Ανασφάλεια στη σχέση

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Χμ... ναι, νιώθεις μειονεκτικά, αλλά έτσι όπως τα διαβάζω, δεν βλέπω κάποια ρεαλιστική διαφορά στα... επίπεδα των ανασφαλειών σας :p Λες για την κοπέλα σου ότι είναι συνειδητοποιημένη, ξέρει τι θέλει, το κυνηγάει, έχει στόχους, περνάει καλά κλπ. Όοομως, αυτή δεν είναι που ζητά επιβεβαίωση και διαβεβαίωση ότι δεν θα τελειώσει ποτέ? Το ότι το κάνει αυτό και ταυτόχρονα δηλώνει τόσο σίγουρη για το ότι θέλει να είναι μαζί σου για πάντα (πράγμα που εσένα σε κάνει να νιώθεις ενοχές κι ανεπαρκής), καθόλου δεν δείχνει 'συνειδητοποιημένο' άτομο, επί της ουσίας. Είναι χμ... πως να το πω... σαν καλοστημένη διαφήμιση, σαν μια ωραία βιτρίνα. Δεν λέω, μπορεί πράγματι εσύ να είσαι πιο ανασφαλής, αλλά νομίζω ότι την εξιδανικεύεις λίγο και ο θαυμασμός σε κάνει να υποτιμάς την αρνητική πλευρά της 'βεβαιότητας' που έχει για το μέλλον μαζί σου.

Τώρα, για την 'κανονική' σχέση που δεν είχες, τι εννοείς? Τι νιώθεις να σου λείπει, πώς θα ήθελες να είναι τα πράγματα? Και ποιες είναι μερικές από τις 'αρνητικές σκέψεις' που κάνεις?

---

Κατ'αρχήν σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου!

Όσον αφορά τη δική της ανασφάλεια υποθέτω ότι είναι απλα πολύ ερωτευμένη και η απόσταση της δημιουργεί να θέλει συνεχεια επιβεβαίωση. Υποθέτω ότι νιώθει σίγουρη για τον εαυτό της αλλά όχι τόσο για μένα. Ίσως γιατί προσπάθησε περισσότερο στη σχέση ενώ εγώ λιγο λιγότερο, φοβάται μη με χάσει ( το λέει η ίδια) κ.α. Λέει ότι ειναι συνειδητοποιημένα μαζί μου, ζητάει πράγματα απο τη σχέση, αν μαλώνουμε τα βάζουμε στην άκρη και επικεντρωνόμαστε στο να τα πάμε καλά, κάνει όνειρα για μας και δέιχνει πολυ ειλικρηνης. Απο την άλλη αγχώνεται όταν βγαίνω έξω μόνος μου και υπάρχουν κοπέλες τριγύρω, βλέπει όνειρα διάφορα. Σε γενικές γραμμές όλα καλα αλλά δεν ξέρω... μήπως είναι απλά κάτι γυναικείο να ζητάει απλά επιβεβαίωση?

Απο τη δική μου πλευρά όταν πρωτοξεκινήσαμε να βλεπόμαστε ακόμα την έπαιρνε τηλέφωνο ο πρώην (βέβαια δεν το σήκωνε ποτε εννοειται), μετά άρχισε να παίρνει ένας άλλος (πάλι δεν το σήκωνε) και όλο αυτό το πράγμα ήρθε και έκατσε μαζί με την απόσταση ως εξής: αυτή την κυνηγάνε, τρέχουν πισω της και ασχολείται μόνο με αυτούς που επιμένουν (κατα τα λεγόμενα της). Εγώ δεν έτρεξα ήρθε μόνη της. Καλό, δε λέω, αλλα κοιτώντας πίσω ποτέ δεν έτρεχα και έτσι δεν είχα επιτυχίες. Όλες αυτές οι σκέψεις με έκαναν να εξιδανικεύω τους άλλους και να μειώνω τον εαυτό μου πάρα πολύ έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου ότι ποτέ δεν είχα σχέση.

