Προβλήματα με τους γονείς μου. ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ!

τιποτα δεν εχει αλλαξει. ισα ισα τα πραγματα εγιναν χειροτερα. ειναι καλοκαιρι και ειμαι ολη μερα μεσα και καβγαδιζω ασχημα μαζι τους. πριν 2 βδομαδες εφτασα στο σημειο να παρω χαπια αλλα ηταν αντιεμετικα και μονο υπνηλια μου εφεραν. τελευταια νοιωθω να μην ελενχω τον εαυτο μου. οταν καβγαδιζουμε μετα με πιανει ενα τρεμουλο και δεν μπορω να ισυχασω. βρισκομαι για πολυ ωρα σε υπερενταση και δεν ηρεμω. θυμαμαι τα παλια χρονια οταν ημουν μικρη και αγαπουσα την μαμα μου οσο κανεναν αλλον στον κοσμο και γινομαι χειροτερα.παραλληλα ολον αυτον τον καιρο εχω κλειστει στον εαυτο μου και εχω απομακρυνθει απο ολες τι φιλες μου. νοιωθω μονη και προσπαθω να βρω καποιον σαν και μενα, χωρις αποτελεσμα ομως. σε ψυχολογο θα παω. μεχρι τοτε ομως?

και εγω καπωσ ετσι ειμαι με τουσ γονεισ!εχω απομακρυνθει απο τουσ φιλουσ μου εχω κλειστει στον εαυτο μου και καποιες φορεσ φοβαμαι να μιλαω με αλλουσ.αυτο που ειπεσ για το οτι δεν γινεται να εισαι παντα διαφορετικη δεν το καταλαβαινουν οι γονεισ.δυστυχωσ νομιζουν οτι κανουν καλο αλλα κατα βαθος πληγωνουν εμασ τα παιδια.πιστευω οτι αυτο που μπορουμε να κανουμε ειναι ΜΟΝΟ υπομονη,να περιμενουμε επισησ να τελειωσουμε το σχολειο ωσπου τα πραγματα στη ζωη μασ να φτιαξουν ...

και εγω ενω ειναι καλοκαιρι πηγαινω φροντιστηριο και καθομαι ολη μερα σπιτι ενω οι "υποτιθεμενσ" φιλεσ μου πηγαινουν συνεχως για μπανιο.πεφτω σε καταθλιψη οταν ξερω οτι οι αλλοι ζουν και εγω μαραζωνω.το θεμα ειναι οι ΓΟΝΕΙΣ να καταλαβουν ποσο κακο κανουν και πωσ το τελοσ αυτο που θα κερδισουν ειναι το μισος...

Quote:

---

Originally Posted by azia3

τιποτα δεν εχει αλλαξει. ισα ισα τα πραγματα εγιναν χειροτερα. ειναι καλοκαιρι και ειμαι ολη μερα μεσα και καβγαδιζω ασχημα μαζι τους. πριν 2 βδομαδες εφτασα στο σημειο να παρω χαπια αλλα ηταν αντιεμετικα και μονο υπνηλια μου εφεραν. τελευταια νοιωθω να μην ελενχω τον εαυτο μου. οταν καβγαδιζουμε μετα με πιανει ενα τρεμουλο και δεν μπορω να ισυχασω. βρισκομαι για πολυ ωρα σε υπερενταση και δεν ηρεμω. θυμαμαι τα παλια χρονια οταν ημουν μικρη και αγαπουσα την μαμα μου οσο κανεναν αλλον στον κοσμο και γινομαι χειροτερα.παραλληλα ολον αυτον τον καιρο εχω κλειστει στον εαυτο μου και εχω απομακρυνθει απο ολες τι φιλες μου. νοιωθω μονη και προσπαθω να βρω καποιον σαν και μενα, χωρις αποτελεσμα ομως. σε ψυχολογο θα παω. μεχρι τοτε ομως?

