Printable View
Πωλινακι μου μακαρι κανενα ζευγαρι να μην εφτανε εκει.Μεσα σου ξερεις τη λυση.Κ θαυμαζω απεριοριστα οσους εχουν τη δυναμη να κανουν το μεγαλο βημα κ να βγουν απο το φαυλο κυκλο.Οσο πιο νωρις,οσο πιο μικρα ειναι τα παιδια τοσο πιο καλα.Καλη επιτυχια στις οποιες αποφασεις σου.Αν θας κατι να συ ζητησουμε,εδω θα ειμαι.Quote:
Originally posted by polinaki1983
Γιατί νοιώθω σαν να τα έλεγες σε μένα....? Γιατί διαβάζοντάς τα ήταν σαν να ακούω μια αγγελική φωνή να μου τα ψυθιρίζει μέσα στο αυτί?
Αβα μου οτι κανω στη ζωη μου το κανω παντα με παθος!!Εκανα τοσα γι αλλους,για το Ναταλακι που τ'αξιζει κι ολας?Θα την προσεχω κ θα την διεκδικω οσο κ αν μου κανει τη ζωη δυσκολη!Τωρα ειδικα που εμαθα οτι εχει κ ομορφα ματια!Αλλα για τα βαγγαλικα της ματια θα μιλησουμε αλλη φορα.Τωρα αυτο....
http://www.youtube.com/watch?v=BnH7Z...eature=related
Ολο το χειμωνα μπαινοβγαινα σχεδον μονη...εκλιπαρουσα για μια λεξη, μια φωτο, μια φατσουλα, βρε αδερφε!
Και τωρα που σεντονια ξεδιπλωνονται οι σελιδες μπροστα μου δεν πορλαβαινω να τις διαβασω!!!!
Καλο μου Ναταλι.....το πασχιζει ο Ποπαυ μου (που, δυστυχως, αρχιζει να εξελισσεται σε χαζογκομενακι που κουνιεται στον καθρεπτη σηκωνοντας την μπλουζα να φανει η κοιλιτσα...ευτυχως, ακομη παιζει με τον Μπατμαν και το Σπαιντερμαν!)
προσπαθει γιατι ειναι πολυ χαμηλων τονων και του παρασκηνιου αλλα κρυβει και μια απιστευτη δυναμη και προσαρμοστικοτητα που μας εκπλησσει! Μας ειχαν προειδοποιησει οτι η συγκεκριμενη θεραπεια δε γινεται απο το 75% των παιδιων και πρεπει να ειμαστε καθετοι εξαρχης! Απλως, δε χρειαστηκε...σαν να εκανε παντα! μονο που ειμαστε κοντα της και την απασχολουσαμε(τωρα που το σκεφτομαι στην αρχη, κυριως...) μα ςεχει απαλλαξει και απο αυτο, το γλυκο μου!
Και πανω που θα σφιγγαμε λιγο τα λουρια ξαφνικα...δισταζω...τη βλεπω ετσι, σκεφτομαι ποσο προσπαθει και καθομαι στα αυγα μου...ουτε τιμωριουλες ουτε τιποτε! Καπως ετσι "χαλανε" τα παιδια...τι νομιζετε;
Και ξαφνικα δικαιολογω τη μανα μου την οποια παντα κατηγορουσα πως ειχε αδυναμια στον αδερφο μου...και μου ελεγε ..."εχει σημασια, τι εικονες εχεις απο καθε σου παιδι...ηταν τριων χρονων οταν τον τραβουσαν απο πανω μου για να μπει στο χειρουργειο..με κυνηγαει η εικονα του και η ταλαιπωρια που τραβηξε για πολλα χρονια"
κι εγω δεν καταλαβαινα...
κι εγω την κατηγορουσα...
της το ειπα ομως προχτες..."τωρα σε καταλαβαινω μαμα!"
Απλα μου χαμογελασε και βουρκωσε..και βουρκωσα κι εγω μαζι της...την αγκαλιασα και κλαιγαμε..οχι ως μανα και κορη αλλα ως μαναδες πια που η μια καταλαβαινε την αλλη.
Τα εξηγησα στο μεγαλο μου παιδι ολα αυτα...αλλα ειμαι πολυ τυχερη...το θεωρουσε δεδομενο οτι πρεπει να φερομαστε ετσι στον Ποπαυ(σαμπως αυτη;;;Ολο διαμαρτυρεται και ολο δεν της χαλαει χατιρι)
Και σκεφτειτε οτι κανει θερινη προετοιμασια και ολο διαβαζει το καημενο...και που και που σταματα να παιξει λιγο με τον Ποπαυ και παλι συνεχιζει...
Αχ! Σας ζαλισα με τα δικα μου...ξερετε, οτι φταιει το Ναταλι...αυτη εκανε την καταχωρηση!!!Σιγουρα με προτιματε να μιλω για τους ωραιους αγοραρους παρα...οπως και να εχει, σας ευχαριστω που υπαρχετε!
Φιλια πολλα και...ολα να μας πανε καλα!!!
Καλημέρα Γλαύκη μου. Την λύση την ξέρω, όμως ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να γίνει πράξη? Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να αγαπάς τον άλλο παρά τα όσα έχεις περάσει και περνάς, και να θες να φωνάξεις "φύγε επιτέλους από την ζωή μου" όμως να μην μπορείς? να θες να βάλεις όλα του τα πράγματα σε 2 βαλίτσες και έξω από την πόρτα και να μην μπορείς? Τώρα τελευταίο καιρό, φώναξα 2 φορές το "φύγε επιτέλους, έχω κουραστεί πια μεστην μιζέρια σου" χωρίς όμως αποτέλεσμα.... Η τουλάχιστον χωρίς να γίνει πράξη η προτροπή μου. Δεν είχα όμως την δύναμη να πετάξω ρούχα, δεν είχα την δύναμη να δείξω πως ναι βρε γάιδαρε σαγαπάω αλλά δεν μπορώ άλλο να έχω έναν μίζερο δίπλα μου.Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Πωλινακι μου μακαρι κανενα ζευγαρι να μην εφτανε εκει.Μεσα σου ξερεις τη λυση.Κ θαυμαζω απεριοριστα οσους εχουν τη δυναμη να κανουν το μεγαλο βημα κ να βγουν απο το φαυλο κυκλο.Οσο πιο νωρις,οσο πιο μικρα ειναι τα παιδια τοσο πιο καλα.Καλη επιτυχια στις οποιες αποφασεις σου.Αν θας κατι να συ ζητησουμε,εδω θα ειμαι.Quote:
Originally posted by polinaki1983
Γιατί νοιώθω σαν να τα έλεγες σε μένα....? Γιατί διαβάζοντάς τα ήταν σαν να ακούω μια αγγελική φωνή να μου τα ψυθιρίζει μέσα στο αυτί?
Πού θα πάει όμως, εγώ ήδη προχωρώ την ζωή μου όπως πια την θέλω εγώ (είμαι και μόλις μια ανάσα πριν τα 99 που έχω να τα δω χρόνια) και αυτή την χαρά δεν θα μου την στερίσει κανείς. Αν λοιπόν θέλει, μπορεί να ακολουθήσει και να σταθεί δίπλα μου σαν αντάξιος των προσδοκιών μου και των θέλω μου. Αν όχι, οι πόρτες είναι ανοικτές, σκυλιά δεν έχουμε να τον εμποδίσουν, είναι ελεύθερος να πάει όπου θέλει. Και αυτό ισχίει όχι μόνο για τον άντρα μου, αλλά και για όλους γύρω μου που δεν μπορούν πλέων να αντιμετοπίσουν την Πωλίνα όπως θα έπρεπε.
