double post:(
Printable View
double post:(
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΧΗΣ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΗΜΙΟ. ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ. ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΑ ΚΟΙΝΑ ΣΤΟΙΧΙΑ. ΣΤΑ 20 ΠΗΡΑ 2 ΚΟΥΤΙΑ ΧΑΠΙΑ. ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΩΡΩΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ. ΜΑΛΟΝ ΙΤΑΝ ΛΙΓΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΙΝ ΠΙΡΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΧΩ ΠΟΛΕΣ ΜΕΤΑΠΤΟΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΥΝΕΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ. ΕΧΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΣΕ ΝΙΑΖΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
ΜΑΡΚΕΛΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΟΡΩ ΣΟΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΤΙΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΩ. ΘΕΟΡΩ ΠΑΝΤΑ ΙΠΕΤΙΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΝΕΙ.
Κωστα γιατι εκανες την αποπειρα? Τι χαπια πηρες? 2 κουτια ρε συ κ ηταν λιγα?
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΙ ΧΑΠΙΑ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΘΗΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΙΤΑΝ. ΟΤΙ ΙΧΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΗΡΑ. ΟΣΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ. ΜΑΛΟΝ ΕΧΟ ΚΑΛΟ ΑΝΑΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ. ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΜΠΩ ΣΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟ ΤΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΩΣ ΕΔΟ. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ? ΜΑΛΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙΣ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΡΟΣΕΞΕΣ ΤΗ ΕΓΡΑΨΑ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΘΕΜΑ.
''ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΣΧΕΣΗΣ. ΕΧΩ ΔΕΧΤΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 7 ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 19 ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ. ΔΕΝ ΜΗΛΑΩ ΣΕ ΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΕΥΚΟΛΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΥΕΙ Ή ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΥΤΟ ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ''
Καταλαβα, ειναι δυσκολο για σενα να μιλας γι αυτο κ δεν θελω να σε πιεσω.. πολλες φορες καλυτερα να αφηνουμε τα βιωματα του παρελθοντος να κοιμουνται παρα να τα ανασυρουμε στην επιφανεια.. ειρηνη λεγομαι..Quote:
Originally Posted by KOSSTAS
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
........ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΛΕΞΗ........ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΤΟ ''ΚΑΛΗ''......ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙΣ.
ΜΙΝ ΤΟ ΛΕΣ ΑΥΤΟ.....
ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΘΑΨΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. ΠΕΡΑΣΑΝ 8 ΧΡΟΝΙΑ. ΔΕΝ ΟΔΙΓΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΥΤΟ. ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΝΑΣΥΡΩ ΤΑ ΒΙΟΜΑΤΑ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ, ΜΙΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ. ΙΠΕΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ?
ναι, πηγα αλλα δεν εμεινα ευχαριστημενη κ ισως δεν ξαναπαω σ αυτην, αλλα ψαξω να βρω καποιον/α αλλον/η.. δεν ξερω ρε συ, πιστευεις οτι ανασυροντας τα βιωματα του παρελθοντος ωφελουμαστε παντοτε? ορισμενες φορες δεν ειναι καλυτερη η ληθη?
ψυχολογοι και ψυχολογοι,δασκαλοι και δασκαλοι
οι περισσοτεροι τα παιρνουν παιδια και το μονο που κανουν ειναι απλα να μας ακουνε
ευχομαι μερες που ειναι να περασετε αυτες τις δυσκολιες και οτι επιθυμια και να εχετε να γινει πραγματικοτητα!χρονια σας πολλα!!!
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΜΟΝΟ. ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΗΜΕΤΟΠΙΣΕΙΣ? ΟΣΟ ΤΑ ΚΡΑΤΑΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΑΦΗΝΟΜΑΙ. ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ, ΜΙΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΘΕΑΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ. ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΘΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΑ. ΠΩΣ ΠΕΡΝΕΙΣ ΤΟ ΘΑΡΟΣ ΚΑΠΙΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ?
ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ? ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ.
δεν εχω παρακολουθησει την ιστορια σου αλλα γιατι στα 21 σου εχεις τετοιες σκεψεις? εγω ειμαι 27. εχω κανει αποπειρα αυτοκτονιας, πηγα να παρω παρα πολλα χαπια αλλα τα εκανα εμετο, οποτε δεν το εμαθε και κανεις. μακαρι να υπηρχε τροπος να φυγουμε γρηγορα, ανωδυνα και σιγουρα. θα το ειχα κανει εδω και μηνες. αντ'αυτου καθομαι και βλεπω τον εαυτο μου μερα με την μερα να λιωνει,να χανεται. παντα δειχνω χαζοχαρουμενη και χωρις προβληματα, αλλα μεσα μου ειναι βυθισμενη στην δυστυχια και την μοναξια. να φυγω μονο απο αυτον τον κωλοκοσμο τον σιχαμενο τον γλοιωδη, στον οποιο πλεον δεν βρισκω καμια χαρα.
εκανα τοσα ονειρα καποτε. κανενα δεν πραγματοποιηθηκε. το παλεψα μεχρι που βαρεθηκα να το παλευω και τα παρατησα.ολες οι μερες ειναι πλεον ιδιες. καμια συγκινηση, καμια χαρα. μονο ενα κενο.