---

Γεια σου κοριτσάκι
Πρώτον άφησε τα χάπια και τα παρεμφερή, εκεί έξω είναι μια ζωή που σε περιμένει και δεν είναι τοσο χάλια, πιστεψε με:)
Προσπάθησε να μην κλεινεσαι στον εαυτό σου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι τώρα καλοκαίρι αν έρθουν να σε πάρουν δυο φίλες σου για καφέ θα έχουν οι δικοί σου αντίρρηση.
Να ξεφεύγεις όσο μπορεις, όσο κάθεσαι σπίτι και μαλώνεις με τους δικούς σου τόσο σε παίρνει από κάτω.Βημα-βήμα και χωρίς θεαματικές επαναστάσεις θα κερδίσεις ένα κομμάτι της ελευθερίας σου, διεκδίκησε το, Όμως χωρίς κλάματα και υστερίες.
Προσπάθησες να είσαι ήρεμη, με την ηρεμία και την σταθερότητα σου θα κερδίσεις τη μάχη σου , χωρις παράλληλα να παραμελεις τις βασικές υποχρεώσεις σου.
Απέδειξε τους ότι το χεις..ακομα και αν αυτο χρειαστεί λιγη παραπάνω προσπάθεια από σενα.

Kαι τα ίδια ισχύουν και για σένα Pennaky.
Κορίτσια, μην απογοητευεστε μην σας παιρνει απο κάτω

δεν ειναι τοσο ευκολο ομως.πρεπει συνεχωσ να παλευεισ να ξεφυγεισ απτη μοναξια σου...εμενα με τρελαινει και το γεγονοσ οτι η εικονα που βγαζω ειναι ασχημη.δηλαδη,μια κοπελα απαισιοδοξη που δεν εχει παρεες δεν εχει φιλουσ δεν βγαινει δεν φλερταρει .αυτη η εικονα ισως με στιγματισει σε ολη μου τη ζωη και δεν ξερω πως να το αποτρεψω.

Quote:

---

Originally Posted by pennaky

δεν ειναι τοσο ευκολο ομως.πρεπει συνεχωσ να παλευεισ να ξεφυγεισ απτη μοναξια σου...εμενα με τρελαινει και το γεγονοσ οτι η εικονα που βγαζω ειναι ασχημη.δηλαδη,μια κοπελα απαισιοδοξη που δεν εχει παρεες δεν εχει φιλουσ δεν βγαινει δεν φλερταρει .αυτη η εικονα ισως με στιγματισει σε ολη μου τη ζωη και δεν ξερω πως να το αποτρεψω.

---

Τιποτα καλο μου δεν είναι εύκολο.
Θέλεις να βγάλεις άλλη εικόνα προς τα έξω και δεν μπορείς επειδή οι δικοι σου έχουν συντελέσει σ' αυτήν?

αυτο ακριβως

Εσυ όμως γλυκεια μου δεν είσαι η εικόνα που οι άλλοι φτιάξαν για σένα, είσαι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που φτιάχνει σιγά σιγά την προσωπικότητα του, επηρεασμένη μεν από ότι σου δωσαν και σου πήραν , αλλά είναι κυρίως δική σου δουλειά.
Η εφηβεία ξέρω ότι είναι ζόρικη, έχει σκαμπανεβασματα, αμφισβητήσεις, τώρα αρχίσεις και προσδιορίζεις ποια είσαι και τι θέλεις. Μην αφήσεις τους άλλους να προσδιορίζουν την εικόνα σου, βρες εσύ ποια σου ταιριάζει, βάλτης χρώμα

σε ευχαριστω πολυ για οσα μου λεσ!πραγματικα πιστευω πως θα με βοηθησουν να τακτοποιησω τισ σκεψεισ μου και να μη με νοιαζει τι λενε οι αλλοι.διαβαζοντασ τη συμβουλη σου παιρνω δυναμη και αυτο με ανακουφιζει για λιγο

Χαίρομαι αν μπορώ και ελάχιστα να βοηθήσω κοριτσια μου, ειλικρινά θέλω να βλέπω και να νιώθω τα νέα παιδιά να χαμογελάνε, να ελπίζουν, να ονειρεύονται , να πιστεύουν στον εαυτό τους..
Οι γονείς σας κάνουν ότι μπορούν σύμφωνα με τα πιστεύω, τις αντιλήψεις τους, κρατήστε τα καλά στοιχεία που σας δίνουν και γίνετε καλύτεροι τους.
Έχετε το νου σας μην χτίσετε την προσωπικότητα σας πάνω σε μια αντίδραση προς αυτούς..χτίστε την σε υγιη θεμέλια.
Αγαπήστε τον εαυτό σας και με τις αδυναμίες του και με τα λιγότερα όμορφα στοιχεία του.
Να είστε συνεπείς στις υποχρεώσεις σας ώστε να μπορείτε βημα βημα να διεκδικήσετε και τα δικαιώματα σας .