ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ??

Γειά κι'απο μένα!

Destinity 22 διάβασα αυτά που έγραψες καθώς και τους παραπάνω διαλόγους. Επειδή είμαι ομοιοπαθής θα μπορούσα λογικά μέσα απο επιχειρήματα να προσπαθήσω να σε πείσω ό,τι θα βελτιωθείς και θα το ξεπεράσεις.Δεν θα το κάνω.Όταν σε μένα έλεγαν υπάρχουν και χειρότερα,κάνε υπομονή,όλα θα πάνε καλά ,σε βλέπω καλύτερα κλπ δεν τους πίστευα.Τώρα είμαι καλύτερα και αρχίζω όλο περισσότερο να πιστεύω στη βελτίωση...αυτό εύχομαι και σε σένα,να το διαπιστώσεις και να πειστείς απο τη δική σου βελτίωση:o . Απο κεί και πέρα τα φάρμακα θα βοηθήσουν να ελατωθούν τα συμπτώματα που έχει; και να σου δώσουν δύναμη να ασχοληθείς με τον πυρήνα του προβλήματος.Με τις παρενέργειες μην ασχολήσαι τόσο,δε σημαίνει ό,τι όλα αυτά που γράφει θα εμφανιστούν και σ'εσένα.Μιλάει για μερικές περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί, δε σημαίνει οτι με τη λήψη του φαρμάκου θα εμφανιστούν. Προσωπικά παίρνω zanax και με βοήθησε αρκετά...χωρίς τις παρενέργειες που αναγράφει:cool: Ήθελα τώρα να σε ρωτήσω μερικά πράγματα αν μου επιτρέπεις για να καταλάβω καλύτερα αυτο που περιγράφεις.

Ο πυρήνας του προβλήματος σου ποιός είναι; απο που προέρχεται πιστεύεις;

Απο τις συνεδρίες που κάνεις είσαι ευχαριστημένη; Σε βοηθούν στον τρόπο με τον οποία χειρίζεσαι την καθημερινότητα και τα βιώματα σου;

Ο γιατρός που σου συνταγογράφησε τα φάρμακα τι διέγνωσε;

Εγώ σου συνιστώ να είσαι σε επικοινωνία με αυτούς τους δύο.Αυτοί ξέρουν το θέμα σου σε προσωπική βάση και θα σου δώσουν απαντήσεις για το πως ΕΣΥ πηγαίνεις και το πώς θα το ξεπεράσεις.Εμείς εδώ απλά μεταφέρουμε τις δικές μας εμπειρίες και απόψεις που ενδεχομένως κάποις απο αυτές να σε οφελούν.

Καλή συνέχεια!

Quote:

---

Originally Posted by gossamer

destiny - σε νιωθω . Γιατι και εγω ξεκινησα το εντονο αγχος που πλεον οδηγηθηκε σε καταθλιψω λογω εικονας.
Δηλ. ενιωθα ανεπαρκης σε ολα.. σε φιλους , για το σωμα για την εξυπναδα για ολα!

εχασα λοιπον πολλα κιλα και εγινα αυτο που πιστευουμε οι περισσοτερες γυναικες ως "ιδανικο" για μενα ηταν τα 50 κιλα. Λες και μετραει ο αριθμος..
και ομως αλλαγη δεν ειδα.. χειροτερα εγινα. με επιασαν προβληματα με την υγεια μου και ξαναπηρα κιλα. Ναι στεναχωρηθηκα αλλα πλεον 4 χρονια μετα καταλαβα
οτι οντως εχω προβληματικη εικονα εαυτο του. Να ξερεις οτι τα ΚΙΛΑ δεν σε χαρακτηριζουν. Ομως ειναι λογικο απο την στιγμη που δεν εχεις την εικονα π θες να στεναχωριεσαι.
απλα σκεψου εμενα σαν παραδειγμα ..απο τοτε που εχασα τα κιλα ξεκινησανε τα προβληματα μου. Και εγω νομιζα οτι θα ηταν αλλιως
αλλα ειδες ΟΧΙ τελικα. τα παντα ξεκινανε αν αγαπαμε τον εαυτο μας. Εγω τον σεβομαι αλλα ομως δεν τον φροντιζω.
Ζω με πονους εδω και χρονια λογω της καταπιεσης...

---

gossamer μου κ γω οπως ξανανειπα αργησα αλλα το καταλαβα...
απλα οταν το καταλαβα ηταν αργα..
οτι δηλ η εικονα ειναι κατι πολυ υποκειμενικο
νομιζω οτι υποσυνειδητα ισως το ηξερα αυτο
κ γιαυτο οποτε πλησιαζα το στοχο μου με σαμποταρα κ τα ξαναεπαιρνα
γιατι μετα δεν θ ειχα κατι να κατηγορησω ...
κ τωρ απου το ξερω απλα δε μπορω μετα απο τοσα χρονια εμμονης
ναγαπησω κ ναποδεχτω το σωμα , αλλα τουλαχιστον ξερω οτι δεν ειναι το ουσιαστικο προβλημα μου....
νιωθοντας ομως ασχημα γιαυτο επηρρεαζει παραπανω τη ψυχολογια μου κ επιδεινωνει ολα τα υπολοιπα....
επιβεβαιωνει ολα τασχημα που σκεφτομαι για τονε αυτο μου...

