ποτήρι κρύο νερό, μια δροσερή αυλή και γύρω ένα κλωνάρι γιασεμί,μια γλάστρα βασιλικός!?")
Ποτέ δε μου ταίριαξε αυτός ο τίτλος...Ανόητος κι επιφανειακός,κουβαλούσε μόνο μια ελπίδα ένωσης και ξεσηκωμού.
Η νύχτα αυτή γέννησε ακόμα έναν.Αυτό το τραγούδι μουρμούριζε ο λυγμός μου τη νύχτα που έμαθα για τη μαμά...
Απόψε μου φέρνει καλοκαίρι και φως ελπίδας!Για όσα μας έκαναν κάποτε νόημα και στην πορεία χάσαμε...
Με την ευχή να σκαλίσουμε αισθήσεις,να τα βρούμε μέσα μας,να τινάξουμε τη σκόνη που θαμπώνει
και να λουστούμε άρωμα και φως!Ξημέρωσε για τα καλά...Να έχουμε μια ηλιόλουστη Κυριακή!Καλημέρα!
--->ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ : ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙ
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να 'σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.
Δηλαδη Nadine, πρεπει να διαβασω ΟΟΟΛΕΕΕς τις σελιδες για να συμμετεχωωωωω??? Ακαρδη!!!! lol
:sniff::sniff::sniff::barfy:
Δε χρειάζεται να διαβάσεις λέξη!Απλά να είσαι ο εαυτός σου...Καλημέρα!
Kαλημερααααα!!!! http://www.youtube.com/watch?v=C8OBlq_svBYQuote:
Originally posted by NADINE
Δε χρειάζεται να διαβάσεις λέξη!Απλά να είσαι ο εαυτός σου...Καλημέρα!