Δεν ξέρω πώς θα περάσει

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Καπου διαβαζα σχετικα οτι σε τετοιες περιπτωσεις πρεπει να το κυνηγας δηλαδη τηλεφωνο σε φιλη και αν σε αποριψει...παλι τηλεφωνο και παλι και παλι...και οσο και αν νοιωθεις απογοητευμενη...και νοιωθεις οτι γινεσαι φορτικη μην τα παρατησεις...καταπολεμα την υπερηφανεια και ξαναπροσπαθησε.

---

Δεν βλέπω σε τι μπορεί να οφελήσει το να παίρνεις ξανά και ξανά τηλέφωνο σε μία φίλη η οποία σε αποφεύγει.Τι φιλία είναι αυτή?Καλύτερα να ψάξεις να βρεις καινούριους φίλους παρά να παρακαλάς αυτούς που δεν ενδιαφέρονται.

Quote:

---

Δεν βλέπω σε τι μπορεί να οφελήσει το να παίρνεις ξανά και ξανά τηλέφωνο σε μία φίλη η οποία σε αποφεύγει.Τι φιλία είναι αυτή?Καλύτερα να ψάξεις να βρεις καινούριους φίλους παρά να παρακαλάς αυτούς που δεν ενδιαφέρονται.

---

Δεν βλεπω να απανατας στο ερωτημα...δλδ τι θα κανεις θα πιασεις ενα στο δρομο και θα του πεις...συγγνωμη θελεις να γινεις φιλος μου.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Καπου διαβαζα σχετικα οτι σε τετοιες περιπτωσεις πρεπει να το κυνηγας δηλαδη τηλεφωνο σε φιλη και αν σε αποριψει...παλι τηλεφωνο και παλι και παλι...και οσο και αν νοιωθεις απογοητευμενη...και νοιωθεις οτι γινεσαι φορτικη μην τα παρατησεις...καταπολεμα την υπερηφανεια και ξαναπροσπαθησε.

---

Εδώ δεν είναι θέμα υπερηφάνειας.Είναι θέμα αυτοπροστασίας και ενσυνείδησης ότι η άλλη δε σε θέλει...Αχ,τα πέρασα κι εγώ αυτά τα χυλοπιτοειδή.

Δεν ειναι ακριβως χυλοπιτα να κυνηγας μια φιλη να βγειτε για καφε...εστω και με λιγο πιο πιεστικο τροπο...ισα-ισα που της δινεις σημασια και το εκτιμα φανταζομαι.
Ενταξει αν ειναι προχωρημενη περιπτωση δεν θα φτασεις και στα ακρα αλλα πρεπει να το κυνηγησεις.

Εεεεε,χμμμ.Έχω κυνηγήσει πολύ στη ζωή μου που λέω αν δε θέλει πάμε πιο κάτω...Εεεε,όχι.Κοίτα για εμένα είναι εγωιστικό και προσπαθώ να το προσπερνώ και να μην κολλώ στην οποιαδήποτε απόρριψη.Άσε που αισθάνομαι ενοχλητική...Καλύτερα ευχάριστη κι αδιάφορη παρά με το ζόρι επιθυμητή!!!!!!!!!!

