κοίταξε, αυτό που υπάρχει στη διπολική είναι λίγους μήνες χαρά λίγους μήνες θλίψη σε απλά λόγια, ένας οριακός μπορεί να το βιώσει αυτό σε μια μέρα, εγώ με σχιζοσυναισθηματική τα έχω βιώσει και αυτά οπότε ναι έχουν κοινά αλλά δεν είναι το ίδιο. Ελπίζω να σε κάλυψα :ΡQuote:
Originally Posted by Danay1997
Quote:
Originally Posted by BloodyKate
+1
και η σχιζοσυναισθηματική έχει μαζί και ψύχωση-τύπου-σχιζοφρένεια (παρανοικές ιδέες, ψευδαισθήσεις, φωνές κλπ.) ενώ η οριακή και η διπολική από μόνες τους (με τα αυστηρά διαγνωστικά κριτήρια) δεν έχουν. Αλλά όλα αυτά μπορεί να συνυπάρχουν. Τα "αυστηρά κριτήρια" διάγνωσης αποτελούν συνήθως την εξαίρεση παρά τον κανόνα.
τελικα στην πραξη ομως η διπολικη εχει πολυ συχνα ψυχωσικα συμπτωματα ειδικα στη μανια, οχι;Quote:
Originally Posted by PETRAN
ξαναλεω διαταρχες συνυπαρχουν!!!!!
Καλημερα, εχω αρκετους μηνες να γραψω στο φορουμ. Δεν εχω ιδιαιτερη διαθεση να γραψω κατι τωρα, να μιλησω, απλως νιωθω πολυ ασχημα γιατι χθες συμπεριφερθηκα σαν απολυτος βλακας. Με παρακολουθει γιατρος εδω και εναν χρονο, δεν εχει κανει ξεκαθαρη διαγνωση ποτε, δεν ξερω τι να πιστεψω γι αυτον, ειμαι πολυ μπερδεμενη, δεν ξερω αν με βοηθαει, αν μπορει να με βοηθησει, αν ειναι καλος γιατρος. Ειχε αναφερει κατι για διπολικη, χωρις να μου λεει ακριβως οτι εχω (την ανοιξη περασα πραγματι μια φαση υπομανιας/μανιας, σε γενικοτερες γραμμες το εδαφος ειναι καταθλιπτικο), στα χαρτια για τα φαρμακα μου γραφει συναισθηματικη ψυχωση, εγω διαβαζοντας τελευταια για την οριακη βλεπω οτι εχω ολα τα συμπτωματα/ κριτηρια, ολα ομως και μερικα σε εντονο βαθμο. Κατι που με βασανιζει και κανει κακο στη σχεση μου, το αναφερω καθως χθες συνεβη, ειναι η εντονη ζηλεια που νιωθω χωρις λογο μερικες φορες, παραλογιζομαι, συμπεριφερομαι ασχημα, γινομαι επιθετικη και λεω απιστευτα χοντρες μλκς και μετα νιωθω αθλια, κενο, ντροπη και φοβο. Πρεπει να μαθω, να κατεφερω να ελεγχω αυτην την αντριδραση και τα συναισθηματα μου εκεινη την ωρα γαμωτο, γαμωτο.
Και μου τη δινει που ο γιατρος δεν γινεται λιγο πιο συγκεκριμενος, νιωθω συχνα πως δεν ασχολειτε σοβαρα, δεν μου λεει τι εχω, αν εχω, απο την αλλη γιατι να χρειαζομαι εναν ορισμο? Μπουρδες. Και ειμαι και στη δουλεια τωρα και δεν αντεχω
To να μη γίνεται συγκεκριμένος για να σε τραβάει ξανά και ξανά μέχρι να πληρώσεις για συγκεκριμένο αριθμό επισκέψεων, ή αν έχεις ταμείο το να 'ναι απλώς άσχετος το 'χεις σκεφτεί;Quote:
Originally Posted by Ααχχιιννοοςς
Kαι εννοείται ότι δεν ασχολείται σοβαρά, το περίεργο θα ήταν ν' ασχολούνταν...
