Κολλησες ρε nflu με το να ειναι γκει.
Εστω και γκει να ειναι αυτη η προσκολληση του με τον θεο, την αμαρτια, και τον πνευματικο του δεν ειναι φυσιολογικη.
Printable View
Κολλησες ρε nflu με το να ειναι γκει.
Εστω και γκει να ειναι αυτη η προσκολληση του με τον θεο, την αμαρτια, και τον πνευματικο του δεν ειναι φυσιολογικη.
ισα ισα που μπορει να μην ειναι φυσιολογικη αλλα ειναι απολυτα εξηγησιμη....αλλωστε σε παρομοιες περιπτωσεις ο πνευματικος συνηθως συμβουλευει τον αμεσο γαμο.ενας ανθρωπος που θελει να αφοσιωθει στα θεια ψυχη τε και σωματι δεν πλησιαζει καν το αντιθετο φυλο ερωτικα...αλλιως για να γλυτωσει απο τις <<αμαρτωλες>> σκεψεις κανονιζει το εν εκκλησια γαμο ταχυτατα.....Quote:
Originally Posted by betelgeuse
Μπορει ο πνευματικος του να ειναι αλλων αποψεων, δυστυχως δεν ειναι ολοι ετσι.... Εχουν ακουσει τα αυτια μου....
για να το λες κατι θα ξερεις.....εγω με θεματα εκκλησιας δεν εχω καμμια σχεση...αλλα θλιβομαι πραγματικα να ακουω οτι μπορει να συμβουλευουν τετοια κι ακομη χειροτερα......υποτιθεται πως ο πνευματικος πρεπει να σε οδηγει στον δρομο της αληθειας .Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Εμενα μου κανει εντυωπση τοσα χρονια που κανονιζει να παει καλογερος, γιατι δεν εχει παει ακομα? Τι τον κραταει? Αυτο θα διερευνουσα.
....ναι και γιατι στο μεταξυ κραταει stand by μια γυναικα.......
Οκ marcella, δεν ήθελα να υπονοήσω ότι σκέφτεσαι αρνητικά για το παιδί.
Ίσως ως ένα βαθμό -και αν όλη η οικογένειά του είναι σε αυτό το στυλ με τη θρησκεία, δλδ όχι μόνον ο ίδιος- μ’ αυτό το γεγονός να έχει επηρεαστεί. (Και πιθανόν να είναι ένα ακόμη πράγμα που δικνύει το αποτέλεσμα των απαγορεύσεων/παράλογων πιέσεων).
Δεν αμφισβητούμε επίσης ότι σε αγαπάει και να σου έχει προσφέρει τρυφερότητα, συναισθηματική κάλυψη αλλά και πρακτική βοήθεια.
Εσύ λοιπόν θεωρείς ότι το νούμερο ένα πρόβλημα είναι το γεγονός ότι είναι κατά των προγαμιαίων σχέσεων και ότι θέλετε να βάλετε μπρος τον γάμο αλλά είναι αδύνατον λόγω οικονομικών. Κοίτα Marcella, μπορεί να είναι και ακριβώς έτσι όπως το λες. Ούτε σκοπός μου είναι να σου βάλω «ζουζούνια» στ’ αυτιά. Έχω, πάντως, ζήσει στο στενό φιλικό περιπτώσεις σύναψης σχέσης με άτομα που επιδεικνύουν παρόμοια θρησκευτική τυπολατρία .. και δυστυχώς το ερωτικό κομμάτι (όπου και όταν υπήρχε) ήταν από συμπλεγματικό (στην καλύτερη) έως σαδιστικό (στη χειρότερη). Τόσο που τα άτομα πρότειναν βιαστικούς γάμους ούτως ώστε να καλύψουν το «κάποιο βαθύ λάκκο έχει η φάβα». Εν τοιαύτη περίπτωση όλα αυτά πολύ πιθανόν να είναι άσχετα.
Το πρόβλημα στη δική σου περίπτωση είναι ότι αυτές οι αντιλήψεις είναι τόσο βαθιές και αλληλένδετες με το είναι του, που δεν ξέρω αν θα μπορούσες να του αλλάξεις –με τη λογική- το πως βλέπει τον κόσμο, πρέπει μόνος του να καταφέρει να κάνει το «κλικ» ... και σίγουρα ο υποτιθέμενος πνευματικός δεν βοηθά.
Μην κατηγορείς, όμως, τον εαυτό σου. «Αν ήμουν έτσι – αν ήμουν αλλιώς –αν δεν έκανα το ένα – αν έκανα το άλλο», γιατί ούτε κάτι παράλογο έκανες (μάλλον το πιο λογικό και αναμενόμενο), ούτε υπεράνθρωπος είσαι – ούτε ο ερυθρός σταυρός... ε; Εσύ δεν πιεζόσουν; Δεν έκανες υποχωρήσεις; Του μίλησες απότομα, ε και; Να ξέρεις καμιά φορά ότι τα άτομα που το «παίζουν υπεράνω» τύπου: «εγώ δεν τσαντίζομαι-δεν έχω αρνητικά συναισθήματα-έχω πλήρη ηρεμία-αγαπώ όλο τον κόσμο» ψεύδονται. Γιατί, προσωπικά, δεν πιστεύω ότι έχουν βρει την Νιρβάνα, μάλλον το αντίθετο. Και είναι ακόμη χειρότερο όταν προσπαθούν μ’ αυτόν τον (πλάγιο) τρόπο να μεταθέτουν το πρόβλημα και την ενοχή στους άλλους: «εσύ τσαντίζεσαι- εσύ χαλάς την ηρεμία, τη σχέση κ.λπ.»
