καπου να μιλήσω ....

Aκομη και για καποιες ασθενειες,ναι λενε καποιοι επιστημονες οτι μπορει να επιβαρυνονται λογω ψυχολογικων προβληματων,αγχους κτλ και καποιοι το πανε και παραπερα και λενε οτι μπορει να δημιουργησουν ασθενειες,κατι σαν ψυχοσωματικες. Γιατι πολλοι λενε πως το μυαλο δημιουργει τις ασθενειες για πολλους λογους,και ενας απο αυτους ειναι οτι λειτουργει σαν το "καμπανακι" οτι κατι δε παει καλα με το μεσα μας.
Αλλα και παλι για την καθε ατυχια στη ζωη μας ή δυσκολια,ειναι θεμα το πως το αντιμετωπιζεις και απο ποια οπτικη γωνια θα το δεις.:) Με οσα δεν παιρνανε απο το χερι μας,απλα συμβιβαζομαστε νομιζω.

Quote:

---

Originally Posted by pantzos

η ασθένεια και η απώλεια είναι και αυτά δικές μας επιλογές? Δεν το νομίζω φίλε μου μια τέτοια στραβή να σου ---) τύχει (--- αλλάζει εντελώς την πορεία της ζωής σου . Όσο και να προσπαθώ να αποκλείσω την τύχη από την ζωή μου δεν μπορώ ...Όπως στο λόττο επιλέγεις τους αριθμούς πάλι και εκεί θέλεις την ριμάδα την τύχη να σου κάτσει ....έτσι και η ζωή όσο επιλέγεις αν δεν σου κάτσει δεν προχωράς .Όπως και αυτοί που τα έχουν όλα έχουν την επιλογή να το κρατήσουν άλλα και με ένα δυσμενές γεγονός να τα χάσουν όλα . Δεν ξέρεις πως να στα φέρει η ριμάδα η τύχη της ζωής.

---

Είμαι πολυ φρέσκια εδώ πραγματικά με εντυπωσίασε το πόσο πολλοί άνθρωποι νιώθουν χαμένοι και φοβισμένοι. Και περισσότερο ανησυχητικό πόσα νέα παιδιά βιώνουν τη ζωη και την καθημερινότητα τους χωρίς χαρά και ελπίδα.
Σημάδι του καιρού?έχουμε φτάσει σε αδιεξοδα?
Πιστεύω ότι ένα παρασύρει το άλλο. Η οικονομική τρομοκρατια του χάους, τα κοινωνικά προβλήματα, η αδιαφορία των κοινωνικών παραγόντων, ο τρόπος που ζούμε,το δηλητήριο του δυτικού τρόπου σκέψης, μας αποπρασανατολίζουν, μας απομακρύνουν από την ουσία και τη χαρά της ζωής, μας δημιουργουν τεράστιες ανασφάλειες, μας τρομοκρατούν.
Πριν χρόνια ένας νέος άνθρωπος είχε ευκαιρίες στη ζωη του.
Τώρα του στερείται η πρώτη και η βασική δυνατότητα. Να ορίζει τη ζωή του και να την ζει με αξιοπρέπεια.
Όταν ένας νέος δεν μπορεί να βρει δουλειά που είναι το πρώτο σημαντικό στο οποίο μπορεί να στηριχτεί και να καθορίσει σ' ένα έστω συντηρητικό πλαίσο πως θέλει να ζήσει, θα βιώσει και όλα τα υπόλοιπα με τραγικό τρόπο.
Απλά δεν είσαι μόνος pantzo, και μπορεί να μην σε παρηγορεί , αλλά τουλάχιστον μην αδικείς τον εαυτό σου ότι έχεις εσύ την ευθύνη για αυτό.
Μην το βάζεις κάτω, κάνε ότι καλύτερο μπορείς και το πιο σημαντικό μοιράσου το με άλλους, πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα νιώσουν και τους νιώσεις.
Συνήθως κλεινόμαστε στον μικρόκοσμο μας και δεν επιτρέπουμε άλλους να μας πλησιάσουν, ή όταν μας πλησιάσουν γινόμαστε καχύποπτοι..

frini καλώς όρισες δεν πρέπει να τα βάλουμε κάτω στην σάπια κοινωνία μου μας παρέδωσαν οι γενιές πριν από εμάς . Όντως δεν είναι λάθος η παροιμία που λέει αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα .....και το κακό είναι εδώ πλέον τα τέκνα θα ματώσουν αρκετά (αλλά πρέπει κάποιος να πληρώσει γιαυτά ) . Σκάρτη ζωή με λύπες πολύ περισσότερες από τις χαρές ....