ΛΕΥΚΟ ΓΙΑΣΕΜΙ!!!!!!!!!! τι να πω, λίγο να αργήσω να μπω και πρέπει να ψάχνω μία ώρα να σας βρω.... έτσι αλλάζεις και τους άντρες βρε παλιοκόριτσο?? Αντε να δούμε τι άλλο θα επινοηθείς, πάντως δεν μου αρέσει !!!!!!! είναι λίγο πένθιμο, κάπως, δεν ξέρω, πολύ ρομαντικό ίσως, απαισιόδοξο, τι να πω, βρες άλλον και γρήγορα, κάτι θα σκεφτείς ....
Ελπίζω να είστε όλοι καλά... και εμείς καλύτερα... έμαθα ότι κάποιες εδώ πήραν τους δρόμους με το αυτοκίνητο, και για πες μας που κυκλοφορείς να ξέρουμε ????
Αναμένω τις διακοπές σαν τρελή !!!!!!!!
Πωλινάκι στο time schedule το mom time που έβαλες είναι πάρα πολύ, δεν νομίζω ότι έχω τόσο..... καλά τα πιτσιρίκια δεν τα αλλάζω αλλά δεν έχω χρόνο ούτε να λουστώ.... όχι να ξεκουραστώ..
Πωλινα αν κ δεν καταλαβαινω τι εννοεις με το μιζερος,αφου τρεφεις τετοια αισθηματα επιβαλετε να προσπαθησεις να κανεις τα θελω σου ζωη.Η λυση ειναι μια.Συζητηση,συζητηση,συζη� �ηση...
Αλαλουμακι ο τιτλος ειναι ακρως καλοκαιρινος κ μοσχομυριστος!Θυμιζει βραδυνες βολτουλες,θερινα σινεμα,τραγουδακια....Αλλα εδω που τα λεμε, το Ναντινακι εχει δηλωσει οτι λιγα ειναι τα ψωμια του...Δεν διαβασες πιο πανω να δεις πως αλλαζει γνωμη?Αχ Αβα μου ο καημος της θα με φαει!Πηρε κ το αυτοκινητο τωρα,γυρναει,ψαχνει αυτους με τις φετες κοιλιακους κ εδω ουτε γραμμα ουτε γραφη!!!Αλλα εσυ κανεις το νυχτερινο σου μπανιο,συνοδεια μοχιτο κλπ.Αλι απο εμενα.....
http://www.youtube.com/watch?v=b-aRsIceprw
nadinaki βλεπω εισαι ονλινε .. δεν κανεις μια εκκαθαριση απο τα σπαμ??
Σπαμ: πρωτο πληθυντικο Οριστικης Ενεστωτα του ρηματος σπαω(εχοντας υποστει αφαιρεση για να μη δημιουργηθει χασμωδια)
Αλλα επειδη με αυτον τον τυπο που ξερω εγω νοημα στο προηγουμενο μηνυμα δε βγαινει, μηπως να εξηγησει καποιος στη δολια ασχετου, τι εστι σπαμ, Ζωουλα;;;
Για την αγαπημενη μας Ναντιν (να της πηγαινουν ολα καλα κ ας μας ξεχασε)
1 τιτλος 2 τραγουδια 3 ερμηνειες
ΕΡΩΤΙΚΟ
http://www.youtube.com/watch?v=f3W9ttHbcuo
http://www.youtube.com/watch?v=eFhRd-Lcw4A
http://www.youtube.com/watch?v=riTOa14xjg4
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=-FZoltu5t5c
Kαλησπέρα!
Τι βλέπω;Μας έκανε την τιμή η υψηλοτάτη Αλαλουμένια,της οποίας της κάνει πένθιμο το λευκό μας γιασεμί;
Δεν είναι χρυσάνθεμο κηδειών ούτε γαρίφαλο στεφάνων...Και σιγά που σε ταλαιπωρούμε να μας βρεις,
που πάντα διατηρείται η παρένθεση και τελευταία βρισκόμαστε καθημερινά και στα "σημερινά μηνύματα"!
"Θέλω να γίνω μοναχός πάνω στον ʼγιο Αντώνη,μα δε μ'αφήνει ο σατανάς που'χω στο παντελόνι"ένα πράγμα!
Ο τίτλος μένει μέχρι νεωτέρας όπως πάντα!Πάντως απ'όλους μας τους τίτλους,ακόμα και τις γυμνές στο μπάνιο
πιο πολύ γελάω μ'εκείνον του "Προσοχή!Κίνδυνος αποπροσανατολισμού!Εισέρχ� �στε με δική σας ευθύνη"!
Τελικά μάλλον έχεις δίκιο που με λες τρελοκόριτσο(το μήνυμα αυτό θ'αυτοκαταστραφεί!)Προχθές πάντως
δε σκεφτόμουν να αλλάξω τίτλο,αλλά να το βγάλω από την παχυσαρκία και να το πάω στα διάφορα...Τέλος πάντων...
Ζωούλα μου,μπήκα ελάχιστα,έσβησα ό,τι πρόλαβα πριν χαθεί η σύνδεση μου!Κι αυτό το μήνυμα το γράφω
γρήγορα και με άγχος γιατί είναι η πρώτη φορά που τα λαμπάκια του ρούτερ μου ψηφίζουν όλα ΠΑΣΟΚ
και δε νομίζω να κρατήσει για πολύ!Έχω πρόβλημα στη σύνδεση και γι'αυτό λείπω από κοντά σας τελευταία...
Βέβαια είδα πως βγήκε σε καλό!Έμαθε η Γλαύκη να επισυνάπτει υπερσυνδέσμους και μάλιστα μου αφιερώνει
κι ερωτικά τραγούδια,προφανώς θεωρώντας πως λείπω γιατί της κάνω τη δύσκολη ή ενδεχομένως αγχώθηκε
πως βγήκα για γκομενότσαρκες και μου δίνει σημασία...Κι όμως η αιτία είναι πολύ πιο πεζή και άσχετη μ'εσένα.
Λυπάμαι αν σε απογοητεύω...Ωστόσο συνέχισε την καλή δουλειά...ʼντε και εμπλουτισμός με εικόνες με το καλό!
Α...πριν σβήσει η σύνδεση να προλάβω ν'αποκαταστήσω μια βρώμα που βγήκε για τα μάτια μου...Δεν είναι όμορφα,
κοινά καστανόμαυρα είναι,ούτε μεγάλα και μάλιστα πλέον είναι στολισμένα με ρυτίδες στις άκρες τους.
Όταν τα βάφω γίνονται λίγο απάτη,αλλά πλέον όχι πολλά πράγματα...Όσων η φαντασία πλανάται από τα μάτια μου
να προσγειωθεί και ν'ασχοληθεί με κάποιον πραγματικά όμορφο.Σαν τους γκόμενους της ʼβας για παράδειγμα.
Πώς να ήταν άραγε εκείνο το νυχτερινό μπάνιο με την...ξαδέρφη;Αύριο γυρνά το κορίτσι μας και φαντάζομαι
θα μας αποκαλύψει όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες!Δεν ξέρω αν είμαστε αρκετά τυχεροί να έχει
φροντίσει και για οπτοκοακουστικό υλικό!Παρεμπιπτόντως,ξετσί πωτο πιτσοκόριτσο,ακόμα περιμένω
το υλικό της Πάτμου!Και μη μου πεις πως ακόμα δεν το έλαβες στα χέρια σου...
Λόγια...Βαρύγδουπες δηλώσεις...Υποσχέσεις...Γυνα ίκες...
Ένα φιλί σε κάθε ζευγάρι ροδαλά μάγουλα!Με την ευχή να δεήσει η τεχνολογία να είμαι σύντομα κοντά σας!
Καλές βουτιές!Όπου κι αν μου γοργονιάζεστε να σκέφτεστε πως η θάλασσα μας ενώνει!Ίσως αύριο κάνω το πρώτο μου.Φιλάκια!
