Tελειομανία...

Δοκίμασε το και μου λες. :)
Διάβασα ένα άρθρο για την τελειομανία και λέει ότι υπάρχουν τρεις τύποι τελειομανών.

"Σύμφωνα με τον Flett και τους Καναδούς επιστήμονες, τρεις είναι οι βασικοί τύποι προσωπικότητας των τελειομανών.
Οι τελειομανείς με αυτό-προσανατολισμό, δηλαδή οι άνθρωποι που κοπιάζουν για την τελειότητα του εαυτού καθορίζοντας υψηλά πρότυπα επιτυχίας τα οποία καταλήγουν στην εκδήλωση συμπτωμάτων κατάθλιψης και διατροφικών διαταραχών.
Οι τελειομανείς με εξωτερικό προσανατολισμό δηλαδή εκείνοι που αναζητούν την τελειότητα από τους άλλους ανθρώπους απαιτώντας να είναι τέλειοι με συνέπεια να νιώθουν δυσαρεστημένοι στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδιαίτερα στις σεξουαλικές, εξωτερικεύοντας συχνά συναισθήματα έντονου θυμού.
Και, οι τελειομανείς με κοινωνικό προσανατολισμό, δηλαδή τα άτομα που πιστεύουν ότι οι άλλοι αναμένουν την τελειότητα από τον εαυτό τους εκδηλώνοντας υπερβολικό άγχος, αντιδράσεις κατάθλιψης και συμπτώματα διατροφικών διαταραχών." (http://www.dromostherapeia.gr/psihik...imetopisi.html)

Πρέπει να σαι κυρίως το τρίτο, ε;

Quote:

---

Originally Posted by Aloha

Οι τελειομανείς με εξωτερικό προσανατολισμό δηλαδή εκείνοι που αναζητούν την τελειότητα από τους άλλους ανθρώπους απαιτώντας να είναι τέλειοι με συνέπεια να νιώθουν δυσαρεστημένοι στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδιαίτερα στις σεξουαλικές, εξωτερικεύοντας συχνά συναισθήματα έντονου θυμού.
Και, οι τελειομανείς με κοινωνικό προσανατολισμό, δηλαδή τα άτομα που πιστεύουν ότι οι άλλοι αναμένουν την τελειότητα από τον εαυτό τους εκδηλώνοντας υπερβολικό άγχος, αντιδράσεις κατάθλιψης και συμπτώματα διατροφικών διαταραχών." (http://www.dromostherapeia.gr/psihik...imetopisi.html)

---

'Οντως η τελειομανία εκδηλώνεται και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι άλλοι πρεπει να ναι αψογοι απεναντι μου και εγω το ίδιο απέναντι τους. Διαφορετικά είτε ξεκόβω ειτε έχω προστριβές. Αυτο όμως μπορει να ναι το αποτελεσμα αρνητικών βιωμάτων στην παιδικη ή εφηβική ηλικία όπως περιγραφεται πιο πάνω από το Γατο και εμενα, ξεκινησε δλδ από μομφή και επίπληξη των άλλων εναντι μας και φοβο λαθους ως αποτελεσμα της στασης τους και εγινε στο σημερα τελειομανία. Εχω την εντυπωση ότι οι τελειομανεις έχουν λίγους φίλους και ευκολα δεν αφηνουν μια γνωριμια να εξελιχτει σε φιλια αμα ανακαλύψουν καποια ψεγαδια στον άλλο. Η απομονωση ως αποτελεσμα της οδηγει στην καταθλιψη.

Καλησπέρα σας και πάλι. :) Επιστρέφοντας από τις διακοπές (για αυτό και δεν κατάφερα να απαντήσω) έρχομαι με μια νέα ανακάλυψη μου. Ονομάζεται Σχιζοειδής προσωπικότητα. Δε θέλω να κάνω διαγνώσεις όμως ίσως τελικά οι διαπροσωπικές σχέσεις να αφορούν ένα άλλο κομματάκι μου.

Παρατηρώ πως η τελειομανία βεβαίως καλά κραττεί όμως πράγματι φοβάμαι να ανοιχθώ. Αν και μου είναι εύκολο να εκφράσω συναισθήματα όταν αισθάνομαι πανέτοιμος, δυσκολεύομαι να αισθανθώ έτοιμος γιατί σπάνια εμπιστεύομαι τον άλλο. Το αποτέλεσμα είναι να αφοσιώνομαι στην τελειομανία μου και να απομακρύνομαι από όποιον προσπαθεί να με αγγίξει.

