Λιγη Βοηθεια

Καλο μου. Δεν θα επαναλαβω την δικια μου ιστορια απλα επιγραμματικα θα σου πω οτι εγω χωρισα με τον πρωτο ανθρωπο που εκανα ερωτα,τον μονο που εχω αγαπησει και αγαπω.Χωρισα μετα απο 4 χρονια εδω και 2 ακριβως χρονια.Κ αναθεματιζω που δεν ειχα παει σε γιατρο.αναθεματιζω που επαιξα μαζι μου.Ξερεις,η μαχη δεν ειναι αναμεσα σε σενα κ την καταθλιψη.Ειναι αναμεσα στην αγαπη κ το τελος.Οσο πιο δυνατη ηταν η αγαπη,τοσο πιο επωδυνη η μαχη.Κ τοσο πιο ματαιη.

γενικα ειμαι κατα των φαρμακων.Ομως ειλικρινα,αναθεματιζω τον εαυτο μου κ τους γονεις μου που ενω ενα χρονο κ 6 μηνες ημουν κλεισμενη στο δωματιο,ακουγα ντεθ και ειχα πρισμενα ματια απο το κλαμα κ τους ληγμους κ δεν εκανα ΤΙΠΟΤΕ αλλο,δεν ειχαπαει σε ειδικο.

Μην φθειρεις τον εαυτο σου,μην τον τιμωρεις.Με τον πονο δεν ερχεται η εξιλεωση(τα λεω εδω για να τα ακουσω εγω....).Φροντισε τον.Παρε τον μια ζεστη αγκαλια και κανε οτι μπορεις για να τον βοηθησεις.Εγω ειπα στον πρωην μου που εφτασα επειδη τον αγαπαω κ ξερεις τι εισεπραξα;;Ας το χες το,ουτε να το γραψω μπορω,ποναω κ που το σκεφτομαι...

Λενε οτι στο τελος ξυριζουν τον γαμπρο.Στο τελος καταλαβαινεις αν αγαπησες,αν αγαπηθηκες,αν ερωτευθηκες αν σε ερωτευθηκαν.Αγαπησα αλλα με ερωτευθηκε.Ο ερωτας τελειωνει η αγαπη μενει.2 ολοκληρα χρονια μου το πιστοποιουν.Ασε τον καιρο,ασε τον χρονο να δρασει κ οι απαντησεις θα ερθουν.Ευχομαι κ προσευχομαι οι δικες σου να ειναι καλυτερες απο τις δικες μου..
Ε.

Quote:

---

Originally posted by wyeth13
Καλημερα σε ολους...
Εδω και αρκετους μηνες εχω χωρισει με την κοπελα μου.Ηταν η πρωτη μου σχεση και αυτο με εχει πειραξει πολυ.Χωρισαμε ξαφνικα και ενω ολα πηγαιναν μια χαρα γιατι μαλλον στην ζωη της εχει μπηκε καποιος αλλος.Στηριζα πολλα σ αυτην την σχεση αν και μαλλον απο οτι δειχνουν τα πραγματα εγω θα επρεπε να ειμουν αυτος που θα φυγει πρωτος.Εδω και αρκετο καιρο ο υπνος μου εχει αποσυντονιστει τελειως.Στην δουλεια δεν εχω και πολυ ορεξη και γενικα σε ολες τις δραστηριοτητες που εκανα πριν.Νιωθω οτι κλεινομαι στον ευατο μου.
Επισκευτηκα για τους παραπανω λογους καποιον ειδικο.
Μου ειπε οτι ειναι συμτωματα καταθλιψης και μου συνταγογραφησε το xanax για να βελτιωθει ο υπνος μου και να παρω λιγο τα πανω μου.
Εγω δεν το δεχτηκα και νομιζα οτι θα το ξεπερασω μονος μου.
Τιποτα ομως δεν καταφερα και τα προβληματα αυτα αργα αλλα σταθερα συνεχιζονται η κοπελα αυτη ειναι συνεχεια μες το μυαλο μου.Δεν μπορω να βγαλω την ιδεα του χωρισμου απο μεσα μου.
Επισκευτηκα και εναν δευτερο γιατρο.Τα ιδια και αυτος...Μου εγραψε να παιρνω το effexor.
Tι ειναι ολα αυτα ρε γαμωτο μου???
Εγω μονο την κοπελα ηθελα να γυρισει πισω και αν αυτο δεν ειναι πια εφικτο θα ηθελα να την βγαλω απο το μυαλο μου και να συνεχισω την ζωη μου οπως πριν.
Αραγε σκεφτομαι να της το πω οτι μετα το χωρισμο εχω φτασει εδω που εφτασα?Δεν θελω να με λυπηθει ουτε και να γελασει μαζι μου αυτο θα κανει τα πραγματα χειροτερα πιστευω..
Και με αυτα που μου εγραψαν οι γιατροι τι να κανω?Να τα παρω?Μονος μου τελικα βλεπω οτι δεν τα καταφερνω.
Οποιος ξερει παρακαλω ας με βοηθησει.

