Originally Posted by
ioannis2
Καλημερα Κύκνε, η απαντησ μου στο θεμα σου ήταν μεσα από δικό μου παρόμοιο βιωμα το καλοκαιρι που περασε, με τον αδερφο που εφυγε απ το σπιτι επειδη αρραβωνιαστηκε. Όπως σου λέει και η RainAndWind και συμφωνω μαζι της ''Δείξε του ότι λυπάσαι που φεύγει, δεν πειράζει, αλλά δείξε του επίσης πως ταυτόχρονα χαίρεσαι γι αυτόν'', έστω με τροπο, να πάρει το μνμα. Αυτο ισως σας δεσει ακόμα περισσότερο και η εγνοια του για σενα να ναι μεγαλύτερη. Μπορει να μην το εχει καταλαβει ότι σκεφτεσαι μ αυτο τον τροπο γι αυτο θα πρεπει να τον κανεις να το καταλαβει. Και κρατησε επικοινωνια, πρωτοβουλίες και συνδεση όπως σου ειπα πιο πριν με τροπο ώστε μονο ο διαφορετικος χωρος να σας χωριζει. Εσύ να κανεις την ίδια κίνηση όταν θα εισαι ετοιμη, μαλλο όταν θα εισαι με καποιον που πραγματικα αγαπας και ξερεις ότι θα εισαι ευτυχισμενη μαζι του. Ο συναισθηματισμος που σε διακρινει σαν άνθρωπο ίσως σου κανει δυσκολο το να μενεις μονη, θες ανθρωπους διπλα σου. Η διαμονη με τους γονεις ανεξαρτητα από τα προβληματα και προστριβες μαζι τους μας καλύπτει συναισθηματικα συν στα δυσκολα ασχετως αν όλοι το υποτιμαμε και εχουμε την ταση φυγης, επειδη το εχουμε εστω υποσυνείδητα για δεδομενο και ετσι δεν καθομαστε να εκτιμησουμε την αξια του. Γι αυτο την κίνηση να την κάνεις μόνο όταν θα εισαι βεβαιη.
