Printable View
χμ ..δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή άντα:)
δεν είπα να παγώσουμε μέσα μας ούτε οτι σταματάμε να ελπίζουμε οτι θα βρούμε την αγάπη(μακάρι όλοι μας να βρούμε άτομα να μας δεχτούν όπως είμαστε..με τα στραβά μας και τα ανάποδά μας..και τα καλά μας στοιχεία )...
αυτό που ήθελα να τονίσω ήταν οτι πρέπει πάνω απ όλα να εκτιμήσουμε εμείς τον εαυτό μας να τον αγαπήσουμε εμείς..και να μήν περιμένουμε την έξωθεν δικαίωση(μ αγαπάει-άρα αξίζω-δεν μ αγαπάει (πιά)-δεν είμαι αρκετά καλή/καλός)
Adzik...omorfa ta les...kai poli aisiodoxa kai sinxronos ta kaneis na fenonte kai efikta...
Ma an kai logo ths mikrhs mou empeirias de thaprepe na milaw...pisteyw pws h agaph den einai kati pou ipologizetai opos dixneis esi...de bazeis katw ena xarti les kai einai exisosh kai arxizeis siga siga na lineis mexri na ftaseis sto apotelesma...
Opos epishs den einai kati pou mporeis na na ypologizeis apo xaraktiristika kai antidraseis...isos shmera skeptomenh na les pws kati de saresei se kapion...ma o kairos na sou ferei kapion pou tha to exei kai na mh se niazei gt tha se kaliptei se alla meroi tou eaytou sou...
De mporei kaneis na psaxnei gia agaph...eite tha tou th prosferei h zoi...eite tha minei monos gia panta...eite kai afto einai kai to xeirotero...tha simbibastei me kati ypodiestero twn thelw tou mono kai mono giati fobate th monaxia...
Εννοειται αυτο καλη μου..και συμφωνω απολυτα μαζι σου:):):) αυτοεκτιμηση και αυτογνωσια ειναι απαραιτητη για την ψυχικη μασ αναπτυξη ..προστασια... αλλα και απλα ζωη..επιβιωση..:):)Quote:
Originally posted by Helena
χμ ..δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή άντα:)
δεν είπα να παγώσουμε μέσα μας ούτε οτι σταματάμε να ελπίζουμε οτι θα βρούμε την αγάπη(μακάρι όλοι μας να βρούμε άτομα να μας δεχτούν όπως είμαστε..με τα στραβά μας και τα ανάποδά μας..και τα καλά μας στοιχεία )...
αυτό που ήθελα να τονίσω ήταν οτι πρέπει πάνω απ όλα να εκτιμήσουμε εμείς τον εαυτό μας να τον αγαπήσουμε εμείς..και να μήν περιμένουμε την έξωθεν δικαίωση(μ αγαπάει-άρα αξίζω-δεν μ αγαπάει (πιά)-δεν είμαι αρκετά καλή/καλός)
Πιστευω πως για όλους υπάρχει αγάπη,αρκεί να κάνουν ευατό τους αξιο να αγαπηθεί. Ελπίζω φίλτατε Sorrow να αλλάξει σύντομα η διαθεση σου απο \"μοναχική ,γεμάτη φοβο\" στο αντιθετοQuote:
Originally posted by Sorrow
Adzik...omorfa ta les...kai poli aisiodoxa kai sinxronos ta kaneis na fenonte kai efikta...
Ma an kai logo ths mikrhs mou empeirias de thaprepe na milaw...pisteyw pws h agaph den einai kati pou ipologizetai opos dixneis esi...de bazeis katw ena xarti les kai einai exisosh kai arxizeis siga siga na lineis mexri na ftaseis sto apotelesma...
Opos epishs den einai kati pou mporeis na na ypologizeis apo xaraktiristika kai antidraseis...isos shmera skeptomenh na les pws kati de saresei se kapion...ma o kairos na sou ferei kapion pou tha to exei kai na mh se niazei gt tha se kaliptei se alla meroi tou eaytou sou...
De mporei kaneis na psaxnei gia agaph...eite tha tou th prosferei h zoi...eite tha minei monos gia panta...eite kai afto einai kai to xeirotero...tha simbibastei me kati ypodiestero twn thelw tou mono kai mono giati fobate th monaxia...
