το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Printable View
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
ναι το σκεφτομαι χρονια τωρα να αλλαξω χωρα, ομως ξερεις, οταν εισαι μονος σου τελειως και δεν εχεις κανεναν, δε βρισκεις λογο να το κανεις. ο εαυτος μας δε μετραει, και γενικα ειναι μη συνηθισουμε τα σκατα καπου, μετα κολλαμε κι αντε να ξεκολλησουμε και να το παρουμε αποφαση να τα αφησουμε πισω.
τι ειναι η ζωη και τι ο θανατος;
δυο διαστασεις, περναμε απ'τη μια στην αλλη.
ρε πάρε οτι λεφτα εχεις και φύγε!!! τοσα μέρη υπάρχουν απο λατινική αμερική κουβα μεχρι ταΐλάνδη που είναι και φτηνή η ζωή... τουλάχιστον κανε ενα ταξιδάκι πηγενε και αραξε καπου για κανα μηνα... κανε ενα δωρο στον εαυτό σου μια φορα ζουμε ρε αλλη ευκαιρία δεν εχει...
"Πότε δεν κατάλαβα αυτή την φράση...Τι σημαίνει βρες ζωή? Ή δεν έχεις ζωή? Απο την στιγμή που κάνω πράγματα που μ'αρέσουν ακόμα και αν αυτά δεν περιλαμβάνουν άλλους ανθρώπους δεν έχω ζωή? Ή αν δεν κάνω αυτο που κάνει η πλειοψηφία δεν έχω ζωή? Αν δεν πηγαίνω εξω σε clubs και bars ή αν δεν έχω φίλους για τον Α, Χ, Ψ, Ω λόγο δεν έχω ζωή? Και ποιός τελοσπάντων είναι αυτός που είναι αρμόδιος να μου πεί αν έχω ή δεν έχω ζωή? Εγώ πιστεύω οτι έχω ζωή, απλά οχι αυτήν που έχεις εσύ στο μυαλό σου. :) ".
Εντελώς όμως συμφωνάω φίλε PostMortem!... και να το αντιστρέψουμε κιόλας το ερώτημα "Ή αν δεν κάνω αυτο που κάνει η πλειοψηφία δεν έχω ζωή?"... η πλειοψηφία που κάνει αυτά που δε κάνεις εσύ... άραγε έχει;... :) ... κι αν "ναι" - θα συμπλήρωνα η... ανεξάρτητη και μεμονωμένη... τότε γιατί ο κόσμος πάει κατά διαόλου;... τό 'χω γράψει και παλιότερα. Ανάθεμα το... "αλάθητο κριτήριο" των πλειοψηφιών που κατέστρεψαν το Σύμπαν... αλλά δυστυχώς το "ο κόσμος έχει αλάθητο κριτήριο και ξέρει να κρίνει" που μας σερβίρουν κυρίως απ' τους δέκτες μας, είναι το πιο δυνατό ψυχοφάρμακο απ' όλα... :) ...
"ζωντανοι ομως συμφωνα με τα δεδομενα της κενονιας μαλλον οχι και τοσο. ειδικα αυτοι που δε κυκλοφορανε σε καθημερινη βαση. το συνδρομο χικικομορι δυστυχως κατεφθασε και στη χωρα μας, δε ξερω ποσες περιπτωσεις υπαρχουν, δε ξερω καν αν ειναι κανεις εδω στο φορουμ ετσι, εγω παντως ανηκω σιγουρα!
οποτε με τα δεδομενα της κενονιας σημερα λεπον, οχι δεν εχω ουτε εγω ζωουλα.".