Quote:

---

Originally Posted by Karmen_30

Δε ξερω αν σε παρηγορησει αυτο που θα σου πω,αλλα εγω εκλεισα τα 30 πριν 3 μηνες περιπου! Ολα οσα περιγραφεις ειναι ακριβως τα ιδια! Το μονο που ισως διαφερει ειναι οτι εγω βγαινω απο το σπιτι που και που εστω για ενα περπατημα και εχω μονο ενα καλο φιλο να λεω το πονο μου. Ολα τα αλλα που περιγραφεις ειναι ολοιδια!!! Συμβουλη δε ειμαι σε θεση να σου δωσω γιατι ουτε εγω εχω βρει τη "συνταγη" της ευτυχιας,και ουτε εχω καταφερει πληρως να βγω απο την κατασταση αυτη.
Το μονο που θα εκανα στη θεση σου,θα ηταν να προσπαθω να βγαινω εστω λιγο απο το σπιτι(μπορει να σου φαινεται ανουσιο,αλλα βοηθαει να ξεφευγει το μυαλο). Οσο πιο πολυ εισαι κλεισμενος σπιτι,ολα τα προβληματα ακομη και τα πιο μικρα μοιαζουν βουνο!! Αν εισαι σε θεση να πας σε καποιον ειδικο να σε βοηθησει ειτε με καποια ψυχολογικη θεραπεια ειτε με καποια φαρμακευτικη(αν πραγματι την χρειαζεσαι). Ακομη και απο το ιντερνετ,αυτη η προσπαθεια που εκανες εδω με το να γραψεις κατι ειναι και αυτο κατι που μπορει να σου δωσει λιγο κουραγιο.
Απλα μη το βαζεις κατω..Αν εχεις καποια πραγματα στη ζωη σου που μπορεις να εισαι ευγνωμων,καλο ειναι να μην τα ξεχνας. Και επισης καλο θα ηταν να θεωρησεις ολη αυτην την κατασταση οχι σαν μονιμη(οτι δηλαδη απο εδω περα ετσι θα ειναι η ζωη σου χωρις ιχνος ελπιδας) αλλα να την δεις σαν κατι προσωρινο.
Συνεχισε να προσπαθεις να βρεις δουλεια, ή αν εχεις και τη δυνατοτητα να φυγεις εκτος Ελλαδας(εφοσον μπορεις και εχεις καποιους συγγενεις εκτος Ελλαδας,γιατι οχι,τολμησε το)
Φιλους δεν αναφερεις πουθενα αν εχεις. Επισης,αυτο που εχω προσεξει απο μενα ειναι οτι δε βοηθαει να τα σκεφτεσαι ολα μαζι,οτι πχ α δεν εχω δουλεια,δεν εχω σχεση κτλ.
Παρε ενα ενα προβλημα καθε φορα,μη τα βαζεις ολα στο μυαλο σου. Βαλε μια προτεραιοτητα σε αυτα που θες να πετυχεις. Και φυσικα κανε το καλυτερο που μπορεις,και ολα τα αλλα αν ειναι θα ερθουν θα ερθουν.
Οτι ειναι στο χερι σου,παλεψε το.Για τα υπολοιπα,παλι δεν αξιζει να αγχωνεσαι αν δεν περνανε απο το χερι σου.
Αν σου αρεσει να διαβαζεις βιβλια θα ηταν μια διεξοδος και αυτη. Ο εθελοντισμος επισης αν σου αρεσει,θα σου εδινε την ευκαιρια να γνωρισεις και νεα ατομα και να εχεις μια μικρη εστω αλλαγη στην καθημερινοτητα σου που ισως σε βοηθουσε να νιωσεις και καλυτερα.Μεχρι να βρεις δουλεια κτλ :)

Δε ξερω πως σου ακουγονται ολα αυτα..:)

---

Φιλε μου Παντσο ...πολυ καλα τα λεει εδω η Καρμεν.... θα πω κι εγω με την σειρα μου πωσ πανω κατω βρισκομαι στην ιδια κατασταση... σχεδον ανεργη..μια και εργαζομαι 3 μερεσ την εβδομαδα πια.. τον ελευθερο μου χρονο να τον περναω..τουλαχιστον τον μισο σε νετ καφε και να ψαχνω για δουλεια...

