Είμαι δυστυχισμένος και απελπισμένος

Να εισαι καλα oddserver, σιγα σιγα θα παρεις τον καινουργιο δυνατο εαυτο σου που θα ξερει τι θελει και θα εχει πυγμη και δυναμη σαν χαρακτηρας. Γιατι το βλεπω απο το ψαξιμο που εχεις κανει μεσα σου και θα δεις οτι σιγα σιγα θα κανεις αυτο που θες, που θα σε κανει εσενα να νιωθεις καλα χωρις να βαζεις τον εαυτο σου στη διαδικασια να κρινεται γιαυτο. Εγω πιστευω οτι το μονο για το οποιο ναι θα ελεγα καλα με κρινουν γιαυτο ειναι αν γινμουν κλεφτης,απατεωνας κτλ καθε ειδους παρανομια.. Απο τη στιγμη που σεβομαι τον διπλανο μου και την ελευθερια του ομως εγω τη δικια μου ελευθερια που εχω σαν ανθρωπος θα τη κανω οτι θελω.. Οι γονεις δε μας φεραν στο κοσμο για να τους ειμαστε υποχρεωμενοι στο φιναλε να ειμαστε οπως θελουν αυτοι. Να εισαι φιλε αυτος που θες και θα επιλεξεις, να κανεις πραγματα που θες και θα τα επιλεξεις εσυ (μιλαω για πραγματα της προσωπικης ζωης) και μη σε νοιαζει αν δεν αρεσει αυτο στο Τακη, στη Βασω, στη μανα και στο πατερα. Αλλοστε ποιος ειναι τοσο σωστος για να κρινει τη προσωπικη σου ζωη. Μη το παρεις οτι λεω για τη σεξουαλικοτητα σου μονο αλλα για ολα τα της προσωπικης ζωης. Να σκεφτεσαι τον εαυτο σου πρωτα και μετα τους αλλους σε πραγματα που αφορουν εσενα. Και ναι αν εσυ δε γουσταρεις κατι και πεις οχι δε συσαρεστεις πολυ κανεναν.. Αντιθετως αν λες ναι συνεχεια χωρις να το θες θα νιωθεις σαν πιεσμενος μεσα σου ολη την ωρα. Το εχω νιωσει και ακομα καποιες φορες το νιωθω, απο πρωτο χερι. Αλλα τωρα με ολο αυτο που συνεβη και περναω και αφου καταλαβα και οτι τελικα ολη τη χρονια αυτη και απο οταν ξεκινησα σχολη, οχι δεν ειμαι ευτυχισμενος το παλευω πολυ και ξερεις κατι? Οσοι με θελουν διπλα τους γιατι θελουν το Σπυρο οχι για τις επιλογες του στη ζωη του που μερικες μπορει να μη τους αρεσουν, θα ειναι διπλα μου. Για τους αλλου που θα κρινουν αυτα που κανω ειτε γιατι δε τους αρεσει ειτε γιατι η ζηλοφθονια θεριζει εδω στην Ελλαδα, δε θα προλαβουν καν να φερουν αποψη.... Θα τους \"πεταξω\" στην ακρη εγω. Προσπαθησε σιγα σιγα χωρις το φοβο μη δυσαρεστησεις κανεναν αλλα με το φοβο μη δυσαρεστησεις τον εαυτο σου και θα τα καταφερεις. Και κατι που ειδα και μου αρεσε: \"Ι DONT WANT TO BE DIFFERENT, I JUST WANT TO BE ME\".

odd κι εγώ είμαι εναντίον του αγοραίου έρωτα και δε το έχω κάνει ποτέ. Η πρώτη μου φορά ήταν με τη τότε κοπέλα μου και ήταν όπως το θες. Με συναίσθημα, ανόητα γελάκια και αμηχανία!

Πιστεύω οτι όλα είναι τυχερά, και οτι θα συμβεί και σε σένα όταν δε το περιμένεις.

Είσαι μια χαρά, και συνειδητοποιημένος. Όλα καλά θα πάνε.

Στην όλη υπόθεση της εύρεσης της προσωπικότητάς μας, νομίζω πως η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να διαχωρήσουμε τι ακριβώς θέλουμε και μας αρέσει, τι κάνουμε \"γιατί πρέπει\" και τι από αντίδραση.

