δεν αντεχω

Ξέρουν πολλά και οι ψυχολόγοι.Το μόνο που δεν μπορούν να κάνουν είναι να σου δώσουν φάρμακα.Τα συμπτώματα όμως ξέρουν να τα εξηγήσουν,αν είναι από το άγχος,πώς έρχονται,πώς να τα αντιμετωπίσεις κλπ.Μπορεί να σε βοηθήσει ο ψυχολόγος.Αρκεί βέβαια να πετύχεις τον κατάλληλο που θα σου ταιριάζει και φυσικά να κάνεις κι εσύ προσπάθεια να γίνεις καλά.Δεν μπορεί να κάνει και θαύματα ο ψυχολόγος.Οπως ούτε και ο ψυχίατρος.

Εχεις πάρει φάρμακα?Σου είχαν δώσει οι ψυχίατροι που είχες πάει?

Μπορεί να έχεις και κατάθλιψη.Ο ψυχολόγος θα μπορέσει να σου πει αν έχεις και πώς να την αντιμετωπίσεις.Κι εγώ έχω και κατάθλιψη εκτός από τις αγχώδη διαταραχές και τους πανικούς.Δυστυχώς αυτά πολλές φορές πάνε μαζί.Το ένα φέρνει το άλλο.

Ναι εχω παρει χαπια πριν 4 χρονια για τις κρισεις πανικου τα seroxat για ενα χρονο μετα την διακοπη τους υστερα απο 1 χρονο υποτροπιασα. εχω την εντυπωση οτι αυτο που περναω τωρα ειναι πολυ πιο δυσκολο απο τισ κρισεις πανικου ... φοβαμαι οτι μια ζωη ετσι θα υποφερω ... προσπαθω να σωσω τον εαυτο μου με χιλιους δυο τροπους δεν ειμαι δεκτικη ουτε παθητικη ουτε θελω να ειμαι μιζερη.. αλλα μαλλον η θεληση μονο δεν μετραει.. δεν ξερω αρχισα να σκεφτομαι αλλα παλαβα οτι ειμαι ατυχη οτι ισωσ φταει και η γλωσοφαγια γιατι δυστυχος με γλωσοτρωνε και αυτο το ξερω σιγουρα.. δεν μπορει ετσι ξαφνικα να με εχουν πιασει ενα σωρο πονοι να σβηνω μερα με την μερα να μην μπορω να δω μια ασπρη μερα και ολα αυτα να ειναι απο αγχος και ψυχολογικα.. DALIA ευχαριστω πολυ παντος που μου μιλας και οσοι προσπαθησαν να βοηθησουν..

Προφανώς δεν είχες λύσει το πρόβλημα απλώς το κάλυπτες με τα φάρμακα,γι\'αυτό και ξαναεμφανίστηκε.

Κι εμένα μου φαίνονται πολύ χειρότερα τα ψυχοσωματικά που έχω παρά οι κρίσεις πανικού.Αρκετά χρόνια πριν είχα μόνο κρίσεις πανικού και κατάφερα να τους αντιμετωπίσω και να μην τους φοβάμαι τόσο πολύ,και χωρίς φάρμακα,μόνο με ψυχοθεραπεία .Τώρα όμως τα ψυχοσωματικά δεν μπορώ να τα αντιμετωπίσω.Με τρομάζουν πολύ περισσότερο από τον πανικό.Ισως γιατί για τον πανικό πλέον είμαι σίγουρη ότι τον προκαλώ εγώ και μόλις ηρεμίσω περνάει.Με τα ψυχοσωματικά το κακό είναι ότι αναρωτιέμαι συνέχεια:\"είναι ψυχολογικά?κι αν είναι κάτι άλλο αυτή τη φορά?\".

Αν μπορούσαμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τι έχουμε και να μην τα δίναμε σημασία θα ήταν όλα καλύτερα και θα έφευγαν σιγά σιγά.Αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό δυστυχως.

