ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ

Ναι βρε κοριτσάκι μου; γιατί κάνεις τη ζωή σου δύσκολη χωρίς λόγο; ακούς φωνές; έχεις παραισθήσεις; λες ασυναρτησίες; λίγο περισσότερο άγχος από το κανονικό έχεις... βγες μια βόλτα, διάβασε ένα ωραίο μυθιστόρημα, δες μια καλή ταινία, φρόντισε το γιο σου κάνε ότι σ' ευχαριστεί τέλος πάντων... και μη κάθεσαι συνέχεια μέσα κλεισμένη να σου τριβελίζουν το μυαλό τέτοιες εμμονές... και να σου πω και κάτι; πες ότι είσαι και λίγο "τρελλή" (όπως φοβάσαι...) και τι έγινε; και λίγη τρέλλα στη ζωή μας χρειάζεται... αν είμασταν συνέχεια λογικοί και στεγανοποιημένοι η ζωή θα ήταν εντελώς μα εντελώς προβλέψιμη και βαρετή.... ντάξει;;

συμφωνώ με την IRENEMARINA!!! πολύ σωστά.

Αληθεια μακαρι να ειναι ετσι οπως τα λες εσυ και οι γιατροι.Μου χει κολλησει οτι θα χασω τα μυαλα μου :/

Εχεις δικιο απλα ο φοβος μου με παραλυει και δεν μπορω να ασχοληθω με τιποτα αλλο περα απο αυτο.Δεν θελω να ειμαι 'τρελη' και γι αυτο βασανιζομαι απο το πρωι μεχρι το βραδυ να ασχολουμαι με ο,τι ασθενεια υπαρχει και αν το εχω κλπ..

H ανησυχία είναι λογική αλλά όλα θα πάνε καλά.

Το ελπιζω..και ευχομαι να μην μου εμφανιστει ψυχωσικη διαταραχη στα επομενα χρονια

Quote:

---

Originally Posted by maria921

Το ελπιζω..και ευχομαι να μην μου εμφανιστει ψυχωσικη διαταραχη στα επομενα χρονια

---

να είσαι αισιόδοξη.

αγαπητη μαρια, κατανοώ πλήρως όλα όσα νιώθεις.
περνώ την ίδια φάση χώρις να υπάρχει κανένας λόγος και έχει κολλήσει το μυαλό μου οτι έχω κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια και οτι συντομα θα τρελαθώ. από κρίσεις πανικού ουκ ολίγες και πόσα ακόμη που δε θα σου αραδιάσω τώρα και που μου ειναι και δύσκολο να περιγράψω.
ψευτοαντιμετωπίζω την κατασταση με ομοιοπαθητική και φυτικά. πολύ σύντομα θα ξεκινήσω ψυχοθεραπεία και αν χρειαστεί θα πάρω και κάτι πιο δραστικό.
θέλω να σου πω πως παρόλο που με έχει κατακλύσει ο φόβος και το άγχος και τα ψυχοσωματικά και ως ενα βαθμό είμαι και εγώ μη λειτουργική, προσπαθώ να είμαι αισιοδοξη και να πιστεύω οτι όλα θα πάνε καλά!
το ίδιο να κάνεις και εσυ!

Quote:

---

Originally Posted by zotpyjama

αγαπητη μαρια, κατανοώ πλήρως όλα όσα νιώθεις.
περνώ την ίδια φάση χώρις να υπάρχει κανένας λόγος και έχει κολλήσει το μυαλό μου οτι έχω κάποια σοβαρή ψυχική ασθένεια και οτι συντομα θα τρελαθώ. από κρίσεις πανικού ουκ ολίγες και πόσα ακόμη που δε θα σου αραδιάσω τώρα και που μου ειναι και δύσκολο να περιγράψω.
ψευτοαντιμετωπίζω την κατασταση με ομοιοπαθητική και φυτικά. πολύ σύντομα θα ξεκινήσω ψυχοθεραπεία και αν χρειαστεί θα πάρω και κάτι πιο δραστικό.
θέλω να σου πω πως παρόλο που με έχει κατακλύσει ο φόβος και το άγχος και τα ψυχοσωματικά και ως ενα βαθμό είμαι και εγώ μη λειτουργική, προσπαθώ να είμαι αισιοδοξη και να πιστεύω οτι όλα θα πάνε καλά!
το ίδιο να κάνεις και εσυ!