---

Οι ειδικοί πάντα ξέρουν περισσότερα δε νομίζεις;(Λέμε τώρα)Έχω μια φίλη η οποία έχει κατάθλιψη από ότι όλα δείχνουν(μεγάλη σε ηλικία) της λέω της ξαναλέω πήγαινε σε κάποιον ειδικό και συνεχώς βρίσκει πρόφαση τα χρήματα αλλά και ότι θα το ξεπεράσει μόνη της και ότι ξέρει τη λύση!Αλλά κατά τ\'άλλα σκέφτεται να αυτοκτονήσει!!!Ας πάρουμε τον εαυτό μου όμως.Οι γονείς μου μού είχαν πει μεταξύ σοβαρού και αστείου να σε πετάξουμε στον ψυχίατρο της θείας σου αλλά εγώ τους έστειλα για βρούβες.Δεν άκουγα κουβέντα.Μέχρι που ήρθα και κατέρρευσα.Και απ\'ότι κατάλαβα οι περισσότεροι αυτό κάνουν.Αφήνουν την κατάθλιψη να τους τρώει χρόνια μέχρι να γεράσουν και κάποια στιγμή αν δεν αυτοκτονήσουν να μην μπορούν άλλο και να πουν ας πάω σε ψυχίατρο!!!Και καλά εγώ δεν το ήξερα αυτοί που το βλέπουν;Ή δεν το βλέπουν;Χμμ.Καλό και αυτό.Να σου πω εγώ πίστευα πως απλά έτσι είναι η ζωή μαύρη.Και τίποτα δεν μπορεί να μου την αλλάξει.Οπότε ας σε δικαιολογήσω.Εγώ ξέρω ένα φίλε.Όταν έχεις ένα πρόβλημα ,στο αναγνωρίζουν κιόλας ειδικοί πας και το λύνεις και δεν χάνεις τον χρόνο σου να παραπονιέσαι γιατί είναι κουραστικό και για τους άλλους αφού σου έδωσαν την λύση.Τι άλλο θες να κάνουν;Η κατάθλιψη δεν νομίζω ότι επέρχεται από έναν απλό χωρισμό.Κι αν έρχεται είναι παροδική.Αν ήταν έτσι όλοι οι χωρισμένοι θα υπέφεραν από κατάθλιψη.Καλή επιτυχία!!!!

Quote:

---

Originally posted by Oblivia
Ξερεις,η μαχη δεν ειναι αναμεσα σε σενα κ την καταθλιψη.Ειναι αναμεσα στην αγαπη κ το τελος.Οσο πιο δυνατη ηταν η αγαπη,τοσο πιο επωδυνη η μαχη.Κ τοσο πιο ματαιη.


