Printable View
δε πειραζει,40 με 45 ευρω την ωρα.δεν ξερω εαν δεχεται για μιση ωρα,αυριο θα τηλεφωνησω τουλαχιστον να κλεισω ενα ραντεβου για να μου πει τι μπορουμε να κανουμε,εστω μονο αυτο...και εαν ειναι αρχιζω με το που βρω δουλεια,δε γινεται να πουλησω αλλα υπαρχοντα μου,σ'αυτην την κατασταση εχω φτασει.οι γονεις μου δεν εχουν και δε μπορουν να μου δωσουν.
πόσων χρονών είσαι? να σου δώσω μια συμβουλή..βρες ένα κλινικό ψυχολόγο, όχι απλά ένα ψυχοθεραπευτή ή απλά ένα ψυχολόγο. Άκουσα σε πολλές περιπτώσεις ότι οι κλινικοί ψυχολόγοι είναι αρκετά καλοί στο θέμα της ΙΔΨ και σου το συστήνω. Δεν νομίζω να χάσεις κάτι αν δοκιμάσεις.
Quote:
Originally Posted by korman709
Γεια σου korman. Η βασική ιδέα της ΓΣΘ στην ΙΨΔ είναι ότι αν σταδιακά εκτίθεσαι σε αυτά που φοβάσαι και πυροδοτεί τους καταναγκασμούς, αυτό μακροπρόθεσμα μειώνει τις εμμονές. Π.χ. αν έχεις θέμα με το να έχεις τον έλεγχο, την τάξη κλπ., ο θεραπευτής σταδιακά σε βάζει σε καταστάσεις που δεν έχεις εντελώς τον έλεγχο η δεν μπορείς να βάλεις τα πράγματα σε τάξη κλπ. Αυτό εκείνη την στιγμή ανεβάζει το άγχος κατακόρυφα και σου δημιουργεί την παρόρμηση να κάνεις το «τελετουργικό» (που μπορεί να είναι μια πράξη η μια σκέψη, π.χ. το να σκεφτείς η να κάνεις κάτι συγκεκριμένο) αλλά εκείνη την στιγμή πρέπει να αντισταθείς αυτή την παρόρμηση (αυτό γίνεται και με την βοήθεια του θεραπευτή). Αυτό γίνεται σταδιακά και σε διάρκεια κάποιων μηνών, αρχίζει από πράγματα που σε αγχώνουν λίγο και σταδιακά φτάνει σε πράγματα που σε αγχώνουν πολύ. Είναι αρκετά "δύσκολη" θεραπεία λόγω του ότι πρέπει να "εκτίθεσαι" σε καταστάσεις που αποφεύγεις η/και κάνεις "τελετουργικά" αλλά έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα μετά από μερικούς μήνες. Απλά πρέπει να αντέξεις και να προσπαθήσεις και εσύ κατά την διάρκεια της. Αυτό είναι το "συμπεριφορικό" κομμάτι που φαίνεται να έχει και το μεγαλύτερο αποτέλεσμα στην ΙΨΔ.
Στο "γνωσιακό" κομμάτι ο θεραπευτής μέσω της συζήτησης προσπαθεί να σε κάνει να αναγνωρίσεις τις πεποιθήσεις, ερμηνείες και σκέψεις σου που πυροδοτούν τους ιδεοψυχαναγκασμούς ώστε σταδιακά να τις αμφισβητήσεις και αν τις διαχειριστείς. Π.χ. μπορεί να έχεις την πεποίθηση "αν δεν έχω τον απόλυτο έλεγχο θα γίνει κάτι καταστροφικό" και μέσω της θεραπείας προσπαθείς να αμφισβητήσεις αυτές τις άκαμπτες στάσεις και σκέψεις που πυροδοτούν τους ψυχαναγκασμούς. Επίσης η θεραπεία δεν γίνεται μόνο κατά την διάρκεια της συνεδρίας αλλά συνεχίζεται και στο σπίτι. Π.χ. θα πρέπει να καταγράφεις σε ένα είδος ημερολογίου κάθε φορά που σου έρχεται η εμμονή, σε ποιες καταστάσεις ήρθε, πόσο έντονο άγχος σου δημιούργησε κλπ. Σταδιακά καταλαβαίνεις «ένα μοτίβο» ιδεοψυχαναγκασμών, δηλαδή σε ποιες περιπτώσεις έρχονται/τι τις πυροδοτεί και πως σταδιακά να τις σταματάς.
Αυτό είναι με λίγα λόγια. Το θέμα είναι να βρεις έναν έμπειρο ψυχολόγο που να έχει εμπειρία στην ΓΣΘ κυρίως ως προς τους ιδεοψυχαναγκασμούς. Πολλοί λένε ότι κάνουν ΓΣΘ, αλλά δεν την «κάνουν» σωστά η με την σχολαστικότητα που πρέπει.