ειμαι ομωσ απο την φυση μου πολυυυυ πολυυυυ αισιοδοξο ατομο και δεν το βαζω κατω...αρνουμαι... κατι θα φτιαξει κατι θα βρουμε να βελτιωσουμε...ΚΑΤΙ....

εστω κατι καθε μερα... χωρισα προσφατα και εχω ενα παιδακι... οι υποχρεωσεισ και η δυσκολια του να ανταπεξερχομαι σε ολεσ μου τισ υποχρεωσεισ καποιουσ μηνεσ..και στιγμεσ με κανουν να κλαιω με φοβερουσ λυγμουσ..με συντετριμενη απο την κριση αξιοπρεπεια..αφου και δουλεια να βρουμε..αυτα τα οποια πληρωνομαστε δεν αντιστοιχουν σε καμια περιπτωση στα δεδουλευμενα..

ομωσ καθε πρωι που ξημερωνει ..ξερω πωσ εστω και κατι το οτιδηποτε μπορω να το ξεκινησω απο την αρχη... κατι μικρουλικο.. μπορει να ειναι εστω μια σκεψη...και αυτο σταδιακα θα με φερει σε κατι καλητερο...

ειναι καλοκαιρι...επιτελουσ ηρθε.. γιατι ειναι δωρεαν..και βοηθαει τισ ψυχεσ μασ...την αισιοδοξια μασ... ναι θα συναιχισουμε να ψαχνουμε καθημερινα για μια καλητερη ευκαιρια.. καλητερη εργασια..τροπουσ να βγουμε απο το λουκι μασ... να εχουμε τα ματια μασ ανοιχτα στουσ καλουσ ανθρωπουσ...και σε αυτουσ που μασ κανουν το κλικ.. γιατι ο ερωτασ θα μασ κανει να νιωσουμε παντοδυναμοι...και ασφαλεισ..αρα δυνατοι...και ευτυχισμενοι...

θα χαμογελαμε..στουσ ανθρωπουσ που βλεπουμε..οσο χαλια και αν ειναι...αν καποιοσ μασ προσεξει καποιοσ μασ αγγιξει..θα του χαμογελασουμε..γιατι ειναι επικοινωνια και ειναι παραθυρακι..στο να μασ προσεγγισει να εμεισ δυσκολευομαστε να το κανουμε...Ετσι θα μασ δωσουμε ευκαιριεσ...

και μεχρι ολα αυτα τα μικρα θαυματακια να γινουν εντελωσ πραγματικοτητα... θα βγαινουμε οσο μπορουμε.. να μπαινετε καθε εβδομαδα στο FOR FREE .Tωρα ξεκιναει το φεστιβαλ ΑΘΗΝΩΝ ...και επεσε το ματι μου και σε αυτο για δειτε..ειναι διαλεξεισ...

http://www.festival.therapyplanet.gr...ule/everything

οσο για το φεστιβαλ..ΑΘΗΝΩΝ θα ειναι σε δισφορουσ χωρουσ τησ πολησ σε δρομουσ..κλπ... εγω ειμαι μονη μου..προσπαθω να σταθω θαραλλεα μπροστα στην μοναξια του χωρισμου..φιλουσ εχω πολυ λιγουσ...και ειναι μακρια τον τελαιυταιο καιρο......για 100 σοβαρουσ λογουσ..
ειμαι 28..κοπβαλαω τα μυαλα μου στο κεφαλι μου , χαμογελαστη,.. λιγο παραξενο ατομακι μα με χιουμορ.. και ανετη γενικα..

και προτεινω να κανονισουμε ολοι εμεις που μασ τρωει η μοναξια...η βρε παιδι μου που δεν εχουμε παρεεσ να κυκλοφορισουμε εξω (πχ εχω βρεθει αρκετεσ φωρεσ να εχω ελευθερο χρονο...10 ευρω στην τσεπη για ενα ποτο..να εχω ορεξη..να γελασω, να πειραξω, ακομη και να φλερταρω πολυ..κι ομωσ... πωσ να βγω μονη κοπελα καπου μονη εντελωσ?...να πιω ενα ποτο...μονηηη???...δεν εννοω ασυνοδευτη απλωσ θα ηταν σαν να ψαχνομαι και σε καμια περιπτωση καμια γυναικα δεν θα ηθελε να περασει τετοιο μηνυμα..εστω και κατα λαθοσ...οποτε μενω με ενα καλο dvd και ..μια χρυση ευκαιρια αγκαλια...και ετσι περναει το βραδυ μου... που καμια φορα με βρισκει να κοιμαμαι με κλαμμενα ματια...