Στο παρελθόν έχω υπάρξει τόσο \"καλό παιδί\" όσο και τρομερά \"αντιδραστική\". Τελικά νομίζω πως η ισορροπία βρίσκεται κάπου στη μέση. Και η δύο συγκεκριμένες πορείες με έφεραν σε αδιέξοδα. Η προσωπικότητα των περισσοτέρων μας βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα άκρα.

Oddserver, το πώς θα τοποθετήτεις τον εαυτό σου απέναντι στα πράγματα είναι μια τελείως προσωπική σου ιστορία. Προσπάθησε να είσαι ήρεμος και όσο το δυνατόν ανεπηρέαστος από \"εξωτερικούς παράγοντες\" (στην πραγματικότητα αυτό δεν επιτυγχάνεται ποτέ, αλλά αξίζει μια προσπάθεια και μόνο να προσδιορίζουμε της επιρροές που δεχόμαστε).

Και κάτι ακόμα ... απόφευγε να κάνεις \"δηλώσεις\" στους άλλους (αλλά ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό ) για το ποιος και τι είσαι. Είμαστε άνθρωποι με τάσεις κι όχι ταμπέλες. Έχουμε κάποια στοιχεία που εμφανίζουμε συχνά κι άλλα που ξαφνιάζουν κι εμάς τους ίδιους.

Μην \"μπλεχτείς\" σε ανούσιους πολέμους (ακόμα και με τους γονείς σου) και χάσεις χρόνο από τη ζωή σου χωρίς να υπάρχει κάποιος όφελος. Να θυμάσαι ότι έχεις μία ζωή όπως όλοι μας και είσαι υπεύθυνος στο να την περάσεις όπως εσύ θεωρείς καλό.

Είσαι 20 χρονών, έξυπνο παιδί και με όλο τον χρόνο δικό σου. Ο κόσμος μπορεί ποτέ να μη γίνει ρόδινος, αλλά ακόμα κι έτσι, μπορούμε να περάσουμε καλά σ\' αυτόν. :D

Δεν είμαι καλά...πάλι με έπιασε η μελαγχολία.Νιώθω ότι απλώς υπάρχω και ότι δεν ζω.Αυτό ένιωθα και στο σχολείο , 10 χρόνια τώρα... Στο σχολείο ήμουν ο πιο άσημος μαθητής.Το σπασικλακι , ο απομωνομένος. Ήμουν πάντα το θύμα των bullies του σχολείου.Έχω υποφέρει πολύ στο σχολείο.Σκέψου να ξέραν ότι είμαι και gay...δεν θα είχα βγει ζωντανός.. Παιδιά λέω να αφήσω τις υπεκφυγές.Φοβάμαι πως είμαι gay.Γιατί δεν μπορώ να το αποδεχτώ? Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι θα γίνει αν αποκαλυφτώ αλλά δεν μπορώ.Σκέφτομαι ότι θα κάνω ρεζίλι την οικογένεια μου και θα στιγματιστώ... Γιατί νιώθω τόσο μόνος?Παρότι έχω φίλους , παρέες και κάποιον περίγυρο δίπλα μου , νιώθω πιο μόνος όσο ποτέ...Έχετε καμια συμβουλη για να νιώσω καλύτερα?Δεν αντέχω να με βλέπω έτσι...Μάλλον κατι κάνω λάθος.Πάλι λέω πολλά ε?Αυτή τι στιγμή το μόνο που θα ήθελα είναι να συναναστραφώ με gay άτομα και να \"κυκλοφορήσω\".Όμως δεν μπορώ...:( Δεν βρίσκω το θάρρος... 4 μέρες τώρα είμαι στο σπίτι και κοιμάμαι συνεχώς.Που πήγε η πρόοδος που έκανα?

Να ρωτήσω και κάτι άσχετο?Ποια είναι η πολιτική του forum για άτομα που εκφράζουν απειλές αυτοκτονίας?Οχι , μην ανυσυχείτε ,δεν είναι για μένα ...Απλά είδα ότι ο dash έχει να μπει εδώ και κάτι μήνες και το τελευταίο πράγμα που είπε ήταν ότι θα πάρει πολλά χάπια...Κρίμα το παιδί για έναν τόσο ηλίθιο λόγο...

