Νομίζω ότι μια φιλία πεθαίνει όταν έχει μετατραπεί σε "γκομενοφιλία"...με την έννοια του αντιμετωπίζω το φίλο/φίλη μου λες και είναι γκόμενς μου.
Printable View
Νομίζω ότι μια φιλία πεθαίνει όταν έχει μετατραπεί σε "γκομενοφιλία"...με την έννοια του αντιμετωπίζω το φίλο/φίλη μου λες και είναι γκόμενς μου.
Τι εννοείς??Quote:
Originally Posted by void
Θα προσπαθησω να το εξηγησω εγω ,και ας με διορθωσει αν καπου κανω λαθος η void Οπως το καταλαβα
Oταν σε μια σχεση φιλιας υπαρχει ζηλεια εξαρτηση και κτητικοτητα απο το ενα μερος ή και απο το αλλο τοτε η φιλια δεν κραταει πολυ .
Η οταν για καποιους λογους εξιδανικευσουμε τους αλλους ,απο δικε μας αναγκες !!
Να με συγχωρήσουν οι αδερφοί Κατσιμιχαίοι αλλά θα παραθέσω τους στίχους από το τραγούδι τους "Νύχτωσε νύχτα"
Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα
που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε
πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα
που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά
και πια δε γνωριζόμαστε,
δε γνωριζόμαστε
Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με
Μαργαριταρένια μου, φεγγαρολουσμένη
δεν ήξερες, δεν ήξερα και παιδευτήκαμε
αυτό που μας ανήκει το κάνουμε κομμάτια
δεν έφτανε η αγάπη που ορκιστήκαμε,
χαθήκαμε
Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με
Καινούργιους φίλους και παρέες προσπαθήσαμε
πως θα 'ναι όλα πιο δύσκολα πρέπει ν' αποφασίσω
μ' απ' όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει
είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω
πως πάω να συνηθίσω
Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με
Νομίζω ταιριάζει άψογα στο σβήσιμο διάφορων φιλιών, που για διάφορους λόγους απλά έσβησαν, είτε λόγω απόστασης, είτε λόγω αλλαγής ενδιαφερόντων... Δυστυχώς μου έχει συμβεί με κάποιες φίλες μου, που απλά χαθήκαμε .... συμβαίνει αυτό στη ζωή, όχι πάντα, αλλά συμβαίνει.... δυστυχώς
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι
( φιλος σου)
Luis Borges
ααα θα συμφωνησω. πηγα να διορθωσω το "μια φιλια ειναι ενα παρε -δωσε", αλλα το διορθωνεις λιγο πιο κατω.φιλια=αγαπη. οταν ειναι και αμοιβαια τοτε ειναι και πραγματικη φιλια.λογω ηλικιας μου-βλεπω ρομαντικα τα πραμα πιθανο να το βλεπουμε και αλλιως το ολο θεμα...Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
Δεν είναι ένας ο λόγος που μπορεί να μας τελειώσει κάτι. Αν αλλάξουμε τόπο και σιγά σιγά χαθούμε σε άλλους δρόμους που έχουν άλλους ανθρώπους (αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο, γιατί αν μια φιλία είναι δυνατή θα αντέξει και σε χωροχρονικές αλλαγές). Αν αλλάξουμε νοοτροπία και κοσμοθεωρία τότε πιθανότατα δε θα μας χωράνε οι παλιοί άνθρωποι ούτε εμείς θα τους "χωράμε". Αν τα όρια χαθούν και αρχίσουν αναμίξεις περίεργες και συμπεριφορές όπως αυτή που περιέγραψε η void. Αν αρχίσουν να μας τη σπάνε πράγματα που πριν τα θεωρούσαμε δεδομένα ή το ανάλογο για την/τον φίλο, πολλά μπορεί να συμβούν.
