ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΣΥΜΑΝΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Σίγουρα μέσα στο σπίτι είναι πιο δύσκολο να βγάλεις από το μυαλό σου τις φοβίες και τις άσχημες σκέψεις.

Χαίρομαι που πήρες απόφαση να αλλάξεις τρόπο ζωής. :)

Να μας λες τα νέα σου όποτε θέλεις και εύχομαι να είναι ευχάριστα από δω και πέρα.

Ναι άλφα ο καθένας χρειάζεται μια ανανέωση συχνά πυκνά και που και που...

ανανεωση??Τωρα θα δεις που καθομουνα σαν την κλαμενη μεσα στο σπιτι και ελεγα κατι εχω θα πεθανω θα πεθανω εχω κατι συμαντικο και πως θα καταληξω χωρις μαλλια και διαφορα τετοια ... τιποτα δεν εχω απολυτως τιποτα μονο την υγεια μου εχω και την πιστη μου οτι ολα θα πανε απο το καλο στο καλυτερο!!!

alfa........καλησπέρα και από εμένα!;)

Διάβασα το θέμα σου και παρόλο που δικαιολογώ περίτρανα τις φοβίες σου και εγώ συμφωνώ με τα παιδιά ότι όλα είναι οκ και καλό θα ήταν να βάλεις νέα ενδιαφέροντα στη ζωή σου προκειμένου να σου αποσπάσουν την προσοχή σου από τις μόνιμες ιδέες που έχεις περί επιδύνωσης ή μετάστασης μετά το περιστατικό που βίωσες.......

Αντί να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου (όποιο και αν είναι αυτό που έχει καθοριστεί για τον καθένα μας......) σε μία και μόνο σκέψη ότι θα πεθάνεις ανά πάσα στιγμή από καρκίνωμα στο κεφάλι που μπορεί και να μην γίνει ποτέ.......καλύτερα είναι να ασχοληθείς με όλα όσα δημιουργικά μπορείς να αφήσεις στο πέρασμά σου για το καλό όλων!!! Το σκέφτηκες ποτέ καθόλου αυτό?

Σου απάντησα στο θέμα που άνοιξες μόνο και μόνο για να σε προβληματίσω θετικά! :)

Εχεις απολυτο δικιο, οι προβληματισμοι σου ειναι και δικοι μου και ο αγωνας που δεινω καθε μερα ειναι τεραστιος δν μπορεις να φανταστεις ποσο μεγαλος ειναι. Και ομως πιστευω οτι τα καταφερνω μια χαρα καθε μερα ξυπναω και λεω δυνατα ειμαι καλα ειμαι καλα δεν εχω τιποτα μονο την βοηθεια του Θεου και την δυναμη μου. ειμαι καλα μολις παω να σκεφτω κατι αρνητικο αμεσως σκεφτομαι κατι θετικο και το διασπαω. Πιστευω μεσα σε ενα 6 μηνο να ειμαι τελειως καλα με την καθημερινοτητα να παιζει συμαντικοτατο ρολο. Θελω να αποβαλω απο τη ζωη μου τη λεξη ΠΡΕΠΕΙ, αυτο εμενα με καταστρεφει ακομα και για καφε να παω ελεγα μεχρι προχτες πρεπει να παω για καφε με εναν φιλο μου τωρα λεω ααα θελω να παω για καφε και με τον γιωργο π.χ, το πρεπει θα εξαφανιστει αμμεσα απο τη ζωη μου. Να σου πω την αληθεια σκεφτομαι να ξεκινησω με εναν ψυχολογο να μιλαω ειμαι σιγουρος οτι θα μου κανει πολυ καλο. Εσυ τι λες??

Ολοι δίνουμε τον αγώνα μας.Αφού το βλέπεις αισιόδοξα τότε σίγουρα θα τα καταφέρεις.Αυτό το ΠΡΕΠΕΙ είναι ότι χειρότερο.Δυστυχώς κι εγώ πάντα έτσι ένιωθα και τώρα ακόμα περισσότερο το νιώθω,ότι πρέπει να πάω για καφέ,πρέπει να βγω.Κι αυτό προκαλεί πολύ μεγάλο άγχος.