Oddserver μου, νομίζω ότι κάπου μπερδεύεις τα πράγματα ενώ δε χρειάζεται...

Άσχετα με τον όποιο σεξουαλικό σου προσανατολισμό, σημασία έχει να είσαι αξιοπρεπής κι αυτο δεν έχει να κάνει με τον ποιον θα βάλεις κάτω από τα σκεπάσματά σου! Το αν κάποιος είναι αξιόλογο άτομο ή όχι, δεν αφορά το τι είδους ερωτικές σχέσεις συνάπτει.

Εμένα στην όλη ιστορία σου με φοβίζει κάπως σα θέμα το κατά πόσο είσαι εντέλει gay. Δε το λέω έχοντας κατά νου κάποια \"προκατάληψη\" απέναντι στην όποια επιλογή σου, αλλά σκέφτομαι μήπως η ιδέα σου σφινώθηκε με τη λογική \"όλα τα έχω, είμαι και gay... είμαι χαμένος από χέρι\".

Ψυχραιμία και όλα μοιάζουν τραγικά όσο είμαστε μπερδεμένοι. Μετά συνειδητοποιούμε πως ... δεν ήταν πια και τίποτα το τρομερό.

Το ότι είσαι 4 μέρες στο σπίτι και κοιμάσαι συνεχώς, δε μου αρέσει καθόλου... Η κατάθλιψη πολλές φορές αντί για αυπνία εκδηλώνεται με υπνηλία. Έτσι μου έτυχε κι εμένα.΄\"Κοιμάμαι, για να ξεφεύγω από την πραγματικότητα, για να μη σκέφτομαι.\"

Δραστηριοποιήσου λίγο! Δε λέω να βγεις και να ξεσαλλώσεις, αλλά κάνε ένα μπάνιο, φτιάξε ένα καφεδάκι και ασχολήσου με κάτι που σε ευχαριστεί ακόμα και μέσα στο σπίτι. Κάποιο βιβλίο, ένα περιοδικό, οτιδήποτε.

Κάνε ένα διάλειμμα από τους προβληματισμούς σου.

Quote:

---

Originally posted by oddserver
Θα απαντούσα ότι το κυριότερο πρόβλημά μου είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης.Το γεγονός ότι δεν ορθώνω το ανάστημά μου και δεν εκφέρω τις απόψεις μου.Βλέπω άλλα άτομα , ανάπηρα και παραπληγικά , που έχουν ένα χαμόγελο μέχρι πάνω και καταφέρνουν τα πάντα , ενώ κυρίως αυτοί έχουν λόγω να είναι καταθλιπτικοί.Και μετά βλέπω τον εαυτό μου , που δεν μπορεί να επικοινωνίσει όπως θα ήθελε και είναι πάντα σκυθρωπός και σκέφτομαι \"Ρε , μήπως είμαι εγώ ανάπηρος?\".Νομίζω ότι η κοινωνική φοβία και η έλλειψη αυτοποίθησης είναι από τις χειρότερες αναπηρίες.

---

Φίλε μου, αυτά τα λόγια ήταν και είναι οι δικές μου σκέψεις πάντα.

Θα μπορούσα να τα έχω γράψει εγώ και μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Για αυτό πιστεύω πρώτα από οτιδήποτε άλλο πρέπει να επισκευτείς ψυχίατρο.

Καλή η δικτυακή παρέα, όλους μας μάς ανακουφίζει αλλά δεν αρκεί....