Γλαύκη μου καλημέρα. Με την λέξη μίζερος εννοώ ακριβώς αυτό που λέει το νόημα της λέξης. Πλήρης απαισιοδοσία, το ποτήρι είναι πάντα μισοάδιο και ποτέ μισογεμάτο, μεστην γκρίνια κτλ κτλ κτλ. Σε αντίθεση με μένα που το ποτήρι για μένα, είναι πάντα μισογεμάτο, παρά τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσω πάντα λέω θα τα καταφέρω κτλ. Η μέρα με την νύχτα με λίγα λόγια είμαστε!!!!Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Πωλινα αν κ δεν καταλαβαινω τι εννοεις με το μιζερος,αφου τρεφεις τετοια αισθηματα επιβαλετε να προσπαθησεις να κανεις τα θελω σου ζωη.Η λυση ειναι μια.Συζητηση,συζητηση,συζη� �ηση...
Καλημερούδια και καλή μας εβδομάδα!
Σας γράφω με τα άλατα της θάλασσας,τυλιγμένη στην μπλε σκούρη μου πετσέτα με τα άσπρα καραβάκια...
Πουρνό πουρνό,με τις πρώτες ηλιαχτίδες στο πρόσωπο,έκανα το πρώτο μου φετινό μπάνιο.
Δυό βάρκες στα βαθειά(μάλλον από τη νύχτα ακόμα)δυό γλάροι,τρία χελιδόνια κι αγαπημένη ερημιά
όπου τεντώνεται η ματιά μου...Πίσω μου ο Όλυμπος και μπροστά μου το απέραντο γαλάζιο!ʼλλος τόνος
τ'ουρανού κι άλλος του νερού εκεί που σμίγουν,ενώ η θάλασσα να χρυσίζει απ'τις βουτιές του ήλιου...
Μάζεψα και λίγες χρωματιστές πέτρες εκεί που σκάει το κύμα,ένα κοχύλι κι ένα κομμάτι ξύλο,να πάω λίγη
θάλασσα στη μαμά,που δεν μπορεί να κατέβει...Έπαιρνε βαθειές εισπνοές,μιλούσε στη θάλασσα κι έκλαιγε...
Γράφω,γράφω...περιμένοντας το καημένο ν'ανάψουν τα λαμπάκια του ρούτερ να προλάβω να το στείλω...
Επιστροφή στα χρόνια που ο ταχυδρόμος περνούσε μία στις τόσες και τον περίμεναν στην είσοδο...
Αχ...η σημερινή νεολαία...Τα έχετε όλα στα πόδια σας κι άραγε τα εκτιμάτε;
Παλίρροια μου,σπαμ είναι κάτι διαφημηστικά μηνύματα από άτομα που γίνονται μέλη μόνο για το λόγο αυτό
και γεμίζουν ποστς το φόρουμ μας(στα αγγλικά μάλιστα).Για το λόγο αυτό μας δόθηκε σε 4 μέλη
(ανάμεσα στα οποία κι η αφεντιά μου)η δυνατότητα να παρεμβαίνουμε και να τα σβήνουμε.Η δε Ζωούλα
και το αγγελουδάκι μας έχουν πάρει τις σφυρίχτες και μας ειδοποιούν όποτε κάτι εντοπίσουν.
Η μόνη σύνδεση με το ρήμα "σπάω" είναι πόσο πολύ μας είχαν σπάσει τα νεύρα,τότε στην αρχή,
που ψάχναμετις σελίδες να βρούμε τα δικά μας ποστς και περιμέναμε το Νίκο να μπει να τα καθαρίσει...
Καλή δύναμη στις θεραπείες σας!Σ'εσάς τους κοινούς θνητούς καλή δύναμη γιατί ο Ποπάυ μας
δεν το έτρωγε άδικα τόσα χρόνια τόσο σπανάκι!Όλα αυτά να γίνουν μια μακρυνή ανάμνηση,
κάτι που θα διηγείστε χωρίς βαρύ συναίσθημα,όπως με το καλό καμαρώνετε σήμερα τον αδερφό σου
κι έχετε να λέτε για εκείνο το χειρουργείο όταν ήταν παιδάκι...Πολύ συγκινητικό να μιλάτε με τη μαμά σου
σα μάνες κι οι δυό κι όχι σα μάνα και κόρη...Η αλήθεια είναι πως αν έρθεις στα παπούτσια του άλλου
τότε μόνο μπορείς να τον νιώσεις απόλυτα...Ο κύκλος της ζωής και τα παιχνίδια της...Πώς τα φέρνει ε;
Είμαστε πάντα εδώ δίπλα σου σε ό,τι τυχόν έχεις ανάγκη να μοιραστείς,το ξέρεις αυτό...Κι ας αρρώστησες τότε
το παιδί για να έχεις δικαιολογία να μην έρθεις στη συνάντηση μας εκείνη...500 χλμ έκανα και για χάρη σου...Αχ...
Μην τα θυμάμαι και συγχίζομαι...Τάχα κι οι άλλες που ήρθαν κι ούτε μια λέξη,ένα τηλέφωνο,τίποτα...
Περάσαμε και δεν αγγίξαμε κι ας μας πνίγουν σ'αγκαλιές και λόγια αγάπης...όλα αέρας...Ας είναι καλά...
Εντωμεταξύ,δώδεκααααααααα� �ααα κι ούτε μια ανατριχιαστική λεπτομέρειααααααααααα...
Τι έγινε,κοπελιά;Ακόμα να συνέλθεις,να συντάξει ο εγκέφαλος λόγο;Κι εμείς τα στερημένα από διασκεδάσεις
που ξεροσταλιάζουμε έστω στην περιγραφή του κολασμένου σου ΠουΣουΚού...Την ήπιαμε τη μπύρα,
την ουρήσαμε κιόλας...περιμένουμε τα υπόλοιπα και πιο ζουμερά τώρα...Συν οπτικοακουστικό υλικό,μην ξεχνιόμαστε!
Γράφω,γράφω και μόνο τα λαμπάκια του τεντωμένου νευρικού μου συστήματος ανάβουν.Τα του ρούτερ,
το χαβά τους!Ας συνεχίσω να γράφω λοιπόν...Πωλινάκι μου,δικό σου είναι το πρόβλημα,καρδιά μου και μόνο!
Είσαι η προσωπικότητα που είσαι,είναι κι εκείνος μια πολύ διαφορετική έως αντίθετη σε ορισμένα σημεία...
Αυτό δε θ'αλλάξει ποτέ!Πρέπει να συμφιλιωθείς με την ιδέα αυτή και να δεις αν πρακτικά μπορείς έτσι
να ζήσεις.Με μια τάση πάντα χειροτέρευσης υπόψιν,που ο χρόνος κι η φθορά του δυστυχώς επιφυλάσσουν.
Η αγάπη είναι άλλη υπόθεση...Αν δεν μπορείς να συμβιώσεις αρμονικά με τον άλλον,τι να σου κάνει κι εκείνη η δόλια;
Πόσο ν'αντέξει να κουβαλά σαν τον ʼτλαντα όλη τη σχέση στις τρυφερές,ρομαντικές της πλάτες;Δύσκολες
αποφάσεις,πολύ,δε λέω,αλλά μία η ζωή και τα χρόνια κυλούν γοργά,σα νεράκι...Κι έρχεται μια στιγμή
που παραλύεις και νιώθεις πως όλα πια τελείωσαν,δεν έχει νόημα να προσπαθείς,να ονειρεύεσαι,
να διεκδικείς ένα καλύτερο αύριο...Εκεί να δεις σπρώξιμο που θέλει το θέλω σου!Κάνε τα κουμάντα σου
όσο είναι καιρός.Όσο ακόμα έχεις τη διάθεση να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου.Τώρα που γυρίζει!