ευκαιρια ειναι στα θεατρα και τισ παραστασεισ και τισ συναυλιεσ..ε καλη θα ηταν η παρεα...τι λετε?

πωσ θα γνωρισουμε κοσμο αν δεν βγουμε?... ασ βγουμε...θα το ανοιξω και γενικα σαν θεμα

..σασ φιλω ολουσ γλικα!!! υ.γ σορρυυυυυυ για τα ορθωγραφικααααααααααααααα αααα χεχεχεχ

Ki ενα τραγουδακι αντι για αγκαλια σε οποιον την χρειαζεται!!!¨)

Αυριο εχει θεατρο...αυτο εδψω..δωρεαν παμε????

εχω ρεπο.


http://www.forfree.gr/event.php?pageid=4&id=113115/6 , 6/6 & 9/6, 10/6, 9 μ.μ.


Στούντιο Λήδρα, Κέκρωπος 12, Πλάκα

Κοντεύει να περάσει χρόνος από τότε που το άνοιξα αυτό το θέμα . Νιώθω την υποχρέωση να ενημερώσω για το πώς εξελίχθηκε το σενάριο μου. Τελικά ένα πρωινό χτύπησε το κινητό και με πήραν σε δουλειά μακρυά από την Αθήνα .εργάστηκα με μια 6μηνη σύμβαση σε ωραίο περιβάλλον έκανα πάλι μια καινούργια σχέση αλλά λόγω απόστασης το κόψαμε . Γενικά έζησα για 6 μήνες πάρα πολύ όμορφα και τώρα είμαι σε μια φάση όπως πριν αλλά σε κάπως ποιο βελτιωμένο επίπεδο. Η δουλειά ξαναξεκινάει σε έναν μήνα έχω κάποια λεφτά στην τσέπη και ελπίζω να γνωρίσω και κάποια κοπέλα αν είναι το τυχερό μου .Παιδιά μπορεί να είμαι σε κάπως ίδια μοίρα με τότε αλλά έχω κάτι που δεν είχα τον δυναμισμό μέσα μου .....

Hey pantzo! Πολυ ευχαριστα τα νεα!! Ελπιδα οτι υπαρχουν ακομη δουλειες στη χωρα!! Και τωρα που θα αρχισεις ξανα, θα παρεις τα πανω σου!!

Αγαπητέ μου φίλε! Νομίζω πως οι περισσότεροι αυτόν τον καιρό έτσι είναι. Απλά άλλοι είναι πιο εκδηλωτικοί και τους πέρνει από κάτω είτε άλλοι προσπαθούν να το κρύβουν μέσα τους, άρα για αρχή δεν είσαι μόνος σου! Με το να κάθεσαι όμως στο σπίτι σου και να σκέφτεσαι μονάχα τα προβλήματα και το τι θα γίνει και πότε και αν θα καλυτερέψει το αύριο,μόνο κακό αποκλειστικά στον εαυτό σου μπορείς να προκαλέσεις. Βγες έξω, έστω και μόνος σου πχ για τρέξιμο, θα σε βοηθήσεις να χαλαρώσεις λιγάκι και να καθαρίσει το μυαλό σου. Όταν πηγαίνεις στο σπίτι και ξέρεις ότι θα "πρέπει" να κλάψεις το βράδυ για την κατάντια σου, λογικό μου ακούγεται να νιώθεις μια μαυρίλα μέσα σου. Προσπάθησε να δεις την κατάσταση λιγάκι πιο θετικά (όσο γίνεται βέβαια) και μην τα παρατάς. Να καταβάλεις κάθε είδους προσπάθειες είτε για δουλειά, είτε για νέους φίλους(που μπορεί αυτή την φορά να είσαι πιο τυχερός) και ίσως νιώσεις μια ικανοποίηση μέσα σου. Η δύναμη κρύβεται μέσα σου, εκμεταλεύσου την και μην αφήνεις τίποτα να σε πάρει από κάτω, όπως όλοι, μπορείς και εσύ να τα καταφέρεις! Κουράγιο και υπομονή με αισιοδοξία.