Quote:
Originally posted by Sorrow
Adzik...omorfa ta les...kai poli aisiodoxa kai sinxronos ta kaneis na fenonte kai efikta...
Ma an kai logo ths mikrhs mou empeirias de thaprepe na milaw...pisteyw pws h agaph den einai kati pou ipologizetai opos dixneis esi...de bazeis katw ena xarti les kai einai exisosh kai arxizeis siga siga na lineis mexri na ftaseis sto apotelesma...
Opos epishs den einai kati pou mporeis na na ypologizeis apo xaraktiristika kai antidraseis...isos shmera skeptomenh na les pws kati de saresei se kapion...ma o kairos na sou ferei kapion pou tha to exei kai na mh se niazei gt tha se kaliptei se alla meroi tou eaytou sou...
Καλε μου...λεσ...\"isos shmera skeptomenh na les pws kati de saresei se kapion\"... ειδη εχεισ κανει λαθοσ...εννοειται πωσ η σκεψη μου βασιζεται σε συναισθηματα και παρατηρησεισ του εαυτου μου και των γνωσεων απο τισ εμπηριεσ μου μεσα σε βαθοσ χρονου..και οχι ετσι ξαφνικα επειδη μου την βιδωσε...
:):):)
...
De mporei kaneis na psaxnei gia agaph...eite tha tou th prosferei h zoi...eite tha minei monos gia panta.
καλε τι απαισιοδοξια?? αλοιμονο αν ζουσαμε και τα 100- χρονια που μασ εχουν δωθει... με τετοιο σκεπτηκο ...σιγουρα η αγαπη..δεν μπορει να προγραματιστει ουτε να παρομοιαζεται με μια εξισωση ..ομωσ μπορουμε να μαθουμε.... λιγο και καθε φωρα με καθε ερωτικη εμπηρεια να κανουμε καλητερεσ επιλογεσ..... στουσ ανθρωπουσ ...
..και οχι..ΑΡΝΟΥΜΑΙ..να δεχτω πωσ μενουμε μονοι... :P
......eite kai afto einai kai to xeirotero...tha simbibastei me kati ypodiestero twn thelw tou mono kai mono giati fobate th monaxia...
υπαρχει και ενασ μηχανισμοσ την απληστιασ στουσ ανθρωπουσ...καλωσ η κακωσ που τον κανει να τεινει να ειναι και να εχει παντα κατι καλητερο...μολισ καθησιχαστει στη σηγουρια....
Φίλε Sorrow, Χριστός Ανέστη κατ\' αρχάς.
Αν μου επιτρέπεις μία παρέμβαση σχολιασμού, νομίζω πως κάποια πράγματα τα τοποθετείς πολύ απόλυτα με αποτέλεσμα να καταλήγεις σε μονολιθικά συμπεράσματα που δύσκολα βοηθούν την ανάπτυξη μίας σχέσης αγάπης και έρωτα. Και εξηγούμε:
Κατ\' αρχάς δεν πιστεύω ότι τους/τις συντρόφους τους/τις \"βρίσκεις\". Αντίθετα θεωρώ ότι τους/τις \"φτιάχνεις\" ζυμώνοντας και πλάθοντας τις συμπεριφορές, τις συνήθειες ακόμα και αυτόν τον χαρακτήρα σου σε μία προσπάθεια εναρμονισμού σου με τον/την σύντροφο. Το αντίστοιχο φυσικά δικαιούσαι και νομιμοποιήσαι να περιμένεις και από εκείνον/ην.