Μην βάζεις στο μυαλό σου τέτοιες σκέψεις ότι σου τα προκαλεί η γλωσσοφαγιά των άλλων και άλλα τέτοια.Μόνο κακό μπορούν να σου κάνουν αυτές οι σκέψεις.Εγώ δεν θέλω να πιστεψω σε αυτά,ότι δηλαδή μπορεί να μου κάνει κακό η αρνητική σκέψη του άλλου.

dream μην απογοητευεσε. ολοι καπως ετσι ειμαστε. τελικα ειναι ολα στο μυαλο μας και θα σου εξηγησω γιατι. εμενα η οικογενεια μου δηλαδη γυναικα παιδι 20 μηνων και εγκυος η γθναικα μου στο δευτερο ειναι στην θεσαλλονικ εδω και 5 μηνες γιατι εγω λογω επαγγελματος ταξιδευω αρκετα και στο ναυπλιο που μενουμε ειμαστε μονοι μας. εγω εχω εδρα καλαματα και η γυναικα μου δουλευει στο δημοσιο στο ναυπλιο. προσπαθω 3 χρονια για την μεταθεση της αλλα δεν εχω καταφερει τιποτα. ολο αυτο το διαστημα που ειμαι μονος μου στο ναυπλιο η καλαματα ολο εχω πονους παντου φοβαμαι οτι κατι θα παθω απο καρδια και τα γνωστα που εχουμε ολοι γενικως. εχω ερθει 5 φορες νατους δω στην θεσαλλονικη τους τελευτεους 3 μηνες και οποτε ερχομαι εξαφανιζονται ολα. οποτε φευγω και επιστρεφω κατω εμφανιζονται ολα ξανα. και παλι χαναχ οποτε χρειαζετε ευτυχως μονο 0.25 καθε 3-4 μερες. αλλα πλεον θα αρχισω να πηγαινω γυμναστηριο να ξεκινησω παλι ψαροντουφεκο και πολλα αλλα που τα ειχα σταματησει. δεν θα ξανααφησω αυτη την μαλακια να με κυριευει. και καλα θα κανεις να το κανεις και εσυ αυτο. εγω προσωπικα εχω θυμωσει πολυ με τον εαυτο μου.

χειροτερη ασθενεια απο ολες ειναι το ΑΓΧΟΣ ας ειστε καλα ολοι εσεις που με βοηθησατε να το καταλαβω σε τρωει σαν σαρακι και το συμαντικοτερο ολων ειναι οτι νομιζεις οτι δεν εχεις κιολας αγχος. ομως ειναι αρρωστια που ευθυνεται καθαρα και μονο ο λαος μας εζησα στο εξωτερικο 4 χρονια χωρις καθολου αγχος και εγς και 5 χρονια που ειμαι στην ελλαδα το τι εχω περασει δεν λεγεται και ολα οφειλονται στο αγχος μακρια μακρια.......Ολα θα γινουν οχι ομως Αγχος και οχι ΠΡΕΠΕΙ στη ζωη μας. Αυτο που λεει ο adonistsav ειναι το πιο σωστο \" οχι να μην αφηνουμε την μαλακια να μας κυριευει\" η διαφημηση της vodafone ειναι η πιο ωραια ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΤΕΣ!!

