Printable View
Το ζήτημα είναι όταν τα πράγματα του παρελθόντος σε έχουν διαμορφωσει σαν χαρακτηρα, τον τροπο σκέψης ομιλιας και τη συμπεριφορα. Και αυτος ο χαρακτηρας σε επηρεαζει, σε κυριαρχει στο καθετι σου στο τωρα και μ αυτο τον τροπο το παρελθον πληγωνει έντονα. Όχι το να σκεφτεσαι γεγονοτα, το πως σε επηρεαζει στο τωρα. Και ότι στο τωρα παλευεις να αλλάξεις αυτα που σου χει διαμορφωσει, τη ζημια δλδ.Quote:
Originally Posted by toosensible
ε απο τοτε δε κανω και τιποτα αλλο απ'το να σερνομαι. πλεον νιωθω πως εχω ξεφυγει τοσο πολυ, που και να ερωτευτω ξανα και να κανω σχεση παλι, δε νομιζω πως θα μπορεσω να επανελθω. ειναι λες και εχασα ενα μερος της ψυχης και παραμενει αδειο.Quote:
Originally Posted by path
παντα μετα την πρωτη μεγαλη αγαπη ετσι νιωθουμε!αλλα προχωραμε παρακατω!αν βρεις νεα σχεση θα ξαναβρεις τη ζωντανια σου κενο!Quote:
Originally Posted by KENO
εχω κανει τουλαχιστον αλλες 5 σχεσεις απο τοτε, αλλα αυτη ηταν η μεγαλυτερη μου. ισως φταιει και το οτι ηταν με αθηναιες βεβαια, οι οποιες μου φαινονται καπως...Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
νομίζω όλοι λίγο πολύ το έχουμε νιώσει αυτό...Quote:
Originally Posted by KENO
αλλά πίστεψε με ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός...
μπορεί να σου πάρει 1 χρόνο 2 χρόνια 5... να επουλωθούν οι πληγές σου
αλλά κάποια στιγμή θα το ξεπεράσεις...
και θα συνεχίσεις μπροστά...
και αν κάποιος δεν μπορεί να ξεπεράσει κάποιες καταστάσεις...
ευτυχώς υπάρχουν και τα φάρμακα... για τους πιο αδύναμους...
Quote:
Originally Posted by mariafil
sorry μαράκι..... μα είναι κάτι που έχω βαρεθεί να "ακούω" εδώ μέσα....φάρμακα...φάρμακα...φά ρμακα.....οκ.....υπάρχουν περιπτώσεις που ίσως δεν υπάρχουν άλλες λύσεις, μα υπάρχουν πολλά πολλά πολλά πράγματα που μπορεί κάποιος να δοκιμάσει -αδύναμος όπως λες ή δυνατός- μέχρι να καταλήξει να χαπακώνεται για να παλέψει την ζωή και να τα φέρει βόλτα.....
ειναι παλιο αυτο που εγραψα, συνεβη πριν το 2004!Quote:
Originally Posted by mariafil
δεν επουλωνονται τελειως οι πληγες, ειδικα οταν εχεις περασει τοσο πολυ καιρο (2μιση χρονια τα ειχαμε) με ενα ατομο.
ακομα και να μου συμβει κατι καλυτερο, που δε το βλεπω να γινεται αμεσα, παλι θα θυμαμαι οτι ξοδεψα 2μιση χρονια τζαμπα με μια μαλακισμενη που τελικα δε με αγαπουσε.
μονο αν παθω αμνησια θα ξεχαστει τελειως!
όλα τελειώνουνε και όλα περνάνε άκουμε που σου λέω...Quote:
Originally Posted by KENO
δυστυχώς τα φάρμακα είναι η λύση μετά απο ένα σημείο και αφού έχεις φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι...Quote:
Originally Posted by erianna
δεν μου έρχεται τώρα να το συγκρίνω με κάποια άλλη ασθένεια...
αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται...
χρειάζεται για να σου δώσει μία ώθηση...
δυστυχώς αλλά όταν δεν είσαι για πολύ καιρό καλά...έχεις κατάθλιψη...πονάς
τα φάρμακα σε ισιώνουν με τη μία...