Δεν είσαι μόνος Κενό, πίστεψέ με... και μη σου πω πως το... Χικικομόρι - κάνει και ρίμα με το "κατσικοχώρι" λολ! - πολύ μ' αρέσει... :) ... όχι που δε θα έβαζαν ταμπέλα και στο να είναι κάποιος απλά διαφορετικός απ' τους υπόλοιπους... τον Άλλον τον... σταυρώσανε θα μου πεις, εμάς η ταμπελοποίηση μας πείραξε, λολ;... πέρα απ' την πλάκα, ένα απ' τα πράματα που με κάνουν να νιώθω πολύ καλά με μένα πλέον - και μετά από πολύ και δύσκολη δουλειά με τον εαυτό μου - είναι που κατάφερα να παραμείνω έξω απ' τα "δεδομένα" της κενωνίας μου. Το να είσαι έξω απ' την ομήγυρη όμως, έχει δυο καταλήξεις. Είτε νιώθεις άσχημα για αυτό, είτε είσαι "οκ" και συμπορεύεσαι με τους άλλους χωρίς να είσαι κομμάτι τους όμως. Το δεύτερο έχει το μεγαλύτερο κόστος, αλλά και τη μεγαλύτερη χαρά ταυτόχρονα... :) ...
"προσωπικα το βλεπω σαν επιλογη, οταν το περιβαλλον εκει εξω δεν εχει να σου προσφερει τιποτα, ή τουλαχιστον ετσι νιωθεις. βεβαια αλλοι πιστευουν οτι αυτη η επιλογη οφειλεται σε ψυχολογικους παραγοντες οπως η καταθλιψη, σχιζοφρενεια, αγοραφοβια, κοινωνικη φοβια κλπ. εμενα παντως δωσμου ενα λογο να κυκλοφοραω συχνοτερα και θα το κανω, οσο κι αν εχω σιχαθει τη καθημερινη ζωη με το πηγαινελα στην Αθηνα.".
Όταν πραγματικά νιώθεις καλά με αυτή την επιλογή σου Κενό - είναι όντως επιλογή, όταν γίνεται κατόπιν επεξεργασίας και προσωπικής δουλειάς - οι ταμπέλες δεν έχουν σημασία. Οι ταμπέλες δίνονται πάντα στο όνομα της προσπάθειας μη τυχόν και ξεφύγει κανείς απ' το κοπάδι. Κι αν δε σε ενοχλεί, θα προσέθετα και κάτι ακόμη. Η επιλογή, φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι ώριμη, όταν πια παύει κανείς να γκρινιάζει για αυτήν. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, υπάρχει ακόμη θέμα... :) ...
καλα μη φανταστεις οτι ειμαι πλουσιος κι εχω περιουσια ολοκληρη. μεσα σε ενα μηνα αυτα στο εξωτερικο θα ειχαν εξαφανιστει! ουτε δικο μου σπιτι δε με φτανουν να αγορασω. λιγες οικονομιες ειναι που εχω στην ακρη, τπτ αλλο.
αν ειχα ζωουλα κανονικη και καποια διπλα μου να βοηθαει θα το παιρνα αποφαση ευκολοτερα. προσωπικα θα γουσταρα να παω Ιαπωνια, αλλα κι εκει ειναι δυσκολα, δουλευουν ολη μερα κλπ. την Ταϊλανδη μου την εχουν ξαναπροτεινει, ειναι οντως φτηνα αν και με τη ποιοτητα ζωης δε ξερω τι παιζει. ειναι στις επιλογες μου παντως. ομως γενικα εκτος Ευρωπης θελει και πολλα κωλοχαρτα για να μεινεις μονιμα.
εαν αυτο το γραφεις επειδη ειμαι γκρινιαρης, τοτε να πω πως δε γκρινιαζω ποτε για τις επιλογες μου. θελω να παραμεινω οσο το δυνατον περισσοτερο εξω απο τη κοινωνια, αυτονομος κι ανεξαρτητος. ο λογος που γκρινιαζω ειναι επειδη πολυ απλα δεν εχω σχεση, εναν ανθρωπο τουλαχιστον να μου ταιριαζει, να με καταλαβαινει και να θελει να με ακολουθησει σ'αυτη μου την επιλογη. να καλυπτουμε τις αναγκες μας μαζι (που οταν εισαι εκτος κοινωνιας ισως ειναι και περισσοτερες) και να αλληλοβοηθιομαστε να επιβιωσουμε στη ζωη. μια εστω μια να παραμεινει σταθερη δε βρεθηκε ακομα, ολες περαστικες ηταν απο διπλα μου.