ναι, αυτο εννοω.
μιας και το εχει συνειδητοποιησει , την ενοχλει και μαλιστα το κοντρολαρει εν μερει, πιστευω οτι ισως την βοηθουσε να το διοχετευσει καπως ετσι.
Printable View
Ναι, επίσης θα μπορούσες ολα αυτά να τα καταθέσεις μετά σε έναν ψυχολογο να τα συζητησετε!
Remedy ευχαριστώ για την ιδέα,θα το δοκιμάσω μπας και σταματήσω...μπορεί να μην είναι τελικά τόσο σοβαρό όσο νομίζω
Ευα,γεια σου.
Ειμαι ενα χρονο μονο μεγαλυτερη σου,και σε παρομοια κατασταση..η εστω ημουν σε παρομοια κατασταση. Απ οσα μου ερχονται αυτη τη στιγμη δεν εχω κανει κατι τοσο ακραιο...ομως παντα μα παντα πρωτα μου ερχεται στο στομα το ψεμα και μετα η αληθεια...δεν ξερω αν εχεις διαβασει το μονολογο απο την ψευτρα,αλλα σου συνιστω να τον διαβασεις.προσωπικα τον λατρευω κι αν δεν ημουν απο το κινητο θα στον ειχα παραθεσει.
Εχω αρχισει παντως να το κοβω..οσο μπορω..κι η μαμα μου οταν με πιανει μου λεει πως αυτα που κανω και λεω για να κοροιδεψω τους αλλους ειναι για να με θελουν περισσοτερο.και να μη τα λεω μονο,αλλα και να τα κανω..
Πως το εχω περιορισει; Προσπαθω να βρω τι μου αρεσει σε μενα.να ειμαι με ατομα που πραγματικα με εκτιμανε χωρις να χρειαζεται να τους φλομωνω στο ψεμα.να κανω πραξη οσα μπορω.
Σε καταλαβαινω,γιατι ειναι βασανιστικο. Και θυμαμαι πραγματα που εχω πει πολυ μικρη κι ακομα νιωθω τυψεις.τραγικο,ξερω.
Επισης μου φανηκε πολυ εξυπνη η ιδεα της ρεμεντυ.
Ευα,αγαπα τον εαυτο σου, γιατι αξιζει να σε αγαπανε οπως εισαι..θα το δεις.
Μη ξεχασεις τον μονολογο.σου λεω,ειναι τελειος! ;)
Μηπως εχει να κανει με την εφηβεια?
Και εγω ελεγα ψεμματα.Ελεγα για παραδειγμα οτι εχω κανει ενα ταξιδι που δεν εκανα ή οτι βγηκα και γυρισα πολυ αργα στο σπιτι ή για εναν φανταστικο γκομενο που μου την πεφτει κλπ.
Αλλα μεγαλωνοντας μειωθηκε παρα πολυ και τωρα σπανια λεω ψεμματα.
Και προσπαθουσα πολλες φορες να αναλυσω γιατι λεω ψεμματα,και ειχα καταληξει πως μαλλον αισθανομουν μειονεκτικα σε σχεση με τα αλλα ατομα στο σχολειο κλπ.
Ισως και σε εσενα να εχει να κανει με αυτο.
η αληθεια ειναι πως αισθανομαι μειονεκτικα καπως...αλλα ακομα και σε ατομα που με αγαπανε οπως κι αν ειμαι οπως πχ στη φιλη που ανεφερα,που ηταν η μοναδικη μου πραγματικη φιλη εχω αραδιασει τοσα ψεμματα,για να ικανοποιηθω μονο και μονο!!
Ναι και εγω ελεγα και σε φιλους μου.Πιστευω πως ειναι καθαρα λογω ηλικιας.
Εγω παντως καποια στιγμη ειχα πει στην κολλητη μου οταν με πιανει να λεω ψεμματα να με σφαλιαριζει ή να μου παιρνει τα τσιγαρα.
Οπως σου ξαναειπα με τον καιρο διορθωθηκε απο μονο του χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια απο εμενα.