Το θετικο σε εσενα adonistsav ειναι οτι καταλαβαινεις ποτε σε πιανουν οι διαφοροι πονοι οταν εισαι μακρυα απο την γυναικα σου... οποτε καταλαβαινεις οτι ειναι ψυχολογικος παραγοντας που τα προκαλει ολα αυτα.. εγω δυστυχος δεν μπορω να δικαιολογησω τους πονους.. γιατι οπως λεει κ η Dalia τις κρισεις πανικου ηξερα και εγω να τισ ελεγχω γιατι ηξερα κ οτι εγω τισ προκαλω και επισησ ηξερα οτι συμπτωματα σαν τις κρισεις πανικου δεν υπηρχε αλλη ασθενεια εκτος απο θυριοηδη .ενω αυτα που εχω τωρα μοιαζουν δυστυχος και με ασθενειες που φοβαμαι οπως καρκινο κτλ. ξερω οτι με μια εξεταση θα απαλαχτω απο αυτες τισ φοβιες αλλα οι περισσοτεροι ψυχιατροι. μου λενε οτι και να την κανω παλι δεν θα ησυχασω και οτι θα ψαχνομαι μετα αλλου... μπορει και να εχουν δικιο σε αυτο διοτι το μυαλο μου παντου πηγαινει .. βασικα ολα ξεκινησαν το καλοκαιρι οπου πηγα σε ενα γιατρο με λιγους πονους στο εντερο κ με εκανε υπερηχο να δει αν οντος εχω σπαστικη κολιτιδα και βρεθηκε η πετρα στην χολη μου ειπε οτι εχω και σπαστικη κολιτιδα κ πετρα στην χολη απο εκει αρχισε ο πανικος οτι πωσ θα κανω εγχειρηση οτι αν με ναρκωναν δεν θα ξαναξυπνουσα ποτε κτλ... αρχισαν να πεφτουν τα μαλια μου κ ο φοβος να φουντωνει.. την εγχειρηση την εκανα τον οκτωμβριο . μετα την εγχειρηση ειχα φοβερουσ πονους πιστευα οτι εκανε κατι λαθος ο χειρουργος μου, μετα πηγα σε αυτον γιατι πονουσε φοβερα ο ορθος με εκανε δακτυλικη εξεταση και μου λεει ο βλακας οτι εχω πολυποδα αυτο ηταν για εμενα πολυποδας =καρκινος παω σε αλλον γιατρο για να δω αν οντος ειναι ετσι μου κανει ορθοσκοπηση κ δεν βρισκει τιποτα εκτος απο μια ραγαδα επιασε εκεινος ο βλακας την ραγαδα και ειπε οτι ειναι πολυποδας.. μετα πηρα ολους τουσ γιατρουσ παραμαζομα οι περισσοτεροι ελεγαν για σπαστικη κολιτ. και και καπιοι αναφεραν οτι υπαρχουν λιγες πιθανοτητες να εχω νοσο του κρον αυτο ηταν και για εμενα νοσος του κρον=καρκινος να γιατι υποφερω τοσο τωρα... πηγα σε μια ψυχιατρο η οποια μου ειπε οτι πολλοι γιατροι ωρισκουν ανθρωπους σαν εμας με φοβιες και μας εκμεταλευονται οικονομικα το να μου λενε οτι μπορει να εχω κατι αλλο το κανουν για να συνεχιζω να κανω εξετασεις και παιρνουν τα λεφτα.. μονο ενας γαστρεντερολογος στην κυπρο γιατι μεχρι εκει εφτασε και η χαρη μου μου ειπε στα ισα κοιτα να δεις εχεις σπαστικη κολιτιδα δεξου το και αν εχεις φοβιες και δεν μπορεις να δεχτεις αυτο που σου λεω πηγαιβνε σε ψυχιατρο εγς δυστυχος δεν μπορω να κανω κατι αλλο και σταματα να πηγαινεις σε γιατρους γιατ ικαι εσυ θα υποφερεις και θα κανεις κ αυτους πλουσιους..

Δεν εχει και αδικο αυτος ο γιατρος ολοι τους ειναι ενα ματσο χαλια. Ετσι μου λεγανε και εμενα σπαστικη κολιτιδα κλπ κλπ και τελικα ειχα σκοηλικοδιτη που επρεπε να βγει. Αλλα τι να λεμε τωρα. Το θεμα ειναι οτι πρεπει οταν θα σου ερχετε μια αρνητικη σκεψη οπως διαβασα και απο καποιον αλλο φιλο εδω στο forum απλα να την αφηνεις να την ξεχνας και αυτη μονη της θα φευγει!Το θεμα εισαι οτι εισαι ενας υγιεστατος ανθρωπος που εχεις ολα σου τα καλα και πρεπει να το εκμεταλευτεις και να ζεις την στιγμη οσο καλυτερα μπορεις χωρις να περειμενεις τιποτα. Πραγματικα σου μιλαω ΠΕΡΝΑ ΚΑΛΑ!!!! Το γραφω για να το πιστεψω και εγω ο ιδιος. Μεσα απο αυτο εδω το forum λυνουμε πολλα προβληματα που εαν σε εβρισκα εξω μπορει να μην σου ανοιγομουνα τοσο πολυ ειναι πολυ θετικο που μιλαμε ανοιχτα σκεψου οτι δεν εισαι μονος σου ειμαστε μια παρεα που ολοι μαζι παλευουμε να βγουμε εξω απο το αγχος και τις στεναχωριες μας. Κουραγιο και ΔΥΝΑΜΗ!!!

