Στερνη μου γνωση...

Τζιμ,δεν αδιαφορει κανεις..απλα μαλλον δεν ειναι και κανεις μεσα..και γω για λιγο μπηκα και θα ξαναβγω...
Ηραμησε αγορι μου,ουτε καν σε πηραν τα χρονια!!εχεις ολη την ζωη μπροστα σου...ειναι καλο που θυμωνεις και ειδικα με τους γονεις σου γιατι..οπως τα λες πρεπει να σε εχουν καταπιεσει..

αλλα και ποιος γονιος δεν το κανει!κανε αυτο που θελεις...αν θες να παρεις την κοπελα σου παρτην τηλ. μη κολας!εγω σου ειπα ,δοκιμασε εστω και κρυφα για να σου λυθουν οι αποριες και να ηρεμησεις...δεν χρειαζεται να το μαθει κανεις αν εσυ δεν θες..και που ξερεις μπορει και να ειναι ολα στο μυαλο σου και να βασανιζεσε τζαμπα...
μην αγχωνεσε..εισαι ακομα πολυ νεος για να κανεις οτι τραβαει η ψυχη σου...

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Τζιμ,δεν αδιαφορει κανεις..απλα μαλλον δεν ειναι και κανεις μεσα..και γω για λιγο μπηκα και θα ξαναβγω...
Ηραμησε αγορι μου,ουτε καν σε πηραν τα χρονια!!εχεις ολη την ζωη μπροστα σου...ειναι καλο που θυμωνεις και ειδικα με τους γονεις σου γιατι..οπως τα λες πρεπει να σε εχουν καταπιεσει..

αλλα και ποιος γονιος δεν το κανει!κανε αυτο που θελεις...αν θες να παρεις την κοπελα σου παρτην τηλ. μη κολας!εγω σου ειπα ,δοκιμασε εστω και κρυφα για να σου λυθουν οι αποριες και να ηρεμησεις...δεν χρειαζεται να το μαθει κανεις αν εσυ δεν θες..και που ξερεις μπορει και να ειναι ολα στο μυαλο σου και να βασανιζεσε τζαμπα...
μην αγχωνεσε..εισαι ακομα πολυ νεος για να κανεις οτι τραβαει η ψυχη σου...

---

Τετοιες στιγμες δεν νιωθω ετσι.... νιωθω να μεγαλωσα και να εχασα τα καλυτερα... νιωθω παγιδευμενος σε αυτη την κωλοπραγματικοτητα... συγκρινω τον εαυτο μου με ατομα νεοτερα και νιωθω ενα ******** τπτ! Και ξερεις γιατι? Οχι γιατι μπορει να τυχαινει να εχουν πχ πιο πολλες ερωτικες ή επαγγελματικες εμπειριες, αλλα γιατι ειναι πολυ πιο μπροστα απο μενα οσον αφορα το ποσο κανουν αυτο που θελουν με αυτοπεποιθηση...

Δλδ τι στο καλο με εκανε να νιωθω τοσο παιδι και να μην παιρνω την κωλοζωη μου στα σοβαρα... γιατι αλλοι στα 20 ξερουν τι θελουν κι εγω ακομα μαλακιζομαι?? Γιατι γιατι γιατι...??

Με πονουσε η καρδια μου πριν... Ολοι λετε οτι ειμαι μικρος ή οτιδηποτε και το ποσο υποφερω μαλλον δεν μπορειτε να το αντιληφθειτε...

Ολη μου τη ζωη υποφερω... με κανουν να νιωθω ασημαντος ή γκρινιαρης...και οι υπολοιποι για τα δικα τους προβληματα σηκωνουν επανασταση...!

Δλδ ως ποτε θα κανω τον μαλακα?? Ως ποτε θα ειμαι σαν πεθαμενος???

Ως ΠΟΤΕ?

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

νιωθω να μεγαλωσα και να εχασα τα καλυτερα...

---

Καταρχήν ψυχραιμία. Περνάς φάση φρίκης. Την αναγνωρίζω από μένα... Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις ότι θέλεις στην ζωή σου.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

αλλα γιατι ειναι πολυ πιο μπροστα απο μενα οσον αφορα το ποσο κανουν αυτο που θελουν με αυτοπεποιθηση...

---

Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση μαθαίνεται. Γιατί δεν ζητάς βοήθεις σ'αυτό? Κάποιο βιβλίο, κάποιος ειδικός, κάτι...[/QUOTE]

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Δλδ τι στο καλο με εκανε να νιωθω τοσο παιδι και να μην παιρνω την κωλοζωη μου στα σοβαρα... γιατι αλλοι στα 20 ξερουν τι θελουν κι εγω ακομα μαλακιζομαι?? Γιατι γιατι γιατι...??