Μην φθειρεις τον εαυτο σου,μην τον τιμωρεις.Με τον πονο δεν ερχεται η εξιλεωση(τα λεω εδω για να τα ακουσω εγω....).Φροντισε τον.Παρε τον μια ζεστη αγκαλια και κανε οτι μπορεις για να τον βοηθησεις.Εγω ειπα στον πρωην μου που εφτασα επειδη τον αγαπαω κ ξερεις τι εισεπραξα;;Ας το χες το,ουτε να το γραψω μπορω,ποναω κ που το σκεφτομαι...
.Ο ερωτας τελειωνει η αγαπη μενει.Ασε τον καιρο,ασε τον χρονο να δρασει κ οι απαντησεις θα ερθουν.Ευχομαι κ προσευχομαι οι δικες σου να ειναι καλυτερες απο τις δικες μου..
Ε.

---

THANKS Oblivia Σας ευχαριστω ολους
Χαστουκι αληθειας το μηνυμα σου.Χρειαζομαι πολλα τετοια για να συνελθω ομως.
Τους πρωτους μηνες δεν ηθελα να βγαινω δεν ηθελα να κοιταξω πουθενα αλλου.Πιστευα οτι αν ξεκολησω δεν θα την ειχα αγαπησει ποτε λεει και που κατεληξα?Να κανω τον εαυτο μου χαλια.

Γιαννακη καλημερα!!!

Ξεκολα το μυαλο σου!!!!!

Ξεκολλα το μυαλο σου λεμε!!!!
κι ασε τα χαπια ησυχα... θα περασει αδερφε..
θα περασει και θα ειναι ομορφα

ξεκολλα σε παρακαλω

καλη σου μερα

Όταν είμαστε σε μια σχέση και έχουμε απορροφηθεί ολοκληρωτικά.χάνουμε τις εξελίξεις γύρω μας.Καλώς ή κακώς,έτσι συμβαίνει τις περισσότερες φορές.Καλό θα ήταν να προσπαθούεσες να παραμερήσεις τον πονο του χωρισμού και να κοιτάξεις τι έχασες τόσο καιρό.Στιγμές από συγγενείς,φίλους,γνωστους.� �ικρές στιγμές που δεν θα ξαναγυρίσουν.Δεν είναι κρίμα εφόσον αυτή έφυγε να αδικείς κατά κάποιον τρόπο τους γύρω σου και τον εαυτό σου που κάποια στιγμη θα αναρωτηθεί:\'μα καλά,που ήμουν εγώ τόσο καιρό;Θυσίασα στιγμές από τους αγαπημένους μου στο βωμό μιας τελειωμένης κατάστασης\'
Συνήθως την πρώτη θέση στη ζωή μας έχει ο/η σύντροφός μας.Καλό είναι να κοιτάζουμε λιγάκι και τις άλλες θέσεις.Δεν θα είναι παντοτινά κοντά μας αυτοί που τις γεμίζουν..

Quote:

---

Originally posted by hliostasio
Καλό είναι να κοιτάζουμε λιγάκι και τις άλλες θέσεις.Δεν θα είναι παντοτινά κοντά μας αυτοί που τις γεμίζουν..

---

Συμφωνώ απόλυτα!!!!!!Να σου πω αυτό που κάποια στιγμή σκεφτόμουν και βούρκωσα που έχει να ψιλοκάνει με αυτό που λες είναι ότι εκτιμώ τους ανθρώπους όταν πρώτα τους διώξω και μετά βέβαια δεν μπορώ να τους επαναφέρω.Θα έπρεπε να τους είχα εκτιμήσει λίγο νωρίτερα!!!!!

