Δικιο εχεις... Δεν πρεπει να αφησω αυτο π με τρωει να χορτασει..Quote:
Originally Posted by undetermined
Νιωθω να βυθιζομαι.. μια αεναη περιδινηση....
που οδηγει στο πουθενα..
στην αβυσσο...
χανομαι....
Printable View
Δικιο εχεις... Δεν πρεπει να αφησω αυτο π με τρωει να χορτασει..Quote:
Originally Posted by undetermined
Νιωθω να βυθιζομαι.. μια αεναη περιδινηση....
που οδηγει στο πουθενα..
στην αβυσσο...
χανομαι....
Mην το αφησεις να σε παρει μαζι του ... Οταν νιωθεις οτι σε τραβαει κανε κατι αλλο για να απασχολεις το μυαλο σου .... Οι σκεψεις σε τρωνε και δε το καταλαβαινειςQuote:
Originally Posted by Lacrymosa
απασχολησε το μυαλο σου με κατι Λακρυ,εστω και με βλακειες....σταματα να σκεφτεσε.........κανε κατι πρακτικο που θα σου παρει χρονο και θα σε κανει να νιωσεις ζωντανη.....Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
οσο το αφηνεις αυτο....πιανει χωρο.....
αισιόδοξη σε βρίσκω...σόρρυ είπα να κάνω χιούμορ...Quote:
Ειναι 2 βδομαδες περιπου π ειμαι ετσι... κ πιστευω οτι θα αλλαξει.. προς το χειροτερο...
μην προκαταλαμβάνεσαι...
ο εαυτός μας είναι ο καλύτερος φίλος μας και ο μόνος που μας στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα, οφείλουμε να τον αγαπάμε και να τον προστατεύουμε, μέσα από τις πράξεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Όταν είσαι πεσμένη να σκέφτεσαι αυτά που σου δίνουν δύναμη, και αν σου λείπει η προσοχή και η φροντίδα, να την δώσεις εσύ στον εαυτό σου, γιατί μόνο εσύ τόσο καλά τον ξέρεις, κανείς άλλος δεν μπορεί...
αν και εσύ δεν μπορείς, χρειάζεται να ρωτήσεις ένα γιατρό αν μπορεί να σε βοηθήσει μέσω φαρμάκων (δεν ξέρω αν το έχεις κάνει ή όχι) αλλά μην στρέφεσαι ποτέ εναντίον του εαυτού σου, είναι ότι έχεις και δεν έχεις. Οφείλεις να τον διασκεδάζεις και να τον ψυχαγωγείς, να του εμπνέεις θετικές σκέψεις και να του υπόσχεσαι τα καλύτερα για το μέλλον. Όχι ουτοπίες, ρεαλιστικά. Πάρε τον έλεγχο των συναισθημάτων σου και βάλε τη λογική μπροστά...
¨γιατί στεναχωριέμαι; έχω λόγο; ακόμα και αν έχω τι μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα; μήπως μου λείπει η κοινωνική επαφή; για να μπω στο chat να δω τι κάνουν τα παιδιά..."
θα σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: μόνο όταν δίνεις χαρά τότε μόνο θα την λάβεις, όχι γιατί είναι νόμος αλλά γιατί όταν από μόνη σου μεταδίδεις χαρά και ζωή στους άλλους, θα το νιώσουν, θα το λάβουν και θα στο επιστρέψουν. Αν δείχνεις στους άλλους το πρόσωπο της απαισιοδοξίας και της λύπης, πως περιμένεις να βρεις ανθρώπους να σε ανεβάσουν που πρώτα εσύ θα τους έχεις μεταδώσει αρνητική ψυχολογία; είναι σαν να φέρνεις θεατές σε δράμα και να περιμένεις να μοιραστούν τη χαρά τους μαζί σου. Όχι την απαισιοδοξία τους θα μοιραστείς.
Και άμα συναντάς ανθρώπους που θα προσπαθούν να σου μαυρίσουν την ψυχή και θα είναι με πρόσημο ενέργειας αρνητικό θα ρίχνεις τείχη, θα βάζεις άμυνα. Δεν θα δέχεσαι να λάβεις αυτό που προσφέρουν γιατί δεν θα σου κάνει. Μπορείς να τους κατανοήσεις αλλά όχι να ταυτιστείς...θα τους προσπερνάς.
