Originally Posted by
void
Αλεξία αν ζούσα στο μικρό σπίτι στο λιβάδι δε θα πρότεινα μια τέτοια λύση στη Μαρκέλα. Μάλλον προβάλεις σε εμένα αυτό που πιστεύεις εσύ κατά βάση για τον εαυτό σου.
Επειδή αντιλαμβάνομαι τις συνέπειες που έχει η αντιμετώπιση του πατέρα στον ψυχισμό της Μαρκέλας, της καταδεικνύω μια από τις λύσεις που έχει στα χέρια της για να βάλει όρια και που θα έχει άμεσο αποτέλεσμα. Είναι προφανές με βάση τα όσα γράφει και με δεδομένο ότι είναι άνεργη, ότι δεν μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί πρώτα απ'όλα οικονομικά και μετέπειτα και ψυχολογικά.
Το να λέμε θεωρητικά σε κάποιον να ανεξαρτητοποιηθεί δε βοηθάει και πολύ.
Το να τρως ξύλο στα 23 σου και το να έχει μάθει μια γυναίκα σε όλη τη ζωή να τρώει ξύλο από έναν άντρα και μάλιστα από τον άντρα που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι το πρότυπο της, διακυβεύει πάρα πολλά πράγματα. Το ότι είναι συνηθισμένο στην ελληνική κοινωνία - όπως εσύ λες, διότι εγώ δεν ξέρω πολλά κορίτσια να τις τρώνε από τους γονείς τους - δε σημαίνει ότι νομιμοποιείται κιόλας.
Όταν στη ζωή μας είμαστε αντιμέτωποι με ακραίες καταστάσεις τότε οι λύσεις πρέπει να είναι ακαριαίες.
Ακόμα και στην περίπτωση που "ξέφευγε" η κατάσταση μετά από μια πιθανή καταγγελία, φαντάζομαι ότι η Μαρκέλα, όπως εξάλλου η ίδια αναφέρει, έχει άτομα να στηριχθεί. Δεν είναι μόνη της σε τούτο τον κόσμο.
Είναι πολύ βασικό πράγμα για την αυτοεκτίμησή μας να πατάξουμε τον "τύραννό" μας. Είναι πολύ σημαντική νίκη που μας βοηθάει να κάνουμε βήματα προόδου και αξίζει να βάλουμε τα δυνατά μας, όσο ξένο κι αν μας ακούγεται.
ΥΓ: και ναι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν αξίζουν να είναι γονείς και δεν αγαπάνε επίτης ουσίας τους δικούς τους ανθρώπους. Η αγάπη μαθαίνεται, δεν είναι έμφυτη ικανότητα στον άνθρωπο.