---

Μην κάνεις λάθος ερωτήσεις, γιατί θα πάρεις και λάθος απαντήσεις. Τι σημαίνει γιατί ο άλλος και όχι εγώ? Δεν έχει νόημα η ερώτηση αυτή. Εσύ είσαι εσύ και αυτός είναι αυτός, και αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Μην φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, δεν είσαι πια παιδί. Σύνελθε!

Πόσους ξέρεις 20χρονους που να ξέρουν τι θέλουν να κάνουν στην ζωή τους? Και πόσοι τελικά το κάνουν? Και πόσοι δεν αλλάζουν γνώμη? Μην κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι και κρίνεις τόσο αυστηρά τον εαυτό σου. Γιατί εκτός από τους 20χρονους που λες, υπάρχουν και άπειροι άλλοι, είτε σαν εσένα, είτε σε πολύ χειρότερη φάση.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Με πονουσε η καρδια μου πριν... Ολοι λετε οτι ειμαι μικρος ή οτιδηποτε και το ποσο υποφερω μαλλον δεν μπορειτε να το αντιληφθειτε...

---

28 χρονών δεν είσαι? Δεν είσαι και πιτσιρίκι. ΟΚ, μικρός, αλλά εδώ και 10 χρόνια ενήλικας. Και η καρδιά ίσως είναι άγχος... Προσπάθησε να μην αγχώνεσαι τόσο.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Ολη μου τη ζωη υποφερω... με κανουν να νιωθω ασημαντος ή γκρινιαρης...και οι υπολοιποι για τα δικα τους προβληματα σηκωνουν επανασταση...!

---

Ποιος σε κάνει να νιώθεις ασήμαντος? Πώς γίνεται να αφήνεις τους άλλους να επηρεάζουν την γνώμη που έχεις για τον εαυτό σου τόσο πολύ? Είναι δυνατόν? Γράψτους όλους και προχώρα.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Δλδ ως ποτε θα κανω τον μαλακα?? Ως ποτε θα ειμαι σαν πεθαμενος???
Ως ΠΟΤΕ?

---

Μέχρι να ξυπνήσεις και να καταλάβεις ότι πρέπει να ζήσεις όπως θέλεις εσύ. Και να μην λυπάσαι για τα χρόνια που πέρασαν, αλλά να χαίρεσαι που τα έζησες. Μπορεί να μην ήταν και τέλεια, αλλά έζησες και ζεις. Και όσο ζεις, μπορείς να αλλάξεις ότι θέλεις και να κάνεις ότι θέλεις.

Δράσε!!!

Επίσης, δεν ξέρω αν μένεις ακόμα με τους γονείς σου, αλλά αν μένεις, επειγόντως βρίσκεις δουλειά και νοικιάζεις μία γκαρσονιέρα και μένεις μόνος σου.

Αυτό με την σεξουαλική ταυτότητα, μην το βιάζεις. Θα έρθει από μόνο του. Θα βρεις τον δρόμο σου. Έχε λίγη υπομονή και μην τρελλαίνεσαι.

'Εχω καταλάβει από το ότι επανέρχεσαι στο θέμα του χρόνου ξανά και ξανά, πως γενικά ό,τι και να γράψουμε για σένα το γεγονός πως έτσι νιώθεις δεν αλλάζει, και δεν κάνεις και κάτι για να αλλάξει. Οπότε θα πάρω την ελευθερία να σου επιβεβαιώσω ότι ναι, γέρασες, έχεις χάσει τα καλύτερά σου χρόνια, δε θα ξανάρθουν, τις εμπειρίες που
έχασες στο χρόνο που έπρεπε δε θα έχεις την ευκαιρία να τις ζήσεις στο χρόνο εκείνο, πάπαλα, έχεις φτάσει τα 108, εερμ, τα 28 εννοούσα.

Σκέφτομαι το τι κερδίζεις. Και είναι να μένεις τελικά ακίνητος. Οπότε γι αυτό το κάνεις, για να το ξέρεις δηλαδή, πως δεν περνάς στην πραγματικότητα καμιά κρίση ηλικίας,
απλά έχεις βρει ένα τρόπο που ναι μεν φαινομενικά είναι επώδυνος, όμως επειδή φοβάσαι πολύ, ο φόβος μέσα σου θεωρείται πιο επώδυνος, και ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ τη λύση της ακινησίας, που όμως έχει ως ντιζέρτ το άγχος και τις ενοχές στυλ είμαι άχρηστος. Έτσι λέω γω.

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Επίσης, δεν ξέρω αν μένεις ακόμα με τους γονείς σου, αλλά αν μένεις, επειγόντως βρίσκεις δουλειά και νοικιάζεις μία γκαρσονιέρα και μένεις μόνος σου.

