Originally Posted by
masterridley
Καταρχήν συγχαρητήρια για την υπομονή σου! Ελπίζω ο τύπος να το αξίζει.
Τώρα, όσον αφορά το πρόβλημά του, να σου πω πρώτα πως είμαι κοινωνιοφοβικός
με PhD στην αποφευκτικότητα(!) οπότε μπορώ να σου πω πως θα ενιωθα εγώ.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτό δεν σημαίνει ότι ο φίλος σου πάσχει απ'αυτό και όχι από κάτι άλλο!
Λοιπόν, καταρχήν είναι λογικό όταν δεν έχεις φίλους, και γι' αυτό νιώθεις ένα αίσθημα
κατωτερότητας, να μην θες να ανοιχτείς στον άλλο. Είναι ο φόβος ότι ο άλλος θα σε
"καταλάβει", θα δει τον "πραγματικό σου εαυτό" που δεν αξίζει μία κτλ.
Δεύτερον, όσοι πάσχουν από αυτή την διαταραχή νιώθουν ότι μειονεκτούν έναντι των
άλλων (των "κανονικών") γι' αυτό και υποφέρουν από χαμηλή αυτοπεποίθηση. Νομίζω
αυτή η έλλειψη πίστης στον εαυτό είναι εμφανής στην περίπτωση του φίλου σου.
IMO αυτό που έκανες είναι ακριβώς το αντίθετο απ' το ενδεδειγμένο!
Αν το έκανες σ' εμένα, θα ένιωθα τεράστια ντροπή και φόβο και (κυριολεκτικά) θα το
έβαζα στα πόδια. Αν δηλαδή τον "κατηγόρησες" ότι ξέρεις από τι πάσχει κτλ και αυτός
είναι όντως αποφευκτικός, τότε αυτό απλά θα επιβεβαιώσει τον αρχικό του φόβο: ότι
δηλαδή δεν έπρεπε να σου ανοιχτεί γιατί τώρα είδες πίσω από το τείχος που υψώνει
για να κρύψει τις αδυναμίες του και άρα είσαι σε θέση να τις εκμεταλλευτείς, να τον
κοροϊδέψεις κτλ.
Τώρα, μια λύση στο πρόβλημά σου είναι να περιμένεις λίγες μέρες, να κουλάρετε και
οι δυο και να του στείλεις μήνυμα "τι κάνεις", "θέλω να σε δω", τέλοσπάντων οτιδήποτε
άσχετο με το "κυρίως θέμα". Αν θες να του αποσπάσεις τα εσώτερά του, υπάρχει ο κατά-
λληλος τόπος και χρόνος αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που γίνεται μέσω μηνύματος!?!