Originally Posted by
nansyan89
mina γεια σου!!! Διαβασα τα ποστ σου και στα λεγομενα σου βλεπω τον εαυτο μου μεχρι και πριν ενα χρονο!! ετσι ημουν κι εγω ανασφαλης στο φουλ με το που τσακωνομασταν με το αγορι μου αρχισα να πανικοβαλλομαι ναι τρεμω να κλαιω να μη μπορω να κοιμηθω κλπ.. Ημουν τελειως προσκολλημενη πανω του, οποτε εβγαινα εβγαινα με εκεινον και με τους φιλους του, δικους μου φιλους δεν ειχα, η ειχα μονο απ το τηλ και οταν μου λεγε οτι πιεζεται εγω νομιζα οτι δεν μ αγαπαει πια και τρελενομουν.και δως του καυγα παλι και ουτω καθ εξης. Ωσπου ηρθε ο χωρισμοςςςς...κι εκει τα ειδα ολα κολυομενα.... εκει κι αν εχασα τη γη κατω απ τα ποδια μου!! μου ειπε οτι κουραστηκε πια να τον πιεζω να ειμαστε καθε μερα μαζι κλπ κλπ... Ετσι αραιωσαμε λιγο το καθε μερα το καναμε μερα παρα μερα. Αυτος ο χωρισμος μ εβαλε σε σκεψεις γιατι κατα κυριο λογο εφταιγα εγω και η συμπεριφορα μου που τον επνιγε. Γι αυτο και αποφασισα να κανω πραγματα για να εχω τη δικη μου ζωη κι οχι να ζω μεσα απ τη ζωη του. Ειμαι 22 χρονων και δεν εκανα τπτ για μενα παρα να ειμαι προσκολλημενη σ ενα αγορι. αψηφισα λοιπον τις κρισεις πανικου μου, πηγα εβγαλα διπλωμα αυτοκινητου πηρα αυτοκινητο κι αρχισα πλεον να χω περισσοτερες επαφες με την κολλητη μου..Ετσι απεκτησα κι αλλο ενα ατομο στο οποιο μπορω να στηριζομαι και να περναω καλα..κι ολα στη σχεση εφτιαξαν...Οταν ο συντροφος σου βλεπει ενα ατομο να μιζεριαζει διαρκως και να ειναι μες την ανασφαλεια χωρις καθολου δραστηριοτητες κλπ ειναι λογικο να πνιγεται...Κοριτσακι επειδη κι εγω το βιωσα πρεπει να κανεις πραγματα για σενα ανεξαρτητα απο αυτον. Αυτος μπορει να μην ειναι για παντα στη ζωη σου.. Και κανεις δεν θελει να μεινει μονος. Νομιζω οτι πρεπει ν αναθεωρησεις τη σχεση σου με τους δικους σου, να προσπαθησεις ν ανοιξεις ενα νεο κεφαλαιο στη ζωη σου και να κανεις και φιλους... Βρες νεους κυκλους.. Επισης να σε ρωτησω απο εμφανιση πως παμε??? γιατι ρωταω..? εγω προσωπικα χωρις να θελω να ευλογω τα γενια μου ημουν παντα ωραια κοπελα. οταν ομως εκανα τη σχεση αυτη που μετραει σχεδον 4 χρονια πλεον αφεθηκα στο δεδομενο της σχεσης και πηρα πολλα κιλα..ελεγα ελα μωρε αφου μ αγαπαει ετσι οπως ειμαι.πηρε κι εκεινος πολλα κιλα οποτε δε θα μ αφησει. ομως δεν ειναι ετσι... δν τα ειχα εγω καλα με τον εαυτο μου..δεν μου αρεσε η εμφανιση μου και ουτε και στο φιλο μου αρεσε παρολο που δεν το ελεγε,..πλεον μ ειχε τελειως δεδομενη στη ζωη του αφου δε με κοιταγε ανθρωπος. γι αυτο και αποφασισα να κανω γυμναστικη διατροφη κλπ κι απο το μαρτιο μεχρι τωρα εχω χασει 14 κιλα.και φυσικα το αγορι μου οταν ειδε ολες αυτες τις αλλαγες στη ζωη μου δηλαδη, να παιρνω αμαξι, να πηγαινω οπου θελω με την κολλητη, να αραιωνω μαζι του, να μην τον πιεζω να μου λεει παμε να βγουμε εκει και εγω να πηγαινω αλλου , να κανω γυμναστικη να χανω κιλα ν αρεσω γενικοτερα τοτε σου λεει κατσε τι συμβαινει μ αυτην???? κι αρχισε παλι να λειτουργει οπως στις αρχες της σχεσης μας.. Εκει λοιπον που θελω να καταληξω ειναι στο οτι πρεπει να ανεξαρτητοποιηθεις και να πατησεις γερα στα ποδια σου. κλεισε ραντεβου σ ενα κεντρο ψυχικης υγειας που ειναι δωρεαν οι συνεδριες με ψυχολογους και θα δεις μεγαλες αλλαγες στη ζωη σου!! εγω αυτο εκανα και παρολο που με τις κρισεις δεν τα χω καταφερει πληρως την υπολοιπη ζωη μου την εχω βαλει σε ταξη κι αυτο ειναι ενα πρωτο βημα...!!