Ένα μήνα πριν χώρισα ,για την ακρίβεια ,ο φίλος με παράτησε…και η βλακεία είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί!
Ήμασταν μια χαρά και ξαφνικά μέσα σε δύο εβδομάδες μου είπε ότι δεν νοιώθει πια όπως παλιά και μπλά μπλά…
Πώς γίνεται να μου λέει ότι μ΄αγαπάει και μέσα σε 15 μέρες να με πετάει λες και ….
Ήμασταν ένα χρόνο μαζί…και παπούτσια να έχεις ένα χρόνό πιο δύσκολα τα αποχωρίζεσαι…
Πρώτη φορά ένοιωθα έτσι και νόμιζα ότι και εκείνος ένοιωθε το ίδιο ,τουλάχιστον έτσι μου έδειχνε !Μου έλεγε πως αγαπούσε ακόμα και την έρπη που είχα βγάλει στα χείλη μου! Μ….κίες! Όλα ψέματα! Πώς γίνεται?! Και πως γίνεται εγώ μετά από όλα αυτά να τον αγαπάω ακόμα!!!!
Τον σκέφτομαι συνέχεια!!! Ότι και να κάνω όπου και να πάω!!! Όλα μου φαίνονται εντελώς ανούσια …εντελώς χάλια!!!
Έρχονται συνέχεια σκέψεις στο μυαλό μου και προσπαθώ να σκέφτομαι άλλα πράγματα για να φεύγουν και να μην πονάει αλλά φεύγουν και ξανάρχονται ξανά και ξανά και ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ και το κεφάλι μου βαραίνει και θέλω συνέχεια να κοιμάμαι για να μην σκέφτομαι αλλά και όταν κοιμάμαι βλέπω εφιάλτες (όχι πάντα μ’ αυτόν)και ξυπνάω σε χειρότερη κατάσταση! Και το κεφάλι μου δε σταματάει να είναι βαρύ! Και θέλω συνέχεια να κλαίω! Και το κακό είναι ότι πάω από το κακό στο χειρότερο…με πιάνουν κρίσεις πανικού και δεν μπορώ να πάρω ανάσα για κάποια λεπτά και χάνω τον κόσμο και συνέχεια νοιώθώ να φοβάμαι χωρίς να ξέρω τι φοβάμαι έχω μόνο αυτή την αίσθηση και νοιώθω τόσο μπερδεμένη για τα πάντα δεν ξέρω τι θέλω να κάνω και που να πάω…θα σταματήσω τη δουλεία για να φύγω απο εδώ και να αλλάξω παραστάσεις αλλά και που να πάω…όπου και να πάω το ίδιο μου φαίνεται …και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα τα σκέφτομαι όλα αυτά μετά από κάποιό καιρό και θα γελάω! Οτι θα βρω κάποιον που να μ’ αγαπάει να εκτιμάει ότι του δίνω και να με προσέχει! Και με πείθω…για δέκα λεπτά και μετά πάλι από την αρχή!
Πως γίνεται να θέλω να γυρίσει πίσω μετά από όλα αυτά ,πως γίνεται ξαφνικά να σταματήσει κάποιος να αγαπάει?! Πώς γίνεται να έπεσα τόσο έξω!
Όπου και να πάω συζητάω συνέχεια για αυτό…γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να πω …γιατί δε με ενδιαφέρει τίποτα άλλο μόνο το μπιτζάκι μου…και φοβάμαι ότι τους έχω κουράσει όλους και στο τέλος δεν θα μου μείνει κανείς !(Αν και αυτό το διάστημα είδα ότι υπάρχούν τόσοι άνθρώποι που μ’ αγαπάνε )
Δεν με καταλαβαίνουν όμως …με βλέπουν που είμαι χάλια και σκέφτονται «θα τις περάσει» «νωρίς είναι ακόμα» «θα βρεις άλλον καλλίτερο» «πως κανείς έτσι γ’ αυτόν!»και τέτοια…
Παιδία δεν είμαι καλά!!!!
Το πράγμα έχει ξεφύγει…Δεν το ελέγχω!!

Quote:

---

Originally posted by mpitzaki
Ένα μήνα πριν χώρισα ,για την ακρίβεια ,ο φίλος με παράτησε…και η βλακεία είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί!
Ήμασταν μια χαρά και ξαφνικά μέσα σε δύο εβδομάδες μου είπε ότι δεν νοιώθει πια όπως παλιά και μπλά μπλά…
Πώς γίνεται να μου λέει ότι μ΄αγαπάει και μέσα σε 15 μέρες να με πετάει λες και ….
Ήμασταν ένα χρόνο μαζί…και παπούτσια να έχεις ένα χρόνό πιο δύσκολα τα αποχωρίζεσαι…
Πρώτη φορά ένοιωθα έτσι και νόμιζα ότι και εκείνος ένοιωθε το ίδιο ,τουλάχιστον έτσι μου έδειχνε !Μου έλεγε πως αγαπούσε ακόμα και την έρπη που είχα βγάλει στα χείλη μου! Μ….κίες! Όλα ψέματα! Πώς γίνεται?! Και πως γίνεται εγώ μετά από όλα αυτά να τον αγαπάω ακόμα!!!!
Τον σκέφτομαι συνέχεια!!! Ότι και να κάνω όπου και να πάω!!! Όλα μου φαίνονται εντελώς ανούσια …εντελώς χάλια!!!
Έρχονται συνέχεια σκέψεις στο μυαλό μου και προσπαθώ να σκέφτομαι άλλα πράγματα για να φεύγουν και να μην πονάει αλλά φεύγουν και ξανάρχονται ξανά και ξανά και ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ και το κεφάλι μου βαραίνει και θέλω συνέχεια να κοιμάμαι για να μην σκέφτομαι αλλά και όταν κοιμάμαι βλέπω εφιάλτες (όχι πάντα μ’ αυτόν)και ξυπνάω σε χειρότερη κατάσταση! Και το κεφάλι μου δε σταματάει να είναι βαρύ! Και θέλω συνέχεια να κλαίω! Και το κακό είναι ότι πάω από το κακό στο χειρότερο…με πιάνουν κρίσεις πανικού και δεν μπορώ να πάρω ανάσα για κάποια λεπτά και χάνω τον κόσμο και συνέχεια νοιώθώ να φοβάμαι χωρίς να ξέρω τι φοβάμαι έχω μόνο αυτή την αίσθηση και νοιώθω τόσο μπερδεμένη για τα πάντα δεν ξέρω τι θέλω να κάνω και που να πάω…θα σταματήσω τη δουλεία για να φύγω απο εδώ και να αλλάξω παραστάσεις αλλά και που να πάω…όπου και να πάω το ίδιο μου φαίνεται …και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα τα σκέφτομαι όλα αυτά μετά από κάποιό καιρό και θα γελάω! Οτι θα βρω κάποιον που να μ’ αγαπάει να εκτιμάει ότι του δίνω και να με προσέχει! Και με πείθω…για δέκα λεπτά και μετά πάλι από την αρχή!
Πως γίνεται να θέλω να γυρίσει πίσω μετά από όλα αυτά ,πως γίνεται ξαφνικά να σταματήσει κάποιος να αγαπάει?! Πώς γίνεται να έπεσα τόσο έξω!
Όπου και να πάω συζητάω συνέχεια για αυτό…γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να πω …γιατί δε με ενδιαφέρει τίποτα άλλο μόνο το μπιτζάκι μου…και φοβάμαι ότι τους έχω κουράσει όλους και στο τέλος δεν θα μου μείνει κανείς !(Αν και αυτό το διάστημα είδα ότι υπάρχούν τόσοι άνθρώποι που μ’ αγαπάνε )
Δεν με καταλαβαίνουν όμως …με βλέπουν που είμαι χάλια και σκέφτονται «θα τις περάσει» «νωρίς είναι ακόμα» «θα βρεις άλλον καλλίτερο» «πως κανείς έτσι γ’ αυτόν!»και τέτοια…
Παιδία δεν είμαι καλά!!!!
Το πράγμα έχει ξεφύγει…Δεν το ελέγχω!!