Αυτό με την σεξουαλική ταυτότητα, μην το βιάζεις. Θα έρθει από μόνο του. Θα βρεις τον δρόμο σου. Έχε λίγη υπομονή και μην τρελλαίνεσαι.

---

Αυτο με την σεξουαλικη ταυτοτητα ειναι που με φρεναρει και με αγχωνει τοσο...κυριως δλδ...

Ειναι μια κοινωνια ομοφοβικων κυριως αντρων... κι εγω πρεπει να κινουμαι μεσα της, να εργαζομαι, να συναναστρεφομαι... πώς θα γινει αυτο? στην πολη μου ειναι ολοι οι γαμιαδες και οι κοκορες... οκ δεν φαινομαι για γκει, δεν με ξερουν για γκει κτλ ομως εγω ξερω τον εαυτο μου καλυτερα... και φοβαμαι παρα πολυ...

Προσπαθω να κανω υπομονη...μεγαλη υπομονη... αλλα ερχονται στιγμες που ειναι αβαστακτες... εχεις δικιο που λες οτι δεν πρεπει να συγκρινω τον εαυτο μου με αλλους, αλλα οσο κι αν ηρεμω τοσο κατι παρουσιαζεται μπροστα μου και χανω τον κοσμο κατω απο τα ποδια μου. Και το χειροτερο ξερεις ποιο ειναι? ΟΚ καθε ανθρωπος περναει δυσκολιες στην αρχη της ζωης του. Αυτο ειναι λογικο. Δεν απαιτω ολα να ερθουν μονα τους ως δια μαγειας. Εγω ομως το εχω ξεφτιλισει το ζητημα. Και επειδη το προβλημα μου ειναι σεξουαλικης φυσης δεν μπορω να το συζητησω με τον οποιονδηποτε. Πηγαινα σε μια ψυχολογο, πολυ καλη, ομως δεν μπορω να δινω 40 ευρω τη φορα.... ηδη της χρωσταω 80 ευρω απο περισυ και πραγματικα δεν μπορω να της τα δωσω. Οι δικοι μου ασ που με λιγο ζορι θα μου τα εδιναν αν εκριναν οτι ειναι απαραιτητο...ομως γιαυτους το "φαρμακο" που θα με κανει καλα και θα βγω απ την καταθλιψη και την μιζερια ειναι να βρω δουλεια...! ΟΚ σιγουρα θα ειναι κατι το πολυ θετικο...ελα ομως που δεν εχω την δυναμη... (ή μαλλον σιγα σιγα ευτυχως την ανακτω)... Υπαρχει ενα ΚΨΥ που ειναι δωρεαν και αν υφισταται ακομα λεω να παω. Προπερσυ τον χειμωνα ειχα κανει ολο τον χειμωνα συνεδριες με δυο καλους επαγγελματιες. Ομως τωρα ντρεπομαι να τους πω οτι νομιζω οτι ειμαι ΠΟΥΣΤΗΣ! Θα ηθελα τουλαχιστον να το πω στην μια ψυχολογο που πηγαινα για να το ξερει μονο ΕΝΑΣ ανθρωπος...Οχι να γινω βουκινο...

Αφηστε με ειμαι να σκασω! Αυτα τα γαμημενα τα λεφτα θα μας βγαλουν το καρκινο στο τελος! Και σε τοσο βασικα θεματα οπως η ψυχικη υγεια! Μου ρχεται να χωσω μπουνιδια στην οθονη τωρα!

Κανεις δεν με καταλαβαινει, ουτε ενδιαφερεται!
ουτε καν οι ιδιοι μου οι γονεις...

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

'Εχω καταλάβει από το ότι επανέρχεσαι στο θέμα του χρόνου ξανά και ξανά, πως γενικά ό,τι και να γράψουμε για σένα το γεγονός πως έτσι νιώθεις δεν αλλάζει, και δεν κάνεις και κάτι για να αλλάξει. Οπότε θα πάρω την ελευθερία να σου επιβεβαιώσω ότι ναι, γέρασες, έχεις χάσει τα καλύτερά σου χρόνια, δε θα ξανάρθουν, τις εμπειρίες που
έχασες στο χρόνο που έπρεπε δε θα έχεις την ευκαιρία να τις ζήσεις στο χρόνο εκείνο, πάπαλα, έχεις φτάσει τα 108, εερμ, τα 28 εννοούσα.