Όσο πιο γρήγορα μπορείς,ζύγισε τα όλα ψύχραιμα,πάρε τις αποφάσεις σου και πορέψου με αυτές,όποιες κι αν είναι.
Είναι βασανιστικό να ζεις με το ένα πόδι στη μία πλευρά και το άλλο στην άλλη...Πού να βρεις ισορροπία έτσι;
Διάλεξε μεριά,αποδέξου,συμφιλιώσου ...και κάνε ό,τι περνά από το χέρι σου να ομορφύνει η μεριά της επιλογής.
Για χρόνια μόνο ζητούμενο μου ήταν η αγάπη.Έψαχνα στις πράξεις,στις λέξεις,στα υπονοούμενα,κάτι να τη στηρίξω...
Είχα ανάγκη από κάπου να πιαστώ κι έβρισκα η αλήθεια είναι πολλούς τρόπους να ερμηνεύω κατά τα συμφέροντα.
Να υπερτιμώ τα υπέρ,να υποτιμώ τα κατά...Στη συνέχεια χρειάστηκε να λάβω πιο δραστικά μέτρα.Να εξαλείψω
ο,τιδήποτε απειλητικό.Δικές μου ανάγκες,που δεν είχαν καμία ελπίδα ικανοποίησης,σημαντικές πλευρές
της προσωπικότητας μου νεκρώθηκαν στο βωμό της αγάπης αυτής,για να μπορέσει να ζήσει και καλά εκείνη.
Κάποτε φτάσαμε στο σημείο που έπρεπε να διαλέξω:τη δική μου επιβίωση ή τη δική της(ό,τι τέλος πάντων βάφτισα αγάπη).
Δέκα χρόνια μετά,κατάφερα να διαλέξω εμένα...Τα τελευταία τρισίμισυ χρόνια όλο και με ξαναβρίσκω πιο πολύ.
Δε μετανιώνω για τότε...δική μου επιλογή ήταν...κάποιες μου άλλες ανάγκες προφανώς είχαν προτεραιότητα.
Για κάποιους σημαντικούς λόγους χρειάζεσαι κι εσύ αυτήν τη σχέση.Μην τους υποτιμάς.Ψάξε να τους βρεις
και δούλεψε τους.Εκεί είναι η λύση σου.Όχι στις βαρύγδουπες δηλώσεις ή σε δυό βαλίτσες γεμάτες ρούχα.
Περιμένω ακόμα τυλιγμένη στην πετσέτα.Μόλις ήρθε κι ένα παλικάρι,τεχνικός για το πλυντήριο...η λουόμενη εδώ,
στο λάπτοπ,αναμένοντας το λαμπάκι...Απόψε τραγουδά η Τάνια μου στη Μονή Λαζαριστών...Αργότερα θα παέι
και στο Πήλιο...Κέντρο δεν πιάνει...Με περιτρυγιρίζει η αύρα της...Πήρα μια κασετίνα με τα τραγούδια της
να με παρηγορήσω.Όχι πως δεν τα είχα όλα...αλλά κάπως έπρεπε να με αποζημιώσω...Δεν μπορώ να βάλω
κι εδώ τίποτα...Βάλε Γλαύκη τώρα εσύ για μένα,κάτι ξεχωριστό της Τάνιας μας...(πώς τα φέρνει ο καιρός ε;)
Εν αναμονή πάντα της ʼβας και των πικάντικων λεπτομερειών,σας φιλώ κι ελπίζω σύντομα να καταφέρω
να το στείλω,αλλά και να ξανασυνδεθώ να διαβάσω τα νέα σας!Να μου σας προσέχετε,πολύτιμες μου!Φιλάκιαααα
wowwwwwwwwwww!!!!!!!!!!!!!! Πάει πολύς καιρός να γράψεις ένα τόσο μεγάλο ποστ και το μισό να απευθύνετε σε μένα!!!! Σας ευχαριστώ λαμπάκια του ρούτερ!!!!!!!
Ναταλύ μου, ξέρω πως πρέπει να ψάξω βαθιά μέσα μου τί θέλω, τί με γεμίζει, τί με κάνει ευτυχισμένη. Θα το κάνω, πού θα μου πάει.
Χτες είχαμε πάει στην θεία μου για μεσημεριανό, και εκεί όλο με θαύμαζε με την άκρη του ματιού του. Τον έβλεπα που το ύφος του ήταν τόσο γλυκό και γαλήνιο. Σε κάπια φάση πηγε η θεία μου κοντά του και του λέει είδες την Πωλίνα μας πόσο αδυνάτησε, έχει ομορφύνει ακόμα πιο πολύ και το πρόσωπο της. Και της απαντάει ο δικός μου ναι θεία το βλέπω, το βλέπω και δεν ξέρω πως να της το πω. Δεν ξέρω πως να την κερδίσω πίσω. Φοβάμαι μην κάνω κάτι και την χάσω τελείως. Και τότε η θεία μου του λέει απλά αγάπα την και δείξε της το, πες της πόσο πολύ σου αρέσει έτσι, πες της αυτό που πραγματικά νιώθεις.
φυσικά εγώ τους είχα δει που μιλούσαν, και μετά ήρθε η θεία και μου τα είπε. Το απόγευμα λοιπόν που θα φεύγαμε, μου πρότεινε να πάμε βόλτα εκεί που έκλεισε ξενοδοχείο για τις διακοπές μας, και για να πιούμε ένα καφεδάκι. Ηταν η πρώτη φορά που ενώ βλέπαμε κοπέλλες μεστον δρόμο με τα μαγιό και τα λοιπά, γυρνούσε και μου έλεγε πως εγώ είμαι η αγαπούλα του και η ομορφότερη γυναίκα για εκείνον. Κάναμε και μια πολύ ωραία συζήτηση (ίσως η πρώτη φορά που συζήτησε τόσο όμορφα) για το τί θέλουμε ο καθε ένας από τον γάμο μας, μου είπε και πόσο πολύ έχω αλλάξει και φοβάται μην φύγω με άλλον (λες και είναι όλοι έξω από την πόρτα μου και με περιμένουνε).
Του έδωσα να καταλάβει πως για να είμαστε καλά πρέπει να με σέβετε, πως πια με έχει κουράσει η όλη ιστορία, και πως αν δεν είναι πρόθυμος να με δεκτεί όπως είμαι, με τα καλά και τα κακά μου, είναι ελέυθερος να φύγει να πάει όπου τραβάει η ψυχούλα του. Η απάντησή του ήταν ότι η ψυχούλα του θέλει να είναι μαζί μου.
Τώρα θα δείξει στην πορεία. Εγώ ήμουν ξεκάθαρη και στο τί θέλω, και στο τί περιμένω, και σε όλα.
Αχ....
Αλλαγή θέματος, Αυριο πάω στους πλαστικούς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!! Κοντά στο μεσημεράκι είναι το ραντεβού μου, και έχω τόοοοοοοοοση αγωνία!
Kαλημέρα πέρα ως πέρα για να θυμηθούμε και τολαικό μας ήρωα!!
Μπανάκια ακούω με θεα την κατοικία τωνθεών...τυχερή!(αν κάπου εκεί κοντά δεις δυο κουκλιά δίδυμα αγόρια να τσουρομαδιούνται και μια γλυκυτατη κυρια να προσπαθειί να τα χωρίσει είναι τα ανηψάκια μου με τη νύφη μου Νατάλι...δωστους φιλια...κάπου πιο πέρα θα είναι κι οαδε ρφός μου χωμένος στη νιρβάνα των βιβλίων του...κούκλος κι αυτός ψηλός καστανός με πράσινα μάτια...και λίγη κοιλίτσα τελευταία), άσχετο!