Quote:

---

Originally posted by dream84
παλι το ιδιο μοτιβο οι ιδιες φοβιες και χειροτερα..οι σκεψεις για ναδωσω ενα τελος στην ζωη μου ολο κ πιο εντονες γινονται..δεν ξερω που να μιλησω κ αν αξιζει τον κοπο.εχω δωσει ολα μου τα λεφτα στους γιατρους κ το αποτελεσμα ειναι να μην ξερω τι εχω κ να φοβαμαι ολο κ πιο πολυ οτι εχω καποια σοβαρη ασθενειαδεν ξερω αν φταινε αυτοι η αν φταιω εγω.δεν καταλαβαινουν δεν τους εχω εμπιστοσυνη.τρεχω πανικοβλητη σε εφημερευοντα νοσοκομεια κ με κλαματα τους ρωταω απο τι μπορει να ειναι ολα αυτα τα συμπτωματα, καπιοι με ξεπετανε ,αλλοι δεν ασχολουνται καν κ αλλοι μου φαιρονται λες κ ειμαι καθυστερημενο κ αλλοι παλι με λενε υποχονδρια κ εκνευριζονται που χανουν χρονο εξαιτιας μου.ενα μπαχαλο,οι ιδιοτες μου δινουν ηρεμιστηκα παρε αυτα κ οτι χρειαστεις εδω ειμαι μου λενε.ποναω πραγματικα ποναω κ σωμα κ ψυχη...αγχος σωματοποιημενο,νοσοφοβια,υ ποχονδριασμος.γιατι κανεις δεν μπορει να με κανει να πιστεψω οτι ειναι κατι απο αυτα κ οχι μια ασθενεια σοβαρη?κ αν πιστεψω κραταει λιγο μετα παλι ψαχνω για καθησυχασμο. χανω την αξιοπρεπεια μου χανομαι εγω.. ενας ψυχιατρος με ειπε οτι μελλον δεν εχω οτι μια ζωη θα τρεχω σε γιατρους κ οτι θα κανω ασκοπες επεμβασεις οτι με λυπατε γιατι ειμαι νεα κ το μελλον μου θα ειναι ετσι...

---

Μου κάνεις πλάκα.Αποκλείεται να σου είπε κάτι τέτοιο ψυχίατρος!!!Οι γιατροί σε ξεπετάνε γιατί δεν έχεις απλά τίποτα.Αυτό γιατί δεν το σκέφτηκες;Σε ψυχίατρο έχεις δοκιμάσει να πας εκτός από αυτόν που προανέφερες;Νομίζω ότι εκθέτεις εδώ σε αυτό το φόρουμ το πρόβλημά σου δείχνει ότι έχεις ήδη συνειδητοποιήσει τη φύση του οπότε γνωρίζεις και πώς να το λύσεις!!!Μας την παίζουν και έξυπνοι οι παθολόγοι και αντί να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι υπερβολική φοβία σου ρίχνουν ένα ειρωνικό χαμογελάκι και σε στέλνουν.Μόνο ένα είναι το κριτήριο διάγνωσης αν πάσχουμε όντως και φοβούμαστε όπως όλοι ή αν έχουμε φοβίες.Η επιμονή των σκέψεων και η μεγάλη διάρκειά τους σε σημείο που να επιβαρύνουν την καθημερινότητά μας ,μόνο φοβίες αποτελούν και όχι φόβους.Τώρα τον ακριβή λόγο της φοβίας δεν τον έχω ακόμα ενδοσκοπικά ψυχολογήσει αλλά ας προσπαθήσουμε αν γίνεται να στρέψουμε το μυαλό μας αλλού.Εγώ αν πάω να διαβάσω μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια θα πάσχω μετά από τις μισές ασθένειες και αν όχι ακόμα αύριο,μεθαύριο θα εμφανίσω τα συμπτώματά τους!!Οι εξετάσεις να γίνονται προγραμματισμένα με λογικό πρόγραμμα και όσο συχνά συνιστά παθολόγος!!!Η δεύτερη γνώμη καλή είναι αλλά όχι η τρίτη!!!