oddserver, δεν πρεπει να αφηνεις τα προβληματα των γονιων σου να γινονται δικα σου προβληματα τωρα που μεγαλωσες ειδικα.όταν ήσουν πιο μικρ΄ςο, ξέρω θα ήταν ακατόρθωτο.στο λέει αυτο μια κοπέλα που πιστεύει ότι αμα κάποιο άλλο παιδί είχε τους γονείς που έχει θα: το 5% θα ήταν στη φυλακη για πατροκτονία, το το 15% θα ήταν παιδιά ψυχολογικα αναπηρα σε βαθμό να μη βγαίνουν από το σπίτι χωρις προσωπικοτητα, το 40% θα ήταν σε τρελαδικο και οι υπόλοιποι στην ομονοια πρεζακια(αμα ζουσαν ακομα).τωρα όταν ερχομαι να μεινω μαζι τουσ, τουσ μιλαω και τουσ συμπεριφερομαι τοσο ωραία, που νομιζω ότι δεν είναι δυνατόν να ειμαι εγω.γιατί;γιατι οι ανθρωποι σου κανουν κακο όταν τουσ αφηνεις να σου κανουν κακο, κατι που είναι πολυ ευκολο να γινει όταν είσαι μικρος και κατω από τις φτερουγες της οικογενειας.το ότι οι γονεις σου εχουν 1,5 ή 15.000 προβληματα, πίστεψε με, είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τωρα πια.μην κανεις το δικο τους προβλημα δικο σου.δεν προκειται να το λυσεις ετσι.ασχολησου με σενα και λυσε τα πραγματικα δικα σου προβληματα.κι αυτο το λεω γιατι βλεπω πως γελας χαιρεκακα όταν τρελαίνεις τη μανα σου.νομιζεις ότι έχει αναγκη εσένα για να την τρελανεις;δεν ειναι αρκετα τρελαμενη η ιδια απο οσα περιγραφεις;απλα το γεγονος ότι ασχολεισαι με αυτον τον τρόπο μαζι της σου κανει κακο εσενα και δε σε αφηνει να αφησεις το μυαλο σου να φυγει απο αυτόν τον φαυλο κυκλο, που τωρα έισαι νέος και διαμορφωνεις την προσωπικοτητα σου.σπαταλας λοιπον την ενεργεια σου τη σκεψη σου τα λογια σου για να την πικρανεις αντι να κανεις κατι για να ανεβασεις τον εαυτο σου.αυτο καλο δε θα σου κανει.πιστεψε με.

carrie το ξέρω ότι πρέπει να γίνω ανεξάρτητος και να φύγω μακριά τους αν θέλω να βρώ την ψυχική μου υγεία(αν τη βρω ποτέ).Αλλά δεν είμαι ανεξάρτητος...Αυτοί μου παρέχουν τα οικονομικά για να ζώ...δεν δουλεύω και δεν έχω δουλέψει ποτέ στη ζωή μου...Τώρα με τις σπουδές δεν ξέρω αν είναι σωστή επιλογή να ξεκινήσω δουλειά...Φοβάμαι ότι δεν θα έχω τον χρόνο.Αν και το πιο σημαντικό είναι ότι φοβάμαι την συνέντευξη.Είμαι σίγουρος ότι θα τρέμω και θα έχω απίστευτο άγχος.Με έμαθαν έτσι οι γονείς, με έκαναν μαμόθρευτο, μαμάκια, ξενέρωτο.Και τώρα ξέρω ότι δεν θέλω να είμαι έτσι...όμως δεν τα καταφέρνω
Φοβάμαι ότι και αυτούς τους λίγους φίλους που έχω , τους χάνω.Είτε απομακρύνομαι απο αυτούς, είτε απλά δεν είμαι αυθόρμητος και πηγαίος και βαριούνται.Ψάχνω τόσο πολύ την επιβεβαίωση από αυτους , είμαι σαν τα σκυλάκια που τους ακολουθούν παντού...Να ρωτίσω κάτι?Εσείς παιδιά αγαπάτε τον εαυτό σας?Εγώ πάντα βρίσκω ελαττώματα :(. Είμαι παγιδευμένος σε έναν φαύλο κύκλο. \"Αν δεν αγαπώ τον εαυτό μου, πως γίνεται να με αγαπήσουν οι άλλοι?Αν δεν με αγαπάνε οι άλλοι , πως γίνεται να αγαπώ τον εαυτό μου και να έχω αυτοπεποίθηση?\" Πως μπορώ να βγώ από αυτο?
Και κάτι άλλο , εσείς πιστεύετε ότι θα μου κάνει καλό να αποκαλυφτώ ως gay? Από τι μία πλευρά , θα δω ποιοι από αυτούς είναι πραγματικοί φίλοι.Αλλά φοβάμαι τι θα πούν...Έχω τόσο καιρό παλέψει για την εικόνα που έχω (την οποία δεν θέλω να έχω) αλλά φοβαμαι την αντίδρασή τους.

