πάντως εγώ ότι και νάχω.., μόλις ο γατάκος μου ξαφνιαστεί και καλά και κάνει ένα πλάγιο, απ' αυτά που η γάτα κάνει όταν
απειλείται και φουντώσει τούρλα την ουρά ενώ κατεβάζει τ' αφτιά, τότε τα ξεχνάω όλα, γιατί ξεραίνομαι στα γέλια!!!!
Printable View
πάντως εγώ ότι και νάχω.., μόλις ο γατάκος μου ξαφνιαστεί και καλά και κάνει ένα πλάγιο, απ' αυτά που η γάτα κάνει όταν
απειλείται και φουντώσει τούρλα την ουρά ενώ κατεβάζει τ' αφτιά, τότε τα ξεχνάω όλα, γιατί ξεραίνομαι στα γέλια!!!!
Ρέϊν χθες έγραψα για τους άπειρους παλιομαλάκες που βασανίζουν ζώα σε αυτή τη χώρα. Και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Τα πράματα για μένα είναι εμφανέστατα. Εγώ τόσα χρόνια στον αγώνα μου λύση δε βρήκα για να μη παίρνει ζώο ο κάθε πικραμένος. Αυτά τα ζώα είναι τα ίδια που μεθαύριο θα περιθάλψω ως "αδέσποτα" στην τελική. Αντιθέτως, αναγκάζομαι να σκαρφίζομαι πατέντες για να απομακρύνω ζώα από κάποιους ανθρώπους... ας τους αποκαλέσω έτσι τέλος πάντων. Το περιστατικό με τη φίλη μου δεν είναι το μοναδικό μου στην κατηγορία "μαλάκας που οφείλω να του αποσπάσω το ζωντανό"...
Νομίζω πως δε διαφωνεί κανείς στο συμπέρασμα που μάλλον βγαίνει. Ναι, αν κάποιος το βλέπει απλά ως παρέα ή χόμπυ, καλύτερα να μη το αναλάβει.
Εμένα πάλι - γιατί ωραία τα λέμε εδώ χάμω - με πικραίνει που δε βλέπω ανθρώπους να επεμβαίνουν γενικώς. Να πάνε στο δήμο, να απαιτήσουν προγράμματα στειρώσεων, το νούμερο ένα αν μιλάμε για αδέσποτα. Αλλά και για δεσποζόμενα που με μαθηματική σχεδόν ακρίβεια λόγω... κρίσης πλέον, καταλήγουν στο δρόμο και τραβιόμαστε οι ίδιοι και οι ίδιοι και πάντα λιγοστοί.
Εσύ θέλεις να του κάψεις το σπίτι κι εγώ χρόνια τώρα θέλω να τους κρεμάω όλους ανάποδα. Και κάποιους, έστω και μόνο με τα "ολίγα"
της ηλίθιας νομοθεσίας, καταφέρνουμε και τους πάμε δικαστικώς.
Αυτό που δε βλέπω να γράφεις, είναι το αν επενέβης την ώρα της κακοποίησης του ζώου. Το ξέρεις πως βοηθάω ανθρώπους σε τέτοια περιστατικά όταν δε ξέρουν πώς να κινηθούν. Αλλά εδώ δεν έχουμε στοιχεία του. Αν έχεις κάτι και δε βγάζεις άκρη, ευχαρίστως να μου δώσεις πληροφορίες. Αλλά πιστεύω πως είσαι απ' αυτούς που ήξερες τί να κάνεις. Ζητώ συγγνώμη αν δεν είχες πρόσβαση στο περιστατικό και το είδες από μακριά να συμβαίνει, αλλά μόνο η ανθρώπινη παρέμβαση μπορεί να φέρει κάτι.
Θέλω να γράψω τόσα πολλά αλλά θα καταχραστώ του θέματος. Αλλά ας μην αφορίζουμε άπαντες. Και κάτι άλλο θέλω να γράψω για να κλείσω αλλά δε μου έρχεται...
Έλα, μου ήρθε... νομίζω ότι κακώς χαλάει και αυτό το θέμα, γιατί πάει για χάλασμα... Ρέϊν γράφεις αυτό.