Βρες τα με τον εαυτο σου.Δεν χρειαζεται να αισθανεσαι μειονεκτικα.Προσπαθησε να κανεις ενα κομπλιμεντο στον εαυτο σου καθε μερα.
Για παραδειγμα πες "Σημερα τα καταφερα εκει.Μπραβο μου"
Μπορει να βοηθησει στην βελτιωση της αυτοεκτιμησης σου.
οκ σωστο και αυτό! Αλλα και στους δικούς μου? έστω και το πιο αθώο.Οτι κάτι μου πε η καθηγήτρια.Αυτό δεν το καταλαβαίνουν αν είναι ψέμματα.Και το άλλο? Αυτό το κόλλημα με τις χώρες εκεί πάνω δεν μου έχει φύγει και λέω συνεχώς ψέμματα οτιδήποτε έχει να κάνει σχέση με αυτά.Πχ πώς μου ήρθε τώρα να πώ στη γιαγιά μου πως είχα μια φίλη στη Νορβηγία και σκοτώθηκε με το συμβάν? Βέβαια το πίστεψε.δεν κατάλαβε ότι είπα ψέμματα...
Eva μπορεί να έχεις εξάρτηση απο τα ψέματα, να το κάνεις απλά επειδή μπορείς, το απολαμβάνεις τόσο που σου φαίνεται δύσκολο να ζήσεις χωρίς τις ιστορίες σου...
Όταν πραγματικά καταλάβεις ότι αυτό που κάνεις είναι άσχημο για τη ζωή σου και τον εαυτό σου, τότε πρέπει επιτέλους να ζήσεις τη ζωή σου κι όχι να τη φανταζεσαι και να εξιστορείς τις φαντασίες.. Είναι άσχημο ρε κοπέλα μου... Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τόσο δημιουργικά τη φαντασία που έχεις, κι εσύ κάθεσαι και ταλαιπωρείς τον εαυτό σου. Καλύτερα να μιλήσεις σε ένα κοντινό σου πρόσωπο και να του πεις ΟΛΗ την αλήθεια, ίσα ίσα για να σε φέρει στην πραγματικότητα. Για μένα είναι σαν εθισμός αυτό που συζητάτε εδώ και δε νομίζω ότι έχει να κάνει με την ηλικία, είσαι μεγάλη, έχεις αναπτύξει τη συνείδηση και την κρίση σου, δε μπορούμε να πούμε πως είναι κάτι παιδικό....
κι εγώ αυτό έλεγα!!....γι αυτό φοβήθηκα μήπως ήταν παθολογικό το ψέμμα κι όχι εφηβικό.
Παιδιά δεν καταλαβαίνω...περιέγραψα την κατάστασή μου σε έναν ψυχίατρο από το φέιςμπουκ(Κύριο Θοδωρή Δασκαλόπουλο)ακριβώς όπως σας την είπα και εσάς.Και μου απάντησε.."είναι ιδιαίτερα παθολογικό στοιχείο αυτό που περιγράφεις, Μόνο η εντατική ψυχοθεραπεία θα σε λυτρώσει...". Δεν καταλαβαίνω,τι εννοούσε ιδιαίτερα παθολογικο? όταν τον ρώτησα αν είναι σοβαρό μου είπε φυσικά και είναι.δεν μπορώ να καταλάβω...
Eγω πιστευω πως πρεπει να μιλησεις πρωτα σε καποιον ειδικο απο κοντα.Αλλα να του πεις και ολα τα συμπτωματα.
Διαβαζα προσφατα μια ερευνα που ελεγε οτι οι ανθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη εχουν μια ταση στο να λενε ψεμματα.Και απο τα ποστ σου βλεπω οτι εχεις μια ταση προς τα εκει.\Ναι η ψυχοθεραπεια παντα βοηθαει αλλα δεν ξερω τι μπορεις να κανεις γιατι εισαι στο νησι.
Στους γονεις σου μιλησες?
Πως πιστευεις οτι θα αντιδράσουν?
ψυχραιμα θα το παρουν και ναι εχω ιδεοληψιες