markela..de thelw na xwrisw
markela..de thelw na xwrisw
pan αν και τα πες μπερδεμενα νομιζω καταλαβα τι λες..σιγουρα ο ανθρωπος αυτος βρισκεται σε συγχυση και τον βοηθω οσο μπορω...γτ πιστεψε με αξιζει
Μείνε κοριτσάκι μου, αλλά να προστατεύεις και τον εαυτό σου.
Μην ζεις μόνο μέσα από κείνον, επειδή αυτή είν' η ανάγκη του, γιατί θάρθη η στιγμή να μείνεις χωρίς ΕΓΩ!
Κάπου έγραψες ότι δεν αγαπήθηκε όσο χρειαζόταν, απ' τους δικούς του.
Αν αυτό τελικά ισχύει, συνεχώς θα σε "ξοδεύει", γιατί η ανάγκη της αγάπης, που δεν καλύφθηκε όταν έπρεπε, σε ρουφάει κυριολεκτικά.
Μετά αυτός που δεν αγαπήθηκε πονάει τόσο πολύ, που άθελα του κάνει και τον άλλον δίπλα του να πονάει.
Ίσως να μην το δείχνει, γιατί σε θέλει κοντά του, γιατί φοβάται να σε χάσει.
:(((((((((((((((((((((((((((((((((( markelaaaa :((((((((((((((
..μικρό λιονταράκι δεν μπορώ να σ' αποκωδικοποιήσω. Αν σε πόνεσα όμως..
οχι Μαρκελα μου..δε με πονεσες..ο ψυχολογος που εχω μιλησει με παροτρυνει να μεινω στη σχεση και να δειχνω αποδοχη..σαφως και ειναι ο σωστος τροπος,
αλλα εχουν περασει 5 μηνες συνεχους προσπαθεια απο τη μερια μου να στηριζω,να εμψυχωνω να δειχνω διαδρομες,ουσιες,να βαζω σε ταξη μια προσωπικοτητα,να καθησυχαζω ανασφαλειες.
Σιγουρα αν ειχα αντιληφθει νωριτερα το "προβλημα" ισως να μην ειχα ξεμεινει απο αντοχες!
Αυτο ακριβως αισθανομαι αυτη τη στιγμη..αγχος πιεση,καταπιεση...
Οποτε δε μπορεσα να ακολουθησω τη σωστη μεθοδος και διαλεξαμε μαζι με τον συντροφο μου..
να μεινουμε λιγο χωριστα να ηρεμησω,να αποφορτιστω και εκεινος να δουλεψει με τον εαυτο του γτ οπως μου εξομολογηθηκε εχει αρχισει πια να νιωθει δυνατος,απλα πλεον πεφτει επειδη με βλεπει εμενα ακαλυπτη ακομα..
Απο την αλλη φοβαμαι οτι ακομα και το αγορι μου να σταθει στα ποδια του..και να ναι οπως ακριβως χρειαζομαι..δυναμικος δλδ και σιγουρος για τον εαυτο του..μηπως θα εχω ή εχω ξενερωσει εγω..
ωρες ωρες νιωθω οτι τον θελω..οτι τον αγαπαω αλλα ερωτευμενη δε νιωθω καθως οπως μου εχει πει ο ψυχολογος στο ερωτικο μου dna ο αντρας πρεπει να ναι δυμαμικος για να τον ερωτευτω...
Στο παρελθον μολις εβλεπα το αγορι μου δυναμικο πετουσα στα συννεφα,πλεον δε μου ασκει τοση γοητεια..ισως γτ κουραστηκα,ισως γτ θελω καιρο για να πεισθω...
και δε φτανουν μονο αυτα αλλα ζωντας χρονια σε σχεσεις που δε γεμιζα..με πιανει ο φοβος ξανα...πως αλλη μια σχεση θα με αφησει μονη μου..
με μια μικρη διαφορα πως στις αλλες σχεσεις ξενερωνα..για σοβαρους λογους..τσιγκουνια,μιιζερι� �,αρρωστημενα μυαλα,ατομα διχως ηθικη.