Πραγματικά αυτό που θα ήθελα αυτή τη στιγμή είναι να φύγω.Να πάω σε άλλη πόλη,σε άλλη περιοχή που δεν με ξέρει κανείς και να ξεκινήσω μια καινούργια ζωή.Αλλά οι γονείς μου δεν φρόντισαν να με ετοιμάσουν ούτε για αυτό.Χωρίς δουλειά ,λεφτά και αυτοπεποίθηση , πως μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο?

Να μαι πάλι σας παιδεύω και εσάς με τους προβληματισμούς μου...

Κάπου διάβασα ότι μερικοί άνθρωποι , όσο και να προσπαθούν , είναι γεννημένοι να είναι μόνοι.Είναι οι μοίρα τους , είναι απλά ο χαρακτήρας τους... Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να γεμίζουν τον χρόνο τους με διάφορες ασχολίες και hobby, να κάνουν κάποιο επιστημονικό η καλλιτεχνικό έργο και μετά να τα κακαρώσουν... Αυτό με στεναχώρησε πάρα πολύ...Πιστεύετε ότι είναι αλήθεια? Και μόνο που το σκέφτομαι , έχω ταχυκαρδίες. Τόσα χρόνια νίωθω μόνος και δεν θέλω να χάσω την ελπίδα...Φοβάμαι πάρα πολύ την μοναξιά....

Quote:

---

Originally posted by oddserver
Είναι οι μοίρα τους , είναι απλά ο χαρακτήρας τους... Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να γεμίζουν τον χρόνο τους με διάφορες ασχολίες και hobby, να κάνουν κάποιο επιστημονικό η καλλιτεχνικό έργο και μετά να τα κακαρώσουν...

---

Η μόνη μου ένσταση βρίσκεται σ\'αυτό το \"είναι η μοίρα τους\".

Είναι ο χαρακτήρας τους και η επιλογή που κάνουν για το πώς θέλουν να περάσουν τη ζωή τους. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα τέτοιων προσωπικοτήτων, αλλά το να διάγουν \"μοναχικό βίο\" ήταν δική τους επιδίωξη, είτε λόγω πεποιθήσεων (Παπαδιαμάντης), είτε λόγω \"μισανθρωπισμού\" και εριστικής προσωπικότητας (Κάλβος, Μπόρχες, κ.α.) είτε λόγω ασθένειας την οποία και δεν αντιμετώπισαν.

Μόνος μένει μόνο όποιος δεν επιθυμεί να είναι με ανθρώπους για τον α\' ή β\' λόγο και μην φοβάσαι τέτοιο ενδεχόμενο. Όλοι οι υπόλοιποι έχουμε σα ζητούμενο την επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους κι άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο τα καταφέρνουμε.

Το ότι δεν έχεις τη \"δυνατότητα\" αυτή τη στιγμή να εργαστείς, να μη το σκέφτεσαι. Όταν λέμε να κόψεις τον ομφάλιο λώρο με την οικογένειά σου, δε νομίζω κανένας να εννοεί να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις, υποθηκεύοντας έτσι και το μέλλον σου. Έχεις μια σχολή που θα σου δώσει επιπλέον εφόδια για την μετέπειτα ζωή σου. Εργάσου προς αυτή την κατεύθυνση έχοντας κατά νου πως επενδύεις για το μέλλον σου.

Νομίζω ότι όλοι αυτό που λέμε είναι απλά να κατανοήσεις ότι η οικογένειά σου, όσο κι αν σε επηρεάζει δεν είναι τίποτα άλλο από αλλους 4 ανθρώπους μέσα το πλήθος του κόσμου, τους οποίους μάλιστα δεν επέλεξες. Να τους αγαπάς γι\'αυτό που είναι και γι\'αυτό που μπορούν, αλλά να μη μπλέκεις σε περιττά πράγματα μαζί τους που σε κουράζουν.

Μέσα σ\'αυτή τη λογική είμαι κι αντίθετη στο να τους αποκαλύψεις αναίτια την όποια σεξουαλική σου ταυτότητα. Αν σου φέρουν κάποια κοπέλα για \"προξενιό\" ή αν έχεις κάποιο σύντροφο και θέλεις να τους τον γνωρίσεις, εντάξει, να τους το πεις... Τώρα χωρίς λόγο, τι θα κερδίσεις με το να το κάνεις αυτό? Θα ξεκινήσει απλά ένας νέος γύρος πανικού με καυγάδες και κλάματα.