Σε όλες τις περιπτώσεις που είπα να "δοκιμάσω" απλά αγχώθηκα τόσο που τελικώς έβαλα Χ στα άτομα αυτά. Άρα η θεραπεία δεν βρίσκεται στην έκθεση. Έχει μελετήσει κάποιος αυτό το θέμα να με βοηθήσει;

aloha αν σου πω και τα 3 θα το πιστέψεις; χαχαχα

Γάτε καλησπέρα! Έχω γνωρίσει πάρα πολύ καλά τα θέματα της σχιζοειδούς προσωπικότητας, της ιψδ και της τελειομανίας, τα βιώνω ουσιαστικά επί μία ζωή(τώρα κοντεύω 22), αλλά τα έχω μελετήσει πολύ και στη θεωρητική τους διάσταση.Γενικώς πιστεύω πως πολύ εύκολα μεταπίπτει κανείς από τη μια διαταραχή στην άλλη(όχι μόνο στις συγκεκριμένες, μα σε όλες), καθώς επίσης πολύ εύκολα προστίθενται διαταραχές, αν γίνει η αρχή.Γενεσιουργός αιτία όλων ανεξαιρέτως των διαταραχών έχω πειστεί, κατόπιν πολλής ανάλυσης κι εμπειρίας, πως είναι το συναισθηματικό "πάγωμα" που κάποτε ξεκινά, είτε από μια απογοήτευση είτε από ο,τιδήποτε άλλο.Σε αυτό το σημείο, χωρίς συχνά να το αντιλαμβανόμαστε, οι εγκεφαλικές λειτουργίες αρχίζουν και υποκαθιστούν τις υγιείς συναισθηματικές, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε εμμονές, φοβίες και άλλα πολλά.Έχω εφεύρει αναρίθμητα τεχνάσματα για να υπερνικήσω τις εμμονές, το άγχος και τα λοιπά που μου παρουσιάζονταν και εντός λίγων λεπτών πάντα το εκάστοτε τέχνασμά μου ναυαγούσε, κι έψαχνα για το επόμενο.Αυτό συνέβαινε επι πάρα πολύ καιρό και δεν με οδήγησε κάπου, ακριβώς επειδή η αιτία ήταν άλλη, ήταν η διάσχιση μεταξύ νου και συναισθήματος που ανέφερα πριν.Τα συναισθήματα κατανόησης, αγάπης κλπ που δεν κατάφεραν να βιωθούν και να εκφραστούν με υγιή τρόπο, μετατρέπονται σε συναίσθημα φόβου, άλλοτε για τέλειο αποτέλεσμα στις δουλειές, άλλοτε για το "πλησίασμα" κάποιου ατόμου ή ό,τι άλλο προκύψει.Οι τελειομανείς πιστεύω χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:σε αυτούς που από συνειδητό εγωισμό θέλουν τις πρωτιές κι όλα τους τα επακόλουθα και σε αυτούς που δεν κατάφεραν την επίτευξη της εσωτερικής τελειότητας, δηλ. της εσωτερικής γαλήνης, χαράς, δοτικότητας κτλ, παρότι αυτό ήθελαν κατά βάθος, κι έτσι αναζητούν την τελειότητα και διοχετεύουν τον κόπο τους σε "μικροκόσμους", όπως είναι ο μικρόκοσμος του διαβάσματος, μιας και παρέχει ασφάλεια ένας τέτοιος περιορισμένος κόσμος.Όσο για τις ώρες που έχεις χάσει σε επανελέγχους γραπτών και τέτοια, μην τον θεωρείς χαμένο, ακόμη κι αν ήταν περιττή η πράξη.Διότι ίσως ο βαθύτερος λόγος που γίνονταν αυτά να ήταν αυτός που προανέφερα:να ήθελες κάπου να διοχετεύσεις τη μεγάλη σου υπευθυνότητα, αλλά δεν έβρισκες πού.Για τον ίδιο λόγο πιθανότατα να ήθελες την αψεγάδιαστη εικόνα προς τους άλλους.Συμπερασματικά, σου προτείνω να στρέψεις το ζήλο και την υπομονή που απέκτησες στις διαπροσωπικές σχέσεις κυρίως.Να αρχίσει να ξαναχτίζεται αυτό που κάποτε διαχωρίστηκε, με τα κατάλληλα πρόσωπα και τις κατάλληλες ασχολίες βέβαια, και στο βαθμό που οι δυνάμεις σου σού επιτρέπουν.Διότι όταν είμαστε σε ασχολίες ή με άτομα που δεν μας αφορούν, οι εμμονές είναι συχνά ένας συμβολικός τρόπος του υποσυνειδήτου να μας πληροφορήσει πως κάτι δεν πάει καλά.