Quote:

---

Originally Posted by gossamer

και επειδη λεφτα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ. σου αρεσει να βλεπεις σειρες? εγω ¨χανομαι" με το βλεπω σειρες και ταινιες.
ξεχνιεμαι .. δοκιμασε το!

προς το παρον η αληθεια ειναι αυτη. εγω εχω 4 χρονια ετσι και ακομα δεν εχω βγει..

Μακαρι ολοι να τα καταφερουμε:confused:

---

αν βλεπω????? νομιζω δεν υπαρχει ξενη σειρα που να μην εχω δει
αλλα κανει αυτο που λες χανεσαι η οπως λεω εγω μουδιαζω κ δεν νιωθω τιποτα
δεν σκεφτομαι τιποτα.... αλλα κ αυτο τελικα καλο δεν ειναι ...
πρεπει να σταματησω ναποφευγω τη ζωη
(καλα σειρες αποκλειεται να σταματησω να βλεπω χαχαχα ) αλλα πραγματικα νομιζω ειναι ενας απο τους λογους της αδρανειας μου.... για πες τι βλεπεις εσυ???

Quote:

---

Originally Posted by Θεολόγος

Γειά κι'απο μένα!

Destinity 22 διάβασα αυτά που έγραψες καθώς και τους παραπάνω διαλόγους. Επειδή είμαι ομοιοπαθής θα μπορούσα λογικά μέσα απο επιχειρήματα να προσπαθήσω να σε πείσω ό,τι θα βελτιωθείς και θα το ξεπεράσεις.Δεν θα το κάνω.Όταν σε μένα έλεγαν υπάρχουν και χειρότερα,κάνε υπομονή,όλα θα πάνε καλά ,σε βλέπω καλύτερα κλπ δεν τους πίστευα.Τώρα είμαι καλύτερα και αρχίζω όλο περισσότερο να πιστεύω στη βελτίωση...αυτό εύχομαι και σε σένα,να το διαπιστώσεις και να πειστείς απο τη δική σου βελτίωση:o . Απο κεί και πέρα τα φάρμακα θα βοηθήσουν να ελατωθούν τα συμπτώματα που έχει; και να σου δώσουν δύναμη να ασχοληθείς με τον πυρήνα του προβλήματος.Με τις παρενέργειες μην ασχολήσαι τόσο,δε σημαίνει ό,τι όλα αυτά που γράφει θα εμφανιστούν και σ'εσένα.Μιλάει για μερικές περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί, δε σημαίνει οτι με τη λήψη του φαρμάκου θα εμφανιστούν. Προσωπικά παίρνω zanax και με βοήθησε αρκετά...χωρίς τις παρενέργειες που αναγράφει:cool: Ήθελα τώρα να σε ρωτήσω μερικά πράγματα αν μου επιτρέπεις για να καταλάβω καλύτερα αυτο που περιγράφεις.

Ο πυρήνας του προβλήματος σου ποιός είναι; απο που προέρχεται πιστεύεις;

Απο τις συνεδρίες που κάνεις είσαι ευχαριστημένη; Σε βοηθούν στον τρόπο με τον οποία χειρίζεσαι την καθημερινότητα και τα βιώματα σου;

Ο γιατρός που σου συνταγογράφησε τα φάρμακα τι διέγνωσε;

Εγώ σου συνιστώ να είσαι σε επικοινωνία με αυτούς τους δύο.Αυτοί ξέρουν το θέμα σου σε προσωπική βάση και θα σου δώσουν απαντήσεις για το πως ΕΣΥ πηγαίνεις και το πώς θα το ξεπεράσεις.Εμείς εδώ απλά μεταφέρουμε τις δικές μας εμπειρίες και απόψεις που ενδεχομένως κάποις απο αυτές να σε οφελούν.

Καλή συνέχεια!

---

Θεολόγε μου σευχαριστω πολυ για το μεγαλο σου μηνυμα κ μου μοιραστηκες την προσωπικη σου εμπειρια μαζι μου!:)
χαιρομαι απιστευτα που εισαι καλυτερα κ ευχομαι ετσι να συνεχισεις! δινεις ελπιδα σε ολους εμας οτι αν προσπαθησουμε μπορουμε να καταφερουμε γιατι κακα τα ψεματα ολα βοηθανε (χαπια ψυχολογοι φιλοι) αλλα την την περισσοτερη δουλεια πρεπει να την κανεις εσυ! αυτο που θαθελα να σε ρωτησω ειναι κ αν θελεις μου απαντας ειναιαν εβλεπες εστω μηδαμινα σημαδια προοδου η απλα τοδες μετα? εγινε καθολου η καθημερινοτητα σου πιο ευκολη? εγω εχω πολλα πρακτικα προβληματα κ δεν βλεπω τιποτα ναλλαζει ...

ας στα παρω με την σειρα....

