Originally Posted by
blackcat
Τις περισσότερες φορές είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου αλλά καιρός ν' αρχίσω να ξυπνάω σιγά σιγά και να ξεμπλοκαριστώ...
Τον δικό μου τον βρήκα, δεν μίλησα ακόμη μαζί του αλλά μόλις μ' ενημέρωσαν ότι τελικά το είναι καλά που μου έλεγαν μόνο αυτό δεν συνέβαινε και ότι δεν μου έλεγαν τίποτα για να μην στεναχωρηθώ...είχε πάθει έμφραγμα και είναι στο νοσοκομείο εδώ και ένα μήνα...:(
το κεφάλι μου πάει να σπάσει...πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό και να μην σου λένε κάτι τέτοιο για να μην στεναχωρηθείς...λες και η αγωνία που πέρασα να ήταν καλύτερη από το να ήμουν εκεί δίπλα του σε τετοια στιγμή...τουλάχιστον είναι καλά τώρα και θα βγει από το νοσοκομείο σε λίγες μέρες.
όσο για τα υπόλοιπα..αν μη τι άλλο μέσα από αυτό είδα όλα αυτά που άφησα τόσα χρόνια να με κρατάνε από το να ζήσω τη ζωή που θέλω εγώ και όχι αυτή που θέλαν άλλοι...
Τον ειδικό δεν τον ακυρώνω, θα πάω γιατί έχω πολύ δρόμο ακόμη για να με βρω αλλά θα συνέλθω που θα πάει...
Σας ευχαριστώ και πάλι...:)