Εδω εχουμε ενα κανουμε με ενα υπεροχο πλασμα..που ηταν πληγωμενο και τον βοηθησα να δει αλλιως τα πραγματα,να αρχιζει να συμφυλιωνεται με αυτο που ειναι..απλα δεν εχω δει ακομα τα αποτελεσματα..
και δεν εχω την αντοχη να περιμενω αλλο..
προτιμω να μεινουμε λιγο χωριστα..να "ξεκουραστω" εκεινος να δουλεψει με τον εαυτο του για να ενωθουμε ξανα..
εχω δει αλλαγες αλλα εχω αναγκη να δω κι αλλες..
παρενθεση.στον εργασιακο μου χωρο ειναι ενας αντρας ο οποιος δεν ειναι ουτε ομορφος,ουτε τον γνωριζω προσωπικα απλα με γοητευει το ποσο δυναμικος ειναι...
η ανεση που βγαζει,η σιγουρια για τον εαυτο του..θελω να πω για ακομα μια φορα επιβεβαιωνομαι πως αυτα μου λειπουν..
το αγορι μου αρχιζει να τα χτιζει σιγα σιγα...
και θελω να προσπαθησω γτ ξερω πως αξιζει...
τον απομυθοποιησεσ αυτο εγινε μην το κουραζεισ τωρα θα φανει αν τον αγαπασ ειδεσ ενα ενα τα κομνματια απο τα οποια συντιθεται και δε σου αρεσε αν τον εβλεπεσ τωρα που πηρε τα πανω του θα τον γουσταρεσ η διαδρομη πηγε λιγο αναποδα πρωτα βλεπεισ το ολον κ μετα οσο προχωρασ βλεπεισ τα υπολοιπα κομματια σε σενα πηγε αναποδα κ δεν σου αρεσε διαφορα φασησ εχετε νομιζω
pad μου μακαρι..θελω να φτιαξουν ολα..με το που διαβασα το μυνημα σου βουρκωσα..
η γνωριμια σασ προχωρησε καποια χρονια μετα οπου πια βλεπεισ καθαρα τι ειναι ο αλλοσ αλλα χωρισ να εχεισ τη φθορα τησ σχεσησ αλλα εχεισ τι φθορα του τι ανακαλυπτεισ αν μεινεισ ξερεισ τι παιρνεισ απλα υποψιν οτι οταν πεφτει καποιοσ ολεσ οι αδυναμιεσ μεγενθυνονται οποτε αν δεν ειδεσ τραγικα πραγματα μην το αφησεισ λεω εγω
pad,
γραφεις λιγο περιεργα και δε σε πιανω..
χτες βγηκαμε και ηταν πολυ διαφορετικος..δυναμικος,με πειραζε,
χορευαμε,ενιωθα επιτελους πως ηταν δυνατος και αερατος..εκεινη τη στιγμη δεν ενιωσα ενθουσιαμο,ασχημες σκεψεις ειχα στοο μυαλο μου,πιεση,ημουν απομακρη..
μετα καθησαμε στο αμαξι αρχισε να με καθησυχαζει..και ξαφνικα αρχισα να νιωθω αλλιως.
πηγα σπιτι και ενιωθα πολυ καλα..
βεβαια σημερα επεσα καπως παλι..αλλα λογικα οταν τον νιωθω δυνατο,να με στηριζει,δυναμικο εξω κλπ ειναι το φαρμακο μου..νιωθω γεματη!
ρε παιδι μου μετα απο καποια χρονια δεν καταλαβαινεισ τα ελατωματα τ αλλου; κ τοτε ειναι στην ουσια που τον μαθαινεισ εσυ ειδεσ τα ελατωματα του εριξεσ μια ματια στο μελλον με αυτη τη διαδικασια κ τα ειδεσ κ μεγενθυμενα γιατι ηταν πεσμενοσ κ εσυ ησουν ανεβασμενη οποτε αν δεν ειδεσ τραγικα πραγματα μεινε μαζι του
δε με πειραζει αυτοοο pad mou~!!!!!!!!!!!!
ωραια τοτε να σ ευχυθουμαι καλα στεφανα!!!!!
xaxaxaxaxa!!