αν διαβάσεις καλύτερα λεώ "πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά..." δεν είπα ότι δεν με πλησιάζει κάποιος (δηλαδή είμαι αδιάφορη κτλπ)
εννοώ ότι και να με πλησιάσει κάποιος δεν τον αφήνω... νομίζω είναι κατανοητό...
Printable View
σε πλησιαζει καποιος , ελκεται . Αυτο ενοω . Απο τι ελκεται ? απ το αερα τον κοπανιστο?
Ολοι οι άνθρωποι έχουν αγάπη μέσα τους... είναι τόσο δύσκολο όμως μερικές φορές να αγαπήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό........απλά οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας πολλές φορές μας αναγκάζουν να δημιουργούμε μηχανισμούς άμυνας και να παγώνουμε τα συναισθήματά μας.... με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να αγαπάμε ή να νιώθουμε τα συναισθήματά μας ... κάτι που ξεπερνιέται μόνο με αυτογνωσιακή προσπάθεια.... με αυτοπαρατήρηση έτσι ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να καταλαβαίνουμε ότι οι δυσκολίες στη ζωή μας είναι για να εξελιχθούμε... να ''ξυπνήσουμε'' και όπως ειπώθηκε πολύ σωστά παραπάνω να βάλουμε στη ζωή μας την ανιδιοτελή αγάπη γιατί μόνο αυτή θα φέρει ευτυχία γύρω μας, σε εμάς αλλά και σε αυτούς που συναναστρεφόμαστε...
Το να μην νιώθει κανείς τα συναισθήματά του ειδικά τα αρνητικά, τότε αυτά αποθηκεύονται μέσα μας και απωθούνται στο υποσυνείδητο και θα τον βαραίνουν μια ζωή μέχρι με μια αφορμή θα ξεπηδήσουν από το υποσυνείδητο σαν ατομική βόμβα προκαλώντας ψυχικό πόνο άλλα και σωματικά προβλήματα... γι' αυτό πιστεύω πως πρέπει να νιώθουμε τα συναισθήματά μας ισόρροπα με τη φωνή της λογικής για μια υγιή ψυχή τε και σώματι όμορφη ζωή....
Εγώ είχα αλλά έχω αδειάσει