Quote:

---

Originally Posted by Raffaella

Γενεσιουργός αιτία όλων ανεξαιρέτως των διαταραχών έχω πειστεί, κατόπιν πολλής ανάλυσης κι εμπειρίας, πως είναι το συναισθηματικό "πάγωμα" που κάποτε ξεκινά, είτε από μια απογοήτευση είτε από ο,τιδήποτε άλλο.Σε αυτό το σημείο, χωρίς συχνά να το αντιλαμβανόμαστε, οι εγκεφαλικές λειτουργίες αρχίζουν και υποκαθιστούν τις υγιείς συναισθηματικές, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε εμμονές, φοβίες και άλλα πολλά.

---

Γειά. Λίγες φορές βλέπω άτομα να καταλαβαίνουν τους λόγους και τις αιτίες των δυσκολιών ή προβλημάτων τους. Εσύ το κάνεις και έχεις βγάλει σωστά συμπεράσματα. Έμεινα έκπληκτος διαβάζοντας την προηγούνενή σου απάντηση. Και χαίρομαι γι' αυτό.
Μετά διάβασα και κάποια άλλα θέματα που έχεις ξεκινήσει και διαπιστώνω την ίδια κατανόηση. Π.χ. τα θέματα 'Βραδύτητα' και 'Η απάτη της αυτοπεποίθησης'. Συνέχισε έτσι. Το πιο πιθανό είναι να διαβάσω όλες τις απαντήσεις που έχεις στείλει γιατί η κατανόηση νομίζω ότι είναι το σημαντικότερο για να μπορεί κάποιος να ζήσει ισορροπημένα. Και δεν θέλω να χάσω οτιδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει τη δική μου κατανόηση.
Διαβάζοντας μερικές από τις απαντήσεις σου διαπιστώνω δύο θέματα που νομίζω ότι σε αυτά κάνεις λάθος. Θα ήθελες να σου πω γι' αυτά; Δεν θέλω να το κάνω για να το παίξω ξύπνιος, αλλά για να βοηθήσω εσένα που έχεις κάνει τόσο μεγάλη προσπάθεια κατανόησης.

Ναι, πες μου ο,τι θες...Απλως ισως να ανοιγαμε καινουριο θεμα ή να μου εστελνες προσωπικο μηνυμα, γιατι εδω ειναι του Γατου το θεμα...

Quote:

---

Originally Posted by Raffaella

Ναι, πες μου ο,τι θες...Απλως ισως να ανοιγαμε καινουριο θεμα ή να μου εστελνες προσωπικο μηνυμα, γιατι εδω ειναι του Γατου το θεμα...

---

Μάλλον σωστά λες, θα σου στείλω πμ.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ ραφ. Το εκτιμώ βαθύτατα και σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια σου :*

Γατε την καταθλιψη και τους πανικους τους ξεπερασες? και αν ναι πως? με χαπια? εμενα μου εδωσε entact ο γιατρος. εχω διαβασει παλια μυνηματα σου! γι αυτο σε ρωταω

Raffaella, πολύ ωραίο το άρθρο σου. Φαίνεται το έχεις ψάξει πολύ το θέμα.
Όντως γενεσιουργός αιτία ειναι το "παγωμα" όταν κάτι πάει στραβα. Το πάγωμα μετατρέπεται σε τραύμα. Δλδ το άσχημο εξωτερικο ερέθισμα, η λάθος τη δεδομενη στιγμη αντίδραση και το αρνητικο συναισθημα. Η συνεχεια, επιδραση τους στον τροπο σκέψης. Απ εκει και περα η επιδραση αυτη γινεται πλέον διαστρεβλωμενος τροπος σκέψης. Ενός κακού μύρια έπονται. Και ισως να μην υπαρξει τελος ποτε.
Η συναναστροφη με καταλληλα άτομα ειναι αποφασιστικής σημασίας τόσο στο να μείνει το άτομο "καθαρό" ήτοι χωρις ψυχολογικα προβλήματα όσο και στο να μην μετατραπουν σε ψυχολογικα τραυματικες εμπειρίες στη ζωη.
Ο μικροκοσμος του διαβασματος λειτουργει σαν καταφυγιο γαλήνης αλλά και σαν χωρος επιζητησης μέσω των αποτελεσματων του αναγνώρισης από αυτους που εχουν το ατομο υποτιμημενο.
Ο φοβος ειναι αιτια το ατομο να κανει τις λαθος επιλογες στη ζωη. Επιλογες που υποτιθεται προσφερουν ασφάλεια. Το να μην κανει το άτομο πραγματα που το βγαζουν εξω από το χωρο που νοιωθει ασφαλες. Δεν προσφερουν όμως τη βαθύτερη χαρα στο άτομο επειδη δεν ήταν αυτο που πραγματικα ήθελε. Ατομα με αισθημα φοβου ειναι δυστυχισμενα όχι τόσο για το φοβο όσο για τις επιλογες τους που ηταν αποτελεσμα του φοβου.