ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΔΕΣΜΑ...

Quote:

---

Originally Posted by fterwto

Αγαπητε φιλε μου,το ξεκινησες πολυ ομορφα ,αλλα το χαλασες στο τελος.Δυστυχως για εσενα ,ψαχνω λυση στο αδιεξοδο μου και οχι αντρα για να εκπληρωσω καποια φαντασιωση με την γυναικα που αγαπω.Πιστεψε με ειμαι γεματη απο εμπειριες.Η ισορροπια μου λειπει και αυτη χρειαζομαι τωρα.Η λυση που προτεινεις ειχε περασει αποτο μυαλο μας ως ενδεχομενο,αλλα απο την στιγμη που υπαρχουνε αισθηματα κτητικοτητας και ζηλειας,δεν θα λειτουργουσε σε καμια περιπτωση κατι τετοιο.Και ουτε θα το διακινδυνευα να το δοκιμασω και να εχω εικονες που μπορει να πληγωσουνε ανεπανορθωτα.Η φαντασιωση με την πραγματικοτητα απεχουν.Και ενω εχω δοκιμασει διαφορα πραγματα στεγνα χωρις συναισθημα,ξερω οτι οταν αγαπας καποιον δεν μπορεις να τον μοιραστεις.
Λυπαμαι ,αλλα πραγματικα δεν μπηκα στο φορουμ για να βρω καποιον και να οδηγηθουμε σε νεες εμπειριες.Δεν μου λειπει κατι τετοιο,ισα ισα το αντιθετο,θελω γαληνη στην ψυχη μου και οχι για ακομη μια φορα πειραματισμο.Και λιγο σεβασμο στο θεμα μου.Ζητω πιο αντικειμενικες γνωμες πιο καθαρες για να ακουσω αποψεις.Οτιδηποτε που δεν μπεριεχει σεβασμο και ευαισθησια στο θεμα μου,απλα δεν του δινω βαση.Ευχαριστω.

---

Αγαπητή μου δεν εκτίμησες σωστά, ορθά, και λογικά τα ελατήρια μου. Αν μπορούσες να τα διακρίνεις εύκολα θα έβλεπες πως εκείνο που με κινεί, παρόλο που βιωματικά η περίπτωση σου είναι ξένη για εμένα, εκείνο που με κινεί, λοιπόν, είναι η ηθική ολοκλήρωση, η συναισθηματική ολοκλήρωση. Εάν με κινούσαν χαμερπή ελατήρια ήξερα που να απευθυνθώ, υπάρχουν ειδικές για το θέμα ιστοσελίδες αλλά και έξω στην κοινωνία τόποι για κάποιον που έχει τέτοιες ανάγκες, και ΔΕΝ θα λάμβανα μέρος σε χώρο όπως αυτόν εδώ όπου άνθρωποι αναζητούν διέξοδο και λύση στα πολύ βαριά, είναι αλήθεια, προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Μου προκαλεί απορία για το που διέκρινες, εάν συνέβη, έλλειψη ευαισθησίας και σεβασμού από εμένα για το πρόβλημα σου.

Δεν είχα όρεξη να διαβάσω όλα τα μυνήματα.. ειχα δύο φιλες καποτε με την ιδια περίπου ιστορία.. δεν ξέρω ρε παιδί μου.. ως άντρας θα έλεγα ή ετερο.. ή ομο.. τώρα με τις γυναίκες είναι διαφορετικά τα πράματα.. νομίζω ότι ακόμη και η σεξουαλική επαφή.. ακόμη και τα συναισθήματα μεταξύ σας είναι τόσο ξέχωρα απο το τι γίνεται με έναν άντρα που δεν ξέρω αν είναι καν συγκρίσημα.. πόσο μάλλον να αποτελούν αντικείμενο ζήλιας.. απο την άλλη ξέρω ότι ως φύλο που έχει μεγαλώσει σε ένα ευνουχιστικό για την γυναίκα περιβάλλον και με αναγκη κτητικότητας να υπεριυσχύει εύκολα της λογικής.. τότε σίγουρα θα σκοτωθήτε.. αν είναι πάλι μόνο το πέος που σας λείπει... υπάρχουν μια χαρα βοηθήματα ... είναι όμως μόνο το πέος ή είναι και άλλα πράγματα..;;

Quote:

---

Originally Posted by ADIAKRITOS

Δεν είχα όρεξη να διαβάσω όλα τα μυνήματα.. ειχα δύο φιλες καποτε με την ιδια περίπου ιστορία.. δεν ξέρω ρε παιδί μου.. ως άντρας θα έλεγα ή ετερο.. ή ομο.. τώρα με τις γυναίκες είναι διαφορετικά τα πράματα.. νομίζω ότι ακόμη και η σεξουαλική επαφή.. ακόμη και τα συναισθήματα μεταξύ σας είναι τόσο ξέχωρα απο το τι γίνεται με έναν άντρα που δεν ξέρω αν είναι καν συγκρίσημα.. πόσο μάλλον να αποτελούν αντικείμενο ζήλιας.. απο την άλλη ξέρω ότι ως φύλο που έχει μεγαλώσει σε ένα ευνουχιστικό για την γυναίκα περιβάλλον και με αναγκη κτητικότητας να υπεριυσχύει εύκολα της λογικής.. τότε σίγουρα θα σκοτωθήτε.. αν είναι πάλι μόνο το πέος που σας λείπει... υπάρχουν μια χαρα βοηθήματα ... είναι όμως μόνο το πέος ή είναι και άλλα πράγματα..;;