Προφανως θα ξερεις οτι το ανευρυσμα δεν εχει να κανει ουτε με ογκους ουτε με καρκινο.Αρα ειναι λιγο ασχετη η φοβια σου με το προβλημα που αντιμετωπισες.

Τον φοβο αυτο που εχεις τον εχουν παρα πολλοι, για να μην πω οι περισσοτεροι απο μας.Μολις νιωσουμε ενοχληση το μυαλο μας παει στο πιο τραγικο,και συνηθως αυτο ειναι ο καρκινος,ιδιαιτερα αν εχουμε αντιμετωπισει καποιο περιστατικο καρκινου στο περιβαλλον μας.

Μην ανησυχεις γιατι α.η φοβια σου δεν εχει να κανει με την εγχειρηση σου(εντελως ασχετο το ανευρυσμα με τον καρκινο) και β.δεν ειναι και τοσο παραλογη μια σχετικη ανησυχια μην παθουμε κατι κακο, και ιδιαιτερα καρκινο που ολοι τον τρεμουμε...

Εφ\'όσον όλα είναι άψογα για ποιό λόγο να περάσεις ξανά την Τρίτη;Δεν είδα όλα τα μηνύματα και δεν ξέρω το πόρισμα του.Καθησυχαστικό το μήνυμά μου ε;Απλά το ανεύρισμα δεν έχει σχέση με όγκο..Καμία!!!Τώρα το κατά πόσο το ανεύρισμα μπορεί να επηρεάζει την ψυχολόγια κάποιου αυτό δεν το γνωρίζω.Όταν ήμουν μικρή είχα τέτοιες φοβίες που κάθε φορά που έκανα εξετάσεις αίματος πίστευα πως θα ανακάλυπταν λευκαιμία και γενικά από μικρή με αρρώσταιναν και μόνο οι ιδέες των ασθενειών.Πάθαινα και κλασικά πίστευα αμετάκλητα πως οι άλλοι με κοροϊδεύουν και ότι έχω κάτι σοβαρό.Αυτά από ηλικίες 6-7.Η υπερβολική μου φοβία με ασθένειες ίσως είχε να κάνει και με το σχετικό επάγγελμα και των δύο γονέων μου και άρα αν ήταν να εκφράσω κάποια φοβία την εξέφραζα μάλλον σε αυτό τον κλάδο...από πολύ μικρή γιατί έχω ακούσει και άλλα άτομα να φοβούνται ασθένειες αλλά όχι από πιτσιρίκια 6 χρονών.Έλεος!!!Αν η φοβία συνεχίζει και μετά το πέρας των εξετάσεων και εμμένει για διάστημα καλό θα ήταν να ληφθεί υπόψη!

αν σου έχει καρφωθει οτι μιλούσε για σένα γιατι δεν πάς σε καποιον άλλο για να πάρεις μία δευτερη αποψη.εγω πιστευω οτι ηταν πολυ τραυματικη εμπειρία αυτο που εζησες και σου εχει προκαλλέσει καποιο αγχος.και εγω τους τρελλαινω στις ερωτησεις και μάλλιστα κοιτάω και μόνη μου τις εξετασεις ειτε είναι εγκεφαλογραφημα ειτε είναι αξονικη είτε απλή ακτινογραφία.ασε που έχω γινει εγώ καλύτερη από όλους τους γιατρους.;)

Alpha μου δεν είναι κακή η ιδέα να συμβουλευτείς κάποιον ψυχολόγο για τις έντονες ανησυχίες που βιώνεις το διάστημα αυτό…….Ίσως έτσι τις μέρες που νιώθεις ιδιαίτερα τεντωμένος να σε βοηθάει να ισορροπείς και να μειώνεις τις όποιες φοβίες σου…….
:)