To χω αισθανθει και γω αυτό που λες μεριτ..πέρασα ένα διάστημα που είχα μόνο μία φίλη που και αυτήν δεν την έβλεπα συχνά. Τώρα μπορώ να πω ότι ανοίχτηκα λιγάκι, γνώρισα και άλλα άτομα.....ξέρεις μερικές φορές αποκλείουμε και άτομα από τη ζωή μας(εγώ το έκανα) που θα μπορούσες να περάσεις καλά και να ανταλλάξεις απόψεις. Παλιότερα έβλεπα τη φιλία λίγο μαύρο- άσπρο, και απέκλεια μια έξοδο με άτομα που δεν τα ξέρω τόσο καλά....από δική μου ανασφάλεια ότι δεν θα περάσω καλά μαζί τους και δεν θα έχω τι να πω. Τώρα βλέπω και αυτές τις συναναστροφές πολύτιμες....ποτέ δεν ξέρεις πότε θα περάσεις καλά.....και όταν δεν μπορεί ο ένας παίρνω τηλέφωνο κάποιον άλλον. Έτσι απέφυγα να αισθάνομαι απόρριψη από την εν λόγω φίλη. Η πλάκα είναι ότι είχα να την δω περίπου 3-4 μήνες κάπου εκεί, και με παίρνει τηλέφωνο να βρεθούμε....χαχα λέω οκ ας βρεθούμε. Σαν να μην συνέβαινε τίποτα, προσπάθησε να μου δικαιολογηθεί με τη δουλειά ξέρετε, της είπα ότι εγώ όμως αυτό δεν το θεωρώ φιλία και τι μου λέει.... να ξέρεις είναι και το ότι δεν ταιριάζουν τα γούστα μας πολύ και εσύ θες να διασκεδάζεις διαφορετικά και γω δεν μπορώ...ναι οκ λέω αλλά ένα τηλέφωνο τι κάνεις είσαι καλά, τα νέα σου....είναι ένα ενδιαφέρον, δεν ζήτησα ποτέ να πάμε να χορέψουμε μαζί.
Και τελικά με αυτή τη συνάντηση κατάλαβα ότι δεν έφταιγα εγώ για το ότι δεν μου μιλούσε πια (γιατί σκεφόμουν μήπως έκανα κάτι). Το θέμα είναι των άλλων αν δεν μπορούν να σε δουν μέριτ, όχι δικό σου.

Επειδή στο λόγο σου φαίνεται ότι το πρόβλημα σου πηγάζει από εξωτερικούς παράγοντες( με απορρίπτουν κλπ) καλό θα ήταν να μην απορρίψεις εσύ εσένα και να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να περάσει καλά και χωρίς αυτά τα άτομα, γιατί πραγματικά το αξίζεις κιεσύ και όλοι μας. Στην αρχή μπορεί να χρειαστεί να ζοριστείς και λίγο, εγώ πάντως επειδή έχω βρεθεί στη θέση σου...προσπάθησα πολύ στην αρχή με τηλέφωνα αλλά ένιωσα ότι γίνομαι και ενοχλητική οπότε το είδα εγωιστικά και σταμάτησα πια να ασχολούμαι.

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ-->σταμάτησες να ασχολείσαι με την εν λόγω φίλη ή γενικά με τους περισσότερους?

με την εν λόγω :)
με τους υπόλοιπους επιδιώκω να βγαίνω και βλέπω ανταπόκριση

βασικά έχω και ένα άλλο \"κόλλημα\" είμαι λίγο ντροπαλή στο να αρχίσω να δείχνω σε κάποιους που μέχρι πρότινος δεν συνήθιζα να βγαίνω μαζί τους σε τακτά χρονικά διαστήματα, ότι θέλω να βγαίνουμε συχνά...γιατί νομίζω ότι θα αρχίσουν να σκέφτονται σε στυλ, \"μα καλά άλλη παρέα δεν έχει, πώς και έτσι ξαφνικά...\" δεν ξέρω αν με πιάνεις...

ναι φυσικά και σε καταλαβαίνω...κιεγώ έτσι σκεφτόμουν και έτυχε να βγω με άτομα που δεν τα ξαναείδα μετά γιατί δεν ήθελα γιατί δεν έτυχε γιατί ένιωθα όπως είπες, όποτε σταμάτησα.

Δεν εννοώ να βγεις και στο δρόμο να ψάχνεις φίλους keep.Αλλά δεν πιστεύω ότι αν χάσεις αυτούς που είχες μέχρι τώρα δεν μπορεί να βρεις άλλους.Αλλωστε δεν θα ήταν και πραγματικοί φίλοι για να εξαφανιστούν.Ακόμα και στο γυμναστήριο που πηγαίνει η merit μπορεί να γνωρίσει άτομα ή αν πιάσει κάποια δουλειά.
Απλώς θεωρώ ότι φιλία με το ζόρι δεν γίνεται.