δεν παει ο νους σου στο ποσο πολυ βοηθα ο ψυχοθεραπευτης σε θεματα αγχους και πανικου.
Απλα,παιρνει χρονο γιατι δεν λειτουργει οπως ο ψυχιατρος που δουλεια του ειναι να κανει οτι σε ακουει και να σε χαπακωνει για να μην βασανιζεται το σωμα απο το αγχος. ο ψυχοθεραπευτης θα σκαλισει μαζι με σενα το γιατι αγχωνεσαι και σε ποια θεματα(γιατι συνηθως πιστευουμε οτι μας προκαλλει το α και βου αγχος ενω τελικα ειναι και το γου δου ε ζοε κλπ.....).Τελος θα σου υποδειξει ασκησεις κ λυσεις αγχολυσης.Ντου ιτ!;)

Έχεις όντως περάσει δυσκολες καταστάσεις.Κατα τα άλλα σπουδάζεις;Πως ειναι η ζωή σου;Δε νομίζω πως η κλασική ιατρική μπορεί να σε βοηθήσει και αυτο αποδεικνύεται απο τον αριθμό των γιατρών που έχεις επισκεφτεί.Ούτε ο ψυχολογος μπορει να σε θεραπεύσει με λόγια 2 ωρες τη βδομάδα,απλά μπορει να σε βοηθήσει να αλλάξεις φιλοσοφία και στάση ζωής.Πριν πάθεις αυτα τα συμπτώματα είχες περάσει απο μεγάλη στενοχώρια η άγχος;Θα σου πρότεινα να στραφείς (αφου έχεις δοκιμάσει τα πάντα πλέον) σε άλλες θεραπευτικές μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής.

γεια σας και παλι ..μετα απο 1 μηνα σχεδον ξαναμπαινω. λοιπον κασσι_21 εχω σκεφτει οτι ισως οι γιατροι δεν δινουν κ τοσο σημασια γιατι δεν βρισκουν κατι σοβαρο αλλα αυτη η σκεψη δεν κραταει κ πολυ.. κ στην αλλη ερωτηση ναι εχω παει κ σε αλλους ψυχιατρους αλλα μου λενε οτι δεν μπορουν να ξερουν αν εχω κατι οποτε δεν υσηχαζω.καποιοι μου λενε να κανω την εξεταση που θα δειξει και καποιοι αλλοι να μην την κανω.ξερω πωσ ειναι το καλυτερο να σττρεψω την σκεψη μου αλλου αλλα εχει γινει μια τεραστια εμονη που οτι κ να κανω δεν φευγει.. κ σε αυτο εχεις δικιο πηρα τοσες γνωμες που χειροτερα τα εκανα.. παρατηρησα οτι αυτον τον 1 μηνα περασα ασχημα προσωπικα και η αληθεια ειναι οτι κσεκολησε το μυαλο μου καπως απο αυτες εμονες κ φοβιες κ τα συμπτωματα ελατωθηκαν.εχει λιγεσ μερεσ που ηρεμησα απο τις δυσκολα προσωπικα κ ξαναεμφανιστηκαν κ τα συμπτωματα και οι φοβιες αλοκοτα πραματα..τι να πω... και δεν φτανει αυτο ερχετε επροχθες μια φιλη να μου πει οτι η μανα τις πασχει απο καρκινο στο εντερο οσο δεν θελω να ακουω... οrion . οχι δεν σπουδαζω εργαζομαι.και η ζωη μου οσο υπαρχουν αυτα δεν θα ειναι καλη... ναι πριν παθω ολα αυτα απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ημουν παντα με πονο κ στεναχωρια παρολα αυτα ομως ημουν ενα κοριτσι με ζωντανια και χαμογελο οσο και να εκλαιγα μεσα μου οσο και να πονουσα δεν αφηνα να φανει .οσπου μια μερα με επισκεφτηκαν οι κρισεις πανικου μετα απο εναν καυγα με τον πατερα μου.ποιες αλλες μεθοδουσ προτεινεις? ευχαριστω κ τους οιπολοιπους..