Το έχεις ακούσει το ¨τα σκυλιά γαβγίζουν αλλά το καραβάνι συνεχίζει το δρόμο του;", αυτό κάνε...τώρα και πάντα. Και εμένα ξέρεις πόσα αρνητικά συναισθήματα με πιάνουν στην διάρκεια της μέρας; πόσο με παίρνει από κάτω ώρες-ώρες και έρχονται όλα τα ψυχολογικά μου μπροστά και κλείνουν τους δρόμους; ξέρω τι τους λέω; όπως είσαι έφυγες...έφυγες και γεια. Όχι θα κάτσω να κλάψω ή να πεθάνω ή να γίνω χώμα. Όχι θα αφήσω ένα συναίσθημα να με ορίζει και να με τραβά από τη μύτη. Δεν γίνεται, χρειάζεται να ζήσω και να ζήσω και καλά...
Θα σου πρότεινα αν το πρόβλημα σου είναι καθαρά ψυχολογικό και όχι πρακτικό, με τη βοήθεια ψυχολόγου να αρχίσεις να βλέπεις τα θετικά και πως μπορείς όλη αυτή την αρνητική ενέργεια να την κάνεις θετική και όταν δώσεις θετικά συναισθήματα σε σένα και στους άλλους, θα δεις ότι όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο ευχάριστα και πιο απλά. Στο λέω εκ πείρας γιατί κάποτε έβλεπα και εγώ τη ζωή ανούσιο τοπίο, για πολλούς λόγους. Όταν άρχισα όμως να σκέφτομαι εγωιστικά ακόμα και απέναντι στις σκέψεις μου και όταν δεν άφηνα κανέναν πια να κάνει τη ψυχολογία μου ασανσέρ για ασήμαντη αιτία...τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν γιατί εγώ πρώτη άλλαξα.
Καλή δύναμη. Θέλει πολύ αλλά αν την βρεις πιστεύω δεν την χάνεις γιατί κουράστηκες πολύ για να την αποκτήσεις και μετά δεν την παραδίνεις σε κανέναν, πολύ σημαντικό απόκτημα, κάνε οτι μπορείς λοιπόν για να την αποκτήσεις.
ο,τι κ να κανω το κανω μηχανικα κ δεν νιωθω.. για να κανω 10 βηματα σερνομαι.. κατεβαζα κατι στο 4shared κ δεν καταλαβαινα τι κατεβαζα.. κ ημουν τοσο στον κοσμο μ που τα ηθελα σε αλλη μορφη κ σε αλλη τα κατεβασα.. μετα το winzip τα παιξε κ εκανε κατι θορυβους.. κ πατουσα ο,τι να ναι.. ευτυχως δεν εγινε τπτ σοβαρο... εβαλα μια playlist με 5 μαλακιες σε επαναληψη συνεχεια.. νιωθω οτι εχω χασει μερος των γνωστικων μ λειτουργιων... σαν να ειναι μονο το σωμα κ η ψυχη να πεθανε.. κ ετσι ειναι.. :(Quote:
Originally Posted by undetermined
Μηπως να χαλαρωνες και να ξεκουραζοσουν λιγο ? Και εγω αυτο το διαστημα επειδη ειναι πολλα αυτα που μου εχουν πεσει εχω βγει εκτος προγραμματος ... Ενα ενα με την σειρα και ολα γινονται με αυτο το τροπο ....Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Παιζει να ειναι κ αυτο... Μαλλον θελει ο εγκεφαλος καμια ανασυγκροτηση.. ελπιζω να μην ειναι για φορματ... ειμαι σε μια κατασταση π θελω κ δεν θελω να κανω πραγματα.. πιεστηκα κ με την εξεταστικη αρκετα... παντα εκ των υστερων βγαινει η κουραση? αλλα ειναι κ απογνωση.. νιωθω κ ειμαι παγωμενη... νεκρη ψυχη...Quote:
Originally Posted by undetermined
Κανε κανα μπανιο να χαλαρωσεις πιες και κανα ζεστο χαμομηλι και αραξε να πεσει η θερμοκρασια του εγκεφαλου σου . Εχω και εγω εξεταστικη την τεταρτη και αστα να πανεQuote:
Originally Posted by Lacrymosa
Πωω μας εχουν γαμησει με τις εξεταστικες.. εχω κ θεμα μνημης.. διαβαζω κατι κ το ξεχναω... κ δεν καταλαβαινω κ τ διαβαζω.. ολα κινεζικα μ φαινονται...