σε φαση καταθλίψης βρισκομαι τα τελευταια 10χρ αλλες φορες ηπια αλλες βαρια
το κακο ειναι οτι το ειχα ανακαλυψει δεν εκανα τιποτα
η αν εκανα το κανα με λαθος κινησεις η σε λαθος ανθρωπους
οντας πολυ περηφανη κ ανεξαρτητη κ κλειστη
ο τροπος που ζηταω βοηθεια δεν ειναι κ ο πιο προφανης....

ξεκινησε λογω κιλων, απορριψης κ ασχημη κοροιδιας, δεν ειχα καμια κατακτηση φλερτ
ετσι τα απεδωσα ολα στα κιλα μου κ μου εγινε εμμονη
ταφησα ολα στην ακρη, η ιδεα να γνωρισω νεα ατομα, να πω oτι οντως μου αξιζουν καλυτερα, να κανω πραγματα για μενα, να φτιαξω το χαραχτηρα μου, να βγω, να ζησω, να διεκδικησω, να γεμισω εμπειριες κ να φτιαξω ενα δυνατο χαραχτηρα....
πλεον ξερω οτι τα κιλα μου δεν ειναι το πραγματικο προβλημα αλλα αποτελει πλεον εξισου μεγαλο μιας κ εχω κανει τοσα χρονια πλυση εγκεφαλου

τωρα ο πυρηνας που λες ειναι οτι λογω κιλων επειδυνωθηκε το υπαρχον προβλημα μου οτι δηλ παντα ενιωθα αδιαφορη, ασημαντη κ αναξια να με αγαπησει κανεις κ οτι αξιζω
το προβλημα μου ειναι οτι δεν τα εχω καλa με τον εαυτο μου επιφανειακα με τα κιλα
κ εσωτερικα με το γεγονος οτι παντα ημουν αγαθη, το καλο παιδ,ι παντα προθυμη να βοηθησω κ νακουσω τους παντες, να μην λεω οχι να μην στεναχωρω κ αυτο μεκανε δεδομενη, αδιαφορη, παιχνιδακι γιατι σε μια εποχη οι καλοι ειναι αυτοι που την πληρωνουν κ αναζητωντας την αποδοχη εγινα ερμαιο λαθων σκεψεων που κατεστρεψαν την αυτοπεποιθηση μου κ ενω τωρα θελω να κανω κατι για μενα απλα δε μπορω γιατι ποτε δν εμαθα να βαζω εμενα πανω απο τους αλλους

απο τις συνεδριες δεν ειμαι πολυ ευχαριστημενη
αλλα δε νομιζω οτι φταιει ο ψυχολογος αλλα εγω που βιαζομαι κ θελω να δω γρηγορα αποτελεσματα κ δεν κανω τιποτα... δηλ ο ανθρωπος μιλαει μου λεει οτι ειμαι πολυ σκληρη με τον εαυτο μου
κ οτι δεν φταιω εγω αλλα εγω ακου μπλα μπλα....
αυτο που μεκανε μονο να πιστεψω οτι κατι δεν παει καλα ειναι οτι δεν μου δωσε απο την αρχη φαρμακα...
ισως δεν του περασα το ποσο χαλια ειμαι
στις τελυταιες συνεδριες ημουν πολυ αρνητικη εννοω οτι οτι κ να μου ελεγε απλα δεν εβλεπα κατι θετικο
κ του λεω πιστευετε αυτο που κανουμε εδω βοηθαει?
διοτι δεν εχω παραιτηση ματαιωση (αυτη ειναι η διαγνωση του) αλλα καταθλιψη
του ειπα οτι εκανα μια ερευνα
κ οτι αν τα αντικαταθλιπτικα κανουν αυτο που λενε οτι δηλ σε βοηθανε να συγκεντρωνεσαι να χαλαρωσει κ να εισαι πιο ευδιαθετος, θα βοηθουσε συναμα με την ψυχοθεραπεια μιας κ θ μπορουσα να επεξεργαστω αυτα που λεμε ν ακανω τις ασκησεις που μου λεει κ ναμαι καπως πιο θετικη(ευδιαθετη) ωστε να βελτιωθει η καθημερινοτητα μου κ μπας κ πιστεψω οτι λεμε
ετσι βρηκα μια ψυχιατρο (αυτος δεν συνεργαζεται με καποιο ψυχιατρο, μια φιλη μου το βρηκε πολυ περιεργο αυτο)
της ειπα τι κ πως πανω κατω κ κεινη μουπε οτι επρεπε ναχα παει νωριτερα κ κολλησε πιο πολυ στο γεγονος οτι τα τελευταια χρονια δεν κοιμαμαι καθολου κ οτι πρεπει να φτιαξω τον υπνο γιατι ειδαλλως δν μπορω να επεξεργαστω σε οτι λεμε στην ψυχοθεραπεια, αλλα υστερα αποτι μουπε η φιλη μου οτι κανονικα συνεργαζονται κ κεινη πηγαινει μια στη ψυχιατρο μια στη ψυχολογο ..