Σκέφτομαι το τι κερδίζεις. Και είναι να μένεις τελικά ακίνητος. Οπότε γι αυτό το κάνεις, για να το ξέρεις δηλαδή, πως δεν περνάς στην πραγματικότητα καμιά κρίση ηλικίας,
απλά έχεις βρει ένα τρόπο που ναι μεν φαινομενικά είναι επώδυνος, όμως επειδή φοβάσαι πολύ, ο φόβος μέσα σου θεωρείται πιο επώδυνος, και ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ τη λύση της ακινησίας, που όμως έχει ως ντιζέρτ το άγχος και τις ενοχές στυλ είμαι άχρηστος. Έτσι λέω γω.

---

Δεν επιλεγω τπτ....

Αναγκαζομαι γιατι εχω παγιδευτει στις φοβιες μου για το αγνωστο. Φοβαμαι τον κοσμο μου φαινεται πολυ αμειληκτος ωρες ωρες...και ειναι... ιδιαιτερα αθηνα που ημουν φοβομουν καμια φορα να κανω διαφορα πραγματα γιατι η ασχημια των ανθρωπων με πληγωνε εσωτερικα. Ποσο μαλλον τωρα που συνειδητοποιω πεντε πραγματα για τον εαυτο μου και εχω λιγο μυγα και μυγιαζομαι...

Χρειαζομαι βοηθεια...παντα χρειαζομουν...αισθανομαι απιστευτα αχρηστος....

Εκανα το λαθος να ξαναμιλησω στην πρωην μου...

τι το ηθελα! με εκνευρισε οπως τοτε!

τΤην αφησα για να την προστατεψω και ποιο το ευχαριστω??? Επρεπε να κατσω μαζι της να την κοροιδευω!

Αισθανομαι τοσο μονος και ΑΒΟΗΘΗΤΟΣ... δεν εχω εναν ανθρωπο να ανοιχτω... τι θα γινει επιτελους??? ΤΙ?

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

'Εχω καταλάβει από το ότι επανέρχεσαι στο θέμα του χρόνου ξανά και ξανά, πως γενικά ό,τι και να γράψουμε για σένα το γεγονός πως έτσι νιώθεις δεν αλλάζει, και δεν κάνεις και κάτι για να αλλάξει. Οπότε θα πάρω την ελευθερία να σου επιβεβαιώσω ότι ναι, γέρασες, έχεις χάσει τα καλύτερά σου χρόνια, δε θα ξανάρθουν, τις εμπειρίες που
έχασες στο χρόνο που έπρεπε δε θα έχεις την ευκαιρία να τις ζήσεις στο χρόνο εκείνο, πάπαλα, έχεις φτάσει τα 108, εερμ, τα 28 εννοούσα.

Σκέφτομαι το τι κερδίζεις. Και είναι να μένεις τελικά ακίνητος. Οπότε γι αυτό το κάνεις, για να το ξέρεις δηλαδή, πως δεν περνάς στην πραγματικότητα καμιά κρίση ηλικίας,
απλά έχεις βρει ένα τρόπο που ναι μεν φαινομενικά είναι επώδυνος, όμως επειδή φοβάσαι πολύ, ο φόβος μέσα σου θεωρείται πιο επώδυνος, και ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ τη λύση της ακινησίας, που όμως έχει ως ντιζέρτ το άγχος και τις ενοχές στυλ είμαι άχρηστος. Έτσι λέω γω.

---

Α πολυ ωραια τα ειπες βροχη!! Οποιος φοβαται δεν κανει τπτ και ετσι εχει την ασφαλεια της ακινησιας, μετα βεβαια κλαιγεται γιατι δεν κανει τπτ. Αλλα ετσι ειναι ολα εχουν το τιμημα τους, αν θες να ζησεις, πρεπει να σταματησεις να φοβασαι, πρεπει να θυσιασεις την "ασφαλεια" αυτη. Σου βγαζω το καπελο! (και πηρα και ενα ωραιο ροζ σημερα για την παραλια!!)

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Α πολυ ωραια τα ειπες βροχη!! Οποιος φοβαται δεν κανει τπτ και ετσι εχει την ασφαλεια της ακινησιας, μετα βεβαια κλαιγεται γιατι δεν κανει τπτ. Αλλα ετσι ειναι ολα εχουν το τιμημα τους, αν θες να ζησεις, πρεπει να σταματησεις να φοβασαι, πρεπει να θυσιασεις την "ασφαλεια" αυτη. Σου βγαζω το καπελο! (και πηρα και ενα ωραιο ροζ σημερα για την παραλια!!)

---

Ωραια τωρα που βγαλατε το συμπερασματακι σας, πειτε και εμενα πως θα ξεκολησω απο ολο αυτο?