Εσύ λοιπόν, συγχώρεσε με αν το κατάλαβα λάθος, αυτήν την \"ζευγική ζύμωση\" που εγώ ονομάζω \"εναρμονισμό\" την ονομάζεις \"συμβιβασμό\" και την απορρίπτεις συλληβδην ως κάτι κακό. Η Δική μου η θέση απέναντι στον \"εναρμονισμό/συμβιβασμό\" δεν είναι εξ\' ορισμού απορριπτική. Ίσως να είμαι λίγο κυνικός, αλλά ως άνθρωπος, οι συμβιβασμοί που καλείσαι να κάνεις στην ζωή σου για χίλια δύο άλλα πράγματα είναι πολύ μεγαλύτεροι και σπάνια έχουν ως αποτέλεσμα την χαρά που σου δίνει μία αρμονική σχέση. Στη δουλειά, για παράδειγμα, συμβιβάζεσαι με τη συμπεριφορά του προϊστάμενου, με το γεγονός ότι δεν μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις και να αδιαφορείς για το αποτέλεσμα, με το άγχος, το ωράριο, την συμπεριφορά κάποιων συναδέλφων που μπορεί να μη γουστάρεις κλπ.
Στο σπίτι με την παρουσία και τον έλεγχο των γονέων σου, την κατάληψη της τουαλέτας από τον Πατέρα την ώρα που σ\' έχει πιάσει κόψιμο, το ότι η Μαμά βλέπει στο Φιλμνέτ \"Από εδώ έως την Αιωνιότητα\" την ώρα που εσύ θέλεις να δεις το ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΑΕΚ κ.ο.κ. Φυσικά μπορείς να μου απαντήσεις ότι \"ρε μεγάλε.... άλλο το αφεντικό και η μάνα μου και άλλο ο/η σύντροφος της ζωής μου\". Σωστό, αλλά μήπως τελικά αυτή η μοναδικότητα του/της συντρόφου τον/την κάνει περισσότερο - και όχι λιγότερο - \"άξιο\" να συμβιβαστείς για χάρη του/της;
Η συλογιστική της Adzik μπορεί να αναγνωστεί ποικιλοτρόπως. Σαφώς και υπάρχει μία μαθηματική / υπολογιστική διάσταση στην σκέψη της, αλλά αυτό γιατί είναι απαραίτητα κακό; Πόσες σημαντικές αποφάσεις παίρνεις στη ζωή του κάποιος/α χωρίς να κάνει έστω και στο ελάχιστο κάποιους \"μαθηματικούς\" υπολογισμούς; Εκτός και αν θεωρείς την δημιουργία μίας σχέσης ελάχιστα σημαντική απόφαση. Από την άλλη, το \"ξέρω τι θέλω\" και η αυτογνωσία γενικότερα, είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για κάθε άνθρωπο που θέλει να διατηρήσει την ισορροπία σε μία σχέση. Όταν ξέρεις τι θέλεις - τόσο συναισθηματικά όσο και πνευματικά - είναι πολύ πιο εύκολο να το βρείς αλλά και να ξέρεις τι μπορείς και τι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τον / την σύντροφο σου. Γιατί και το να στέκεσαι αδιαπραγμάτευτος και απόλυτος στο \"έτσι είμαι, έτσι λειτουργώ, έτσι συμπεριφέρομαι, έτσι σκέφτομαι\" κλπ πέρα από το ότι μειώνει τις επιλογές σου - γιατί θα ψάχνεις για κάτι έτοιμο που να εναρμονίζεται απόλυτα και όχι για κάτι εύπλαστο που θα μπορεί να διαμορφωθεί σε απόλυτο εναρμονισμό - είναι και πολύ εγωιστικό.
Εντοπίζεις επίσης πρόβλημα, αν κατάλαβα σωστά, στο γεγονός ότι οι άνθρωποι - και κατ\' επέκταση οι προτιμήσεις τους - αλλάζουν, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είναι μάλλον άτοπη η προσπάθεια αυτοκαθορισμού μέσα από μία αλά Adzik συλλογιστική αφού τελικά αύριο μπορεί να θέλεις κάτι άλλο. Εγώ θα απαντήσω ότι από τη στιγμή που μπαίνεις σε μία συναισθηματική σχέση, παύεις να λειτουργείς απόλυτα αυτόνομα. Αυτό δεν είναι συλλογιστικός συμβιβασμός, απλά μία φυσική πραγματικότητα. Έτσι, η εξέλιξη σου επηρρεάζει την, και επηρρεάζεται από την, σχέση σου. Όσο δυνατότερος είναι ο δεσμός, τόσο περισσότερο οι όποιες αλλαγές σου θα είναι σύμβιες και σύμφωνες με τις αντίστοιχες αλλαγές του/της συντρόφου. Εμπειρικά το λέω αυτό.