Είδες τι σου κάνει ο Πιερικός αήρ;
Μια ηρεμία διέκρινα στο ύφος σου...συνοδευόμενη όμως από τη θλίψη σου...υποψιάζομαι τα δύσκολα(ούτε καν να τα φανταστώ δενμπορώ...) οπλίσου με δύναμη καιυπομονή,καλή μου...μάλλον θα σου χρειαστούν και τα δυο...όσον αφορά τη συνάντησή μας που δεν έγινε λόγω του Ποπάυ, πολύ βαρέως το φέρω!!!Ευτυχώς, που το Νατάλι μας πηγαινοέρχεται συχνά στα μέρη της Ελλαδας και θ αυπάρξει και άλλη.
Κορίτσια κι αγόρι, πού είστε;;; Κι εσείς λουόμενοι;;;Για να δίνουμε το παρόν...
Σας φιλώ με την ευχή να μη ζούμε αυτά που μπορούμε να αντέξουμε, τελικά...λίγη φειδώ, βρε αδερφέ...μπααααααααααααα!
Γεια σας, γεια σας.... σήμερα η μέρα δεν ξεκίνησε καλά και είπα να σας επισκεφτώ, ναι στα δύσκολα σας θυμάμαι, αμ, έτσι είναι ο άνθρωπος δεν το ξέρετε....
Διάβασα σχεδόν όλο το Α3 της τρελοσοφερίνας και ήρθα στα ίσα μου...
Ελπίζω να είστε όλοι καλά, για σένα τρελοκόριτσο δεν ρωτάω αφού άρχισες τα Α3 ή πολύ καλά είσαι ή πολύ χάλια !!! Εύχομαι το πρώτο....
Πίσω στη βάση μου, με μια γλυκειά, αλλά απίστευτη κούραση!
Τρελές αποστάσεις για να δω τη θάλασσα, μεγάλα δρομολόγια, αλλά άξιζε, πραγματικά άξιζε!
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, τρία μπάνια μετράω, λίγο μαύρισμα απέκτησα, αλλά δε με νοιάζει κιόλας. Το μαύρισμα δεν το κυνηγώ, ποτέ μου δεν το κυνηγούσα.
Τι να πρωτοθυμηθώ, βουτιές όποτε μου έκανε κέφι (το σπίτι ήταν μπροστά στη θάλασσα), κοκτέιλς με το κύμα να σκάει στα πόδια μου, γέλια και χαρές, γραφικά ταβερνάκια με ορίζοντα να απλώνεται το μάτι, άφθονο, φρέσκο ψάρι... Η ζωή που δεν έζησα και θα ήθελα να ζω κάθε μέρα, για πάντα.. Πρωταγωνιστούσε παντού το άρωμα του λευκού γιασεμιού. Και να θέλει κανείς, μπορεί να σας ξεχάσει? :grin:
Πικάντικα νέα δεν έχω, δυστυχώς οι γκόμενοι της αρεσκείας μου αλλού ρίχνουν τις πλάνες ματάρες τους.. Στις οικογενειακές παραλίες αισθανόμουν μια χαρά μέσα στο σαρκίο μου, χθες όμως πήγαμε σε μία πιο προχωρημένη. Τι είδαν τα ματάκια μου! Μαγιώ στριγκ, γυνμασμένες κορμάρες, τατουάζ σε σημεία πρόκληση, εξτένσιονς, ψεύτικα νύχια, βαμμένα σε φλούο αποχρώσεις, και τι δεν κάνουν οι γυναίκες, ώστε να είναι αρεστές. Δεν ένιωσα κομπλεξικά, όχι γιατί είμαι τυφλή ή εγωίστρια, αλλά γιατί είμαι ευγνώμων για όσα έχω ήδη πετύχει. Τουλάχιστον τώρα ξαπλώνω στις παραλίες αυτές, που παλιότερα μου προκαλούσαν απίστευτο άγχος.
Η ξαδέλφη είναι μια πολύ μοδάτη γυναίκα, που έφριξε μόλις με είδε με το περσυνό μου καφτανάκι για την παραλία. Μου απαγόρευσε να το φορέσω ξανά, με έκανε και το δώρισα στη μάνα μου, στην οποία και απευθύνεται κατά επίμονη δήλωσή της και με έσυρε στην αγορά. Πήρα ένα μπουρνουζέ, κοντό φορεματάκι, το οποίο είναι νεανικό και γλυκούλι. Όταν της είπα ότι πάλι xl είναι, προς τι λοιπόν η χαρά της, είπε ότι τώρα άλλαξα κατηγορία σε ρούχο. Ότι αυτό πριν δε μπορούσα να το φορέσω, δεν θα το κοιτούσα καν. Τέρμα και τα καφτάνια, οδηγίες εξαδέλφης!
Οπτικοακουστικό υλικό δεν έχω από τα μαγικά σκηνικά που έζησα, αν και θα έπρεπε, ιδίως για το χθεσινοβραδυνό.. Ταβερνάκι γραφικό και πλήρες αισθητικής, λευκά τραπεζομάντηλα (κανονικά, όχι χαρτιά και αηδίες), γαλάζιες καρέκλες, ανθισμένος κήπος, λιμανάκι ακριβώς μπροστά, λίγες παρέες, ηλιοβασίλεμα...
Επειδή, όμως, είμαι και διπολική προσωπικότητα και απολαμβάνω τα πάντα, και τα παραδοσιακά και τα μοντέρνα, και τα ήσυχα και γραφικά, αλλά και τα πιο θορυβώδη, σας παραθέτω το hit του φετινού καλοκαιριού:
http://www.youtube.com/watch?v=6L5NrHZ9clk
Δονούνταν η παραλία...
Τι να κάνω η δόλια, με το σόι που έμπλεξα.. Πάει το καφτανάκι μου, πάνε τα πλαστικά μου παπουτσάκια (τα πέταξε κι αυτά το τέρας και μου φόρεσε σαγιονάρες με αστερίες), ακούω i want you in my bedroom, του χρόνου με ετοιμάζει για μίνι φουστίτσα φουντωτή για την παραλία, από αυτές που ακολουθούν την κίνησή σου όταν χορεύεις, πάνω από μπικίνι εννοείται, θα με βγάλει στο κλαρί, τη βλέπω από τώρα τη δουλειά.. :P
Μέχρι τότε, τα κεφάλια πάλι μέσα. Πήραμε την ανάσα μας, γεμίσαμε τις μπαταρίες μας και εις άλλα με υγεία!
