Printable View
Τιτανικ , εγω εχω ψυχωση ,παιρνω βαρια αντιψυχωτικα. Εαν εδινα πολυ σημασια σε ολη την φιλολογια που γραφεται απο τους χρηστες του φορουμ και απο τους επιστημονες , τοσο για την ασθενεια , οσο και για τις λυσεις που ειναι σχεδον αποκλειστικα φαρμακα θα ημουν για τα κυπαρισια. :P O καθεις διαφορετικος.
Quote:
Originally Posted by titanic
Θα σε καθοδηγησει ο ψυχιατρος. Εαν παρεις φαρμακα και εαν ειναι ακριβα θα πρεπει να κινηθεις αναλογα. Δεν ξερω να απαντησω οπως εχει γινει η κατασταση πλεον με τα φαρμακα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, πιστεύω ότι τα φάρμακα βοηθούν.Quote:
Originally Posted by keep_walking
Και ένας φίλος μου είχε κρίσεις πανικού, αποπροσωποποίηση κτλ και τον βοήθησαν.
Απλώς αμφιβάλλω για καταστάσεις κατάθλιψης και αδράνειας αν βοηθούν, που δεν είναι ΤΟΣΟ συγκεκριμένο το πρόβλημα.
(όχι ότι και εγώ δεν έχω και μερικούς ιδεοαναγκασμούς, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό ώστε να με ενοχλούν, ή να με εμποδίζουν από κάτι)
Συμπέρασμα: (στο οποίο ήθελα να καταλήξω ανοίγοντας αυτό το "νήμα", για να το πω και κυριλέ!)
Δεν υπάρχει κανείς που να παίρνει ψυχοφάρμακα και να μην έχει καμιά παρενέργεια, σωστά;
Δεν ειναι συγκεκριμενο το προβλημα στην ψυχωση , ειναι πολλα μαζι και ισως πολλες διαφορετικες ασθενειες που απλως τους εδωσαν μια ονομασια. Καταθλιψη και αδρανεια ειναι προ των πυλων αν κοψω τα φαρμακα. Βασικα πιστευω οτι η αδρανεια ειναι η κυριαρχη δυναμη και αναποφευκτο αποτελεσμα της η καταθλιψη , εαν γινεται να διαχωριστουν γιατι πανε σφιχταγκαλιασμενα , χερι-χερι.
Σε εμένα νομίζω ότι η κατάθλιψη έφερε την αδράνεια.
Πώς είναι όταν πεθαίνει κάποιος δικός σου, και από τη στενοχώρια δεν έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα;
Κάπως έτσι νιώθω..
Ναι αλλα απο την αλλη , εαν ασχολεισαι με κατι οπως τωρα δεν νοιωθεις τοσο μεγαλη καταθλιψη ε? Ξεχνιεσαι. Εαν πεσω αδρανης μερικες μερες και κοιταω το ταβανι , χωρια που θα με φαν οι τυψεις οτι δεν κανω τιποτα , απο καποιο σημειο και μετα θα ειναι πολυ δυσαρεστο. Ξερω γω ρε συ , ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης ισως. Δεν ξερω για μενα , δεν ξερω και για τους αλλους ουσιαστικα.
Quote:
Συμπέρασμα: (στο οποίο ήθελα να καταλήξω ανοίγοντας αυτό το "νήμα", για να το πω και κυριλέ!)
Δεν υπάρχει κανείς που να παίρνει ψυχοφάρμακα και να μην έχει καμιά παρενέργεια, σωστά;
Δυσκολη ερωτηση. Καφε πινεις επηρεαζεται το μυαλο , ποτο πινεις επηρεαζεται το μυαλο , ψυχοφαρμακα πινεις το ιδιο....και το μυαλο ειναι αυτο που ειμαστε και ακολουθει το σωμα στις περισσοτερες των περιπτωσεων , εαν μπορεις να κανεις και αυτο το διαχωρισμο.
Θελω να πω οτι παιρνεις ουσια που σαφως θα σε επηρεασει ( για αυτο αλλωστε την παιρνεις). Τωρα απο κει και περα υπαρχουν καποιες παρενεργειες που στατιστικως αναφερονται στο χαρτακι που ακολουθει τα φαρμακα ή εαν πας σε πολυ βαθος και αρχισεις και λιγο θεωριες συνομωσιας ή ακομα εαν βαλεις κατω και την μοναδικοτητα του καθενος , εχεις την απαντηση σου....τρεχαγυρευοπουλος.
Δεν πίνω ούτε καφέ, ούτε ποτό..;) (οπότε δεν ξέρω πώς είναι)
μια φορά είχα πιει ένα φραπουτσίνο, δεν ξέρω και γω τι στο καλό ήταν, και τις επόμενες ώρες ήμουν σε μια μεγάλη υπερένταση λες και μου έλειπε η δόση μου!!
Εγω ξεμεινα απο αλλη ουσια τωρα την .... τσιγαρινη , οποτε παω προς αναζητηση αυτης:p Τυφλα να χει η σεροτονινη:p
Καλημέρα!
Οπότε συνεχίζοντας ήθελα να ρωτήσω το εξής:
(καταλαβαίνω ότι θα μου εξηγήσει ο γιατρός, αλλά ήθελα να δω από προσωπικές εμπειρίες)
Όταν παίρνει κάποιος φάρμακα τί συμβαίνει ακριβώς;
-Έχει το πρόβλημα το οποίο τον καταθλίβει και απλώς δεν τον ενδιαφέρει πια;(γιατί αυτό μου φαίνεται σαν κουκούλωμα)
-Έχει το πρόβλημα και απλώς ξεχνιέται (και αυτό μου φαίνεται σαν κουκούλωμα)
-Έχει το πρόβλημα, πονάει, αλλά δεν το παίρνει τόσο βαρέως;
Γειά σου titanic,Quote:
Originally Posted by titanic
και στις 3 περιπτώσεις, πρόκειται σχεδόν για κουκούλωμα και χάσιμο χρόνου. Η λύση είναι αντιμετώπιση της ρίζας του προβλήματος και δραστηριοποίηση.
Ίσως η ψυχοθεραπεία που έκανες δεν βοήθησε προς αυτή τη κατεύθυνση, γιατί μόνο με αυτογνωσία μπορούμε να πετύχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής. :)
καλησπέρα Μαρκέλα.
μα μιλάω για προβλήματα που δεν έχουν κάποια αντιμετώπιση/
πχ. έχεις ένα πρόβλημα υγείας, το οποίο θα είναι ΠΑΝΤΑ εκεί, και μια θα είσαι χάλια και μια καλά..
οπότε τα ψυχοφάρμακα κάτι από αυτά τα 3 που είπα μάλλον θα κάνουν.
Γιατί να σου λύσουν το πρόβλημα που έχεις, δεν το λύνουν.
Ούτε η αυτογνωσία που λες.. Έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον εμένα..
Ναι σίγουρα οι περιπτώσεις εξατομικεύονται.. όμως αν ήδη υπάρχει ένα πρόβλημα υγείας σε τι θα ωφελήσει μια επιπλέον επιβάρυνση, αν δεν δίνει οριστική λύση;Quote:
Originally Posted by titanic
Στο να μην είμαι μέσα στην κατάθλιψη συνέχεια και στην αδράνεια; Δεν ξέρω και γω..