Το καλυτερο ειναι οτι δεν εχω ανοιξει ακομα βιβλιο και ειναι 8 αυτα που πρεπει να διαβασω
kami σε ευχαριστω για το μηνυμα σου κ που αφιερωσες χρονο να γραψεις τοσο μεγαλο μηνυμα.. ειλικρινα ευχαριστω.. θα σου απαντησω αυριο κ θα το διαβασω προσεχτικοτερα, διοτι τωρα νυσταζω κ εχω αυριο πρωινο ξυπνημα κ πρεπει να κοιμηθω.. ευχαριστω ολους οσοι απαντησανε, δεν φανταζεστε ποσο με βοηθατε... να ειστε καλα.. θα τα ξαναπουμε αυριο.. κ ελπιζω να ειναι μια καλυτερη μερα για ολους μας.. καληνυχτα...
Lacrymosa, δεν κουράστηκες να δικαιώνεις το όνομά σου? Πόσο ακόμα θα βολεύεσαι στην αυτολύπηση και τις ενοχές? Πόσο θα τροφοδοτείς το άρρωστο Εγώ σου?
Ωραία, έχω την προσοχή σου.
Είσαι ένας πανέξυπνος άνθρωπος που τα έχει όλα στη ζωή του, εκτός από το βασικότερο: Ενα νόημα.
Δε σου λείπει τίποτα, εκτός από το βασικότερο: Η βούληση.
Ελλείψει νοήματος και βούλησης, καταφεύγεις σε δυνατά υποκατάστατα, όπως η αυτολύπηση και η αυτοκαταστροφή.
Λάκρυ, τα παραπάνω είναι μιά περιγραφή του εαυτού μου.
Σου θυμίζουν κάτι?
Lacrymosa,
αρχικά να σου πω ότι συμφωνώ και εγώ με τα προηγούμενα παιδιά και όσα σου είπαν..Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι το γεγονός ότι βρισκόσουν σε περίοδο εξεταστικής τα λέει όλα..
Η εξεταστική είναι περίοδος έντονης κούρασης πίεσης και άγχους..Είναι λογικό λοιπόν μετά από αυτή την περίοδο να έρθει η κατάρρευση..Απλά έχουν αδειάσει πλήρως οι μπαταρίες σου..
Χρειάζονται επαναφόρτιση..Αποδέξου το γεγονός ότι δεν είσαι καλά και δώσε λίγο χώρο στον εαυτό σου..Προσπάθησε να κάνεις πράγματα έστω και αναγκαστικά χωρίς να το θέλεις..
Χωρίς όρεξη και σιγά σιγά θα ανακάμψεις..Μην το βάζεις κάτω..Κύκλος είναι..Θα γυρίσει ο τροχός και θα ξανανιώσεις πράγματα όπως ένιωθες πριν..
Βοήθησε τον εαυτό σου και μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια..
Λακρυμοζα μου φαση ειναι και θα περασει!!!
μην το ξεχνας αυτο καλη μου.
συμφωνω με τα παιδια, οτι πιεστηκες πολυ αυτην την περιοδο, γι' αυτο σου βγηκαν αυτα τα αρνητικα συναισθηματα.
κανε πραγματα που σε χαλαρωνουν και μην ξεχνας ολα τα ευχαριστα που σου εχουν συμβει τελευταια (ο νεος δεσμος σου, που ξαναγυρισες στο πανεπιστημιο, που επανασυνδεθηκες με τις φιλες σου, που τα ξαναβρηκες με τους γονεις σου κ.α.)
πιστευω οτι εισαι σε καλο δρομο παρολο που εισαι πεσμενη αυτη την περιοδο!!! :)
Παιδια δεν αντεχω αλλο να παριστανω την δυνατη κ την χαρουμενη.. θελω να "σπασω" μπροστα σε ολους τους φιλους μ να φανει επιτελους τι κρυβεται πισω απο το χαμογελο κ τη δυναμη.. αν η ζωη ηταν κατα τα δεδομενα της εργασιας θα ειχα υποβαλλει παραιτηση.. δεν θελω ομως κ δεν σκοπευω να το κανω.. θα μεινω συντροφια με τη δυστυχια μ κ οπου με παει........... :(