Γιατι εννοειτε οτι δεν ασχολειται σοβαρα? Είσαι απογοητευμένη απο τους γιατρους γενικα? Θέλω να πιστευω οτι υπάρχουν αρκετοί καλοί στη δουλειά τους..
ψευδαισθησεις δεν ειχα ποτε περα απο μια φορα που ετυχε διοτι δεν ειχα κοιμηθει 2 24ωρα... περισσοτερο εναλαγες στη διαθεση ειχαQuote:
Originally Posted by PETRAN
Quote:
Originally Posted by Lou!
Ναι ατην διπολική τύπου 1 που στην φάση "μανίας" νομίζεις ότι είσαι ο "εκλεκτός", "ο μεσσίας" και ότι οι άλλοι είναι εναντίον σου γιατί είσαι υπερ-σημαντικός κλπ. Στην διπολική τύπου 2 έχεις υπο-μανία, δηλαδή έχεις πολύ ενέργεια, τρέχουν οι σκέψεις, είσαι όλο ιδέες, όρεξη για πολλά πράγματα και δεν ξέρεις τι να πρωτο-αρχίσεις, αλλά δεν ξεπερνάς τόσο τα όρια να φτάσεις να νομίζεις ότι είσαι ο neo από το matrix :P
Απλά μετά αν αρχίζουν και πολλές φωνές και να μπερδεύεται η σκέψη και όλα αυτά επιμένουν και μετά το μανιακό επεισόδιο, πάει προς σχιζοσυναισθηματική η δουλειά. Βασικά δεν έχει νόημα να βάζεις ταμπέλες, είναι σαν ένα συνεχές σοβαρότητας. Αν πάει πολύ σοβαρά το πράγμα και έχεις και την προδιάθεση μπορεί να πάει μέχρι και σε σχιζοσυναισθηματική.
Πάντως έχει παραγίνει αυτό με τις "διαγνώσεις διπολικής" ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι οριακή-η οριακά στοιχεία- με κατάθλιψη (συνήθως). Το κάνουν πάρα πολλοί οι γιατροί στην Αμερική αυτό πλέον (για να δικαιολογούν τα φάρμακα στις ασφαλιστικές) άρχισαν να το κάνουν και εδώ.
Μπορεί όντως να συνυπάρχουν αλλά είναι και διαφορετικές. Άλλο στην διπολική που είσαι για ένα ολόκληρο μήνα/-ες+ σε φάση όπου δεν κοιμάσαι, βομβαρδίζεσαι από ιδέες και δημιουργικότητα, όλο τρέχεις από εδώ και από εκεί κλπ. μέχρι που σταδιακά καταρρέεις και μπαίνεις σε κατάθλιψη (συνήθως βαθειά) όπου διαρκεί πολλούς μήνες. Άλλο στην οριακή (που είναι πιο πολύ θέμα προσωπικότητας) που συνέχεια υπάρχει η τάση να αλλάζουν απότομα τα συναισθήματα και οι απόψεις, θες προσοχή, την ψάχνεις για τον εαυτό σου/δεν ξέρεις τι ακριβώς είσαι και υπάρχει γενικότερα μια αστάθεια και μια συνεχής αναζήτηση ταυτότητας/συναισιθηματικών εκρήξεων/διαπροσωπικής ευαισθησίας. Μπορεί και να συνυπάρχουν (και είναι σχετικά συχνό στατιστικά) αλλά δεν είναι απαραίτητο. Στην διπολική μπορεί να είναι ο.κ. η προσωπικότητα.
.
