λολολολλλλ.....
Printable View
ντάξει, το έγραψα με μια δόση υπερβολής ασφαλώς, αλλά κάποια στοιχεία τα έχει το θεματάκι...
από την άλλη, μου δημιουργήθηκε η εξής απορία. πως ακριβώς τον ζει η γυναίκα του, από τη στιγμή που ο άνθρωπος εργάζεται και μαλιστά σε δουλειά που δεν έχει και τον πιο χαμηλό μισθό του κόσμου.
Το να τον ζει η γυναίκα του σε μια περίοδο που τα οικονομικά του δεν είναι καλά δεν το θεωρώ κακό. Τον στήριξε σε μια αδύνατη στιγμή. Αυτός όμως διέδιδε ότι δουλεύει από χόμπι κ το έπαιζε μάγκας με ξένες πλάτες. Δεν έχει μόνιμη δουλειά ως καθηγητής. Με συμβάσεις δούλευε που και που. Από τότε που έφυγε από το παν/μιο ΄(ήμουν στη τελευταία τάξη του) δεν έχει δουλέψει αλλού
Τεσπα. Αστον να πάει στο καλό του, να μην τον θυμάμαι είτε έχει δίκαιο είτε δεν έχει. Πάντως παρόλο που τον έχω απομυθοποιήσει, παρόλο που δεν τον θεωρώ και τον καλύτερο χαρακτήρα δεν ξέρω αν θα τον έβλεπα κάποια στιγμή τυχάια πώς θα αντιδρούσα.
..βέβαια όλα αυτά δεν έχουν σχέση με σένα....:)
Το θεμα μπλου μου, όσο και αν πονάει, είναι να δεχόμαστε και την αποτυχία μερικές φορές. Όσο το βλέπουμε όπως μας βολεύει, τόσο αδυνατούμε να ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι και σνα προσωπικότητες.
Προσπάθησε να δεις τα λάθη που έκανες εσύ σε αυτή τη φάση, ώστε να τα χρησιμοποιήσεις σνα εφόδια στη ζωή σου...:)
αν ομως ειχε αυτος πιο πολλα λεφτα απο την γυναικα του και συμπληρωνε το εισοδημα της, θα σου φαινοταν πολυ φυσιολογικο φανταζομαι...
σε ενα ανδρογυνο, υποτιθεται οτι το ταμειο ειναι κοινο, ειναι τοσο σημαντικο, ποιος εχει τα πιο πολλα?
καθηγητης πανεπιστημιου ειναι και μιλας γι αυτον σαν να ειναι λουστρακος...
τελικα μας απασχολουν τα οικονομικα του ζευγαριου, η αν στην επεσε η ηταν ιδεα σου?
Nai σίγουρα έκανα πολλά λάθη. Καταρχήν του έδωσα μεγάλη αξία χωρίς να το γνωρίζω σαν άνθρωπο, μόνο σαν καθηγητή. Σπαταλησα πολλή συναισθηματικη ενέργεια και έχασα χρόνο. Αυτά είναι δικά μου λάθη και δεν τα προκάλεσε αυτός. Καμιά φορά όταν ερωτευόμαστε παραβλέπουμε πολλά στον άλλο, δεν βλέπουμε την αλήθεια κατάματα. Κατι τέτοιο είχα πάθει και γω και δεν μπορούσα να αξιολογήσω την κατάσταση ορθολογιστικά.
Τα οικονομικά του με αφήνουν παντελώς αδιάφορη. Απλά ο τρόπος που σκέπτεται διαμορφώνουν γνώμη για το χαρακτήρα του.
Το γεγονός ότι ήταν παντρεμένος και δήλωνε χωρισμένος σου λέει κάτι καλό γι΄ αυτόν;
εγώ πάντως ζηλεύω ανθρώπους σαν κ σένα που έχουν τόση αυτοπεποίθηση κ δε δέχονται την απόρριψη κ πιστεύουν ότι τα πράγματα δεν είναι απλά όπως φαίνονται. Στη θέση σου θα καταλάβαινα τα αυτονόητο ότι δε με ήθελε ποτέ αφού δεν έγινε τίποτα ποτέ.
