Kινητρα, αντικινητρα, επιθυμιες, υποκαταστατα και δε συμμαζευεται.

Δεν έχω ανάλογη εμπειρία με γιο ναρκομανή για να σου πω τι θα έκανα. Πιστεύω πάντως ότι μια μάνα που έχει τέτοιο πρόβλημα ο γιος της, σίγουρα θα πρέπει να "εκπαιδευθεί" για να χειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση, στην οποία έχει συμβάλλει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και η ίδια,όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό.
Έχω όμως πολλά να πω πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, γιατί έχω ασχοληθεί αρκετά λόγω ενδιαφέροντος αρχικά αλλά και λόγω προσωπικής εμπειρίας τελικά. Απλά, είμαι λίγο κουρασμένη αυτή τη στιγμή για να επεκταθώ, αλλά κάποια άλλη στιγμή θα επανέρθω, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον.

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που θέλει να βοηθηθεί. Όχι κάποιον που δεν είναι ακόμη έτοιμος.
Όσο για το πώς, αυτό είναι μεγάλο κεφάλαιο. Ο καθένας θέλει τον τρόπο του.
Συχνά ο τρόπος που προσπαθούμε να το κάνουμε είναι λανθασμένος και φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.

---

Εχεις απιστευτο δικιο!
Πολλες φορες αναρωτιεμαι μηπως εισαι ψυχολογος τελικα. Οσα λες αγγιζουν σχεδον παντα την πραγματικοτητα!

Λίλιουμ δεν ξέρω για ποιο λόγο άνοιξες αυτό το θέμα..Παρόλα αυτά εμένα με άγγιξε με τον τρόπο που το εξέλαβα.
Εννοείς τους αδύναμους ανθρώπους με υπερβολική ενσυναίσθηση των άλλων πολλές φορές και εξιδανίκευση.
Αυτό είναι προσωπική ανάγκη για μερικούς επειδή οι ίδιοι αισθάνονται ανεπαρκείς και τους χρησιμοποιούν ως δεκανίκι.
Όταν όμως και οι άλλοι αποδεικνύονται ακόμη πιο αδύναμοι και αδύνατο να τους βοηθήσουν ώστε να νιώσουν δυνατοί απογοητεύονται..
Εγώ έτσι το εξέλαβα...μπορεί και να κάνω λάθος.
Μου θυμίζει λίγο εμένα όλο αυτό αλλά ίσως το έκανα έτσι ώστε να μου θυμίζει εμένα...

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Δεν έχω ανάλογη εμπειρία με γιο ναρκομανή για να σου πω τι θα έκανα. Πιστεύω πάντως ότι μια μάνα που έχει τέτοιο πρόβλημα ο γιος της, σίγουρα θα πρέπει να "εκπαιδευθεί" για να χειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση, στην οποία έχει συμβάλλει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και η ίδια,όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό.
Έχω όμως πολλά να πω πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, γιατί έχω ασχοληθεί αρκετά λόγω ενδιαφέροντος αρχικά αλλά και λόγω προσωπικής εμπειρίας τελικά. Απλά, είμαι λίγο κουρασμένη αυτή τη στιγμή για να επεκταθώ, αλλά κάποια άλλη στιγμή θα επανέρθω, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον.

---

ναι αμε, εμενα προσωπικα με ενδιαφερει να ακουω αποψεις απο ατομα που εχουν να πουν πολλα! Για αυτο ανοιξα και το θεμα!

Quote:

---

Originally Posted by anonymous_1

Λίλιουμ δεν ξέρω για ποιο λόγο άνοιξες αυτό το θέμα..Παρόλα αυτά εμένα με άγγιξε με τον τρόπο που το εξέλαβα.
Εννοείς τους αδύναμους ανθρώπους με υπερβολική ενσυναίσθηση των άλλων πολλές φορές και εξιδανίκευση.
Αυτό είναι προσωπική ανάγκη για μερικούς επειδή οι ίδιοι αισθάνονται ανεπαρκείς και τους χρησιμοποιούν ως δεκανίκι.
Όταν όμως και οι άλλοι αποδεικνύονται ακόμη πιο αδύναμοι και αδύνατο να τους βοηθήσουν ώστε να νιώσουν δυνατοί απογοητεύονται..
Εγώ έτσι το εξέλαβα...μπορεί και να κάνω λάθος.
Μου θυμίζει λίγο εμένα όλο αυτό αλλά ίσως το έκανα έτσι ώστε να μου θυμίζει εμένα...

---

Καθενας ερμηνευει με βασικα τα δικα του βιωματα, περναει δλδ την πραγματικοτητα απο τα δικα του φιλτρα, που συνηθως δεν ειναι διαφανη!

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Eχεις δικιο και στις 5 προτασεις.
Εχω 5 αποριες. Στη μανα που βλεπει πχ. το μοναχογιο της να πεθαινει απο τα ναρκωτικα και ο οποιος δε θελει να βοηθηθει, πως της το λες αυτο, οτι δεν μπορει να τον βοηθησει γιατι δεν ειναι ετοιμος? Και θα σε ακουσει? Μπορει να τον κανει να αλλαξει και να θελει να βοηθηθει? Αλλιως τι πρεπει να κανει? Εσυ τι θα εκανες?

---

..για να βοηθήσει όσο μπορεί, γιατί και στο παραένα νάναι το παιδί της, εκείνη θα ελπίζει πως θα σωθεί, ξεχνάει λοιπόν την δική της ζωή ή μάλλον η ζωή της περνάει σε δεύτερη μοίρα και κάνει τ' αδύνατα-δυνατά για να μπορέσει να το γλυτώσει. Ξέρω περίπτωση, που τα κατάφερε αν και εξακολουθεί να διατηρεί επιφυλάξεις.. και δεν υπεραισιοδοξεί κι ο αγώνας της έσταζε αίμα!!

Όταν λέμε έκανε τ' αδύνατα-δυνατά εννοώ ότι κι άπιστη που ήταν στράφηκε στον θεό για ν' αντλήσει κουράγιο και δύναμη, ελπίζοντας κι από κει για βοήθεια, πέρα από γιατρούς, ψυχολόγους κ.λπ. Ό,τι της λέγανε το δοκίμαζε κι έλεγε χαρακτηριστικά: "είμαι διατεθειμένη να το ξαναγεννήσω και να το μεγαλώσω απ' την αρχή, μαθαίνοντας μαζί του όσα δεν ήξερα για να προλάβω το κακό.."

Πλακα πλακα μαρκελλα, οταν τα αλλα μεσα δεν αποδιδουν, σε θαυματα στρεφεσαι.. Και γινονται καμια φορα.. :)

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Πλακα πλακα μαρκελλα, οταν τα αλλα μεσα δεν αποδιδουν, σε θαυματα στρεφεσαι.. Και γινονται καμια φορα.. :)

---

ναι πιστεύω πως όταν τα εξαντλεί κανείς όλα, είναι πλέον έξυπνο να στρέφεται και στο θαύμα!