Γεια σου Jimmaster.
Προσωπικα, και εμένα οι γονείς μου πολλές φορές με αντιμετωπίζουν σαν παιδάκι (Η μανα μου πιο πολυ).
Αλλα ξεριες κατι?
Στα τετοια μου.
Οσον ξερω οτι με ακουνε οι φιλοι και οι γνωστοι μου και οτι με θεωρουν ισοι τους και οχι παιδακι ανωριμο, δεν με ενδιαφερει για τους γονεις μου. Θεωρω οτι το καλυτερο για τη ψυχολογια ειναι να εχεις φιλους που σε κανουν να νιωθεις καλα.
οσο αφορα το σεξουαλικο, εγω ειμαι 21 και ακομα να....(καλα χεστο)
Θεωρω οτι θα ξεχασεις το προβλημα σου οταν βρεθεις στην αγκαλια ενος ανθρωπου που τον αγαπας (ερωτικα)
Επισης, το σεξ δεν ειναι τα παντα φιλε μου. Υπαρχουν ανθρωποι που ειναι ΠΙΟ μαγκες και ΠΙΟ κανωνικοι και εχουν και μεγαλυτερο επιπεδο παιδίας κλπ κλπ και δεν εχουν ερωτικη εμπειρια πολυ.
Εγω θα σε συμβουλευα (αν και δεν ειμαι σε θεση να συμβουλευω)

1: Να βρεις πραγματα που θα σου τονωνσουν την αυτοπεποιηθηση (δουλεια, δικο σου σπιτι, νεες δραστηριοτητες)

2: Να σταματησεις ΑΜΕΣΩΣ να γραφεις σε αυτο το φορουμ, γιατι θεωρω οτι καποιοι μπορει να σε στενωχωρησουν πολυ εδω μεσα, (οπως καποιοι που λενε οτι το να εισαι 28 σημαινει οτι εισαι γέρος) και να επισκεφτεις καποιον ψυχολογο, η καποιον σχετικο "ειδικο".

3: Να διαβασεις επικουρια φιλοσοφια.

Φιλικά

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Αυτο με την σεξουαλικη ταυτοτητα ειναι που με φρεναρει και με αγχωνει τοσο...κυριως δλδ...

Ειναι μια κοινωνια ομοφοβικων κυριως αντρων... κι εγω πρεπει να κινουμαι μεσα της, να εργαζομαι, να συναναστρεφομαι... πώς θα γινει αυτο? στην πολη μου ειναι ολοι οι γαμιαδες και οι κοκορες... οκ δεν φαινομαι για γκει, δεν με ξερουν για γκει κτλ ομως εγω ξερω τον εαυτο μου καλυτερα... και φοβαμαι παρα πολυ...

---

Προφανώς δεν ζεις στην Αθήνα. Και όντως, εκτός Αθήνας, ίσως είναι πιο δύσκολα, κυρίως λόγω της κλειστής κοινωνίας. Αλλά σκέψου ότι είναι η ζωή ΣΟΥ και οφείλεις στον εαυτό σου να την ζήσεις όπως θες.

Εγώ θα το σκεφτόμουν στην θέση σου να βρω μια δουλειά στην Αθήνα και να μείνω εκεί. Και μακριά από τους γονείς και τους γνωστούς θα είσαι και η κονωνία είναι πιο απελευθερωμένη στον τομέα αυτόν.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Ομως τωρα ντρεπομαι να τους πω οτι νομιζω οτι ειμαι ΠΟΥΣΤΗΣ! Θα ηθελα τουλαχιστον να το πω στην μια ψυχολογο που πηγαινα για να το ξερει μονο ΕΝΑΣ ανθρωπος...Οχι να γινω βουκινο...

---

Αυτό που με προβληματίζει πολύ είναι ο τρόπος που μιλάς για τους gay. Το ******* συνήθως χρησιμοποιείται με αρνητικό τρόπο. Γιατί αυτομαστιγώνεσαι ρε παιδί μου? Πες ότι είσαι γκέι ή μπαι ή τραβεστί. So what? Σε ποιον χρωστάς? Σε ποιον έχεις να δώσεις λογαριασμό?

Σταμάτα να μισείς τον εαυτό σου και να αηδιάζεις στην ιδέα του να είσαι gay. Μπορεί να είσαι, μπορεί και όχι. Αλλά δεν έχει σημασία. Δεν είναι το μόνο που σε χαρακτηρίζει. Και αν είσαι gay όπως υποψιάζεσαι, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βάψεις τα νύχια σου, να βάλεις τακούνι και να βγεις έξω. Και επίσης αν θέλεις, μπορείς.

Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι είσαι μπερδεμένος. ΟΚ, όλοι στην θέση σου θα ένιωθαν το ίδιο. Αλλά θέλει καθαρό μυαλό και τόλμη. Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου επιτέλους. Κάνε την επανάσταση σου.