Δηλαδή το train of thoughts πήγαινε ως εξής: μου έλεγε για παλιούς έρωτες (τις πιο πολλές φορές χωρίς να ρωτάω) σε φάση '"είχα μεγάλη σχέση πολλά χρόνια, μετά έκανα αυτό, μετά εκείνο μετά το άλλο". Εγώ απο μέσα μου σκεφτόμουν "εγώ έκανα λιγότερα πράγματα άρα εγώ δεν είμα τόσο καλός σε αυτό τον τομέα. Ποτέ δεν κυνηγούσα ερχόταν απο μόνα τους. άρα δεν μπορώ να είμαι περήφανος ότι έπιασα έναν στόχο όπως αυτοί που την κηνυγούσαν και επέμεναν (όπως έλεγε)". Αυτές έιναι οι αρνητικές σκέψεις που κάνω.

Ξέρω ότι ακούγονται άκυρα όλα αυτά αλλά σου λέω αυτό που νιώθω. Και εν τέλει αντί να κοιτάξω πως θα κάνω πιο καλή τη σχέση μου επικεντρονομαι σε όλα τα αρνητικα του παρελθόντος.

Για την τελευταία ερώτηση που μου έγραψες νιώθω ένα κενό για τό ότι δεν είχα και εγω μεγάλη σχέση πιο μικρός και επειδή ποτέ δεν ασολούμουν με το θλεμα όσο θα έπρεπε. Αυτό λειτουργεί σα σκελετός στη ντουλάπα και όποτε ακούω ανθρώπους γύρω μου να είναι διαφορετικοί (ποσο μάλλον αυτή) αρχίζει η αρνητικίλα....

(Πολλά έγραψα.. :-P )

Αν της τα έλεγα όλα αυτά θα ήταν αχημο? Δηλαή ότι όλα αυτά που μου έχεις πει κλπ κλπ με κάνουν να νιώθω ανασφάλεια θα ήταν άσχημο? Θα τις δημιουργούσε τύψεις και ενοχές πιστεύεις?

Καλά το ότι αυτή έχει κάνει τις σχέσεις της και έρχεται μετά και σου λέει για πάντα μαζί
και τέτοιες μπούρδες δεν είναι και πολύ δίκαιο (αφού ξέρει απ'την εμπειρία της ότι αυτά δεν υπάρχουν)

Δεν ξέρω αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ βαριά αυτή η σχέση (λόγω απόστασης και μόνο).
Δε σου λέω βγες έξω και κυνήγα (αφού λες ότι δεν είναι του χαρακτήρα σου), απλά μην
καταπιέζεσαι, αν δουλέψει θα δουλέψει. Εσύ να είσαι ανοιχτός σε όλα.

Όσον αφορά τις συγκρίσεις με τους άλλους, το ότι επιμένανε δεν λέει κάτι για την αξία τους,
ίσως μάλιστα το ότι αυτή ήρθε σε σένα χωρίς εσύ να το κυνηγήσεις να δείχνει ότι είσαι ο
καλύτερος στα μάτια της. Το σημαντικό είναι να μην κάνεις συγκρίσεις γιατί πάντα θα υπάρχει
κάποιος εξυπνότερος (Einstein), ομορφότερος (Brad Pitt), γρηγορότερος (Usain Bolt)...
αν μετρούσαν μόνο αυτά, τότε κανένας δεν θα τα έφτιαχνε με κανένα!

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Καλά το ότι αυτή έχει κάνει τις σχέσεις της και έρχεται μετά και σου λέει για πάντα μαζί
και τέτοιες μπούρδες δεν είναι και πολύ δίκαιο (αφού ξέρει απ'την εμπειρία της ότι αυτά δεν υπάρχουν)

Δεν ξέρω αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ βαριά αυτή η σχέση (λόγω απόστασης και μόνο).
Δε σου λέω βγες έξω και κυνήγα (αφού λες ότι δεν είναι του χαρακτήρα σου), απλά μην
καταπιέζεσαι, αν δουλέψει θα δουλέψει. Εσύ να είσαι ανοιχτός σε όλα.

Όσον αφορά τις συγκρίσεις με τους άλλους, το ότι επιμένανε δεν λέει κάτι για την αξία τους,
ίσως μάλιστα το ότι αυτή ήρθε σε σένα χωρίς εσύ να το κυνηγήσεις να δείχνει ότι είσαι ο
καλύτερος στα μάτια της. Το σημαντικό είναι να μην κάνεις συγκρίσεις γιατί πάντα θα υπάρχει
κάποιος εξυπνότερος (Einstein), ομορφότερος (Brad Pitt), γρηγορότερος (Usain Bolt)...
αν μετρούσαν μόνο αυτά, τότε κανένας δεν θα τα έφτιαχνε με κανένα!