Αν νιώθεις την ανάγκη ντε και καλά κάπου να το πεις, γιατί δεν επιλέγεις κάποια φίλη σου την οποία και εμπιστεύεσαι. Λέω \"φίλη\" γιατί απλά τα κορίτσια δεν τρώμε φρίκη με τέτοιες δηλώσεις, εκτός κι αν βέβαια είμαστε ερωτευμένες με τον άλλον που μας το λέει, οπότε... ε, ειναι λίγο πακετάκι... Κατά τα άλλα είμαι της απόψεως να ενημερώνεις μόνο τους άμεσα ενδιαφερομένους κάθε φορά...

Και κάτι ακόμα,

μέσα στο forum υπάρχουν αξιόλογα μέλη τα οποία έχουν δηλώσει την σεξουαλική τους \"ιδιαιτερότητα\". Μη ντραπείς να στείλεις ακόμα και u2u σε αυτά (δε θα σε παρεξηγήσουν) και να ζητήσεις την όποια γνώμη τους. Μάλλον θα χαρούν να σου απαντήσουν.

Μιχάλη, εννοείται πως η \"ψιλή κουβεντούλα\" μέσα από το forum δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση την όποια επίσκεψη σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Είναι απλά επικουρική στα παιδιά που ήδη λαμβάνουν βοήθεια ή απλά παραινετική στους υπολοίπους μέχρι να ζητήσουν.
Έχεις πάντως δίκιο για το ότι χρειάζεται να το λέμε συχνά, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες.

Γεια σου aggelika.Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Θα ηθελα να έχω μια φίλη που να το ξέρει , θα ήμουν πιο ήρεμος.Όμως ντρέπομαι. Μέχρι τώρα έχω δείξει σε όλους μια συγκεκριμένη ταυτότητα , εάν την αλλάξω τι θα σκεφτούν? Σίγουρα αδυναμία χαρακτήρα (κάτι που λανθασμένα μου φαίνεται τραγικό και αγχωτικό).Εντάξει , έστω ότι το λέω σε μια κοπέλα εμπιστοσύνης.Εαν δεν το δεχτεί?Μετα θα έχω άγχος μήπως μαθευτεί από αυτήν πριν να είμαι πραγματικά έτοιμος.
Δυστυχώς έτσι έμαθα. Βλέπεις η μητέρα μου φρόντιζε να επαναλμβάνει συνεχώς \"Μην στηρίζεστε σε άλλους ανθρώπους\"
\"Είστε μόνοι σας στη ζωή\" \"Κυκλοφορούν πολλά καθάρματα εκεί έξω\" \"Ο κόσμος είναι κακός\"κ.λ.π. Είναι απίστευτα απαισιόδοξη.Βλέπει μόνο τα άσχημα στη ζωή.Έτσι και εγώ τώρα κατέλλειξα να μην εμπιστεύομαι τους άλλους και να έχω την εντύπωση ότι με εκμεταλεύονται.Τους θεωρώ όλους εν δυνάμει \"κακούς\" που θα με πληγώσουν, ενώ θα έπρεπε να είχα μια μικρή δόση αφέλειας και να άφηνα να με παρασέρνουν οι στιγμές.Μπορεί να συναντούσα κακοτοπιές αλλά τουλάχιστον θα είχα μικρές ευτυχισμένες στιγμές.
Προσθέτω σε όλα αυτά ότι όντως έχω πληγωθεί πολύ κυρίως στο σχολείο από διάφορα άτομα και γιαυτό έγινα φοβικός.Θέλω να αλλάξω, γαμώτο!Θέλω να μπω στο παιχνίδι. Φλερτ, ταξίδια με παρέες ,πάρτυ.... Πρέπει από κάπου να ξεκινήσω.Ήδη έκανα μια αρχή (αν και κακή προφανώς).Μέσω chat στο msn.Έφαγα την πρώτη μου χυλόπιτα......................και μου κάθησε στο λαιμό.Τι ήθελα και έδειχνα τη φωτό? \"Δεν είσαι ο τύπος μου\"?!?!??!?! Με χτύπησε εκεί που πονάω περισσότερο , στην αυτοπεποίθηση. Παρότι στην αρχή στεναχωρέθηκα , τώρα το βλέπω σαν το βάπτισμα του πυρός.Εσείς που μου προτείνεται να ξεκινήσω? Στο ίντερνετ και στο chat? Μήπως θα βοηθούσε αν πήγαινα σε καφετέριες μόνος μου? Είμαι σίγουρος ότι αν κάποιος/α με πλησιάσει , θα βρώ το θάρρος να κάνω συζήτηση.Μόνος μου νομίζω πως αποκλείεται να ξεκινήσω κάτι.Φοβάμαι , εκτός των άλλων , και την απόρριψη...