εγω απλα παρακαλω να μπορεσουν τα φαρμακα να βοηθησουν οχι να κανουν θαυματα...
ξερω οτι αυτα (φαρμακα κ ψυχοθεραπεια) θελουν χρονο
κ ειμαι πεποισμενη οτι καποιες ανασφαλειες ισως να μη φυγουν ποτε η να χρειαστουν χροοοοοοοοοονια ψυχοθεραπειας απλα θελω να μπορεσω να σταματησω να ειμαι ετσι θελω να μπορει να μη μου στερει τη καθημερινοτητα...
δηλ κ αλλοι εχουν καταθλιψη κ σοβαρα αγχη αλλα ειναι εκει εξω εχουν δουλεια εχουν σχεση εχουν φιλουν η κατι απολα αυτα εγω δεν εχω τιποτα ....

Quote:

---

Originally Posted by destinity22

το φβ το βαρεθηκα δεν μπαινω καθολου
σταματησα οταν ειδα οτι κανεις δεν μιλαει
κ δεν ειμαι απο αυτους που πλησιαζουν τους αλλους
ειμαι πολυ κοινωνικη χαμογελαστος κ εξω καρδια που λεμε αλλα μονο οταν νιωσω ασφαλεια κ αφεθω....
οσο για το ζοο μια φορα μπηκα νομιζω ολοι μπαινουν για cyber
κ για ναμαι ειλικρινης φοβαμαι... το να γνωρισω καποιον δηλ να συναντηθω, τρεμω την απορριψη κ ξερω οτι θ φαω πολυ κραξιμο γιαυτο που λεω αλλα ακομα κ οταν ειχα χασει τα 30κιλα ημουν πολυ ομορφη (τολμω να πω τωρα που βλεπω τις φωτο τοτε δεν τοβλεπα) παλι δεν ειχα ουτε ενα πεσιμο ενα φλερτ κατι.... αρα κατι σκατα κανω κ δεν ξερω τι... προφανως εκπεμπω την ανασφαλεια μου κ δεν κατηγορω κανεναν πλεον πρεπει να ναι πολυ ντεκαβλε....με τρομαζει οποτε αρχιζω κ μιλαω κ μετα απο λιγο μου λενε θες να συναντηθουμε? σκεφτομαι ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!! οτι θ φρικαρει θ φυγει τρεχοντας οτι θαπογοητευτει οτι δεν θαμαι ενδιαφερον δεν θαχω τι να πω κτλ κτλ κτλ

---

ενταξει κατανοητο για το φβ κι εγω το σβηνω συνεχεια.
στο ζοο ομως ειναι δυνατον ολοι μα ολοι να ψαχνουν μονο για cyber ? 5000 κοσμος, 1 να μη θελει γνωριμια και σχεση ? ακομα κι αν συμφωνισω, δε μπορεις να ψαξεις αλλου ?
φοβιες και προκαταληψεις δεν βοηθανε. οπως και το να προτρεχεις οτι θα υπαρξει σιγουρα απορριψη. αυτη την ανασφαλεια ειναι που πρεπει να δουλεψεις, και να εχεις αυτοπεποιθηση. τα κιλα δεν ειναι το παν. και ειπες οτι εχεις ωραιο προσωπο, μπλε ματια, και εισαι και χαμογελαστη, μα και καλος χαρακτηρας. μη κολλας λοιπον μονο στο ενα αρνητικο. που δεν ειναι κι αρνητικο για ολους στο κατω κατω. δεν ειμαστε ολοι το ιδιο. ουτε η μοναδικη εισαι που υποφερει απο μοναξια. την επομενη φορα που θα σου προτεινουν για εξω, σκεψου οτι δεν εχεις τπτ να χασεις. βρισκεσαι ηδη μονη, και με το να γνωρισεις εναν ανθρωπο δε θα σου στοιχησει. ειδικα αν εχεις επιτυχια, μονο καλυτερα θα σε κανει. δεξου κι αγαπα τον εαυτο σου, για να σε αγαπησουν και οι αλλοι. σου αξιζει κατι καλυτερο.

Επίσης, παίζει το okcupid.com. Εγώ έχω φτιάξει ένα προφίλ για πλάκα (δεν έχω κάνει τίποτα)
αλλά υπάρχουν αρκετοί Έλληνες εκεί και απ' ότι καταλαβαίνω οι γυναίκες κυρίως δεν προ-
λαβαίνουν να διαβάζουν τα μηνύματα.

Πάντως εμένα με άγγιξε κυρίως η ερώτησή σου για το πώς σηκώνεσαι αν δεν έχεις άλλον από
τον εαυτό σου. Νομίζω αυτή η ερώτηση απασχολεί συχνά εμάς που μέσω της εξτρήμ αποφυγής
καταφέραμε να διώξουμε ακόμα και αυτούς που είχαν μείνει να επιμένουν με την αφεντιά μας.