Ναι αλλά ρε παιδιά, όσο να \'ναι, άλλο πράγμα είναι οι άνθρωποι τους οποίους ξέρεις επί σειρά ετών και άλλο το να ψάξεις καινούριος....και το ότι θα βρεις κάποιον καινούριο, δεν σημαίνει ότι θα είναι κατά αναγκη κάτι που θα σου ταιριάζει απόλυτα.....μπορεί να είναι ένα καλό γνωστιλίκι....πάντως δύσκολο να γίνει κάτι σαν αυτούς που σε ξέρουν από παλιά....

Για να μην μιλήσω ότι σε αυτές τις ηλικίες και όσο περνάνε τα χρόνια, αρχίζουν οι άνθρωποι και αφοσιώνονται πιο πολύ στις σχέσεις τους...άλλοι παντρεύονται κλπ...οπότε δεν είναι και τόσο εύκολο να τους προσεγγίσεις όσο θα ήθελες πραγματικά....

Τελικά ξέρετε και κάτι άλλο? Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω το σκεπτικό μερικών μερικών, που έβαζαν τις σχέσεις τους πάνω από τους φίλους τους...κι όμως τώρα, που έχω διπλα μου το κατάλληλο άτομο, σκέφτομαι να αρχίζω να το εφαρμόζω και εγώ....ποιος ο λόγος να σκωτίζομαι για τους άλλους, που σε θυμούνται όταν και αυτοί έχουν τις μαύρες τους? Τουλάχιστον ο φίλος μου είναι εκεί για μένα υπό όλες τις συνθήκες...όπως και εγώ για αυτόν...

Άσχετα, αν και κακά τα ψέμματα,άλλο πράγμα η φιλία με το ίδιο φύλο και άλλο με το αντίθετο...Δεν ξέρω, ένα μπάχαλο κυριαρχει στο μυαλό μου...
Δεν ξέρω πώς πρέπει να δράσω ΠΡΑΚΤΙΚΑ και αυτό με κάνει και πέφτω ακόμα πιο πολύ...

Να σου πω για τις φιλιες....εγω οταν αρωστησα σχεδον ολοι οι φιλοι μου ξεκοψαν και μιλαμε για παιδικους φιλους.
Μονο δυο ατομα μου συμπαρασταθηκαν εκτος απο την οικογενεια...και δεν ηταν καν παιδικοι.
Τα πολλα χρονια μερικες φορες δεν σημαινουν τιποτα...ναι φυσικα αν ειναι παιδικοι φιλοι εχουν μεγαλη βαρυτητα σε ολους αλλα δεν ερχονται τα πραγματα οπως τα θελουμε.

Τώρα Μέριτ που διάβασα το πόστ σου κάτι θύμησε από εμένα.Χαχα.Είναι θέμα φιλιών και το πως πλασσάρεις τον εαυτό σου.Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν έχουν τον χρόνο και τη διάθεση να ακούσουν και προτιμούν να συζητούν πιο λάιτ θέματα.Θυμάμαι μια συμμαθήτριά μου να μου λέει ήταν καλή κοπέλα αλλά συνεχώς μου έκανε την καρδιά μαύρη γιατί είχε προβλήματα και έτσι την ξεφορτώθηκα...Χαχα...
Λοιπόν ψάχνοντας θα βρεις το άτομο.Αν δε συμβιβάζεσαι με κάτι επιφανειακό θα ψάξεις νομίζω αρκετά και να έχεις την υπομονή να φας αρκετές χυλόπιτες...Και αυτές που έχουν φίλες λένε ότι έχουν.Και σκατά.Τι συζητούν;\"Πω,πήγα και αγόρασα κάτι τέλοια μιουλ παπούτσια από τα Χαραλάς.Σου λέω θα βγω το βράδυ με τον Νίκο και θέλω να είμαι Θεά!\"

Μερικές φορές είναι καλό να έχεις κοινά ενδιαφέροντα. Κάτι που σ\' αρέσει και τους αρέσει, όπως ένα άθλημα, ο χορός, κάτι κοινό. Έτσι μπορείς να συζητήσεις γι\' αυτά. Γιατί να συζητάς συνέχεια ψυχοψαχτικά γίνεται κουραστικό έως επικίνδυνο.