φοβος για οδγηση

η αληθεια ειναι πως κανω χορο και απο σεμπτεβρη θα ξανα ξεκινησω!!!πραγματι βοηθαει πολυ καποιο ειδος χομπι ισα που ν σ κανει ν ξεφυγεις!!!!ισως με εχει πιασει αυτο μ την οδηγηση επειδη το επαθα μια φορα και φοβαμαι μην τ ξαναπαθω!!!θ μ περασει ειμαι σιγουρη αφου εχουμε εδω ο ενς τον αλλον δεν φοβαμαι τιποτα!!!!θα μ περασει μεχρι ν βρω κατι αλλο ν μ ενοχλει!! :P

Quote:

Originally Posted by aggelikoula89

virg σ αυχαριστω για τ καλα σ λογια η αληθεια ειναι πως ειμαι πολυ καλυτερα απο καποτε και χαιρομαι γι αυτο απλα αν μ πιανουν καμια φορα σκεφτομαι αρνητικα μ αποτελεσμα ν γινονται χειροτερα!!!!κριση πανικου μ εχει πιασει μονο 2 φορες αν θυμαμαι καλα δεν ταν και τοσο τρομερες!!!!αλλα ολα τ συμτωματα τ σωματικα τ ειχα σχεδον καθημερινα βεβαια δεν αφηνα κ τ μυαλο μ ηρεμο συνεχεια ενιωθα πως κατι αθαινω και λογικα τ παθαινα!!!!τι ν πω δεν ξερω.....εσυ ειχες ποτε αυτα τ συμπτωματα τ ψυχοσωματικα???α ν προσθεσω οτι αυτες τις μερες με πιανει μια θλιψη και μια στεναχωρια στην ψυχη μου μεσα ν θελω ν κλαψω!!!αυτες τις μερες σκεφτομαι την μαμα μου μεσα στο φερετρο!!!συγνωμη αν ακουγεται μακαβριο αλλα ενω εχουν περασει 2 χρονια καμαι φορα μ ενοχλει σαν σκεψη οτι δεν ζει!!!!!περναω πραγματα καλα η κακα στην ζω μ κ δεν τν εω!!!!σορυ για τ πολλα λογια αλλα με επιασε λογοδοιαρια!!!!χαχαχχαχα

Και εγώ κάπως έτσι ήμουν και είμαι ακόμα αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό.. Καθημερινά εδώ και 1,5 χρόνο περίπου κάπου πονάω.. Πολλά ψυχοσωματικά, πολλοί γιατροί, πολλές εξετάσεις και τελικά άκρη δεν έβγαλα.. :P Αγγελικούλα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Έχασα και εγώ την μαμά μου πριν 5 μήνες και ξέρω πόσο πονάει.. Και εγώ την σκέφτομαι κάθε μέρα δεν γίνεται να μην την σκέφτεσαι.. Πολλές φορές πάω να διώξω από το μυαλό μου τη σκηνή του θανάτου ή τη σκηνή που λες και εσύ για να μην στεναχωριέμαι.. Προσπαθώ να το αποδεκτώ.. Θα συμφωνήσω σε αυτό που λες ότι δεν την έχεις και σε ενοχλεί αυτό.. Και εγώ σχεδόν κάθε μερά θα ήθελα να της μιλήσω, να της πω πχ ότι αρραβωνιάστηκα, ότι βρήκα δουλειά και με πονάει το ότι δεν μπορώ να πάρω απάντηση.. Αλλά πιστεύω ότι τις έχουμε στις καρδιές μας και έστω και αυτό κάτι είναι..

Quote:

Originally Posted by mantis I

Καντο σαν δώρο στον εαυτο σου τρεις με τεσσερις φορές την εβδομάδα ειναι αρκετές η αν οικονομικά δεν σε παίρνει περπάτημα συνεχεια εκει να δεις βελτίωση!

Προτιμησε καποια μορφη φυσικης ασκησης κ κατα προτιμηση ξεκινα μαζι με φιλες σου η το συντροφο σου θα δεις οτι θα σε βοηθησει περισσοτερο απο το μηχανικο κ μονοτονο προγραμμα του γυμναστηριου! Οσο για το υπολοιπο θεμα ισχυουν οσα ειπα κ γραψαν κ τα παιδια εδω. Ξανα καλη επιτυχια! :)