Η απάντηση είναι ότι αυτό δεν είναι δυνατό, όμως κάνεις ένα λάθος, δεν είσαι ολομόναχη,
έχεις και τον ψυχολόγο ο οποίος θα σε βοηθήσει στα δύσκολα. Αν αποφασίσεις να ανοιχτείς
και ισχύει ότι είσαι όμορφη και με καλό χαρακτήρα, οι ευκαιρίες θα είναι αμέτρητες και θα
μάθεις να αντιμετωπίζεις ακόμα και την απόρριψη (γιατί κι αυτή είναι μέρος της ζωής)

καλημερα συγχωμη που ρωταω αλλα τι ειδους ψυχοθεραπεια κανεις ?

Quote:

---

Originally Posted by destinity22

αν βλεπω????? νομιζω δεν υπαρχει ξενη σειρα που να μην εχω δει
αλλα κανει αυτο που λες χανεσαι η οπως λεω εγω μουδιαζω κ δεν νιωθω τιποτα
δεν σκεφτομαι τιποτα.... αλλα κ αυτο τελικα καλο δεν ειναι ...
πρεπει να σταματησω ναποφευγω τη ζωη
(καλα σειρες αποκλειεται να σταματησω να βλεπω χαχαχα ) αλλα πραγματικα νομιζω ειναι ενας απο τους λογους της αδρανειας μου.... για πες τι βλεπεις εσυ???

---

ΟΝΤΩΣ - χρονια εμμονης δεν γινεται να αλλαξουν αμεσα. Εμενα η ψυχολογος μου ειπε οτι εχω εμμονικες σκεψεις αναλογα τι με ενοχλει.
εχω πονοκεφαλο ,ολη μερα αυτο σκεφτομαι. και 100 φορες. περσυ που ειχα παχυνει πολυ. ολη μερα σκεφτομουν την διαιατα που θα εκανα εστω!

να μας βοηθαγε ενα μαγικο χαπι? χαχα


απο σειρες καταλαβαινω ξερεις ..και εγω βλεπω τα παντα

Breaking Bad , New Girl , How I met ur mother
Supernatural , vampire Diaries , Big bag Theory , White collar

Quote:

---

Originally Posted by KENO

ενταξει κατανοητο για το φβ κι εγω το σβηνω συνεχεια.
στο ζοο ομως ειναι δυνατον ολοι μα ολοι να ψαχνουν μονο για cyber ? 5000 κοσμος, 1 να μη θελει γνωριμια και σχεση ? ακομα κι αν συμφωνισω, δε μπορεις να ψαξεις αλλου ?
φοβιες και προκαταληψεις δεν βοηθανε. οπως και το να προτρεχεις οτι θα υπαρξει σιγουρα απορριψη. αυτη την ανασφαλεια ειναι που πρεπει να δουλεψεις, και να εχεις αυτοπεποιθηση. τα κιλα δεν ειναι το παν. και ειπες οτι εχεις ωραιο προσωπο, μπλε ματια, και εισαι και χαμογελαστη, μα και καλος χαρακτηρας. μη κολλας λοιπον μονο στο ενα αρνητικο. που δεν ειναι κι αρνητικο για ολους στο κατω κατω. δεν ειμαστε ολοι το ιδιο. ουτε η μοναδικη εισαι που υποφερει απο μοναξια. την επομενη φορα που θα σου προτεινουν για εξω, σκεψου οτι δεν εχεις τπτ να χασεις. βρισκεσαι ηδη μονη, και με το να γνωρισεις εναν ανθρωπο δε θα σου στοιχησει. ειδικα αν εχεις επιτυχια, μονο καλυτερα θα σε κανει. δεξου κι αγαπα τον εαυτο σου, για να σε αγαπησουν και οι αλλοι. σου αξιζει κατι καλυτερο.

---

στο zoo γραφτηκα επειδη ειναι μια γνωστη μου εκει
κ της ειχα πει οτι θελω να εξικοιωθω με το φλερτ
(κ για ναμαι ειλικρινης ειχα περιεργια πως γινεται το cyber, γενικα λογω απειριας ψαχνομαι κ προσπαθω να μαθαινω διαφορα διοτι οπως εχω ξαναπει οτι ειμαι παρθενα δεν ειναι ουτε γιατι ειμαι σεμνοτυφη, πουριτανη, περιμενω το πριγκιπα, το φυλαω για μετα το γαμο κ ολα αυτα που μεχουν φριακρει με την ηλικια μου μιας κ ολοι αυτα σκεφτονται)
επειδη αγχωνομαι κ κολλαω ηθελα να προσπαθησω ναρχισω να νιωθω ανετα
κ γενικα να μαθω κ οσο μπορω ναποφυγω λαθη στην real life
οσο γινεται οταν γραφτηκα μου στειλε ενα παιδι κ ξεκινησαμε μια πολυ ωραια συζητηση
κ ακομα κ μην αγχωνομουν για την συνατηση θεωρω οτι το λογικο σταδιο για να συναντησεις καποιον που δεν ξερεις
ειναι πρωτα να μιλησεις μετα τσατ αντε ανταλλαγη τηλ κ μετα να συναντηθεις
παραδοξως συμφωνησε σε αυτο κ μου κανε εντυπωση αλλα οσο περναγε η ωρα το γυρισε στο cyber
κ λεω οκ αν αυτος που φανηκε νορμαλ το γυρισε εκει ενω η φιλη μου πε οτι ειναι ολοι ωμοι τι να περιμενω....???