Quote:

---

Originally Posted by O_Synestalmenos

Γεια σου Jimmaster.
Προσωπικα, και εμένα οι γονείς μου πολλές φορές με αντιμετωπίζουν σαν παιδάκι (Η μανα μου πιο πολυ).
Αλλα ξεριες κατι?
Στα τετοια μου.
Οσον ξερω οτι με ακουνε οι φιλοι και οι γνωστοι μου και οτι με θεωρουν ισοι τους και οχι παιδακι ανωριμο, δεν με ενδιαφερει για τους γονεις μου. Θεωρω οτι το καλυτερο για τη ψυχολογια ειναι να εχεις φιλους που σε κανουν να νιωθεις καλα.
οσο αφορα το σεξουαλικο, εγω ειμαι 21 και ακομα να....(καλα χεστο)
Θεωρω οτι θα ξεχασεις το προβλημα σου οταν βρεθεις στην αγκαλια ενος ανθρωπου που τον αγαπας (ερωτικα)
Επισης, το σεξ δεν ειναι τα παντα φιλε μου. Υπαρχουν ανθρωποι που ειναι ΠΙΟ μαγκες και ΠΙΟ κανωνικοι και εχουν και μεγαλυτερο επιπεδο παιδίας κλπ κλπ και δεν εχουν ερωτικη εμπειρια πολυ.
Εγω θα σε συμβουλευα (αν και δεν ειμαι σε θεση να συμβουλευω)

1: Να βρεις πραγματα που θα σου τονωνσουν την αυτοπεποιηθηση (δουλεια, δικο σου σπιτι, νεες δραστηριοτητες)

2: Να σταματησεις ΑΜΕΣΩΣ να γραφεις σε αυτο το φορουμ, γιατι θεωρω οτι καποιοι μπορει να σε στενωχωρησουν πολυ εδω μεσα, (οπως καποιοι που λενε οτι το να εισαι 28 σημαινει οτι εισαι γέρος) και να επισκεφτεις καποιον ψυχολογο, η καποιον σχετικο "ειδικο".

3: Να διαβασεις επικουρια φιλοσοφια.

Φιλικά

---

Συμφωνω μαζι σου... ομως ειναι λογικο να τρελαινομαι ρε μαν...και ψυχολογικα και σωματικα ειμαι απειρα χαρμανης...γιατι και σχεση οταν ειχα δεν μπορουσα να το ευχαριστηθω...δεν ειχα χωρο...ειχα πολλα κολληματα και πρεπει και δεν πρεπει και ειμαι γκει δεν ειμαι γκει κτλ...εδω να φανταστεις αντι να παρατησω τις τσοντες που λιγο λιγο με ετρωγαν τη χωλη, καθομουν πολλες φορες και τον επαιζα με τσοντες ενω ηξερα οτι θα κανω σεξ την ιδια μερα το βραδυ...χαχα....

Ειναι μεγαλη κουβεντα τα περι ερωτικων και αυτο που καταλαβα για μενα ειναι πως ημουν παιδι. Απλα αβγαλτος...στη ζωη γενικως αλλα και απειρα ντροπαλος... Δεν ειναι το θεμα γκει-στρειτ-μπαι κτλ... Ξερω οτι λειτουργω με γυναικα... απλα δεν αφησα το περιθωριο στον εαυτο μου να ηρεμησει λιγο...μεσα σε εναν απιστευτο πανικο ειχα χασει καθε ιχνος αντικειμενικοτητας....που μου μεταδιδουν βεβαια και οι δικοι μου που χρονια τωρα δεν εχουν ζωη.... Sad but true...

Ειναι μεγαλη ευθυνη να φερνεις παιδια στον κοσμο... Και δεν εννοω να τους εχεις ενα πιατο φαι. Γιατι τι να το κανω οταν κι αυτο με το κωλοαγχος τους μικρος με κανανε να νομιζω οτι μπορει την αλλη μερα να μην το ειχαμε? Επωμισθηκα δλδ απειρα αγχη που δεν ηταν της ηλικιας μου και της εμπειριας μου να το κανω...κι ετσι γαμηθηκε η ψυχολογια μου απο μικρος...ημουν και παχυσαρκος...εε ηρθε κι εδεσε το γλυκο... επρεπε να φτασω σε αυτη την ηλικια και να κοιταξω πισω για να καταλαβω οτι τελικα δεν εφταιγα τπτ...και τπτ δεν ηταν τοσο τρομακτικο οσο φαινοταν... Αλλα βλεπεις οταν οι ιδιοι σου οι γονεις σε καποια θεματα ειναι παιδια τι να κανεις εσυ μετα??