---

Κι εγω οσο μπορω το παλευω.Εχω εναν στανταρ ψυχολογο και παραλληλα τρεχω και σε αλλους για να μου επιβεβαιωνουν οτι δεν ειμαι 'τρελη'.Το μονο που μπορει πραγματικα να με αναστησει ειναι με καποιο τροπο να μου υπογραψουν καπως 100% οτι δεν κινδυνευω απο αυτο που φοβαμαι.Τοτε θα μπορεσω να ξαναγινω λειτουργικος ανθρωπος οπως παλια..

Quote:

---

Originally Posted by maria921

Κι εγω οσο μπορω το παλευω.Εχω εναν στανταρ ψυχολογο και παραλληλα τρεχω και σε αλλους για να μου επιβεβαιωνουν οτι δεν ειμαι 'τρελη'.Το μονο που μπορει πραγματικα να με αναστησει ειναι με καποιο τροπο να μου υπογραψουν καπως 100% οτι δεν κινδυνευω απο αυτο που φοβαμαι.Τοτε θα μπορεσω να ξαναγινω λειτουργικος ανθρωπος οπως παλια..

---

και αν δεν είσαι τώρα 100 % θα γίνεις. απλά προσπάθησε να συνεργάζεσαι με τον ειδικό και να μην αγχώνεσαι υπαρβολικά.

Quote:

---

Originally Posted by chaos_

και αν δεν είσαι τώρα 100 % θα γίνεις. απλά προσπάθησε να συνεργάζεσαι με τον ειδικό και να μην αγχώνεσαι υπαρβολικά.

---

Προσπαθω και ειλικρινα δεν αγχωνομαι.Απλα εκει που ειμαι ηρεμη,τσακ μου ρχεται η σκεψη.Πηγα τις προαλλες στο γιατρο,του ειπα ειμαι σιγουρη πως ειμαι σχιζοφρενης και γελασε.Μου λεει απεχεις μιλια απο αυτο που φοβασαι.Και αν εισαι εσυ,τοτε ειμαι κι εγω.Με ηρεμισε αλλα μετα παλι τα ιδια..Γιατι δεν την πιστευω?Δεν ειναι λογικο να μην πιστευω κανεναν..

Quote:

---

Originally Posted by maria921

Προσπαθω και ειλικρινα δεν αγχωνομαι.Απλα εκει που ειμαι ηρεμη,τσακ μου ρχεται η σκεψη.Πηγα τις προαλλες στο γιατρο,του ειπα ειμαι σιγουρη πως ειμαι σχιζοφρενης και γελασε.Μου λεει απεχεις μιλια απο αυτο που φοβασαι.Και αν εισαι εσυ,τοτε ειμαι κι εγω.Με ηρεμισε αλλα μετα παλι τα ιδια..Γιατι δεν την πιστευω?Δεν ειναι λογικο να μην πιστευω κανεναν..

---

αλήθεια λέει. γιατί όταν είμαστε έτσι γινόμαστε καχύποπτοι βρε. μας μπαίνει κάτι στο κεφάλι κ δεν βγαίνει. δεν είναι κ τραβηγμένο. σίγουρα!!

Quote:

---

Originally Posted by maria921

Κι εγω οσο μπορω το παλευω.Εχω εναν στανταρ ψυχολογο και παραλληλα τρεχω και σε αλλους για να μου επιβεβαιωνουν οτι δεν ειμαι 'τρελη'.Το μονο που μπορει πραγματικα να με αναστησει ειναι με καποιο τροπο να μου υπογραψουν καπως 100% οτι δεν κινδυνευω απο αυτο που φοβαμαι.Τοτε θα μπορεσω να ξαναγινω λειτουργικος ανθρωπος οπως παλια..