...ανέμελη, (αλλαξε νικ...:)Quote:
Originally Posted by ανέμελη
να σε ρωτήσω κάτι?
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι σου έχεις κάνει και θες να σε καταδικασεις σε ...θάνατο?
διαβάζεται γελοίο, αλλά μου κάνει εντύπωση πως ενας άνθρωπος σκέφτεται έτσι.
Πόσο ανυπέρβλητα είναι αυτά τα εμπόδια που σε χωρίζουν από την χαρά?
Οι γιορτές αυξάνουν την κατάθλιψη σε όλους τους ανθρώπους. Δυστυχώς δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, γιατί συνεχώς βασανιζόμαστε από σκέψεις που δεν εχουν καμία βάση και αλήθεια. Γλυκιά μου Λάκρυ, συγκινήθηκα πολύ με τη μαμά σου. Και Κώστα μου προσπαθώ να νιώσω τον πόνο σου και τις πληγές που σου άφησαν όλα αυτά τα χρόνια της βίας της οποίας ήσουν αποδέκτης. Ανέμελη πόσα μα πόσα όνειρά μας ματαιώθηκαν....Η ζωή δεν είναι περίπατος, πρέπει να παλέψουμε όλοι μας. Πρέπει να βιώσουμε τον πόνο και να τον αποδεχτούμε. Αυτός ο πόνος είναι που μας έκανε καλύτερους ανθρώπους, συμπονετικούς με τους άλλους. Γι'αυτό τώρα βρισκόμαστε εδώ και συζητάμε για τα προβλήματά μας, νιώθοντας το βάσανο του άλλου και ψάχνοντας έναν λόγο παρηγορητικό για εμάς και τους άλλους. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση, για μια τόσο προσωρινή ζωή, γι αυτό το γρήγορο πέρασμά μας από τον κόσμο αυτό. Λύση είναι να απλώνουμε το χέρι και να ζητάμε βοήθεια όταν βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, λύση είναι το δάκρυ που θα κυλίσει από τα μάτια μας και θα γίνει προσευχή για τον διπλανό μας και για εμάς. Λύση είναι να καταλάβουμε πώς τα πράγματα που ονειρευτήκαμε για τη ζωή μας, μπορεί τελικά να ματαιώσουν μια άλλη καλύτερη πραγματικότητα που θα είχαμε αν ποτέ δεν εκπληρώνονταν. Αυτό που εμείς έχουμε στο μυαλό μας, δεν είναι πάντοτε το καλύτερο για εμάς, απλώς τώρα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.
Τα γράφω αυτά γιατί και γω βίωσα τη ματαίωση ή την αναβολή (δεν ξέρω) ενός ονείρου μου και πονάω, πονάω πολύ. Σας σκέφτομαι, εύχομαι γρήγορα να την βρούμε την άκρη.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΠΙΟΣ ΓΡΙΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ. ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ. ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΟΥΜΕ, ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΗΘΟΥΜΕ. ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΩΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΝ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ. 10 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ. ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΝΤΟΝΕΣ ΜΕΤΑΠΤΟΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ. ΦΟΒΑΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΚΡΙΒΟΜΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΟΥ.
ΝΙΩΘΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΜΟΥ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΑΣΧΗΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΟΝΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΩΠΗ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΞΕΡΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΣΤΟ ΔΙΚΤΙΟ?
Λακρυ, όταν νιώθεις πως είσαι στην αρχή μιας καταθλιπτικής περιόδου το καλύτερο που έχει να κάνεις είναι να το παλέψεις όσο το δυνατόν νωρίτερα, για να μη γίνουν χειρότερα τα συμπτώματά της. Όταν έχεις ζήσει τη κατάθλιψη και έχεις καταφέρει να βγεις απο αυτή, απο κει και πέρα χρειάζεται να έχεις τη γνώση και να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίζεις τα συμπτώματά της που είναι πολύ πιθανό πως θα επανέλθουν κάποια στιγμή, συχνά κάνει κύκλο. Πριν μήνες ήμουν ένα κουρέλι, πρώτη φορά σκέφτηκα το θάνατο, βγήκα μόνη μου από αυτό το χάος, και από τη στιγμή που κατάφερα και πάλι να είμαι λειτουργική προσπαθώ να μην με αφήσω να πέσω πάλι τόσο βαθιά. Τα μελαγχολικά συναισθήματα μπορεί να μη σε αφήσουν, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε μπορείς να χαρείς τη ζωή, να βγεις, να βρεις φίλους, να πας στη σχολή, να απολαύσεις τις γιορτές με τους δικούς σου. Έχεις μια οικογένεια που σε αγαπάει και έχεις και φίλους, είσαι νέα, μη πνίγεσαι μέσα στον εαυτό σου. Έχεις περάσει πολλά με τα ψυχολογικά και έχεις μάθει πολλά, κράτα κάποιες ώρες ή μερες για σένα αλλά το σημαντικότερο στην κατάθλιψη είναι να μην κόβεσαι απο τον κόσμο. Φιλιά κουκλίτσα, καλή χρονιά να΄χεις, να ναι χίλιες φορές καλύτερη απο την σκατοχρονιά που πέρασε...