Βρε καλως το Ναταλακι μου που μας θυμηθηκε κ περασε απο τα μερη μας!!!Τη δευτερη φορα κ με ολοκληρο διηγημα μαλιστα!Κ τωρα μα τα παρουμε ενα ενα απο την αρχη!!1)Τα ματια ειναι ο καθρεφτης της ψυχης.Ετσι εσυ εχεις τα πιο ομορφα ματια του κοσμου!Γιατι εχεις μια ψυχουλα.....μια ψυχουλα που μας χωραει ολους.Που εχει ενα καλο λογο για τον καθ'ενα.Που ενω εχεις τοσα δικα σου
εισαι διπλα σε οποιον σε χρειαζεται....Μακαρι το συμπαν να πραγματοποιησει οτι θελεις πολυ.....(Αν κ αυτος ο αλητης ο Κοελιο εχει παρει πολυ κοσμο στο λαιμο του....)Κ για να μην το κανω μελο προχωραω στο δεσμο μας2)λοιπον!Δε φτανει που πηρες αδεια,ευτυχως ανευ αποδοχων,με παρατησες κ ειπες σκασε κ κολυμπα!Τι να εκανα λοιπον κ εγω εμαθα αλλα μη νομισεις οτι θα το γλυτωνεις οταν γυρισεις απο τις διακοπες3)Αυτο τωρα!!!Μας μοστραρεις διακοπες,Ολυμπους.απεραντο γαλαζιο,πουλια,ηρεμια...κ εμεις ζεστη,δουλεια...Με τα οικονομικα ετσι ως κ το κλιματιστικο λυπουμαστε ν'ανοιξουμε!Αυτο ειναι σαδισμος φιλεναδα!!!ΖΗΛΕΥΩ!!!Η δευτερη καρεκλα στη φωτο πιστευω να ειναι για μενα...4)Μην προσπαθεις να μου ριξεις σταχτη στα ματια,οτι δεν ψαχνεσαι!Εσυ ειπες οτι θα με κερατωσεις μεσα στην πολη μου!Εκει που εισαι μονη σου!Ασε τις παραλιες κ το αυτοκινητο.Ειδαμε το παλληκαρι(τι παλληκαρι δηλ?Σαν εκεινα στις φωτο?) κ αντι να ριξεις ενα ρουχαλακι επανω σου,εκει με την πετσετα,να το προκαλεσεις!Κ μετα ελεγα για την Αβα!Μηπως σου ζητησε κ να τη βγαλεις μετα να την βαλει στο πλυντηριο να το δοκιμασει?5)Εχθες ο γυιος μου κερδισε στο μπιτς βολευ,κ μου εκανε δωρο,3 διανυκτερευσεις σε ενα πολυ ομορφο ξενωνα σ'ενα παραθαλασσιο χωριο,Μαραθο η Μαραθουπολη,για 2 ατομα.Το κραταω Για οταν σου πανε καλυτερα τα πραγματα σπιτι να ερθεις.Γιατι αλλιως θα πω στην ξαδελφη μου να ερθει κ θα εξαφανιστω κ εγω σαν κατι αλλες μη λεμε ονοματα....6)Σου εχω ξαναπει οτι αυτα που γραφεις τα ξερω μεσα μου κ νομιζω οτι θα μπορουσα να τα εχω γραψει εγω,αλλα δεν εχω το χαρισμα σου.Ποτε λοιπον θα κατσεις κατω να γραψεις κ να το αξιοποιησεις?
Μου ειπες να σου βαλω κατι ξεχωριστο.Δεν ξερω τι εννοεις ξεχωριστο.Θα επρεπε να μας βαλω τη Σουλτανα τη Φωφω.Μακαρι να βαζαμε μυαλο...Το αλλιωτικη μερα λοιπον χαρα μου.....http://www.youtube.com/watch?v=T2SRwkELWsM
Φιλια πολλα πολλα πολλα!!!Να περασεις υπεροχα....κ ας γκρινιαζω γιατι μου λειπεις....
Με ματιασες μου φαινεται....http://www.youtube.com/watch?v=T2SRwkELWsM
Πωλινακι μου πολυ χαιρομαι που πανε καλυτερα τα πραγματα για σενα.Θα σου πω καποια πραγματα,σιγουρα οχι τοσο ωραια οσο στα ειπε η Ναντιν,αλλα μεσα απο την καρδια μου κ με την πειρα μου.Απο οτι βλεπω υπαρχει αγαπη κ αξιζει η προσπαθεια.Για καθε ευτυχισμενο γαμο κ για καθε διαζυγιο ποτε δεν ειναι υπευθυνος ο ενας.Μπορει να προσπαθει ο ενας πιο πολυ,να φταιει ο αλλος πιο λιγο,αλλα δε φτανει ο ενας.Ο γαμος(αλλα κ ολες οι σχεσεις μας,φιλικες,οικογενοιακες) στηριζεται στις αμοιβαιες υποχωρησεις.Στο κατω-κατω ετσι τον γνωρισες,ετσι τον ερωτευτηκες,ετσι τον παντρευτηκες.Γιατι θελεις τωρα να τον αλλαξεις?Δεξου τον οπως ειναι!Αρνητικο αυτος?Θετικο εσυ!Μισοαδειο αυτος?Μισογεματο εσυ!Γκρινια αυτος?Χαμογελο εσυ!Δεν εχεις ακουσει οτι τα ετερωνυμα ελκονται?Η διαφορετικοτητα σας θα σας ενωσει.Οχι ομως να καταπιεζεσε.Οτι σε ενοχλει θα το λες.Δεν θα αφηνεις τιποτα να παγωνει στην ψυχουλα σου.Οχι με φωνες,βαλιτσες κλπ.Μονο με διαλογο.Αυτος δεν ανεχετε τα στραβα σου?Κ μη μου πεις οτι εισαι τελεια!Δεν σε ηθελε με τα κιλα σου?Κ μπορει να πετας στα ουρανια τωρα που βλεπεις τη διαφορα στο σωμα σου αλλα το ειπες κ μονη σου.Δεν κανουν δα κ ουρα στην πορτα σου.Αλλα κ να κανουν?Για ποσο?Απο την αλλη σκεψου.συζητησε με τον εαυτο σου κ βρες τι πραγματικα θεςαν τα πραγματα δεν πανε οπως τα περιμενες.Μην αφηνεις τα καλυτερα σου χρονια ν φευγουν ασκοπα.Ξερεις για ποτε θα μεγαλωσει ο γιος σου,θα φυγει κ θα εισαι μονη.Τωρα εχεις κ αυτον.Αυτα για σημερα γιατι εχω κ εναν κηπο να ποτισω.Χαμογελο,προσπαθεια συζητηση κ σεξ!(το 50/100 μιας σχεσης κατα τους ειδικους.)Φιλακια....
Καλημέρα κορίτσια. Καλημέρα Γλαύκη μου. Το ξέρω πως σε μια σχέση, είτε είναι φιλική, είτε ερωτική, είτε γάμος κτλ φτένε και οι 2. Ποτέ δεν είπα το αντίθετο. Επίσεις ποτέ δεν ζήτησα να τον αλλάξω, εγώ ζήτησα να είναι ο Γιώργος που είχα γνωρίσει, και όπως με δεχότανε τότε, να με δέχετε και τώρα. Δεν είναι δυνατόν να με είχε γνωρίσει 130 κιλά, και για ένα χρόνο με έτρεχε από πίσω και με ήθελε σαν τρελλός, και στα 110 να με έλεγε χοντρή και ότι δεν του αρέσω. Αυτά είναι που με ενοχλούν.
Απλά τώρα πια δεν είμαι η Πωλίνα που τον έτρεχε από πίσω πρώτη στο παραμικρό καβγαδάκι, ούτε η Πωλίνα που παρακαλούσε για οτιδήποτε. Τώρα πια είμαι ο εαυτός μου, με τα γέλια μου, τις χαρές μου, τα κλάματα μου, τα θέλω μου, τα ναι και τα μη μου. Αν και παραπονιέτε ότι δεν του αρέσει αυτό, εγώ βλέπω πως τώρα τουλάχιστον προσπαθεί για τον γάμο μας. Πως δεν περιμένει να τον παρακαλέσω, να πάω εγώ στα πόδια του κτλ. Εμαθε πως αυτό δεν θα γίνει πια. Τώρα άλλαξαν οι ρόλοι, αυτός τρέχει και παρακαλάει, άσχετα με το τί μπορεί να πει πάνω σε έναν καβγά.
Το πως θα εξελιχθεί η ιστορία θα δίξει ο χρόνος. Εγώ τώρα πια αυτό που νιώθω και αυτό που αισθάνομαι το λέω. Δεν κρατάω πια τίποτα μέσα μου.
Οσο για το σεξ, για μένα είναι το 80% της σχέσης και όχι το 50%!!!! Φιλάκια!
ΚΑλησπέρα σας!!! Μίλησα το απογευματάκι με το Ναταλάκι μας, και ΠΑΛΙ (Γλαύκη για σένα το λέω) είχε τεχνικούς σπίτι, και από ότι κατάλαβα ήταν για να της φτιάξουν τα λαμπάκια !!!!!