---

Θα σταθώ λίγο σε αυτό για τους ανθρώπούς που επιμένουνε...
Σίγουρα απο την πλευρα της κοπέλας ειναι κολακευτικό το να έχει κάποιον να την κυνηγάει... αλλα για να κάνω και το δικηγόρο του διαβόλου λίγο αυτό δεν υποτίθεται ότι κάνουν οι άντρες? Εννοώ να κυνηγάνε?? Οπως και να το κάνουμε βέβαια ο καθένας με το χαρακτήρα του...

Εν τέλει πιστεύεις ότι θα ήταν "καλό" να το πούμε και έτσι να της τα μεταφλερω όλα αυτά? Θα τη γεμίσουν τύψεις ότι μου δημιούργησε ανασφάλειες?

Μήπως τελικά το πρόβλημα μου είναι ότι απλά σκέφτομαι αρνητικά?

Το πρόβλημα είναι ότι τα υπεραναλύεις... :) Και ότι σκέφτεσαι συνεχώς πώς θα κατευνάσεις τις δικές της ανασφάλειες και πώς δεν θα δημιουργήσεις κι άλλες, ενώ οι δικές σου βολτάρουν ανενόχλητες και γιγαντώνονται! :p

Ένα σχόλιο στα περί έρωτος κι επιβεβαίωσης: είναι γεγονός ότι ο έρωτας εξ' αποστάσεως φουντώνει κάποιες ανασφάλειες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όσοι ζητούν επιβεβαίωση είναι απλά πολύ ερωτευμένοι...

Δεν ακούγονται άκυρα αυτά που λες, αλλά συνεχίζεις να δίνεις αξία στην 'ποσότητα'. Να σε ρωτήσω κάτι? Δεν 'κυνηγούσες' όπως λες, γιατί? Επειδή δεν μπορούσες (πχ λόγω συστολής) ή επειδή δεν ήθελες (πχ θεωρούσες ότι δεν αξίζει να κυνηγάς)?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Το πρόβλημα είναι ότι τα υπεραναλύεις... :) Και ότι σκέφτεσαι συνεχώς πώς θα κατευνάσεις τις δικές της ανασφάλειες και πώς δεν θα δημιουργήσεις κι άλλες, ενώ οι δικές σου βολτάρουν ανενόχλητες και γιγαντώνονται! :p

Ένα σχόλιο στα περί έρωτος κι επιβεβαίωσης: είναι γεγονός ότι ο έρωτας εξ' αποστάσεως φουντώνει κάποιες ανασφάλειες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όσοι ζητούν επιβεβαίωση είναι απλά πολύ ερωτευμένοι...

Δεν ακούγονται άκυρα αυτά που λες, αλλά συνεχίζεις να δίνεις αξία στην 'ποσότητα'. Να σε ρωτήσω κάτι? Δεν 'κυνηγούσες' όπως λες, γιατί? Επειδή δεν μπορούσες (πχ λόγω συστολής) ή επειδή δεν ήθελες (πχ θεωρούσες ότι δεν αξίζει να κυνηγάς)?

---

Στην αρχή απλά δεν μπορούσα όπως έιπες... πάρα πολύ συστολή... μετά ήμουν σε φάση "αμα είναι να ρθει θα ρθει" και μετά απλα αρχισα να παραιτούμαι..σαν να έλεγα στο εαυτό μου "αφου δεν κάνεις τίποτα, τι το σκέφτεσαι?". Μετα άρχισα να το προσπαθώ αλλα πολύ επιφανειακά οπότε δεν είχα αποτέλεσματα ....Μετα άρχισα να κάνω πράγματα αλλά κυρίως επειδή απλά τύχαιναν ή ερχόταν απο μόνα τους... και εν τέλει ήρθαν κάποια πράγματα απο μόνα τους αλλα τίποτα ολοκληρωμένο και σταθερό.. και έτσι έμεινα με αυτό το "κενό" ας το πούμε και έτσι... ότι δεν κυνηγούσα όσο θα ήθελα και ότι δεν είχα κάτι ολοκληρωμένο..