αυτο που λες ειναι το πιο λογικο κ σωστο αλλα δε μπορω να το κανω
ειναι σαν να λες σεναν που πασχει απο σοβαρη αγοραφοβια κ δνε μπορει να βγει απο το σπιτι του
ελα μωρε παμε για ενα καφε .....ειναι τοσο απλο αλλα συναμα δν ειναι
προσπαθω ν με πεισω με ολα τα λογικα επιχειρηματα
ποτε δεν ξερεις, κ αν δεν ρωτησεις η απαντηση θαναι παντα οχι (στην προκειμενη αν δεν βγεις ποτε δεν θ μαθεις τι θ μπορουσε να γινει) αλλα ΤΡΕΜΩ, καταλαβαινω στη λογικη οτι ολοι εχουν φαει χυλοπιτες κ ολοι εχουν φαει απορριψεις κ οσο προσπαθω να με πεισω οτι πρεπει να φαω τα μουτρα μου να παρω τη κρυαδα να μπω στο παιχνιδι απλα κοκαλωνω....
γιατι η μονη που σκεψη που κανω ειναι πως στα τοσα χρονια κανεις δε με διεκδικησε....κ βλεπω γυναικες σαν την σταυροπουλου κ βογιατζακη κ τις χαιρομαι ναι αν ημουν ετσι κανεις δεν θα βλεπε τα κιλα μου αλλα εγω ειμαι σα στρειδι κ κανεις δεν εχει την υπομονη η την υποψια οτι δεν ειμαι ετσι, κ οτι θελω το χρονο μου...

με συγκινησαν τα λογια σου!σε ολους μας αξιζει κατι καλυτερο κ πρεπει να βρουμε ενα τροπο να νικησουμε ολα αυτα που μας στερουν την ζωη η οποια ειναι μικρη κ ειναι αδικο να χανουμε τα καλυτερα χρονια μας

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Επίσης, παίζει το okcupid.com. Εγώ έχω φτιάξει ένα προφίλ για πλάκα (δεν έχω κάνει τίποτα)
αλλά υπάρχουν αρκετοί Έλληνες εκεί και απ' ότι καταλαβαίνω οι γυναίκες κυρίως δεν προ-
λαβαίνουν να διαβάζουν τα μηνύματα.

Πάντως εμένα με άγγιξε κυρίως η ερώτησή σου για το πώς σηκώνεσαι αν δεν έχεις άλλον από
τον εαυτό σου. Νομίζω αυτή η ερώτηση απασχολεί συχνά εμάς που μέσω της εξτρήμ αποφυγής
καταφέραμε να διώξουμε ακόμα και αυτούς που είχαν μείνει να επιμένουν με την αφεντιά μας.

Η απάντηση είναι ότι αυτό δεν είναι δυνατό, όμως κάνεις ένα λάθος, δεν είσαι ολομόναχη,
έχεις και τον ψυχολόγο ο οποίος θα σε βοηθήσει στα δύσκολα. Αν αποφασίσεις να ανοιχτείς
και ισχύει ότι είσαι όμορφη και με καλό χαρακτήρα, οι ευκαιρίες θα είναι αμέτρητες και θα
μάθεις να αντιμετωπίζεις ακόμα και την απόρριψη (γιατί κι αυτή είναι μέρος της ζωής)

---

γεια σου masterridley
το σαιτ που λες δεν το ξερω θ το κοιταξω...αλλα σταστιτικα ολοι θελουν φωτο σκαιπ η να συναντηθεις κ παντα κοτιαζω, εγω τωρα θελω απλα να μιλαω να φλερταρω να εξοικειωθω με το αντιθετο φυλλο κ να μην ειμαι τοσο ντροπαλη κ μεσω νετ ειναι καπως ποιο ευκολο αν κ η απορριψη κ απο δω ποναει απλα τα παιρνω ολα τοσο σοβαρα κ κατηγορω τον εαυτο μου για ολα...
το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι δεν εχω τιποτα να πω δεν εχω δουλεια δεν εχω χομπι εχω παραιτηθει απολα αρα τι μπορω να συζητησω? δεν μπορω να αντιμετωπιζω οτι η ενεργεια κ το παθος εχει φυγει απο μεσα μου κ ολο σκεφτομαι οτι δεν εχω κατι αξο ναγαπηθει να λατρευτει κ να ερωτρυτει καποιος?? δηλ πας σενα ραντεβου κ σκεφτομαι τι μπορει να "μαγεψει" καποιον? το ειμαι συνεπης? εχεμυθη? το καλο παιδι? το πρωτο θα το ανακαλυψει εν καιρο οπως κ ταλλα σε βαθος χρονου... οποτε ποιο ιενια το ατου μου? το χιουμορ μου? οτι ειμαι καλη με ατακες? οτι στροφαρω ευκολα κ ειμαι ευελικτη σε συζητησεις? τι? τιποτα δε βρισκω οι αρετες μου ειναι old fashion ντεκαβλε κ δεν σου δινουν ατου για να σε ξανασυναντησεις καποιον οκ τα εκτιμας αλλα δεν ειναι αυτα που αποζητας εκεινη την στιγμη θελεις τη φλογα το μυστηριο τη χημεια ο αλλος θελει να περασει καλα κ γω απλα περιμενω απο σενα να κανεις ολη τη δουλεια κ να περιμενεις να ανοιχτω... ποιος το κανει αυτο?? κανεις κ δεν τον αδικω!!!