:shocked2::shocked2::shocked2::shocked2::shocked2: :shocked2:
Τώρα τί να πει κανείς...... Πάντος Γλαύκη μου την ρώτησα αν ο τεχνικός του πλυντηρίου της ζήτησε να βάλουν για πλύσημο την πετσέτα της, και μου έτρωγε τα λόγια της..... ΄Τώρα τί ακριβώς γίνετε εκεί στο εξωχικό μόνο η ίδια και ο θεός το ξέρει!!!!
ΥΓ. Για ρίξτε μια ματιά στο τικεράκι μου!!!! Είναι η τελευταία φορά που το βλέπετε με τριψήφιο!!!!!!!!!!!!
Ναι...Μου "άλλαξε τα φώτα" χθες ο τεχνικός το πλυντηρίου κι ήρθε ο άνθρωπος (να'ναι καλά!) να με αποκαταστήσει!Quote:
Originally posted by polinaki1983
Μίλησα το απογευματάκι με το Ναταλάκι μας, και ΠΑΛΙ (Γλαύκη για σένα το λέω)
είχε τεχνικούς σπίτι, και από ότι κατάλαβα ήταν για να της φτιάξουν τα λαμπάκια !!!!!
Ντούρα πλέον όλα τα λαμπάκια μου!Ως και τα τσάκρα μου τακτοποίησε!Βοήθησε βέβαια κι η ενέργεια της θάλασσας...
Αφιερωμένο στη μεταμορφωμένη ξαδέρφη της ξαδέρφης...
Ένα αγαπημένο φιλί και λίγες νότες να την κλέψουν
από το στατικό γίγνεσθαι,που πνίγει ασφυκτικά τις αισθήσεις
και να την ταξιδέψουν-εστω νοερά-εκεί όπου ανήκει!
--->Mayte Martín : Algo contigo
Ποιό συννεφάκι σκιάζει τη γλυκειά μου φατσούλα;Πώς τολμά;Να διαλυθεί πάραυτα,διατάζει η μαγισσούλα,Quote:
Originally posted by alalumaki
Γεια σας, γεια σας.... σήμερα η μέρα δεν ξεκίνησε καλά και είπα να σας επισκεφτώ, ναι στα δύσκολα σας θυμάμαι, αμ, έτσι είναι ο άνθρωπος δεν το ξέρετε....
Διάβασα σχεδόν όλο το Α3 της τρελοσοφερίνας και ήρθα στα ίσα μου...
Ελπίζω να είστε όλοι καλά, για σένα τρελοκόριτσο δεν ρωτάω αφού άρχισες τα Α3 ή πολύ καλά είσαι ή πολύ χάλια !!! Εύχομαι το πρώτο....
κουνώντας το μαγικό της ραβδί και μουρμουρίζοντας συλλαβές ειδικές,που μόνο τα φτερωτά πλάσματα κατέχουν!
Το τρελοκόριτσο καλά δεν είναι,αλλά και στο χάλια δε θα κάνει το χατήρι να κυλιστεί...Η καθημερινότητα δύσκολη,
αλλά φροντίζω να παίρνω κι εγώ το οξυγόνο μου.Λίγες σμαραγδένιες φυσαλίδες όπως κολυμπώ και κοιτάζω το βυθό,
κάποια καλοσχηματισμένα σύννεφα,που φορμάρει η φαντασία,λίγα χιλιόμετρα απόδρασης,κανά αγαπημένο τραγούδι κι όλα αντέχονται!
Πού θα πάμε φέτος διακοπές;Πάνω μου ή κάτω μου κατά τα συνήθη σας;Έχουμε ελπίδες να καφεδιαστούμε;
Θέλω να σου χαρίσω έναν γλάρο,να σε πάρει στα φτερά του,να σε πάει και πάλι ψηλά,στη θέση της ψυχής σου!
--->Τάνια Τσανακλίδου : "To τραγούδι της λίμνης"
Για την Πωλίνα...Χωρίς λόγια περιττά...Τα λέει όλα το καμάρι του νησιού σου!
--->Αλκίνοος Ιωαννίδης : Ο Δρόμος Σου Είσαι Εσύ
Στίχοι/Μουσική : Αλκίνοος Ιωαννίδης
Φεύγεις και πας είσαι καράβι
μπροστά κοιτάς η θάλασσά σου
πυρκαγιές και πάγοι.
Μα πιο μπροστά πάντα θα στέκει
ο γυρισμός σου στη φουρτούνα αντέχει.
Φεύγεις που πας και που πιστεύεις
τι κυνηγάς ποια γη σε θέλει
ποιον εαυτό γυρεύεις.
Όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
κάθε ταξίδι είναι γυρισμός.
Φεύγεις και πας που επιστρέφεις
σε ποια στεριά η ξενιτιά σου είναι όσα έχεις.
Κι όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
και πιο μακριά σου είσαι μόνο εσύ.
Εσύ γεννάς τη θάλασσα
και χτίζεις το καράβι
είσαι το εδώ και το αλλού
είσαι η γιορτή του γυρισμού
το δάκρυ του αποχωρισμού.
Και το ταξίδι σου είσαι εσύ
είσαι το κύμα το νησί
είσαι ο αέρας το πανί
και τ άσπρο μου μαντήλι.
Φεύγεις και πας που ταξιδεύεις
δρόμοι ανοιχτοί τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις.
Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο
όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ.
Quote:
Originally posted by tidekpe
Σας φιλώ με την ευχή να μη ζούμε αυτά που μπορούμε να αντέξουμε, τελικά...λίγη φειδώ, βρε αδερφέ...μπααααααααααααα!
Με την ευχή να βρούμε κι εμείς το δρόμο μας με λίγη βοήθεια...
--->Μαργαρίτα Ζορμπαλά- Μίλτος Πασχαλίδης- Οι Γερανοί
Ναταλία μου, γι' αυτό είσαι μοναδική! Γι' αυτό σε αγαπάμε όλοι! Όχι μόνο θυμήθηκες τον αγαπημένο μου πίνακα, αλλά έπιασες και τις πιο ευαίσθητες πτυχές της ψυχής μου, που δεν τις ανέφερα μεν, αλλά τις κατάλαβες, εσύ, με τις υπερευαίσθητες κεραίες σου..
Γύρισα και πνίγομαι. Γύρισα και, αφού είδα πως ζουν οι κανονικοί άνθρωποι, χάθηκα στη μιζέρια μου. Γύρισα και εκεί που κάπνιζα το πολύ πέντε τσιγάρα την ημέρα, τώρα θέλω τουλάχιστον ένα πακέτο. Εκεί που έτρωγα μόνο για την απόλαυση, για τη στιγμή και για το τέλειο πχ ψάρι, τώρα τρώω τις σαβούρες σαν να μην υπάρχει αύριο. Γύρισα στην κατάθλιψη, ας μη γελιόμαστε. Μια χαρά άνθρωπος είμαι αλλού, αλλά εδώ χρειάζομαι το "ντοπάρισμά" μου για να συνεχίσω και για να αντέχω. Εκεί άκουγα με προσοχή την ξαδέλφη και ενδιαφερόμουν για το ντύσιμο, ρουφούσα κάθε συμβουλή σχετική με την εμφάνιση. Εδώ, μπορώ παρακαλώ να βγω με τις πυζάμες μου? Δε με νοιάζει τίποτα, δεν με ενδιαφέρει τίποτα, αλλά δεν είμαι ελεύθερη. Πνίγομαι!
Σήμερα έκανα μία δουλειά, που μου απέφερε ένα αρκετά καλό ποσό, ούτε αυτό με ευχαρίστησε, απλά με κάνει και νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Εδώ φοβάμαι ότι χάνω σιγά σιγά την ικανότητά μου να χαίρομαι, ποιος εγώ! Τέλος πάντων.