Ολα στο οικονομικο τελικα γυρνανε... και πως αγχωνει τους ανθρωπους...και πως περνανε την μιζερια αυτη στα παιδια τους....κι ομως φιλε μου μεσα απο ολο τον πανικο παθαμε ποτε τπτ κακο? ποτε! Ολα εγιναν μια χαρα..και να φαμε ειχαμε και σπουδασα και αμαξι μου πηρανε.... και εξωχικο φτιαξανε... Κι ολα αυτα γιατι? Γιατι δεν ανοιξανε ποτε ενα ******** βιβλιο αυτοβοηθειας, να πανε σε εναν ψυχολογο, να ανοιξουν λιγο το γαμοκεφαλο τους...συνεχως εδω μεσα γυρω γυρω να αναμασαν τα ιδια και τα ιδια χρονια τωρα...ε εγω απο που θα μαθω να ζω με υπερηφανια και τολμη? Απο μονος μου? Το μηλο κατω απο τη μιλια θα πεσει θα μου πεις...Ναι απο τη μια ετσι ειναι...πως ισως κουβαλαω τα γονιδια τους...Ομως εγω πως κανω στην ακρη τον εγωισμο μου και ζηταω βοηθεια? πως χτενιζω το ιντερνετ? Πως πηγα σε δυο ψυχολογους και οχι εναν? Πως πως πως?

Εχεις δικιο οτι υπαρχουν πολλα απαισιοδοξα ατομα εδω μεσα που πετανε ρουκετες και μου γαμανε την ψυχολογια... Επειδη οταν εχω περασει απο τη φαση της κλαψας και μετα βλεπω αλλους να επιμενουν εκει στην μιζερια μου ερχεται να τους πυροβολησω... εχω παθει ανοσια πλεον... στην τελικη κι εγω ενας απο αυτους ημουν. Το να μου λες τωρα εσυ οτι πρεπει να κοψω το φορουμ ειναι δωρο αδωρο γιατι ειμαι σε φαση που το εχω συνειδητοποιησει ετσι κι αλλιως απο μονος μου. Αν μου το ελεγες λιγο καιρο πριν απλα δεν θα μου ελεγε τπτ χαχα...

Σε ΚΨΥ υγειας σκοπευω να παω μεσ την εβδομαδα... Αν ομως συνεχισει η ψυχολογια μου να φτιαχνει τοτε δεν θα παω... δεν εχουν να μου πουν τπτ πλεον...τουλαχιστον προς το παρον

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Προφανώς δεν ζεις στην Αθήνα. Και όντως, εκτός Αθήνας, ίσως είναι πιο δύσκολα, κυρίως λόγω της κλειστής κοινωνίας. Αλλά σκέψου ότι είναι η ζωή ΣΟΥ και οφείλεις στον εαυτό σου να την ζήσεις όπως θες.

Εγώ θα το σκεφτόμουν στην θέση σου να βρω μια δουλειά στην Αθήνα και να μείνω εκεί. Και μακριά από τους γονείς και τους γνωστούς θα είσαι και η κονωνία είναι πιο απελευθερωμένη στον τομέα αυτόν.



Αυτό που με προβληματίζει πολύ είναι ο τρόπος που μιλάς για τους gay. Το ******* συνήθως χρησιμοποιείται με αρνητικό τρόπο. Γιατί αυτομαστιγώνεσαι ρε παιδί μου? Πες ότι είσαι γκέι ή μπαι ή τραβεστί. So what? Σε ποιον χρωστάς? Σε ποιον έχεις να δώσεις λογαριασμό?

Σταμάτα να μισείς τον εαυτό σου και να αηδιάζεις στην ιδέα του να είσαι gay. Μπορεί να είσαι, μπορεί και όχι. Αλλά δεν έχει σημασία. Δεν είναι το μόνο που σε χαρακτηρίζει. Και αν είσαι gay όπως υποψιάζεσαι, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βάψεις τα νύχια σου, να βάλεις τακούνι και να βγεις έξω. Και επίσης αν θέλεις, μπορείς.

Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι είσαι μπερδεμένος. ΟΚ, όλοι στην θέση σου θα ένιωθαν το ίδιο. Αλλά θέλει καθαρό μυαλό και τόλμη. Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου επιτέλους. Κάνε την επανάσταση σου.

---

ΠΟΥΣΤΗΣ ΠΟΥΣΤΗΣ καλα λεω... για μενα ομως μονο...γιατι αν ειμαι τελικα σημαινει οτι πρεπει να ειμαι μεγαλος ανανδρος να πλακωνομαι στα γυμναστηρια και να φλερταρω κοπελες ενω στην ουσια ονειρευομαι πουτσες!! Ετσι ειναι φιλε...

Δεν εχω τπτ με τους γκει και βασικα δεν με νοιαζει γενικως κανενας γκει ή μη τι στο διαολο κανει... Θελω εγω να ευτυχησω και να ξεκολησω απ τη μιζερια με τον εναν ή αλλον τροπο ειλικρινα...