Btw μια φορά της το είπα .. με ενοχλεί να τα ξέρω όλα αυτά.. και μου είπε ότι όντως ήταν λάθος...
Και χθες πάλι το ανέφερα και στεναχωρέθηκε πάρα πολύ και σκέφτηκα μήπως έκανα λάθος...

Αλλά μετά το σκέφτηκα ως εξής ο καθένας με τις δικές του ανασφάλειες... αυτή με την επιβεβαίωση και εγώ με το να νιώθω κομπλεξικά με αυτά που ήξερα...

Όντως πάντως το υπεραναλύω... γιατι την σκέψη παραπάνω την πήγα πολύ παραπέρα μετα... δλδ: αυτή εχει ανασφάλειες για το τώρα ενω για κάτι που ουσιαστικά δεν με αφορά...

Πάντως μου φαίνεται ότι η δική μου ανασφάλεια πηγάζει καθαρά απο μένα, έτσι δεν είναι?????

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Το πρόβλημα είναι ότι τα υπεραναλύεις... :) Και ότι σκέφτεσαι συνεχώς πώς θα κατευνάσεις τις δικές της ανασφάλειες και πώς δεν θα δημιουργήσεις κι άλλες, ενώ οι δικές σου βολτάρουν ανενόχλητες και γιγαντώνονται! :p

Ένα σχόλιο στα περί έρωτος κι επιβεβαίωσης: είναι γεγονός ότι ο έρωτας εξ' αποστάσεως φουντώνει κάποιες ανασφάλειες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όσοι ζητούν επιβεβαίωση είναι απλά πολύ ερωτευμένοι...

Δεν ακούγονται άκυρα αυτά που λες, αλλά συνεχίζεις να δίνεις αξία στην 'ποσότητα'. Να σε ρωτήσω κάτι? Δεν 'κυνηγούσες' όπως λες, γιατί? Επειδή δεν μπορούσες (πχ λόγω συστολής) ή επειδή δεν ήθελες (πχ θεωρούσες ότι δεν αξίζει να κυνηγάς)?

---

Στην αρχή απλά δεν μπορούσα όπως έιπες... πάρα πολύ συστολή... μετά ήμουν σε φάση "αμα είναι να ρθει θα ρθει" και μετά απλα αρχισα να παραιτούμαι..σαν να έλεγα στο εαυτό μου "αφου δεν κάνεις τίποτα, τι το σκέφτεσαι?". Μετα άρχισα να το προσπαθώ αλλα πολύ επιφανειακά οπότε δεν είχα αποτέλεσματα ....Μετα άρχισα να κάνω πράγματα αλλά κυρίως επειδή απλά τύχαιναν ή ερχόταν απο μόνα τους... και εν τέλει ήρθαν κάποια πράγματα απο μόνα τους αλλα τίποτα ολοκληρωμένο και σταθερό.. και έτσι έμεινα με αυτό το "κενό" ας το πούμε και έτσι... ότι δεν κυνηγούσα όσο θα ήθελα και ότι δεν είχα κάτι ολοκληρωμένο..

Btw μια φορά της το είπα .. με ενοχλεί να τα ξέρω όλα αυτά.. και μου είπε ότι όντως ήταν λάθος...
Και χθες πάλι το ανέφερα και στεναχωρέθηκε πάρα πολύ και σκέφτηκα μήπως έκανα λάθος...

Αλλά μετά το σκέφτηκα ως εξής ο καθένας με τις δικές του ανασφάλειες... αυτή με την επιβεβαίωση και εγώ με το να νιώθω κομπλεξικά με αυτά που ήξερα...

Όντως πάντως το υπεραναλύω... γιατι την σκέψη παραπάνω την πήγα πολύ παραπέρα μετα... δλδ: αυτή εχει ανασφάλειες για το τώρα ενω για κάτι που ουσιαστικά δεν με αφορά...

Πάντως μου φαίνεται ότι η δική μου ανασφάλεια πηγάζει καθαρά απο μένα, έτσι δεν είναι?????

Πιστεύεις θα ηταν εγωιστικό να σκεφτώ ότι αυτές οι σκέψεις με κάνουν αυτόματα να σκέφτομαι σαν κακός άνθρωπος?