Η άποψη μου είναι ότι έχεις μπλέξει –οικειοθελώς- σε μια κατάσταση ιδιαιτέρως περίπλοκη. Θα έλεγα να μην την «πιέζεις» άλλο. Δεν νομίζεις ότι αυτός ο άνθρωπος κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσει τι θέλει και κυρίως τι μπορεί μόνος του; Αντιλαμβάνομαι ότι εμπλέκεται ένα ισχυρό συναίσθημα στη μέση αλλά κάπου-κάπου και η λογική είναι χρήσιμη (και σωτήρια). Εσύ αποφασίζεις.
Body-Rocker νομίζω ότι είσαι πολύ αυστηρός μαζί της!!! Μπες λίγο στη θέση της, αυτή δεν φταίει σε τίποτα, ο άλλος έχει το πρόβλημα............Αν δεν είναι ψεύτικο το θέμα όπως ειπώθηκε, δεν ξέρω!
... μήπως έχουμε μπερδεύσει τα nicks?Quote:
Originally Posted by whitecandle
Λυπάμαι αν θα γίνω καυστική . Η λέξη τέλος μεταξύ σας είναι η μοναδική λύση αν θες να είσαι αντάξια του εαυτού σου. Αν αποφασίσεις να ιεραρχησεις την συναισθηματική εξάρτηση λόγω μοναξιάς η έλλειψης αυτο εκτίμησης έναντι της ψυχικής σου υγείας τότε λαμπρά μπορείς να τον ....... περιμένεις. Οι αποφάσεις είναι δικές σου. Η ζωή σου όμως κάθε μέρα δεν αυξάνεται αλλα λιγοστεύει. Ο πρώην σύντροφος σου χρειάζεται βοήθεια ειδικού. Και αν δεν το ξεπερασεις εύκολα γιατι όχι κι εσυ. Μην φοβασαι τον πονο της μοναξιασ. Σου αξίζει μια αγκαλια χωρίς όρους και συμπληγάδες .
Τι εννοείς δεν κατάλαβα.Quote:
Originally Posted by Body-Rocker
ναι, αυτό ισχύει... Βέβαια, νόμιζα ότι άλλαζε σιγά-σιγά..αλλά , μάλλον, έκανα λάθος...
Δεν ξέρω....αν έχει κάποιο πρόβλημα με τις δεσμέυσεις, αύτό , ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι είχε να κάνει 8 χρόνια σχέση.. και τώρα οι 7 μήνες που είμασταν από το πρωι μέχρι το βράδυ μαζί να του φαίνονταν βουνό.... Επίσης, ξέρω ότι δεν είχε καποιο αντρικό πρότυπο σωστό, όταν ήταν μικρός γιατί στο σπίτι του πρέπει να γινόντουσαν άγριοι καυγάδες μεταξύ του πατέρα του και της μάνας του... Φαντάσου, ότι με τον πατέρα του , παρόλο που μένουνε στο ίδιο σπίτι με το ζόρι λένε μια καλημέρα.... Για αυτό , άλλωστε, και έψαχνε και να βρει πατέρες στα μοναστήρια...έψαχνε να αντικαταστήσει τον μπαμπά του... έτσι, καθώς δεν είχε παραδειγμα απο τον πατέρα του για το πως να κάνει μια γυναικα ευτυχισμένη, δεν ξέρει και πως να συμπεριφερθεί σε εμένα.... αλλά αυτό , όμως, δεν μπορώ να το διαχειριστώ... αυτός θέλει μονίμως να τον επιβραβεύω, να του χαμογελάω και να τον ενθαρίνω... Μόλις θυμώσω για κάτι ή παραπονεθώ... εξαφανιζεται.... Και εγω δεν γίνεται να μην εκφράζω και τα ασχημα συναισθηματα μου... γιατι θα σκάσω....!
Μαρκέλα, είμαστε και συνονόματες... Φαντάσου ότι στις αρχές της σεζόν ο Δ. σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να δουλεψει σε ένα φιλικό μας ρεστοραν...και μάλιστα το συζητούσαμε και ήταν πολύ ενθουσιασμένος και αγχωμένο μήπως και δεν τον έπαιρναν...
Και την άλλη μέρα πήγε να εξομολογηθεί και το αποτέλεσμα ήταν να μου ανακοινώσει... ότι δεν θα θέλει να πάει γιατι το μαγαζί έχει πολλές σκάλες και θα κουραζόταν... Απο τότε σταμάτησε να ψάχνει για δουλεια....
Το πρόβλημα νομίζω πως είναι συνδυαστικό...και ψυχολογικό και θρησκευτικό...τι να πώ....