Originally Posted by
RainAndWind
Πετράν αν και πάει καιρό από τότε που καταχωρήθηκε το αρχικό ποστ και οι απόψεις σου μπορεί και να μην είναι καν ίδιες (που δεν ξέρω γιατί λολ αλλά πιστεύω πως ίδιες παραμένουν σ'αυτό το ζήτημα), η αλήθεια είναι ότι και γω από μια πλευρά έχω διαπιστώσει πόσο εύκολο θύμα γίνεσαι όταν ο συναισθηματισμός σου χρησιμοποιείται ως μοχλός από άλλα πρόσωπα στη ζωή σου, ένα, και δεύτερον πόσο ικανό και λειτουργικό εργαλείο γίνεται ο ********ς όταν χρησιμοποιείται από ιθύνοντες σε σχέσεις κυβερνώντων και κυβερνωμένων για παράδειγμα, εκκλησιαζόντων και εκκλησιαζομένων, πολιτικάντηδων και έχοντες την ανάγκη πολιτικάντηδων, και τα λοιπά. Όσο για τις διαπροσωπικές σχέσεις, μια κόλαση. Και εδώ μέσα έχω διαπιστώσει, σε αυτό το φόρουμ να χρησιμοποιείται η διαχωριστική γραμμή αυτή Λογική versus Συναίσθημα, με το συναίσθημα να κερδίζει ψήφους από τα μεγαλύτερα θύματα του άκρατου συναισθητισμού, είναι λίγο ειρωνικό όταν οι γυναίκες είναι τα μεγαλύτερα θύματά του να φοβούνται να πλασάρονται ως λιγότερο συναισθηματικές, μπας και χάσουμε το μετάλιο της ροζουλοσύνης.
Θα με ενδιέφερε να συνεχίσουμε τη συζήτηση αυτή, όπως θα με ενδιέφερε να βρω περισσότερα παραδείγματα και θα το κάνω, για το πώς χρησιμοποιείται το συναίσθημα ως αγωγός θερμότητας και εργαλείο χειραγώγησης, στον προσωπικό τομέα, όσο και σε πολιτικοκοινωνικο-οικονομικό πεδίο. Καλά, άστο, σε πλαίσια μέσων "ενημέρωσης" από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις άραγε? Δεν υπάρχει η καφρίλα του εκβιασμού αυτού ΚΛΑΨΕ ΡΕ, ΚΛΑΨΕ ΡΕ, ΚΛΑΨΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ που κάνουν τηλεοράσεις δημοσιογράφοι κοράκια ο θάνατός σου η ζωή μου δλδ.