Να μαι και παλι. δυστυχως τα συμπτωματα ξανα και ξανα τα ιδια. Ολο αυτο τον καιρο προσπταθω να ηρεμησω ομως με τιποτα ζαλαδες και ζαλαδες και φοβος καινουριο αποκτημα δε οι φυσιοθεραπειες εχω ξεκινησει εδω και 2 εβδομαδες με τον φυσιοθεραπευτη μου να μου λεει οτι ειναι πολυ κλειστο το διαφραγμα μου και δεν περναει καλα το οξυγονο στον εγκεφαλο. Μακαρι και να ηξερα οι ζαλαδες ενας μονιμος φιλος κοιμαμαι και ξυπναω και αυτες. φοβαμαι δε οτι εχω κατι συμαντικο οτι 8α παω στο γιατρο και 8α μου πει οτι δεν εχω πανω απο 2-3 μηνες ζης και το συμαντικοτερο ολων δεν με νοιαζει αυτο οσο οτι δεν εχω ποιοτητα στη ζωη μου συνεχεια ζαλιζομαι και δεν μπορω να σταθω πουθενα αισθανομαι αρυθμιες στην καρδια ουτε και ξερω. Σας παρακαλω ας βοηθησει καποιος μεχρι πριν απο λιγο καιρο νομιζα πως ηταν ολα ψυχολογικα τωρα νομιζω οτι δεν ολα ειναι σωματικα προβληματα.

Αφού έχεις κάνει εξετάσεις και δεν έχεις τίποτα.Ετσι δεν είναι?Κι εγώ συνέχεια νομίζω ότι έχω κάτι παθολογικό και αγχώνομαι,ενώ μου έχουν πει οι γιατροί ότι δεν έχω τίποτα.Στο μυαλό μας είναι όλα αλλά δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε.
Αλλαξε κάτι στα συμπτώματά σου και σε κάνει να πιστεύεις ότι τώρα δεν είναι ψυχολογικά?Η έχεις τα ίδια συμπτώματα με πριν?

τα ιδια ειναι ζαλαδες μουδιασματα κλπ κλπ. αλλα αυτη τη φορα ξερεις ποια ειναι η διαφορα οτι εχω φιλοσοφησει καποια πραγματα διαφορετικα και ας πουμε δεν αγχονομαι με πραγματα που παλια με ενοχλουσαν και με σταναχωρουσαν αλλα ειμαι πιο χαλαρος.και απο οτι βλεπω δεν αλλαζει τιποτα ισα ισα πιο χαλια ειμαι. Βεβαια εχω παρατηρησει καποιες φορες που ας πουμε τσαντιζομαι οτι αμμεσως γινομαι πολυ χειροτερα μουδιαζει ολο μου το κεφαλι και αισθανομαι πολυ πιο χαλια. Δεν ξερω σκεφτομαι μιπως να παω και σε εναν ειδικο να μου πει τι συμβαινει. αλλα δεν ξερω που να απευθυνθω.

Δεν φεύγουν έτσι εύκολα αυτά.Κι εγώ πολλές φορές που έχω έντονα συμπτώματα λέω \"μα τώρα γιατί τα έχω,αφού δεν αγχώθηκα με κάτι\".Μερικές φορές μπορεί να αγχωνόμαστε και να μην το καταλαβαίνουμε.Και μόνο που σκέφτεσαι τι έχεις και μήπως δεν είναι ψυχολογικά,κι αυτό άγχος είναι.Πήγαινε σε κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο να τα συζητήσεις όλα αυτά.

πλεον αυτο σκεφτομαι να παω σε καποιο γιατρο να μου πει τι γινεται θελω να κανω ενα τελευταιο сheck up και μετα κατευθειαν σε εναν ψυχολογο να μου πει απλα δεν θελω με τιποτα να πεσω στο παιχνιδι των φαρμακων και των χαπιων που μπορει να σου κανουν σε κατι καλο ομως σου κανουν κακο και σε αλλα τοσα αυτο ειναι που φοβαμαι και δεν θελω να παω σε καποιο γιατρο που ειμαι σιγουρος οτι κερδιζει πολυλωντας φαρμακα. Πραγματικα δεν ξερω θα δω τι θα κανω...περειμενω και μια απαντηση απο εναν πολυ δικο μου ανθρωποθ καθηγητη πανεπιστημιου και θα δω. Τωρα που σου γραφω ειμαι στη δουλεια μου και μου λεει ενας πελατης μου και ας πουμε φιλος \"αγορι μου εισαι καλα σε βλεπω εδω και τοσες μερες ουτε μιλας ουτε γελας εχεις κατι\" Αντε τωρα να του εξηγησεις...