Printable View
καρμεν ενα μπραβο απο μενα για τον αγωνα και το μοχθο σου.
νομιζω πως η δυσανεξια σε ψυχοπιεστικες καταστασεις δεν εχει να κανει μονο με τον χαρακτηρα μας, αλλα και με την παθηση μας.
ειμαι και γω αγοραφοβικη με κρισεις πανικου γι' αυτο και σε καταλαβαινω απολυτα και σε συγχαιρω και παλι για την προσπαθεια σου.:)
Η αλήθεια είναι οτι αν υπάρχει καποιος να σε φροντισει συναισθηματικα, όλα γίνονται πιο ευκολα.
Ολοι το θέλουμε το νταντεμα κακα τα ψεμματα.
Εσενα θα μπορεσεις να σε φροντισεις οταν ανακαλυψεις ποιες ειναι οι αναγκες σου.
Αν δεν ξερεις εσυ τι θελεις, δεν ξερει κανεις αλλος και ουτε θα μπει και στη διαδικασια να μαθει.
Μαθε εσυ, φροντισε εσυ για σενα και οταν βρεθει καποιος να σου δημιουργησει την ασφαλεια που θες θα ειναι ολα πολυ καλυτερα γιατι θα ξερεις τι να ζητησεις.
Αιτημα πρεπει να υπαρχει συγκεκριμενο.
Οχι γενικοτητες.
Κάρμεν μου, μπορούμε να περάσουμε κι όλη μας τη ζωή αναλύοντας και κατανοώντας τις διάφορες συμπεριφορές μας. Τι μας φταίει, από πού προέκυψε, γιατί το συνεχίζουμε, πώς συμβαίνει ασυνείδητα, τι συνέπειες έχει κλπ. Είναι βέβαια σημαντικό… αλλά είναι ανεξάντλητο, και γι’ αυτό από κάποιο σημείο και μετά χρειάζεται να συνδυάζεται με πράξεις.
Αυτό που κάνει την ουσιαστική διαφορά στη ζωή μας, είναι η δράση, κι αυτό είναι αναμφισβήτητα το πιο δύσκολο, το πιο επίπονο κομμάτι. Δεν είναι απλά θέμα απόφασης, αλλά ένας συνδυασμός απόφασης, προσπάθειας κι επιμονής. Ξανά και ξανά μέχρι να υπερνικηθεί το σημείο που κάθε φορά μας γυρνά πίσω, στην απογοήτευση και άντε πάλι στις αναλύσεις. Φρόντισε να εξαντλείς τα περιθώρια και να έχεις την υποστήριξη και την ενθάρρυνση που χρειάζεται, να θέσεις έναν στόχο και να αξιοποιήσεις όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν πριν πεις ‘εγκαταλείπω’.
Για παράδειγμα, τη στιγμή ακριβώς της δυσκολίας, πάρε επιτόπου τηλέφωνο την ψυχολόγο σου, συνεννοήσου από πριν ότι πιθανόν να τη χρειαστείς, κάνε ένα πλάνο ‘έκτακτης ανάγκης’, έχε μαζί σου ό,τι θα μπορούσε να σε ανακουφίσει, μίλα με κάποια φίλη, γενικά, μην μένεις να πνίγεσαι μόνη και να απελπίζεσαι. Η αρχή είναι δύσκολη, αλλά όοοση θεωρία κι αν έχουμε στο μυαλό μας, κάποια στιγμή ξεκινά η εφαρμογή :) Όχι πάντα εύκολα, όχι αβίαστα, όχι χωρίς πισωγυρίσματα, αλλά χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας ότι είμαστε πλέον στην αφετηρία κι όχι στην προθέρμανση :)
εμενα παντωσ το να καθεσαι 1,5 χρονο σε μια δουλεια δεν μου φαινεται ευκολο αναλογα με το εργασιακο περιβαλλον το οποιο μπορει να το κανεισ απο πολυ ευκολο μεχρι τρομερα δυσκολο και το οτι καθεσαι αρκετο διαστημα εμενα μου λεει οτι κανεισ σωστα αρκετα πραγματα αμα απολυουνε κ αλλουσ αντι για σενα νομιζω οτι κανεισ πολλα πραγματα σωστα κι αν εχεισ φτασει κ προισταμενη τοτε εισαι τοπ οσοσν αφορα στον τροπο που σε βλεπουν οι αλλοι μεσα σου μ[πορει ανετα να γινεται πολεμοσ αυτο λιγο πολυ ολοι το χουν κ ναι οντωσ μπορει να εισαι καλομαθημενη αλλα να θυμασαι το αγχοσ τρωει τη δυναμη σου αν απαλλαγεισ απο αυτο τωρα που δεν δουλευεισ νομιζω θα δυναμωσεισ
Mα εχω μαθει να ζω με αγχος..Ακομη και ενα καλο πραγμα να συμβει,ενα μικρο αγχος θα το εχω(αγχος μη χασω το καλο αυτο). Μια τρελα δηλαδη.Μαρίνα εχεις δικιο σε οσα λες και τα εχω σκεφτει και εγω. Απλα επειδη η ψυχολογος που πηγαινα ειναι στο νοσοκομειο δεν υπηρχε η δυνατοτητα να την παρω τηλ.οτι ωρα χρειαστει,και οι φιλοι μου δουλευουν. Δεν υπηρχε καποιος να με στηριξει εκεινη τη στιγμη,γι'αυτο επεσα παλι στα ιδια.Elis,αν ηξερες σε τι οικογενειακο περιβαλλον ζω δε θα ελεγες οτι ημουν καλομαθημενη. Φταιω γιατι χρονια πριν οταν ακομη ηταν καλυτερα τα πραγματα απο αποψη εργασιας,και ειχα κατσει σε μια δουλεια τοτε,δε τολμησα να φυγω απο το σπιτι,να ανεξαρτοποιηθω,αλλα καθομουν να φροντιζω τους δικους μου. Τωρα ουτε δουλεια βρισκεις ευκολα,ουτε να μεινεις μονος με ενοικια κτλ.
επειδη το χω ζησει οταν το μυαλο σου παει σε 50 πραγματα κλαταρει αν με καποιο τροπο το καταφερεισ κ το συγκεντρωσεισ σε 10 πραγματα σωθηκεσ στο λεω επειδη το εζησα κι αυτο
Ναι το ξερω,εχεις δικιο! Αν χασεις τον ελεγχο του μυαλου..τελειωσεςQuote:
Originally Posted by elis