Σόρι αλλά αυτό το συλλογισμό δεν τον έπιασα...τι πάει να πει 'σκέφτεσαι σαν κακός άνθρωπος'?

Η ανασφάλεια σου σαφώς και πηγάζει από εσένα, αλλά μιας και εδώ μιλάμε για σχέση μεταξύ δύο, συχνά βάζει κι ο άλλος το χεράκι του κι εντείνει τις ανασφάλειες. :p Εγώ θα έλεγα να ασχοληθεί ο καθένας σας με το δικό του κομμάτι των ανασφαλειών. Κι επίσης, αν σκέφτεσαι ότι κάτι έχασες στη ζωή σου λόγω συστολής ή λόγω παραίτησης ή παθητικότητας, σκέψου αν αυτό που έχεις τώρα είναι (ή θα μπορούσε να είναι) επιλογή σου.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Σόρι αλλά αυτό το συλλογισμό δεν τον έπιασα...τι πάει να πει 'σκέφτεσαι σαν κακός άνθρωπος'?

Η ανασφάλεια σου σαφώς και πηγάζει από εσένα, αλλά μιας και εδώ μιλάμε για σχέση μεταξύ δύο, συχνά βάζει κι ο άλλος το χεράκι του κι εντείνει τις ανασφάλειες. :p Εγώ θα έλεγα να ασχοληθεί ο καθένας σας με το δικό του κομμάτι των ανασφαλειών. Κι επίσης, αν σκέφτεσαι ότι κάτι έχασες στη ζωή σου λόγω συστολής ή λόγω παραίτησης ή παθητικότητας, σκέψου αν αυτό που έχεις τώρα είναι (ή θα μπορούσε να είναι) επιλογή σου.

---

Τι θα έλεγες αν σου έλεγα πως απλά νιώθω ότι απλα βρέθηκε στο δρόμο μου?? Σαν να το λέμε "με παρεσειρε η ζωή" ένα πράγμα.... ακογεται λίγο μοιρολατρικο ξέρω αλλά μερικές φορές τον έρωτα δεν τον ελέγχεις.. απλά ειναι εκει...

Στέκει?

Επίσης ... το γεγονός ότι σκέφτομαι έτσι για αυτή ("κοίτα τι έχει κάνει στο παρελθόν της" - ζήλια ή φθόνος) , σημαίνει μήπως ότι δεν την αγαπάω?

Οκ βρέθηκε στο δρόμο σου... αλλά αν δεν είχε βρεθεί στο δρόμο σου, θα μπορούσες να το είχες διαλέξει? Αν ναι, μην κάθεσαι να βασανίζεσαι με σκέψεις. Εκτός αν θεωρείς ότι η σχέση σου αποτελεί εμπόδιο σε άλλα πράγματα που θα ήθελες να κάνεις. Συνήθως το εμπόδιο είναι στο μυαλό μας, αλλά αν πράγματι νιώθεις ότι σε περιορίζει, εσύ είσαι ο μόνος αρμόδιος να σταθμίσει το κόστος και το όφελος. Αλήθεια, μήπως θα ήθελες να σταματήσεις τη σχέση γιατί το να πεις 'τέρμα' θα είναι μια επιλογή, ενώ τώρα νιώθεις ότι σε παρασέρνει η ζωή? Το λέω αυτό, γιατί το γεγονός ότι σκέφτεσαι πράγματα που δεν επηρεάζουν άμεσα το παρόν (όπως το παρελθόν της), δεν δείχνει ότι δεν την αγαπάς... ίσως δείχνει ότι ψάχνεις τρόπο να κινητοποιηθείς για να πάρεις αποφάσεις, σκαλίζοντας διάφορα πράγματα που όμως όπως είπαμε δεν έχουν άμεση σχέση με το εδώ και τώρα. Υπάρχει μια παροιμία που λέει 'τόσο η γίδα κακοπέφτει όσο πιο βαθιά σκαλίζει'... :)

