Originally Posted by
betelgeuse
Βασικα την πρωτη φορα που συμβαινει , τρως μεγαλη φρικη και δεν μπορεις να σκεφτεις κατι αλλο . Εγω αναρωτιομουν συνεχεια ποια ειμαι , που ειμαι κλπ και καθομουν πολλες ωρες μπροστα στον καθρεφτη μηπως μπορεσω και με "δω".
Τωρα οταν συμβαινει δεν φρικαρω τοσο απλα περιμενω να περασει και παλι. Και εχω διαπιστωσει οτι τωρα πλεον ερχεται σε στιγμες που στο παρελθον θα παθαινα κριση πανικου ( πχ μεσα σε λεωφορειο ή μεσα σε κοσμο) . Εχετε διαπιστωσει και εσεις κατι παρομοιο?