"Επειδή μόνο η μία πλευρά τονίζεται αυτή η ωραιοποιημένη του πόσο καλό κάνουν τα ζωάκια στην ψυχική υγεία, θα τονίσω και την άλλη. Τι γίνεται αν ένας άνθρωπος που έχει άπειρα θέματα που μένουν άλυτα πάρει ένα ζωάκι δίχως να έχει κατανοήσει τα δικά του δικαιώματα στην υγεία, την χαρά και την ασφάλεια?".
Ίσως έπρεπε πρώτα να γράψω αυτά και μετά τα μόλις προηγούμενα. Θεωρώ το ερώτημά σου λίγο άκυρο. Το θέμα εξαρχής διαπραγματεύεται θαρρώ, απ' την Μπετελγκέζ, το κατά πόσο θα επιδράσουν θετικά τα ζώα σε ανθρώπους με θέματα ψυχικής υγείας. Υποθέτω πως η φίλη θεωρεί ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ πως μιλάμε για ανθρώπους που έχουν θετική άποψη για τα ζώα, δε τα βλέπουν ως παράσιτα ή αντικείμενα. Επομένως, δε καταλαβαίνω την τοποθέτησή σου. Εσύ μιλάς για ανθρώπους που ξανατονίζω δεν έχουν κατ' εμέ κανένα πρόβλημα - αυτό τους αθωώνει κάθε φορά στην τελική, όταν προβαίνουν σε κακοποιήσεις και προσωπικά λυπάμαι που υπάρχουν και ψυχολόγοι που αναλαμβάνουν να τους υπερασπιστούν - και βγάζεις μια επιθετική διάθεση αν μου επιτρέπεις.
Αυτοί, μακάρι να βρεθεί τρόπος, να μη παίρνουν ζώα και - αν θέλεις - να μη κάνουν και παιδιά. Κι αν το τραβήξω, κακοποίηση είναι και το να βρέξεις μια γάτα με το λάστιχο... κάτι που μπορεί να κάνουν οι γονείς μας, φίλοι μας, γνωστοί μας έ;...
"Τι σχέση έχει ο μαλάκας που έδερνε το σκυλάκι με το αν βοηθάνε τα κατοικίδια στην ψυχική υγεία?
Καμμία".
Πολύ σωστά νομίζω πως απαντάει και ο/η Ρεξ. Καμία σχέση. Κάποιοι πρέπει να τιμωρούνται. Αν είναι να βγουν όλοι με ψυχολογικά, δικαίωση δε θα έρθει ποτέ. Παλιά, αγαπημένη καραμέλα. Και καλό θα ήταν να αρχίσουν και άλλοι να τη φτύνουν για να προστατεύσουμε αυτά τα πλασματάκια.
"Εσύ τι λες? Τον μαλάκα τον βοήθησε το σκυλάκι να γίνει ισορροπημένος μαλάκας? Όχι. Πάφτε λοιπόν τις ωραιοποιήσεις και τη χρήση των ζώων ως φάρμακο για την κάθε ανθρώπινη παπαριά και συνέλθετε.".
Νομίζω πως απάντησα. Η προστακτική μου πέφτει λίγο βαριά. Εγώ θα παρότρεινα τους ανθρώπους να ξεκινήσουν να βοηθούν βήμα - βήμα. Στη λύση του προβλήματος και ουχί στην ωραιοποίησή του. Αλλά πρέπει να αρχίσουν απ' τον εαυτό τους πρώτα.
Ευχαριστώ.
Τα ζωα φτιάχνουν τη ψυχική διάθεση, η παρουσία και η ενασχόληση μαζι τους σε κάνουν να νοιώθεις καλύτερα οτιδήποτε φάση κι αν παιρνάς. Για μενα είναι αλληλένδετη με την αγαπη προς τα ζωα. Δλδ ένας που είναι μεν ψυχικά χάλια αλλά δε διακρίνεται από φιλικά αισθήματα προς τα ζώα η παρουσία ζώων στο δικό του χωρο ίσως δεν τον βοηθήσει καθόλου ίσα ίσα που θα κινδυνεύουν τα ζωα από τα απωθημένα του. Η παρουσία ζωου/ων στο σπιτι και η ενασχόληση μαζι του/τους από μόνο του όμως δεν αρκεί για να θεραπεύσει, προσφέρει μεν πολλή ηρεμία και αλλαγή διάθεση για τη βελτίωση της ψυχικής κατάστασης όμως χρειαζεται να γινουν αρκετα από τα πολλά που καθημερινά λέμε εδώ. Και κάποτε λέω στον εαυτό μου, όχι στη μεγάλη σύνδεση με τα ζωα, γιατι αφενός η απώλεια τους μπορεί να μας κοστίσει συναισθηματικά (αρρωστια, αυτοκινητα, ασυνείδητοι κλπ) και απ' την αλλη μπορει να συμβάλλουν στο να απομονωνόμαστε από τους γυρω με τη συντροφια τους ως υποκατάστατο των ανθρωπινων σχεσεων.