πριν πάω στο γιατρό...τί γυμναστική είχα κάνει τι πήγαινα απο δώ τί απο κεί...
δεν μου περνούσε...
αλλά εγώ γάμησα τον εαυτό μου επίτηδες... τον έφτασα στον πάτο...
ώς που κάτι έπρεπε να γίνει να ξαναεπανέλθω...
γνώμη μου είναι πως άν αρχίζει κάποιος να έχει κοινωνικά προβλήματα...
να μην μπορεί να βγαίνει έξω να νιώθει μειονεκτικά... να νιώθει ότι δεν μπορεί να τον καταλάβει κανένας... καλό είναι να πάει σε ένα γιατρό...
ξέρεις η κατάθλιψη είναι ύπουλη αρρώστια... στην αρχή η μοναξιά μπορεί να σου φαίνεται γλυκιά αλλά μετά χάνεις την μπάλα...
αυτά...
και εύχομαι όποιος έχει οποιοδήποτε πρόβλημα να το ξεπεράσει
και αύριο να ξημερώσει μια καινούργια μέρα...
<<<Quote:
Originally Posted by KENO
Αυτο που νοιωθεις ειναι ψευδαισθηση,δεν ειναι αντικειμενικο, και απο κει πρεπει να αρχισεις, να αρνηθεις αυτη την αισθηση που σε καθηλωνει.
Καμια (και κανενας) δεν ειναι αναντικαταστατος ,το ξερεις αυτο,πρεπει να την αφησεις πισω γιατι ετσι πρεπει .
Να σκεφτεσαι οτι κατι νεο σε περιμενει σε καποια γωνια της ζωης σου, και να περνεις δυναμη απο αυτο.
Και να ξερεις πως οσο μιζεριαζεις πανω απο μια νεκρη σχεση τοσο περισσοτερο θα αργει να ξημερωσει εκεινη η μερα .
Επισης μην αμφιβαλεις πως αυτη η αρωστια , ο ερωτας , θεραπευεται. Μονο ομως με τον ερωτα , κι αν χρειαστει θα φας τα μουτρα σου 5 η 15 φορες , μεχρι να βρεις εκεινη τη σχεση 'φαρμακο' !
ναι τα ξερω αυτα που λες και συμφωνω, δεν ειμαι αρνητικος στο να ξανακανω σχεση. απλα νιωθω πως εγινα λιγο πιο παραξενος και δυσκολος, λες και αλλαξε ο χαρακτηρας μου προς το χειροτερο, ειδικα αφου εφαγα καμποσες απογοητευσεις με αποτυγχημενες σχεσεις, και τελικα δε βρηκα τη μια που θα στεριωσει διπλα μου.
πάντα παράξενος δεν ήσουν; Μην σκιάζεσαι! :)Quote:
Originally Posted by KENO
δυστυχως υπάρχουν καταστάσεις που δεν αλλάζουν, αυτά που μας συνέβηκαν, λάθος επιλογές, χαμένες ευκαιρίες, τραυματικά γεγονότα, μοναξιά. Για μενα αυτά είναι που προκαλούν την κατάθλιψη, αυτα ειναι η πηγη της. Και κυρίως το συναίσθημα ότι θα θελα να γίνονταν πολύ διαφορετικά καποια πράγματα και δυστυχώς δεν μπορώ να τα αλλάξω.
Αμα εκει που παρουσιαζονται οι ευκαιρίες εισαι βυθισμενος στις φοβιες, χαμηλη αυτοεικονα και τα ψυχολογικα σου, οι ευκαιριες περνανε απο μπροστα σου, δεν τις αρπάζεις, φευγουν και χανονται. Και αμα συνηδητοποιήσεις το λαθος έρχεται η καταθλιψη. Το ίδιο και τραυματικα γεγονοτα αμα δεν εχεις τα καταλληλα ατομα να σε καταλαβουν και να ναι διπλα σου. Το νου σας όσοι είστε σε τετοιες φασεις.................
Αχ βρε Ιωάννη, σ' ευχαριστούμε πάντα έχεις κάτι εύστοχο να πεις. :) Δυστυχώς πολλές φορές δεν αντέχουμε, άνθρωποι είμαστε όχι θεοί.
δεν έχω κατάθλιψη δεν απαντώ.. :)