η αληθεια ειναι αυτη κ ηταν η τελευταια "διαφωνια" με το ψυχολογο μου
του λεω εγω απλα εχω αναγκη καποιον να με παρει απο το χερι καποιον να με αγαπησει τωρα οπως ειμαι
εχω τρελη αναγκη απο μια επιβεβαιωση ενα φλερτ
ενα φιλο που θ παραμεινει μαζι μου σε ολη τη διαδικασια
κ μου λεει εχεις εσενα
κ του λεω εγω ειμαι ενα σωμα που πλεει στη μεση του ωκεανου
θελω εστω μια σανιδα να ξαποστασω η μια στερια εστω πολυ μακρινη αλλα να τη βλεπω κ να ξερω οτι κοιτα αν παλεψεις με οτι εχεις θ φτασεις εγω δεν εβλεπω κ εχω τιποτα...
ενας ανθρωπος που βαζει τους αλλους παντα πανω απολα πως μπορει μονος ξαφνικα να πει βαζω εμενα?
για την απορριψη που λες διαβασε το απο πανω μου μηνυμα..:)

Quote:

---

Originally Posted by wstyron

καλημερα συγχωμη που ρωταω αλλα τι ειδους ψυχοθεραπεια κανεις ?

---

καλησπερα wstyron
μη ζητας συγνωμη βρε γνωσιακη θεραπεια νομιζω :)

Quote:

---

Originally Posted by gossamer

ΟΝΤΩΣ - χρονια εμμονης δεν γινεται να αλλαξουν αμεσα. Εμενα η ψυχολογος μου ειπε οτι εχω εμμονικες σκεψεις αναλογα τι με ενοχλει.
εχω πονοκεφαλο ,ολη μερα αυτο σκεφτομαι. και 100 φορες. περσυ που ειχα παχυνει πολυ. ολη μερα σκεφτομουν την διαιατα που θα εκανα εστω!

να μας βοηθαγε ενα μαγικο χαπι? χαχα


απο σειρες καταλαβαινω ξερεις ..και εγω βλεπω τα παντα

Breaking Bad , New Girl , How I met ur mother
Supernatural , vampire Diaries , Big bag Theory , White collar

---

κ γω αυτο του ελεγα στο μυαλο μου ειναι ενα μπαχαλο
τα σκεφτομαι ολα ταυτοχρονα ολα
κ ολα ειναι φαυλοι κυκλοι πουχω δημιουργησει
κ δν ξερω απο που να πρωτοξεκινησω....

τα βλεπω ολα περα απο το White collar
αγαπω vampire Diaries
πεθαινω για τον Μπαρνευ στο How I met ur mother
αλλα γενικα οι σειρες που βλεπω τωρα ειναι απειρες...... (αυτες που παιζονται τωρα -οχι αυτες πουχουν τελειωσει ή παιζουν μονο καλοκαιρι- ειναι καμια 15αρια)
αλλα κ αυτο δε γεμιζει πλεον το χρονο μου οι ωρες πολλες....

Καταλαβαίνω ό,τι όντας στο πρόβλημα που λέγεται κατάθλιψη τόσα χρόνια θα σου είναι δύσκολο να πιστέψεις στην αλλαγή...

Εγώ αφού με ρώτησες έχω δεί αλλαγή,και μια αλλαγή σύντομη απο τον πρώτο καιρό ήδη της φαρμακοθεραπείας μου.Οπότε σου συνιστώ υπομονή και επιμονή(εύκολο να το λες,δύσκολο να το κάνεις). Είδα αποτελέσματα στην καθημερινότητα μου, όσο για τις παραπάνω προτάσεις να σχετιστείς με κόσμο σου προτείνω να κάνεις προσωπικές σχέσεις με αμεσότητα και όχι μέσω chat κλπ.

Μοιράσου τη ζωή σου αλλά και τα θέματα σου με ανθρώπους ,έστω και λίγους που θά' ναι κοντά σου για σένα!

Εγώ κάνω ψυχανάλυση,κάποτε έκανα γνωσιακή ψυχοθεραπεία αλλά δε με βοήθησε τόσο.Αυτό θα το δείς εσύ στην πορεία των συνεδριών σου....


Καλή συνέχεια!

Quote:

---

Originally Posted by Θεολόγος

Εγώ κάνω ψυχανάλυση,κάποτε έκανα γνωσιακή ψυχοθεραπεία αλλά δε με βοήθησε τόσο.Αυτό θα το δείς εσύ στην πορεία των συνεδριών σου....