Εγώ έχω την Εμούλα μου 1 χρόνο τώρα είναι 10 κιλά τη φροντίζω σαν μωράκι είναι ισότιμο μέλος στο σπίτι δλδ την Πρωτοχρονιά της έκοψα κομμάτι βασιλόπιτας κ κέρδισε το φλουρί, το βράδυ κοιμόμαστε αγκαλιά κ όλη τη ψυχολογική βία που έχω ζήσει κ έχετε περίπου διαβάσει την έχει ζήσει ήταν δίπλα μου κ όταν κρυβόμουν κάτω από τα παπλώματα κ δεν έβγαινα ή κ τώρα αν μουλιάσω το βράδυ στο κλάμμα με γλείφει με λύπη μέχρι να συνέρθω. Φυσικά τη λατρεύω,μιλάμε κ επειδή δε μιλάει αφού είναι σκυλίτσα βρίσκει τον τρόπο κ μου δείχνει...το πρόβλημα σε ανθρώπους όπως εμένα είναι ότι αν πάθει κάτι φοβάμαι ότι θα γυρίσει πίσω η θεραπεία μου κ προσπαθώ να το δουλεύω στο μυαλό μου για κάθε πιθανότητα...είχα κ παλιά κ τα κοριτσάκια μου από νεογέννητα μεγάλωσαν μέχρι τα 4 περίπου μ 2 σκυλάκια σπίτι κ όλοι οι άρρωστοι φοβόντουσαν μη νοσήσουν από λύσσα τα μωράδε κοίταζαν τη λύσσα που κουβάλαγαν πάνω τους, ευτυχώς η κτηνιάτρός μου ήταν super, μέσα στο ιατρείο μεγάλωνε τα παιδιά της δυστυχώς μετά πέθαναν σε κοντινό χρονικό διαστημα ,η Εμούλα είναι η 3η μου κόρη κ μου φτιάχνει τη διάθεση...εξάλλου ο μ.....μου τη πήρε πέρυσι γιατί ήξερε τι θα μου πει για να μου έρθει μαλακά, ο ανώμαλος που δε με πήγαινε στο γιατρό ακόμη κ στο ψυχιατρείο αλλά μάλλον τον βόλευε γιατί θα είχε κ αυτός την γκόμενα καταλαβαίνω τώρα, φρόντισε τον ψυχισμό μου για να κρατάω τα παιδιά,έμαθε ότι σε ανθρώπους με κατάθλιψη τα ζώα κάνουν καλό κ μετά τότε που ξεκίνησα να σας γράφω τη ζήλευε κ δεν ήθελε να τον πλησιάζει κ αυτή ούτε που τον κοίταζε τον μίσησε από τα πολλά που μου έκανε, ποιός η σκυλίτσα;
Καλησπέρα betlgeuse , θα πω την γνώμη μου με ένα απλό παράδειγμα : αν πεινάς πολλή και δεν υπάρχει φαγητό παρά μόνο άφθονο νερό , όσο νερό και να ποιείς θα ξεχάσεις μόνο προσωρινά την πείνα σου , και αν δεν καταφέρεις να βρεις τροφή σύντομα θα την ξαναθυμηθείς !
H αληθεα ειναι οτι δεν περιμενα στο συγκεκριμενο θεμα θα μπορουσαν να υπαρξουν αντιπαραθεσεις,αλλα οπως φαινεται διαψευστηκα.
Rain and wind,οπως ειπα και στο αρχικο ποστ δεν θα προτεινα σε ατομα με ψυχικα νοσηματα να αποκτησουν κατοικιδιο ως θεραπεια γιατι και εγω οπως εσυ σκεφτομαι και την υγεια του κατοικιδιου και του ανθρωπου.Δεν καταλαβαινω γιατι εξοργιστηκες τοσο πολυ.Ισως να μην εξηγησα καθαρα τι εννοουσα.
Φιλομαθη συμφωνω σχεδον απολυτα με αυτο που λες...