Γενικώς οι άνθρωποι και τα ενδιαφέροντα αλλάζουν, αλλά η ζήλια είναι πολύ κακό δηλητήριο, και δυστυχώς σε εμάς τις γυναίκες παίζει πολύ σαν λόγος να χαλάσουν φιλίες
ναι σοφτ αυτό εννοούσα το οποίο νομίζω ότι συμβαίνει επειδή προσπαθούμε μέσω της φιλίας να καλύψουμε τις συναισθηματικές ελλείψεις ειδικά όταν δεν έχουμε κάποια σχέση ερωτική..τότε είναι που ζητάμε ακόμα περισσότερα από τους φίλους μας.Quote:
Originally Posted by soft
Εμένα αυτό το στυλ αν και το είχα χρόνια δε με εκφράζει καθόλου.
Ούτε με νοιάζει να είναι δίπλα μου συνεχώς , να μου συμπαραστέκεται κλπ...είναι άνθρωπος και ο φίλος, έχει τα δικά του.
Το σημαντικότερο είναι να μπορώ δίλπα του να είμαι ο εαυτός μου.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα αυτό δε μου συμβαίνει με κανέναν φίλο τουλάχιστον από αυτούς που έχω.
Αλλά πολύ θα ήθελα να υπάρχει ένα τέτοιο άτομο. :-)
Μα πώς είναι δυνατόν να ορίζεται ως φιλία μια σχέση που αφήνει περιθώριο σε αισθήματα ζήλειας να αναπτυχθούν;Quote:
Originally Posted by ermionh
Και για να συνδέσω το ερώτημά μου με το θέμα υπό συζήτηση, μια φιλία δεν πεθαίνει ποτέ. Ακόμα και αν οι αντιξοότητες της ζωής απομακρύνουν τους ανθρώπους, εάν αυτό που αισθάνονται φέρει επάξια το όνομα της φιλίας, θα βρουν τον τρόπο να συναντηθούν και πάλι οι δρόμοι τους και όταν αυτό γίνει, η συμπεριφορά του ενός απέναντι στον άλλον θα είναι η ίδια, η γνώριμη.
Οποιαδήποτε άλλη σχέση ορίστηκε ως φιλία και στην πορεία δηλητηριάστηκε για τον οποιοδήποτε λόγο, λυπάμαι αλλά δεν ήταν φιλία εξ αρχής. Ίσως έφερε κάποια χαρακτηριστικά φιλίας, ίσως και για έναν εκ των δύο να ήταν πραγματικό και πολύ ισχυρό το συναίσθημα. Σίγουρα όμως δεν ήταν αμοιβαίο. Χωρίς να σημαίνει ότι ο/η πρώην φίλος/φίλη μας υποκρινόταν για όσο διάστημα οι σχέσεις μας ήταν καλές, από τη στιγμή που αφήνει αισθήματα ζήλειας, κτητικότητας ή άλλα αρνητικά να εισχωρήσουν σε μια φιλία και να αλλάξουν τους συσχετισμούς, τότε η αξιολόγηση της σχέσης εκ μέρους του εξ αρχής ως φιλίας υπήρξε λανθασμένη. Και εδώ νομίζω βρίσκεται το κλείδι τελικά: Πώς κρίνουμε και επιλέγουμε τους φίλους μας και , αντιστοίχως, πώς μας επιλέγουν εκείνοι.
Τα πράγματα αλλάζουν ασφαλώς αν η έννοια της φιλίας είναι μια ιδιαιτέρως διευρυμένη έννοια στο προσωπικό λεξικό του καθενός.
Τίποτα σπουδαίο, μερικούς στίχους που μ' αρέσουν θέλω να γράψω
(το τραγούδι δε μου πολυαρέσει, οι στίχοι μόνο):
Πρόσεχε, πρόσεχε παιδί μου πως μιλάς
και προπαντός σε μας που σ' αγαπάμε
δυο φιλαράκια έκανες και θέλεις να τα φας
αφού όταν το σκας αλλού κοιτάμε
Πρόσεχε, πρόσεχε παιδί μου πως μιλάς
και προπαντός σε μας που σ' αγαπάμε
Τους φίλους τους διαλέγουμε
γι' αυτό δεν τους παιδεύουμε
τα μυστικά μας λέμε
κι εμείς ερωτευτήκαμε
αλλά δεν τρελαθήκαμε
τους φίλους δεν τους καίμε...