μπλου, εγω ενα πραγμα δεν καταλαβαινω:
ενταξει, αυτος ο ανθρωπος, συμφωνα με την αποψη σου, ηταν παπαρας.
ΕΣΥ γιατι κολλας τοσο πολυ με εναν... παπαρα;
συγγνωμη, αλλα ασχολεισαι κ διυλιζεις εξονυχιστικα τι ηταν αυτος, κ τι εκανε κ αν ηταν ηθικος κ αν ηταν ανηθικος, κλπ κλπ
με τις δικες σου αδυναμιες ασχοληθηκες καθολου να εντοπισεις ποιες ειναι;
που ειναι κ το κομματι της ιστοριας που σε αφορα αλλωστε.
γιατι το τι κανει αυτος κ πώς συμπεριφερεται, ειναι δικο του θεμα.
κ θα σε ξαναρωτησω: εσυ γιατι κολλας τοσο πολυ με εναν ανθρωπο που εσυ πρωτη απο ολους τον θεωρεις παπαρα;
δεν ειναι λιγο περιεργο αυτο;
Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τη γνώμη σας αλλα δε θέλω να το συνεχίσω το θέμα. Δε θέλω να εκθέσω περισσότερα για τον συγκεκριμένο τύπο, ούτε θέλω να ασχοληθώ άλλο με μια τελειωμένη ιστορία. Ασχολήθηκα μαζί του επειδή ήμουν πολύ γοητευμένη, με ενδιέφεραν τα πάντα γύρω από αυτόν, ευτυχώς όμως μου πέρασε ο έρωτας, αποδείχτηκε ότι δεν άξιζε καθόλου το ενδιαφέρον μου. Απλά μου έχει μείνει μια πικρία, τίποτα άλλο.
Καλή μου, μπορεί να κάνω λάθος, αλλά σχεδόν απ' όλα τα μέλη, ένιωσα μια στάση μα εντελώς απόλυτη, για κάτι που θα μπορούσε να συμβεί.. Γιατί συμβαίνει. Κανείς δε λέει πως οι συμπεριφορές σε αρκετές περιπτώσεις παρερμηνεύονται, αλλά λίγη επιείκεια βρε παιδιά!
συμφωνω μαρκελα..κιεγω διακρινω μια υπερβολη..και σιγα?συνηθως οι μορφωμενοι και οι "φτασμενοι" ειναι οι πιο πυροβολημενοι..δεν το λεω απολυτα αλλα συμβαινει παντα..βλεπω και συγκρινω ανθρωπους και συμπεριφορες και πεφτω απο συννεφα.να αναφερω ενα παραδειγμα ειμαι νηπιαγωγος και ερχομαι σε επαφη με τους γονεις των παιδιων..ε,πολλες φορες τυχαινει ο μορφωμενος να μην αποδεχεται την γνωμη σου ..σχετικα με το παιδι του ενω ξερει οτι εχεις δικιο..σε ειρωνευεται.και σε σχεση με εναν γονιο που εχει μια στοιχειωδη μορφωση και σε σεβεται και γινεται και διαλογος που στην αλλη περιπτωση ουτε αυτο γινεται..και παντα εις βαρος του παιδιου τους.ισως πηγα αλλου την κουβεβτα αλλα ηθελα να δωσω ενα παραδειγμα που βιωνω στην καθημερινοτητα και ειναι πολυ συνηθες,,επειδη δλδ καποιος ανθρωπος ειναι μορφωμενος πρεπει να εχει μια τυχοδιωκτικη συμπεριφορα ??να μην ειναι απλος?προσιτος?συζητησιμος ?και ποσο μαλλον ξεκαθαρος απεναντι σε μια φοιτητρια,για να επανελθωστο θεμα μας,..????δεν ξερει οτι ειναι μερος της προσπαθειας του??οτι τον εχει αναγκη??γτ να την αποπροσανατολισει??