Ευτυχως το μυαλο μου αρχιζει να καθαριζει και με βοηθαει διπλα οταν εχω βρει ατομα με παρομοια θεματα με μενα και δινει κουραγιο ο ενας στον αλλον....και μαλιστα ανωνυμα ειναι πολυ πιο ευκολο να ανοιχτεις δεν το συζητω...

Ξερεις κατι? Για το θεμα της σεξουαλικοτητας μου, οταν η σεξουαλικη μου ζωη ηταν ολη πορνο και προσφατα και cyber sex τοτε πραγματικα ολα παιζονται....θελω να πω σαν παιδακι που ημουν δεν ειναι τοσο σημαντικο το αντικειμενο του ποθου για μενα αλλα κυριως το οτι ειναι αρρηκτα συνδεδεμενο με ολους τους τομεις της ζωης αλλα και την ψυχολογικη κατασταση. Με πιανεις? Οταν λοιπον εγω ειμαι πηχτρα στο ψυχολογικο και με εχει φαει η μαλακια, πώς να νιωσω λιμπιντο εστω και για αντρες και πώς να δω το πραγμα σφαιρικα... καταλαβες? Οχι πλεον δεν εχω με την ομοφυλοφιλια... εχω θεμα με το κλαψουρισμα και τον φοβο... Και ξερεις κατι? Οσο την απομυθοποιω μεσα μου τοσο παυει να με γοητευει πλεον σαν ιδεα... Οι τσοντες φιλε και τα απειρα εξωτερικα ερεθισματα ερχονται μονο και μονο για να μας μπερδεψουν... Μονο κακο κανουν. Εγω δεν θυμαμαι ποτε να ερωτευτηκα αντρα.... Το οτι μπορει να εχω καποιες μπαι τασεις μεσα στα ορια του φυσιολογικου, οχι μονο εξηγουνται και ψυχολογικα (απουσια πατρικου προτυπου κτλ) αλλα ειναι και αμελητεα ωστε να με ωθησουν να αμφισβητησω τη σεξουαλικοτητα μου... Πιστευω πως ο ερωτας ειναι κατι που ερχεται φυσιολογικα στη ροη της ζωης μας. Και η βλακεια που εκανα εγω πανω στον πανικο μου, να παγωσω τα παντα για κοντα 8-10 χρονια ζοριζοντας τον εαυτο μου καθημερινα να κανει σχεση, να γινει ωραιος, να γινει εμπειρος, να κανει σεξ κτλ ξερεις που με οδηγησαν?? Στο μηδεν, στο τπτ! Ενω αμα χαλαρωνα και αφηνα τα πραγματα να συμβουν μονα τους τωρα θα μουν και πιο ηρεμος και πιο συνειδητοποιημενος και πιο εμπειρος κτλ κτλ...

Και πανω που βρηκα την ψυχραιμια να το κανω...τσουππ....δεν περασαν λιγες μερες και αρχισα παλι να γουσταρω γυναικες αυθορμητα και να εχω στυσεις οπως στην εφηβεια... Γιαυτο το χρυσο συμπερασμα ειναι: ΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΠΙΕΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΤΑ ΚΑΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ. ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ;)

Αν τωρα ο ερωτας ερθει με αντρα, ε απ τη μια δεν μαρεσει αλλα απ την αλλη τι να κανω...θα ζησω κι εγω οπως χιλιαδες αλλοι... Αλλη κλαψα παντως δεν μπορω. Η ζωη ειναι μια και οι ευκαιριες δεν ερχονται παντα ως δια μαγειας.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Ευτυχως το μυαλο μου αρχιζει να καθαριζει και με βοηθαει διπλα οταν εχω βρει ατομα με παρομοια θεματα με μενα και δινει κουραγιο ο ενας στον αλλον....και μαλιστα ανωνυμα ειναι πολυ πιο ευκολο να ανοιχτεις δεν το συζητω...

---

Εννοείται ότι η ανωνυμία βοηθάει πάρα πολύ. Και μένα με έχει βοηθήσει. Γιαυτό εγώ σου προτείνω να μην φύγεις από την παρέα ακόμα. Μίλα και υπάρχουν κάποιοι που σ'ακούν.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Γιαυτο το χρυσο συμπερασμα ειναι: ΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΠΙΕΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΤΑ ΚΑΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ. ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ;)

---

Απόλυτα συμφωνώ.

Χαλάρωσε και όλα θα γίνουν. Και αν σου αρέσουν οι γυναίκες, ΟΚ. Και αν είχες κάποιες σκέψεις με άντρες, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι γκέι. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι.

Μόνο μην κάνεις κάτι βιαστικό και μετά φρικάρεις.