ουφ πες τα ρε πετραν (ιχιχιχιχχι, να ξερες τι μου θυμισες)Quote:
Originally Posted by PETRAN
Ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός.Μπορει να συνυπάρχουν στοιχεία από διαφορετικές ασθένειες στον καθένα από εμάς.Γιαυτό και η θεραπεία είναι προσωπική.Κάνε υπομονή μαζί του και θα σου δείξει οτι σε αγαπάει σε λίγο καιρό..Σε χρειάζεται τώρα που τον έχει καταβάλει η ασθένεια.Όσο για τους συγγενείς μη δίνεις σημασία.Δε φταίς εσύ για το επεισόδειο.Θα γινόταν αυτό ούτως η άλλως.Η ασθένεια υπήρχε εκεί για πολλά χρόνια.Απλά θέλουν να ρίξουν κάπου την ευθύνη.
Quote:
Originally Posted by Remedy
Ναι, ξαφνικά όλες οι κοπέλες με έντονες δυσκολίες στο να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους απέκτησαν "διπολική". Μάλλον "μπερδεύονται" πλέον και οι γιατροί νομίζοντας ότι το λίθιο και τα αντιψυχωτικά θα το "θεραπεύσουν" αυτό. Ξεχνάνε ότι η αλλαγή των συναισθημάτων στην διπολική κρατάει ΜΗΝΕΣ (η έστω βδομάδες σε γρήγορες εναλλαγές) και δεν είναι θέμα "χαρακτήρα". Όπως και το ότι είναι αρκετά διαφορετικές, άλλο το να έχεις "μανία" και αν νομίζεις ότι είσαι ο σούπερ-ουάου με σκέψεις να τρέχουν με 1000, να μην κοιμάσαι παρά ελάχιστες ώρες κάθε μέρα και μετά από εβδομάδες η μήνες που κρατάει αυτό να πέφτεις στην απόλυτη μιζέρια. Αλλο την μία να "γουστάρεις κάποιον με τα 1000" και την αμέσως επόμενη "να τον μισείς" γιατί είπε κάτι που δεν σου άρεσε και λόγω τέτοιας αστάθειας δεν αντέχεις άλλο και αρχίζεις και αυτο-τραυματίζεσαι. Μπορεί να συνυπάρχουν βέβαια, απλά δεν συνυπάρχουν πάντα!
Αλλά συμφέρει αυτό από το να δώσεις διάγνωση "οριακή" όπου το άτομο θα πρέπει να μπει σε εντατικό πρόγραμμα διαλεκτικής συμπεριφορικής θεραπείας (first-line θεραπεία που δυστυχώς δεν νομίζω να την κάνουν πολλοί στην Ελλάδα)-κάτι που δεν θα είναι τόσο κερδοφόρο για κανένα ψυχίατρο (45-60λεπτες συνεδρίες την στιγμή που θα μπορούσε την ίδια ώρα να δει 2 η και 3 άτομα) + το ότι αυτά δεν τα δικαιολογούν οι ασφαλιστικές.
Πλέον η "διπολική" μπαίνει και σε παιδιά με πολύ "άστατη" συμπεριφορά που δεν πληρούν ακριβώς τα χαρακτηριστικά της υπερκινητικότητας. Γι αυτό στην Αμερική η "διπολική" έχει πλέον πάρει διαστάσεις πανδημίας! Τώρα γίνεται και στην Ελλάδα αυτό. Δεν αμφισβητώ ότι κάποια 'ατυπα αντιψυχωτικά μπορούν να "ηρεμήσουν" από άσχημες σκέψεις στην οριακή καθώς και το έντονο άγχος και την αυτοκαταστροφή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η "first-line" θεραπεία! (όπως στην διπολική)
Kαθε παθολογικη κατασταση μπορει να μοιαζει με μια αλλη δεν ειναι με ποναει το ποδι μηπως φταιει η μεση..η οριακη εντομετα3υ συνυπαρχει με διατροφικες διαταραχες, με καταθλιψη, αγχος και γτ οχι με διπολικη..εγω παντως εχω παρει διαγνωση οριακης χωρις να χω ποτε μανια..αλλα και το LABELING ειναι σχετικο απλα μας βοηθα να κατηγοριοποιησουμε τι μας συμβαινει και δεν ειναι παντα σωστη πρακτικη..συνηθως την χρησιμοποιουν οι ψυχιατροι για να συστησουν φαρμακολογια καταλληλη..