oddserver μου παραπάνω χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ως \'μαμοθρεφτο\' \'μαμακια\' \'ξενερωτο\'.
γιατι????επειδή βρεθηκαν μερικοι μ...κες που εκμεταλεύτηκαν την ευαισθητη ιδιοσυγγρασία σου στο σχολείο?
έχεις ποτε αναρωτηθεί αν σε \'απερριπταν\' επειδη ζήλευαν τις επιδόσεις σου στα μαθήματα?
εχεις σκεφτεί ποτε οτι αυτο οφειλόταν σε δικά τους συμπλέγματα?
ένα θελω να σου πω παλικάρι μου γιατι με συγγίνησες πραγματικά:
πίσω από το φαινομενικά φοβισμένο \'προσωπείο\' που μας αποκαλύπτεις εδώ, βλέπω ένα λαμπρό μυαλό και μία προικισμένη προσωπικότητα που με την καταλληλη θεραπεία μπορεί να αναπτυχθεί και να ολοκληρωθει σε τέτοιο βαθμό που και συ ο ίδιος δεν θα το πιστευεις!
αγάπησε λίγο παραπάνω τον oddserver αγορι μου!πραγματικά το αξιζει!και τότε θα ρθουν όλα σιγα σιγα... και οι βολτες και τα μπαρακια και οι εκδρομούλες και οι γνωριμίες!
να χεις μία όμορφη κυριακή!
φιλικά
ιωαννα

oddserver,εχεις δει εδω τριγυρω κανεναν τελειο;αμα βρεις πες μου κι εμενα.αυτο που λες εσυ ότι καποιοι αγαπανε τον εαυτο τους και τον αποδεχονται, ειναι οτι πιο κοντα στν τελειοτητα μπορω να σκεφτω.δεν εισαι τελειος,δεν ειμαι τελεια, ουτε που θα γινουμε τελειοι.γιατι ματαιοπονεις;δεν υπαρχουν πιο σημαντικα πραγματα να ασχοληθεις που θα σε βοηθησουν να γινεις πιο ευτυχισμενος ανθρωπος;πρεπει να εχεις το τελειο σωμα και την τελεια συμπεριφορα;μπουχαχα.υπάρχ ει κατι τετοιο;τα μεγαλυτερα τοπ μοντελ εχουν τρελες ανσφαλεις με το σωμα τους, ειναι ανορεξικα,καταθλιπτικα,του ς φορανε το κερατο συννεφο.παλι, βλπεις ανθρωπους και τους ζηλευεις που ειναι κοινωνικοι,cool,λαμπεροι,δημ� �φιλεις;εχω γνωρισει μερικους τετοιουσ πρεπει να σου πω που έχουν κανει ακομα και αποπειρες αυτοκτονιας και αισθανονται απεραντο κενο.ακομα,μην κατηγορεις τουσ γονεις σου οτι ετσι σε μαθανε,να φοβασαι,να ντρεπεσαι, ότι αυτοι φταινε.μπορει να εχεις δικιο, αλλα έτσι τι διορθωνεις;να ριχνεις το φταιξιμο σε εσενα που δεν κανεις κατι να βγεις απο αυτον τον φαυλο κυκλο που σε στεναχωρει.και δε λεω να αλλαξες πολη η πλανητη.λεω να αλλαξεις διαθεση.η αυθυποβολη σου λεει κατι;
επισης, εγω δε θα ειχα κανενα προβλημα να ήταν ο γιος μου gay η η κορη μου λεσβια.γιατί;γιατι τα παιδια μας δε μας ανηκουν και δεν ειναι σωστο να βγάζουμε τα απωθημενα μας πανω τους.ειναι ελευθεροι ξεχωριστοι ανθρωποι,που εμεις απλα τους βοηθαμε να γινουν και ανεξαρτητοι.