---

Μου φαινεται πως το εχεις παρακανει, πάει να σου γινει εμμονη ιδέα. Διερωτήθηκες πόσα έχασες, πόσα θα μπορούσες να κάνεις όλο αυτο τον καιρό που αναμοχλευεις τη σκέψη περί τρέλλας. Δλδ αντι να σε απασχολεί αυτό να αφιέρωνες τον εαυτό σου σε κάτι άλλο δημιουργικό. Γιατί δεν το κάνεις? Καλα σου λεει πιο πανω η Ιρενεμαρινα. Το μόνο που σου προσφέρει η κατασταση αυτη είναι αδράνεια στη ζωή σου. Καταστρέφεσαι αργά αργά χωρις να το αντιλαμβάνεσαι.
Γιατί δεν κάθεσαι λίγο να επεξεργαστείς σαν παρατηρητής του εαυτού σου αυτες τις σκέψεις και να δεις αν είναι λογικες ή παράλογες? να διαχωρίσεις στη σκέψη σου το λογικό από το παράλογο, να ελέγξεις αν υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτα που σκεφτεσαι είναι αληθινά ή προιν της φαντασίας σου, να μπορείς να χαρακτηρισεις τη σκέψη σου την ωρα που βρισκεται σε εξέλιξη ως παράλογη και εκεί να την περιορίσεις. Γιατι δεν ξεκινας σαν αρχη στο να αντιμετωπισεις το προβλημα με εσωτερική παρατηρηση?

Μαρία καλησπέρα. Έχει περάσει κοντά ένας μήνας από τότε που πόσταρες αλλά μόλις διάβασα όσα έγραψες. Θα σε καθησυχάσω λέγοντάς σου πως αυτά που νιώθεις είναι σύνηθες φαινόμενο ειδικά στην περίοδο που ζούμε. Όλος ο κοσμος έχει άγχος, δεν υπάρχουν δουλειές, έχουμε ερωτικές απογοητεύσεις και εύκολα τα βάφουμε μαύρα. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε νιώσει κάποια στιγμή στη ζωή μας να τρελαινόμαστε. Μην προσπαθείς να δεις αν είσαι φυσιολογική και αν ακούς θορύβους κ τέτοια γιατί τότε είναι που θα αρχίσεις να τρελαίνεσαι. Άστο να κυλήσει και πείσε τον εαυτό σου πως είσαι μια χαρά. Βρες πράγματα να σε γεμίζουν... κάνε καινούριους φίλους, βγες για καφέ, κάνε πράγματα για να χαλαρώσεις και να ζήσεις φυσιολογικά. Όσο περισσότερο τα σκέφτεσαι τόσο το χειρότερο...

Quote:

---

Originally Posted by GirlyGirl

Μαρία καλησπέρα. Έχει περάσει κοντά ένας μήνας από τότε που πόσταρες αλλά μόλις διάβασα όσα έγραψες. Θα σε καθησυχάσω λέγοντάς σου πως αυτά που νιώθεις είναι σύνηθες φαινόμενο ειδικά στην περίοδο που ζούμε. Όλος ο κοσμος έχει άγχος, δεν υπάρχουν δουλειές, έχουμε ερωτικές απογοητεύσεις και εύκολα τα βάφουμε μαύρα. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε νιώσει κάποια στιγμή στη ζωή μας να τρελαινόμαστε. Μην προσπαθείς να δεις αν είσαι φυσιολογική και αν ακούς θορύβους κ τέτοια γιατί τότε είναι που θα αρχίσεις να τρελαίνεσαι. Άστο να κυλήσει και πείσε τον εαυτό σου πως είσαι μια χαρά. Βρες πράγματα να σε γεμίζουν... κάνε καινούριους φίλους, βγες για καφέ, κάνε πράγματα για να χαλαρώσεις και να ζήσεις φυσιολογικά. Όσο περισσότερο τα σκέφτεσαι τόσο το χειρότερο...

---

συμφωνώ, μαζί σου.