οι σπουδές μου κάνουν "κακό";!

Καλα σου λεει βρε νιφαδα, το καλο σου θελει.

ναι,για τους αλλους ολα ευκολα ειναι..ειναι τοσο ευκολο να συμβουλεψεις, να "μαλωσεις", να απογοητευτεις απ τον αλλον, χωρις καν να μπεις στη θεση του.

Αυτο που δε θες να βγεις, που κοιμασαι αρκετα και η γενικοτερα παθητικη σταση, σε ειχε πιασει και στην πολη που πηγαινες σχολειο? Ή τωρα σ επιασε?

Εχεις δικιο, δεν χρειαζεται να νοιωεις ενοχεσ για κατι, κανεις οτι καλυτερο μπορεις και δειχνεις πως μπορεις να τα καταφερεις. Συμφωνω πως η ψυχρη τεχνολογια δεν αντικαθιστα μια ζεστη αγκαλια αλλα τουλαχιστον μπορεις να επι-κοινωνησεις. Δηλαδη να κοινωνησεις, να ενταχθεις μεσα σε ενα συνολο ανθρωπων που συμ-βιωνουν μεσα σε ενα περιβαλλον...ακομη και αν αυτο ειναι διαδυκτιακο...Παυεις να εισαι μια ατομικη, ιδιοτικη υπαρξη και νοησε μεσα σε ενα συνολο...Ειναι λιγο παρηγορο μεσα στην απεραντη μοναξια σου ετσι δεν ειναι;

έχει χρόνια που ειμαι έτσι με διαφορα σκαμπανευασματα, αλλα νομιζω οτι ειναι η πρωτη φορα που ειναι τοσο πολυ.

σιγουρα ειναι λιγο παρηγορο,αλλα τι γινεται οταν κλεινει το τηλεφωνο;

χμμ....σωστη παρατηρηση...οταν σου κλεινει το τηλεφωνο τοτε έχεις εσενα, εισαι ενας ολοκληρος κοσμος απο ιδεες, συνασθηματα, στοχους, προσδοκιες...Ολοι βρισκομαστε αντιμετωποι με αυτο το τρομερο "κλεισιμο του τηλεφωνου" πολλες φορες στη ζωη μας...μα η ζωη μας δεν σταματαει εκει...μερικες φορες ειναι εκει ακριβως οπου αρχιζει...οταν βρισκοματε μονοι, ελευθεροι να οργανωσουμε τις εμπειριες μας και να βαλουμε σε μια ταξη τη ζωη μας ετσι ωστε "οταν ξανασηκωσουμε το τηλεφωνο" να γινουμε πηγη εμπνευσης και ελπιδας και για τους αλλους...Καλο κουραγιο

ξερεις τι θελω..αλογα..να παω στα αλογα..να κανω ιππασία..
θυμαμαι οταν ημουν μικρη που η γιαγια μου κι ο παππους μου μας πηγαιναν τα καλοκαιρια σε εναν ιππικο ομιλο,τοσο ομορφο..μας αφηναν να κανουμε οση ωρα θελαμε..θυμαμαι το τελευταιο καλοκαιρι που μας πηγαν,που ημουν πλεον αρκετα "μεγαλη" να ιππευσω μονη μου.ποσο ομορφα ενιωθα..ηθελα να παρω το αλογο και να τρεξουμε μακρια..

πανεμορφη σκεψη...

ναι...αλλα παλια

Σωστα... Εχεις καποια καινουργια τωρα που θα μπορουσες να υλοποιησεις; Φανταζομαι τις απεριοριστες επιλογες που εχεις καθως εισαι ελευθερη να αποφασισεις οτι θελεις χωρις να δωσεις λογαριασμο σε κανεναν...

δεν μου ερχεται τιποτα

Τοτε εχεις ολο το χρονο δικο σου να βρεις κατι καλο. Ισως και να βρεις ομιλο ιππασιας εκει κοντα...αν οχι υπαρχουν παντοτε εναλακτικες.

Αδυναμία προσαρμογής σε καινούριο περιβάλλον λέγεται δεν είναι τίποτα αρκεί να πάρεις απόφαση ότι σε αυτή τη ζωή είσαι μόνη σου κ αν δεν κανείς κάτι για τον εαυτό σου δε μπορεί να το κανείς η θα το καταλάβεις αυτό η θα πάρεις χάπια κ πάλι δε θα στρώνεισ

Ρε κορίτσια! Κάντε λίγη υπομονή. Τον πρώτο καιρό πάντα είναι δύσκολα μέχρι να προσαρμοστεί κάποιος, μετά θα στρώσει το πράγμα. Ε, δε θα πάθετε και κατάθλιψη κιόλας! Τι να πούμε εμείς δηλαδή που δεν έχουμε ούτε φίλους, ούτε τίποτα, και κοντεύουμε να κλατάρουμε από τις οικονομικοοικογενειακές μας στεναχώριες.:(
Υπομονή!:)
Προσπαθήστε να βγαίνετε έξω και να προσεγγίζετε άλλα άτομα ή να είστε κι εσείς πιο προσεγγίσιμες για αυτούς.:)
Εάν, πάλι όλη αυτή η κατήφεια προέρχεται από την απέχθειά σας για το αντικείμενο που σπουδάζετε ή επειδή δε σας αρέσει η πόλη όπου είστε, τότε γυρίστε πίσω και βρείτε κάτι άλλο να ασχοληθείτε ή να σπουδάσετε. Κάτι που θα σας αρέσει πραγματικά και θα σας γεμίζει.

το αγορι μου μου ειπε οτι του λειπει το κοριτσι που ημουν..οτι ηθελα τοσα πραγματα να κανω,ηθελα να γνωρισω και να κερδισω τον κοσμο..και καθε μερα τον εκανα να με ερωτευεται απ την αρχη..
τελοσπαντων,με ρωτησε αν θελω να μεινω ετσι η αν θελω να ξαναβρω τον εαυτο μου..του ειπα οτι θελω το δευτερο αλλα δεν ξερω πως..και μου ειπε να παω αυριο στη θεσσαλονικη,και θα τα καταφερουμε μαζι.λεει μου εχει μια εκπληξη..

παρτε και 2 τραγουδακια γιατι με βοηθατε.:)
http://www.youtube.com/watch?v=8YwPv0tUFf4
http://www.youtube.com/watch?v=9ob6__MR8uE