Originally Posted by
Μαρούλι
Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς με το ''γενικευμένο''. Μετά την πρώτη κρίση πανικού είχα άγχος για ένα ολόκληρο μήνα από το πρωί ώς το βράδυ και δεν κοιμόμουν. Τώρα μετά από 2 μήνες απλά με πιάνει άγχος μέσα στην αίθουσα της σχολής, στο τραπέζι όταν πρέπει να φάω (έχω εφιαλτική δυσκαταποσία) αλλά την υπόλοιπη μέρα είμαι οκ. Κοιμάμαι καλά και δεν έχω πρόβλημα να βγώ για καφέ ή ψώνια ή γυμναστήριο. Μόνο ο κλειστός χώρος του πανεπιστημίου μου βγάζει κρίσεις πανικού... Η αίθουσα. Όταν βγώ από την αίθουσα, αυτομάτως ηρεμώ. Καλά, εννοείται πως δεν μπορώ να μιλήσω μπροστά στους συμφοιτητές πόσω μάλλον να κάνω ανάγνωση... Όταν όμως είμαι έξω από το πανεπιστήμιο, σε καφετέριες με φίλους, δεν μιλάω απλά, φωνάζω. Μάλλον η σχολή είναι ο στρεσογόνος παράγων, πάντα εκεί με έπιαναν κρίσεις πανικού. Ατυχία?
Τι ακριβώς είναι το CBT? Η γιατρός μου μου έχει γράψει το ζανάξ, αλλά δεν το έχω πάρει ούτε μια φορά. Δεν έχω καλές σχέσεις με τα φάρμακα, ειδικά τα χάπια (το θέμα της δυσκαταποσίας που λέγαμε...).
Πέραν αυτών, ναί, έχω χρόνια κατάθλιψη, αλλά αυτό αντέχεται. Παιχνιδάκι είναι η κατάθλιψη μπροστά στις κρίσεις πανικού... Εσύ? Ομοιοπαθής ώς πρός την κοινωνική φοβία, ή υπάρχουν κι άλλα (εύχομαι να μην υπάρχουν!)?