Θέλω να βάλω ένα τραγουδάκι από τον αγαπημένο μου Almodovar, το volver, με την ευχή να επιστρέψω κάποτε κι εγώ εκεί όπου ανήκω.
http://www.youtube.com/watch?v=vY7sabq_C1U
Αυτό που μου αφιέρωσες το καταχώρισα ήδη στα "αγαπημένα".
Εσύ πώς περνάς, πέρα από τις κολασμένες εμπειρίες με τεχνικούς διαφόρων ειδικοτήτων? Οι γονείς σου είναι καλά στα αναμενόμενα πλαίσια? Έχεις την ευκαιρία να χαρείς αυτά που οφείλει να απολαμβάνει όποιος έχει εξοχική κατοικία?
Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Εχθες ο γυιος μου κερδισε στο μπιτς βολευ,κ μου εκανε δωρο,3 διανυκτερευσεις σε ενα πολυ ομορφο ξενωνα σ'ενα παραθαλασσιο χωριο,Μαραθο η Μαραθουπολη,για 2 ατομα.Το κραταω Για οταν σου πανε καλυτερα τα πραγματα σπιτι να ερθεις.Γιατι αλλιως θα πω στην ξαδελφη μου να ερθει κ θα εξαφανιστω κ εγω σαν κατι αλλες μη λεμε ονοματα....
Συγχαρητήρια στο καμάρι σου για τη νίκη του!Δεν ξέρω πώς είναι ο Μάραθος ούτε τ'άλλα μυρωδικά,Quote:
Originally posted by Γλαύκη
Θελω να βρω το ιδιαιτερο ατομο για να παω μαζι του στο Παρισι που το αφηνα σαν κατι το εξαιρετικο.
για να σου χαρίζει πάντως τις διανυκτερεύσεις,παπουδίστ� �κο μέρος μου ακούγεται...Η απειλή της ξαδέρφης
δε με αγγίζει...Την ʼβα ίσως,εμένα,τσουκ!Το γαλλικό μου όνομα νομίζω σου δείχνει για πού είμαι φτιαγμένη.
Θα προσπεράσω την πρόσκληση για το παπουδοχώρι,θα σκαλώσω ωστόσο που δε με συνέδεσες με το Παρισάκι μου.
Μια βόλτα στο Σηκουάνα,που δε θα κάνουμε ποτέ,ως ελάχιστη ένδειξη του τι χάνεις,
υπό τη φωνή της Charlotte,να σου μιλά για κείνον που φεύγει κι εκείνον που μένει...
--->Charlotte Gainsbourg : L'un part l'autre reste
Και μία μουσική από τα παλιά:
http://www.youtube.com/watch?v=xMuayga05fM
Μια χαρά άνθρωπος είσαι παντού,απλά κάπου σου βγαίνει αβίαστα,ενώ κάπου αλλού η σκόνη,που θολώνει τη λάμψη σου,Quote:
Originally posted by Ava
Μια χαρά άνθρωπος είμαι αλλού, αλλά εδώ χρειάζομαι το "ντοπάρισμά" μου για να συνεχίσω και για να αντέχω.
θέλει λίγο φύσημα να διαλυθεί.Το ξέρω,έχεις πολλά περάσει,πολλά στερηθεί και νιώθεις κουρασμένη.
Πάντα έτσι γίνεται όταν κάποιος φτάνει στην ουρά του γαϊδάρου,μ'εξαντλημένη μάλιστα την υπομονή του!
Όμως το βλέπω το μπαλκόνι μας,βλέπω μέσα του κι εμένα να πίνω κάτι δροσιστικό,όσο σε περιμένω να βάλεις τα καλά σου
να κατηφορίσουμε...Ν'ακούσουμε κάτι μαγικό και μετά να βολτάρουμε κατά μήκος της παραλίας κάτω απ'τ'αστέρια...
Να μου λες για τον νέο σου έρωτα,για τα υπέροχα ράφια του αποθηκευτικού χώρου,για την καινούρια ατάκα του αδερφού σου...
Είμαι σίγουρη πως όλα τα μονοπάτια που βαδίσαμε,της καρδιάς,της ανάγκης,της ανοχής,κάπου όμορφα θα μας βγάλουν
κι ας δείχνει ανέλπιστα ακατάλληλος ο δρόμος.Ήδη τ'αγκαθωτά κλαδιά σου ανοίγουν περάσματα στις ηλιαχτίδες...
Ήταν να μη γίνει η αρχή!Τώρα κανείς δε σε σταματά!Ούτε η ζωή που κυλά εκεί αργά,περιμένοντας το ουίσκυ να ωριμάσει...
--->ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ :Μην απελπίζεσαι και δε θ'αργήσει...Κάνε λιγάκι υπομονή!
Όνειρα γλυκά,χαρά της Γλαύκης!Τώρα σ'αγκαλιάζω κι αποκοιμιόμαστε...όχι με το παραπάνω τραγούδι,
που έβαλα μόνο για το στίχο,αλλά με το μαγικό μου Oblivion!Όνειρα παραμυθένια μας!Φιλάκια πολλά!
--->Astor Piazzolla : Oblivion
Φαντάζομαι ήδη το σκηνικό: Εσύ κι εγώ, όχι με βήμα αργό, αλλά αραχτές και λάιτ, με κάτι δροσιστικό στο χέρι, είτε μοχίτο λέγεται αυτό είτε χυμός, ακούγοντας αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=21xyK74qJhY
Αγαπημένο τραγούδι, που το βρήκα στο διαδίκτυο σε λίγο πιο τζαζ εκδοχή, από αυτή που έχω. Το απέκτησα ως εξής: Ήμουν σε μεγάλο δισκοπωλείο, στο κέντρο της αγαπημένης μου πόλης και ακούγεται ξαφνικά αυτό. Μαγεύτηκα. Σκέφτηκα η μισή ντροπή δική μου και η μισή δική τους ή και δική μου και αυτή, δε με νοιάζει. Πλησίασα κάποιον, ομολόγησα ότι δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά το θέλω. Από τότε το λάτρεψα και το έχω, με αγώνα, όχι αστεία. Μέχρι και από γκόμενο που χωρίσαμε και του το είχα δανείσει το διεκδίκησα, εκεί που δεν ήθελα να του απευθύνω καν το λόγο. Το ζήτησα και το ξανααπέκτησα.
Καληνύχτα γλυκειά και υπέροχη ύπαρξη! Κοιμήσου κάτω από ήχους μαγικούς!
Αυτό αποδίδει καλύτερα την εκτέλεση, αν και όχι τέλεια. Κρατήσου λιγάκι ακόμη και μην κοιμάσαι, μέχρι να ακούσεις αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=m7suQ...eature=related
Ώρες ώρες σε φοβάμαι, το ξέρεις?
Πώς γίνεται να ξέρεις όσα επιθυμεί μία ψυχή τη δεδομένη στιγμή?
Πώς γίνεται να ξέρεις τα γούστα μου, όταν δεν έχουμε συναντηθεί και δηλώνω παράλληλα οπαδός της "τσικουλάτας"?
Πώς γίνεται να ξέρεις ότι λατρεύω το κομμάτι αυτό και έτσι θα κοιμηθώ, έστω και με ένα αμυδρό χαμόγελο, λόγω της ομορφιάς της μουσικής αυτής και των συναισθημάτων που ξεχύνοναι, που γι' αυτά αξίζει να ζούμε?
Σ' ευχαριστώ!
Χαλάλι που του ξαναμίλησες...Υπέροχο...Το παίρνω στο προσκεφάλι μου.
Μαζί και λίγο από τον αυτοσχεδιασμό του να εμπνεύσει τα όνειρα...
Καληνύχτα και πάλι,Αβουλίνι μου!Καληνύχτα σε όλη την παρέα!