ευχαριστω για τις απαντησεις σας,νομιζω πως πρεπει να ξεκινησω τη θεραπεια.απλα θελω να ρωτησω εαν η ταμπελα ψυχαναγκαστικος χαρακτηρας ειναι διαφορετικη της ΙΨΔ.εχω και κατι αλλο δηλαδη?
ρε παιδια μου φαινονται βουνο,πως θα τα διορθωσω ολα αυτα?επισης ειναι και η δουλεια...εσεις δουλευετε?ρωταω ετσι απο περιεργια γιατι εγω δε ξερω πως θα τα βγαλω περα με τα χρηματα.
Quote:
Originally Posted by korman709
Ναι korman είναι διαφορετικό. Στην ΙΨΔ πρέπει να αφιερώνει το άτομο αρκετές ώρες την μέρα σε "τελετουργικά" και καταναγκασμούς. Π.χ πλύσιμο χεριών, τακτοποίηση αντικειμένων, επανάληψη λέξεων, αριθμών, φράσεων η ιδεών στο μυαλό κλπ. Υπάρχει και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας (obsessive compulsive personality disorder), αυτό έχει σχέση γενικά με την τελειότητα, την τακτοποίηση κλπ. αλλά δεν έχει συγκεκριμένα τελετουργικά και προσκόλληση σε συγκεκριμένες ιδέες.
Πολλές φορές αυτά τα δύο συνυπάρχουν. Και πάλι μια ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει, κυρίως το "γνωσιακό" κομμάτι της ΓΣΘ. Αν είναι θέμα "προσωπικότητας" στην περίπτωση των ιδεοψυχαναγκασμών είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Το προβλημα είναι πιο δύσκολο όταν υπάρχουν "τελετουργικά". Οι δομές προσωπικότητας αν και είναι παγιωμένες μπορείς σταδιακά να τις αναγνωρίσεις και να τις διαχειριστείς/να προσαρμωστείς. Γίνεται και μην σου φαίνεται καθόλου βουνό. Μην βλέπεις τα πράγματα σαν βουνά και οτι εσύ σώνει και καλά να πρέπει να φτάνεις στην κορυφή. Είναι προτιμότερο να τα δεις σαν ταξίδι που στο δρόμο βελτιώνεσαι ανεξάρτητα αν τελικά φτάσεις κάπου η όχι-το έλεγε και ο Καβάφης. (άλλωστε το "να φτάσεις κάπου" είναι καθαρά σχετικό. Σκέψου ότι αν έχεις στο μυαλό σου την τελειότητα βασικά δεν θα φτάνεις ποτέ, γιατί απλά ποτέ δεν θα υπάρχει θησαυρός στο τέλος του ουράνιου τόξου.)
Είναι σημαντικό να βρεις και κάποια απασχόληση, πολλές φορές αυτό από μόνο του βοηθάει το πρόβλημα. Αλλά προσπάθησε να μην αγχώνεσαι με "τα πρέπει". Κάθε φορά που θα πετάγεται ένα πρέπει στο μυαλό σου κλώτσα το :P
Petran πιστευεις οτι η ιδψ μπορει να θεραπευτει με ψυχοθεραπεια και διχως φαρμακευτικη αγωγη;και φυσικα δεν αναφερομαι σε ακραιες καταστασεις π.χ ενα τικ ή να κοιτας καμποσες φορες αν εχεις κλεισει ποτρες κλπ
θα μου επιτραπει να απαντησω και γω καθως υπαρχουν ψυχοθεραπευτες που ειναι εναντια στα φαρμακα.προσωπικα ομως εγω εαν δεν τα παρω καλυτερα να πεθανω.πλημμυριζω απο αγχος χωρις να το καταλαβαινω και ειμαι στα χαμενα κυριολεκτικα και μεταφορικα.δεν αντεχω χωρις φαρμακα και δεν εχω υπομονη και επιμονη.υπαρχουν ομως ατομα που δεν παιρνουν η τα παιρνουν οποτε νομιζουν αυτοι χωρις συμβουλη γιατρου.ειναι ετσι ομως σωστη αγωγη?οχι.προσωπικη αποψη για σωστη θεραπεια να παιρνει κανεις φαρμακα + γνωσιακη-συμπεριφορικη ψυχοθεραπεια-ανεξαρτητα αν εγω δεν κανω ψυχοθεραπεια για οικονομικους λογους αλλα επειδη δεν αντεχω αλλο και τουλαχιστον να διορθωσω μερικα πραγματα θα ξεκινησω.
Y.Γ εαν δεν επαιρνα φαρμακα θα ειχα καταθλιψη μεχρι τωρα αφου η "μπαταρια" ειχε τελειωσει,και δε θα ειχα ξεκαθαρισει ας πουμε το να ειμαι ενοχικος.βεβαια κ τωρα ειμαι αλλα σε πολυ μικρο βαθμο.
καποιος αλλος που να κανει ψυχοθεραπεια η να εχει γνωμη επι του θεματος?θα με βοηθουσε ...