---

mpitzaki στα λογια σου και τις πραξεις σου ειναι σαν να βλεπω τον ευατο μου.Ακριβως ιδια φαση!!!Σαν το καρμπον που χρησιμοποιω στην δουλεια και οτι γραφεις στο πρωτο φυλλο βγαινει ακριβως το ιδιο και στο δευτερο!!!
Πολλες φορες αναρωτιεμαι θεε μου γιατι σε μενα ολα αυτα????
και ομως δεν ειμαι ο μονος!!!Δεν χαιρομαι που υπαρχουν και αλλοι σαν και μενα μακαρι να μην υπηρχε κανεις.Διαβαζοντας
σε αυτο το φορουμ βλεπω οτι οι ιστοριες μας λιγο εως πολλυ μοιαζουν.Στην αρχη ειναι ερωτας αγαπη μετα γινεται αρρωστια και τελικα αναρωτιεμαι μηπως αγαπαμε αρρωστημενα?Μηπως τελικα πρεπει να κραταμε κατι και για τον εαυτο μας να μην τα δινουμε ολα δηλαδη???Μηπως τελικα δεν αξιζει κανεις πιο πανω απο τον εαυτο μας???Μηπως αυτον πρωτα απο ολα πρεπει να αγαπαμε και να προστατευουμε????
Οι ιστοριες μας μοιαζουν εχουν την ιδια αρχη την ιδια εξελιξη και ελπιζω και το ιδιο τελος.ΤΟ ΚΑΛΟ!!!!
Καλη τυχη θα περιμενω νεα σου!!!

Θέλω τόσο πολλά να πω αλλά δε ξέρω πως να τα εκφράσω μέσα σε λίγες γραμμές και επιπλέον φοβάμαι σε αυτό το forum πως να τα θέσω.

Τι έχω καταλάβει από τα λίγα πράγματα που έχω διαβάσει. Ότι ο χωρισμός είναι από τις πιο βίαιες αλλαγές στη ζωή μας. Επενδύουμε σε έναν άλλο άνθρωπο ότι θα είναι δικός μας, ότι θα υπάρχει μέσα στη ζωή μας, μεταστρέφουμε την εικόνα που έχουμε για αυτόν στην πιο επιθυμητή για μας, πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτός είναι ο μοναδικός, ο ένας για να δικαιολογήσουμε αυτή την επένδυση και όταν μας χωρίζει νιώθουμε επιπλέον την απόρριψη, η υποψία ότι μπορεί να έχουμε κάνει λάθος μας τρελαίνει.

Για μένα βοηθάει να ξέρω ότι υπάρχει μία διαδικασία που πρέπει να περάσω μετά από μία αλλαγή. Το γνωστό άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή (denial, anger, bargaining, depression, acceptance). Μπορεί να μη γίνεται πάντα με αυτό τον τρόπο, κάποια να τα παραλείψουμε, κάποια να επανέλθουν, αλλά τελικά το μυαλό πρέπει να προσασμοστεί.
Γιατί στην ουσία τι έχει σημασία; Ο εαυτός μας. Εμείς είμαστε που νιώθουμε τα συναισθήματα αυτά, που σκεφτόμαστε με αυτό τον τρόπο, που από αυτά εξαρτάται η ευτυχία μας, το αν θα προσφέρουμε σε άλλους. Εμείς δώσαμε τόση αξία σε κάποιον και αυτή την αξία μπορούμε να τη δώσουμε σε κάποιον άλλο.

Ακόμα κι αν τα καταλαβαίνω όλα αυτά περνάει πάντα λίγος χρόνος μέχρι να ωριμάσουν μέσα μου. Μόλις όμως γίνει αυτό βάζω μία τελεία και ξεκινάω για το καινούριο μέλλον.

+1 και σε σενα aphelia
Τελικα μοιαζουμε ολοι!!!

τελικα μοιαζουμε ολοι

wyethh 13 kalhspera!oloi ligo poly exoyme perasei thn fash soy!alloi to xeperasan se 2 meres kai alloi ithelan ligo parapanw!h prwth sxesh einai monadikh!tha thn thymasai meta apo xronia kai tha gelas!mhn lypasai!mhn stenaxwriesai!zhthse apo toys filoys soy na se sthrixoyn!bges exw kai diaskedase!oti den se skotwnei se kanei pio dynato!proswpika pane 6 xronia poy xwrisa apo sxesh 8 etwn!ezhsa poly ashmes katastaseis se ayth thn sxesh omws...niwthw perifanh gia mena giati eixa aythn thn empeiria poy me ekane pio wrimh kai dynath!