Καλησπέρα!

Είσαι τόσο μπερδεμένος αλλά οι σκέψεις σου είναι τόσο κοινές...Όλοι λίγο πολύ έχουμε βιώσει κάτι ανάλογο..

Εγώ όταν πήγαινα σχολείο κάθε μέρα έκλαιγα μετά...Θεωρούσα πως ήμουν άσχημη,χοντρούλα,δεν είχα αγόρι ενώ οι φίλες μου σχεδόν πάντα,ήμουν καλή μαθήτρια από υπερπροστατευτική οικογένεια..Πνιγόμουν...Ερω� �ευόμουν κ ποτέ δε με πρόσεχαν...Κ όταν κάποια στιγμή με προσέγγισε ένα αγόρι κ κάναμε σχέση για ένα μήνα μετα μου είπε μπροστά σε όλη την παρέα ότι το μετάνιωσε πολύ!!

Φαντάζεσαι τι πλήγμα στην ήδη ρημαγμένη αυτοπεποίθηση μου?

Τα παιδιά είναι τόσο σκληρά αλλά κ αυτοί που φαίνονται μάγκες κ μέσα σε όλα άλλες ανασφάλειες καλύπτουν!

Έπειτα δίνω πανελλήνιες κ δεν περνάω πουθενά!!Οι σκέψεις μου???Πόσο άχρηστη είμαι??Δε με αγαπάει κανείς δεν αξίζω τίποτα!!

Όταν πήρα απόφαση να δώσω πάλι με μάλωσα τόσο πολύ!!!Είπα πως θα διαβάσω για μένα κ επειδή εγώ θέλω να περάσω κ να ξεφύγω από όλα κ όλους!!!Κ πραγματικά έτσι έγινε!!

Τότε άρχισα να πατάω λίγο στα πόδια μου...Άρχισα να προσέχω λίγο την εμφάνιση μου κ να είμαι πιο κοινωνική..Ντρεπόμουν κ νόμιζα πως έλεγα βλακείες αλλά...

Τώρα είναι όλα καλύτερα... Τι θέλω να σου πω....

Οι πιο πολλοί εδώ μέσα έχουν μεγαλώσει σαν εσένα...Γονείς προστατευτικοί...Οκ μη τους ρίχνεις όλες τις ευθύνες για ότι σου συμβαίνει σήμερα.Σίγουρα σε έχουν επηρεάσει αλλά μόνος σου σιγά σιγά θα βρεις το δρόμο σου...

Κ η αλήθεια ξέρεις ποια είναι?Οτι θα απομυθοποιήσεις πολλα πράγματα στην πορεία..Οι βόλτες τα ταξίδια...Εντάξει..Δεν είναι η ζωή και οι παρέες όπως μας τα δείχνει η τηλεόραση...Λάθος εικόνες..Αυτές είναι ζωές για λίγους..Η πραγματικότητα είναι πιο πεζή...πιο χαλαρή...

Στα απλά πράγματα είναι η ομορφιά!!Κ μπορείς κ μόνος να την βρεις...

Όσο για το σεξουαλικό μην εγκλωβίζεις μόνο σου τον εαυτό σου κ μη του βάζεις ακόμα ταμπέλες...Δώσε χρόνο...Θεωρώ ότι λόγο χαμηλάς αυτοπεπίθησης στρέφεσαι στα αγόρια επειδή σου είναι πιο γνώριμα σα προσωπικότητες.Δεν ξέρω....

Πάντως δε θα ήταν κακό να επισκεφθείς ένα ψυχολόγο.Θα ξεμπλοκάρεις,βοηθά...Δε σημαίνει ότι είσαι προβληματικός!!!

Σου εύχομαι το καλύτερο!!Μας έχεις δείξει ότι είσαι ένα γλυκύτατο παιδι!!!!

Χαμογέλα!!!!!!!!!!!!!!Σίγουρα αυτό σε κάνει να φαίνεσαι πιο όμορφος!!!!!!!!!!!!