---

να σου κανω μια ερωτηση??
πως καταλαβαινεις οτι δεν σου κανει?
εχω ξεκινησει απο τελη Αυγ κ παω 2φ τη βδομαδα (παιρνει 25€ κ η μια φορα μου φαινοταν αιωνας)
εννοω εγω προς το παρον το ριχνω σε μενα
οτι εγω φταιω . δεν κανω τιποτα, αυτος καλα τα λεει , εγω δε προσπαθω,
πως θ ξερω οτι δεν φταιω μονο εγω αλλα κ οτι η γνωσιακη δεν βοηθαει...
εμενα αυτο που μου κανε εντυπωση ειναι οτι δεν μου δωσε αντικαταθλιπτικα απο την αρχη δεδομενου του ιστορικου μου πηρε
οτι δηλ για ενα διαστημα ημουν 7μηνες στο δωματιο μου, οτι εχω κανει αποπειρα, οτι δεν βγαινω καθολου, κτλ
φαντασου το τελευταιο καιρο που στις συνεδριες απλα εκλαιγα πιο πολυ κ του ελεγα δε βλεπω κατι ναλλαζει κ δεν πιστευω οτι θ αλλαξει ποτε παλι δε μουπε γαι φαρμακα
φαντασου οτι εγω του τα προτεινα κ το συζητησαμε κ μουπε οτι ο συνδυασμος αυτων των 2 δηλ φαρμακων κ θεραπειας ειναι ο καλυτερος...
μια φιλη μου που παει κ κεινη της εκανε τρομερη εντυπωση οχι μονο οτι δε μουδωσε απο την αρχη αλλα κ οτι δε συνεργαζαεται με καποιο ψυχιατρο ... anyway ξεφυγα λιγο
αυτο που θελω να πω ειναι πως καταλαβες οτι δεν σουκανε η γνωσιακη κ την αφησες?
εννοω πως διαχωριζεις οτι δεν ειναι η δικη σου αρνητιλα αλλα της θεραπειας?

Κοίταξε...το θέμα είναι προσωπικό-υποκειμενικό οπότε δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βοηθήσει η δική μου άποψη εμπειρία επειδή και πάλι είναι υποκειμενική. Αλλά αφού με ρωτάς την καταθέτω...

Άρχισα με γνωσιακή ψυχοθεραπεία. Άρχισα τις συνεδρίες σε μια κατάσταση αρκετά δύσκολη...μετά απο 4 μήνες και με πρωτοβουλία δική μου επισκέφθηκα ψυχίατρο ο οποίος (όχι αμέσως) μου έδωσε φαρμακευτική αγωγή... την οποία και μου αύξησε αργότερα...

Η συγκεκριμένη μέθοδος δέν με βοήθησε γιατί πολύ απλά εγώ έκανα διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας βάσει των πεποιθήσεων και βιωμάτων που είχα και προφανώς... αντιδρούσα ανάλογα....

Η ψυχολόγος μου πρότεινε το μοντέλο...να ελέγχω ''αντικειμενικά'' τα γεγονότα. Δηλαδή να προσπαθώ να δώ αν οι αντιδράσεις μου βασίζονται σε αντικειμενικά γεγονότα που συνέβησαν και όχι σε αυτό που έχω ''χτίσει εγώ''. Αυτό για μένα ήταν σχεδόν αδύνατο...δεν μπορούσα πολύ απλά να το κάνω...δεν με θεράπευε...μου το είχε βάλει μάλλιστα και ως εργασία για κάθε μέρα! Ν α ελεγχώ τα γεγονότα και τις αντιδράσεις μου πάνω σ'αυτά! Τα παραπάνω σε συνδυασμό ό,τι ήταν μετριασμένα επικριτική μαζί μου δεν με βοήθησαν...

Σίγουρα και με τη μέθοδο αυτή κάναμε αναδρομές στο παρελθόν...αλλά έδινε μεγάλη σημασία στο πώς ''λειτουργώ'' στο τώρα στην καθημερινότητα μου....
Τη θεραπεία αυτή την έκανα περίπου 5 μήνες.Χωρίς ιδιαίτερη αλλαγή...

Η αλλαγή ήρθε με την ψυχανάλυση..είδα στην πράξη ό,τι αυτή μου ταίριαζε. Συνεδρίες σε χαλαρό τόνο,αναδρομές στο παρελθόν και επεξεργασία τους, σχεδόν καθόλου καθοδήγηση στις επιλογές μου, περισσότερο εγω μετέχω και η ψυχολόγος υποβοηθά τη διαδικασία...

Βγαίνου πράγματα και λύσεις χωρίς πολύ ξαθοδήγηση απ'τη ψυχολόγο...βοηθάει την όλη διαδικασία με αρκετό σεβασμό...

Αυτή η δική μου εμπειρία. Εσύ πρέπει να δείς τα δικά σου δεδομένα....

Όσον αφορά τα φάρμακα, μου πήρε αρκετο καιρό...για να ρυθμίσουμε την ποσότητα και τα συγκεκριμένα φάρμακα που χρειαζόμουν.....

Θέλει πολύ υπομονή.Τώρα που είμαι σταθερά σχετικά βλέπω ό,τι άξιζε....