Για να μη σε κουράσω άλλο, η προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει παραπάνω από ένας για τον καθένα μας. Κατά τη γνώμη μου, όσο πιο συνειδητοποιημένοι και πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε τη σχέση μας με τη δέουσα σοβαρότητα και αυτοκριτική είμαστε εμείς, τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες ο άνθρωπος που θα βρεθεί δίπλα μας να μετουσιωθεί από απλός δεσμός σε σύντροφος ζωής. Φυσικά δεν είναι κάτι εύκολο, αλλά τίποτα καλό δεν είναι...
... όπως λένε και οι \"Πυξ-Λαξ\"... \"ό,τι αξίζει ποναέι... κι είναι δύσκολο\".
Ελπίζω να μη σε κούρασα.
Με εκτίμηση,
Μιχάλης.
Αντα, που βρικες αφτες τις φοτογραφιες μου;; ρε γμτ, χαλια ιμε, πο-πο λιπος κ πατσες! πρεπι νανε τοτε σταματισα κανα 6μινο το γιμναστιριο.Quote:
Ιωαννα, εσυ μεδουσες;; καλα, θα τα πουμε
υγ Αντικ, παρακαλο πολη να μιν επαναλιφτι. :)
KANENA μου.....εχεχεχεχεχεχεχεχχεε� �εε.........ναι ναι..η Ιωαννα σε εδωσε...:P ...
...και να σε πω βρε παιδι...εχεισ και κουρδιστιρι,,,?? :P:P:P:P
Quote:
Originally posted by Pappas10
Κατ\' αρχάς δεν πιστεύω ότι τους/τις συντρόφους τους/τις \"βρίσκεις\". Αντίθετα θεωρώ ότι τους/τις \"φτιάχνεις\" ζυμώνοντας και πλάθοντας τις συμπεριφορές, τις συνήθειες ακόμα και αυτόν τον χαρακτήρα σου σε μία προσπάθεια εναρμονισμού σου με τον/την σύντροφο. Το αντίστοιχο φυσικά δικαιούσαι και νομιμοποιήσαι να περιμένεις και από εκείνον/ην.
Για να καταλαβω mr Pappas... εννοεισ πωσ πχ οποιον και να βρουμε...μπορουμε κατα καποιον τροπο να τον \"εκπαιδευσουμε \"..να μασ κανει??.... αν ηταν ετσι δεν θα μεναμε μονοι....
...περαν αυτου...σε βρισκω πολυ ευστοχο και super καθησυχαστηκο....:):)
Μιχάλης.
Αγαπητή Αdzik,
Σ\' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κατ\' αρχάς. Σε συνάρτηση με το σχόλιο σου, νομίζω ότι τα εισαγωγικά απαντούν στην ερώτηση σου, καθώς παραπέμπουν στην διαδικασία που περιγράφω μετά, αυτή δηλαδή της ζύμωσης. Αν τα συστατικά δεν ταιριάζουν από την αρχή, δεν υπάρχει λόγος να ζημώσεις γιατί αυτό που θα βγεί δεν θα τρώγεται έτσι δεν είναι;
Με την ίδια λογική δύο άνθρωποι που τα \"συστατικά\" του χαρακτήρα τους είναι αταίριαστα δεν υπάρχει λόγος να μπούνε σε μία διαδικασία \"ζύμωσης\". Άλλωστε, αν ισχυριζόμουν κάτι τέτοιο δεν θα υποστήριζα και την άποψη που διατύπωσες πως χρειάζεται να ξέρεις τι θέλεις και τι δεν θέλεις για να μπεις σε σχέση. Θα περιοριζόμουν στο να ισχυριστώ ότι αρκεί ο ένας από τους δύο να έχει εμπειρία \"χτίστη\" σχέσεων και πως όλα τα άλλα έπονται.
Ελπίζω να απάντησα στην απορία σου και να μη σε κούρασα.
Και πάλι σ\' ευχαριστώ για τα σχόλια σου.
Με εκτίμηση,
Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.