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Οκ βρέθηκε στο δρόμο σου... αλλά αν δεν είχε βρεθεί στο δρόμο σου, θα μπορούσες να το είχες διαλέξει? Αν ναι, μην κάθεσαι να βασανίζεσαι με σκέψεις. Εκτός αν θεωρείς ότι η σχέση σου αποτελεί εμπόδιο σε άλλα πράγματα που θα ήθελες να κάνεις. Συνήθως το εμπόδιο είναι στο μυαλό μας, αλλά αν πράγματι νιώθεις ότι σε περιορίζει, εσύ είσαι ο μόνος αρμόδιος να σταθμίσει το κόστος και το όφελος. Αλήθεια, μήπως θα ήθελες να σταματήσεις τη σχέση γιατί το να πεις 'τέρμα' θα είναι μια επιλογή, ενώ τώρα νιώθεις ότι σε παρασέρνει η ζωή? Το λέω αυτό, γιατί το γεγονός ότι σκέφτεσαι πράγματα που δεν επηρεάζουν άμεσα το παρόν (όπως το παρελθόν της), δεν δείχνει ότι δεν την αγαπάς... ίσως δείχνει ότι ψάχνεις τρόπο να κινητοποιηθείς για να πάρεις αποφάσεις, σκαλίζοντας διάφορα πράγματα που όμως όπως είπαμε δεν έχουν άμεση σχέση με το εδώ και τώρα. Υπάρχει μια παροιμία που λέει 'τόσο η γίδα κακοπέφτει όσο πιο βαθιά σκαλίζει'... :)

---

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σου!!

Ναι η αλήθεια είναι ότι ένιωσα έντονα ότι με παρέσυρε η ζωή ... όλα έγιναν απο μόνα τους και μάλλον πάντα έτσι ήμουν στη ζωή μου ...απλά περίμενα πράγματα να έρθουν και πολλές φορές ερχόταν... αλλά απο μόνος μου δεν κυνήγησα τίποτα... και γι'αυτο με συνέκρινα με άλλα άτομα όπως για εκείνους του πρώην που μου έλεγε ότι επέμεναν και σκεφτόμουν "εγω τι έχω κάνει? γιατί δεν ήμουν ετσι και εγώ..? ισως τωρα να μην είχα τέτοιες σκέψεις..." αλλά τελικά ακόμα και να χώριζα πάλι θα τις έκανα αυτές τις σκέψεις...ποια θα ήταν η διαφορά? αφού το πρόβλημα το έχω εγω... απλά η σχέση έτσι όπως είναι μου εντείνει τις ανασφάλειες που είχα απο πριν σωστά?? Έχω μια τέτοια ανασφάλεια η οποία βρίσκει έδαφος να ανθίσει σε αυτή τη σχέση για κάποιο λόγο...
Η αλήθεια ειναι ότι η όλη ιδέα με το όλο mindgame που έχω ειναι ότι η απόσταση με δυσκολεύει και το μυαλό μου δημιουργεί διάφορες σκέψεις έτσι ώστε να βρεί εύκολη αφορμή και να πει ότι δεν μπορώ εδώ.... η απόσταση δημιουργεί ανασφάλειες σε όλους τους ανθρώπους .. στην αρχή δεν μπορούσα καν να ελέγξω όλη αυτή την παραίσθηση και αλήθεια ειναι ότι ακόμα συνεχίζεται αλλά ελφρώς λιγότερο και με λιγότερη συχνότητα.

Συγκεκριμένα ένα παράδειγμα που είχα ακούσει απο έναν φοιτητή ψυχολογίας: όταν παίζει μπάλα και βλέπει ότι χάνει χωρίς να βάζει τον καλύτερό του εαυτό, απλα το μυαλό του δημιουργεί την ιδέα ότι το παιχνίδι δεν ειναι σημαντικό και δεν έγινε τίποτα ... αντίστοιχα και εδώ νομίζω... η απόσταση δημιουργεί ένα τέτοιο πράγμα στο μυαλό... " ε αφού ειναι μακριά η σχέση δεν ειναι καλή και δεν έχω κάνει τίποτα οπότε πρέπει να φύγω να κάνω και άλλα πράγματα"

Αυτό παιχνίδι μάλλον γίνεται... απλά ειναι δυνατότερο απο μένα και δεν το ελέγχω πλήρως ακόμα...

Και επίσης πιστεύεις ότι για να κλείσει η υπερανάλυση μια καλή προσέγγιση είναι να πεις: "ή κάτσε και σταμάτα τη γκρίνια, ή φύγε και πάμε για άλλα..." ???