---

Οι γυναικες ειμαστε πιο εγκεφαλικα οντα,οχι κατα κανονα βεβαια,οποτε το πραγμα περιπλεκεται καπως...το ολο δεσιμο ειναι πιο αισθαντικο και βαθυ και δεν στεκεται τοσο στο σεξουαλικο κομματι και στα αρχεγονα ενστικτα που θα σου βγαλει η επαφη με ενα αρσενικο.Θεωρητικα πιστευαμε και εμεις οτι δεν θα υπαρχει συγκριση και ζηλεια,ομως τελικα διαψευσθηκαμε καθως απο τι φαινεται επικρατει το αισθημα και οταν αγαπας σου σκανε κτητικοτητες και αποκλειστικοτητες.
Εαν ητανε μονο το πεος φανταζομαι θα το ειχαμε λυσει.Βεβαια επειδη ειμαστε και οι δυο πολυ θηλυκες δεν ξερω κατα ποσο θα μπορουσε η μια απο τις δυο να αναλαβει το ρολο του επιβητορα.Και δεν μπορω να εσταρνιστω τον φεμινισμο οτι ο αντρας ειναι μονο πεος.Σαφως και λειπουν και αλλα στοιχεια και απο τις δυο μας,οχι τοσο συναισθηματικης φυσης,αλλα μαλλον σωματικης και συνουσιακης μορφης.Την αισθηση του επιβητορα,του δυνατου,του brutal,τηε μυρωδιας του αρσενικου,του στυβαρου που εχουνε εν μερη αναγκη οι γυναικες,δεν μπορει να στην προσφερει μια αλλη γυναικα.Αυτο μπορει να μας λειψει.Αυτη η αισθηση.Οχι καποιος συγκεκριμενος αντρας.Κ κατα βασει και οι δυο μαλλον αισθανομαστε ομορφα σεξουαλικα οταν υπαρχει ερωτας.Δεν το πιστευα για τον ευαυτο μου.Αλλα το διαπιστωσα σκληρα μετα απο τοσα χρονια κανοντας ανουσιο σεξ με συντροφους που δεν ενιωθα τπτ.Οποτε το ενδιαμεσο ειναι αδιεξοδο.Απο τη μια γυναικα συγκεκριμενη και συναισθημα(δεν με ενδιαφερει ουτε μου λειπει το γυναικειο κορμι εχοντας σχεση με αντρα,με ενδιαφερει η συγκεκριμενη γυναικα)και απο την αλλη η φυση μου που εξιταρεται με το αντρικο κορμι,χωρις να θελω καποιον συγκεκριμενο απο την στιγμη που ειμαι ερωτευμενη με την Δ.

Αληθεια και τι απεγιναν αυτες οι φιλες σου?

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Πολίδης

Αγαπητή μου δεν εκτίμησες σωστά, ορθά, και λογικά τα ελατήρια μου. Αν μπορούσες να τα διακρίνεις εύκολα θα έβλεπες πως εκείνο που με κινεί, παρόλο που βιωματικά η περίπτωση σου είναι ξένη για εμένα, εκείνο που με κινεί, λοιπόν, είναι η ηθική ολοκλήρωση, η συναισθηματική ολοκλήρωση. Εάν με κινούσαν χαμερπή ελατήρια ήξερα που να απευθυνθώ, υπάρχουν ειδικές για το θέμα ιστοσελίδες αλλά και έξω στην κοινωνία τόποι για κάποιον που έχει τέτοιες ανάγκες, και ΔΕΝ θα λάμβανα μέρος σε χώρο όπως αυτόν εδώ όπου άνθρωποι αναζητούν διέξοδο και λύση στα πολύ βαριά, είναι αλήθεια, προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Μου προκαλεί απορία για το που διέκρινες, εάν συνέβη, έλλειψη ευαισθησίας και σεβασμού από εμένα για το πρόβλημα σου.

---

Το γεγονος οτι εβαλες το προσωπο σου σε ολη αυτη την κατασταση,εστω και με ευγενικο τροπο.Αυτο δειχνει εγωισμο,ενω εξωτερικευω κατι που με απασχολει και με πονα.

Quote:

---

Originally Posted by Γιώργος Πολίδης

Πάντως, αν θέλεις να βγάλεις ασφαλή γνώμη για εμένα και τι με κινεί, δεν μπορείς παρά να εξετάσεις την ψυχοπνευματική μου ακτινογραφία,
τον ψυχοπνευματικό μου ηλεκτρονικό τομογράφο ο οποίος υπάρχει δημοσιευμένος εδώ: http://polgt.pblogs.gr/

---

Μου είναι αρκετά αυτά που διάβασα στο φόρουμ για να διαμορφώσω άποψη για το άτομό σου
και πολύ λίγο θα μ' ενδιέφερε να εντρυφήσω στην "ψυχοπνευματική ηλεκτρονική τομογραφία" σου και άλλες τέτοιες τρίχες κατσαρές.

Quote:

---

Originally Posted by fterwto

Το γεγονος οτι εβαλες το προσωπο σου σε ολη αυτη την κατασταση,εστω και με ευγενικο τροπο.Αυτο δειχνει εγωισμο,ενω εξωτερικευω κατι που με απασχολει και με πονα.

---

Φτερωτή μου γλυκιά, δεν ξέρω γιατί αλλά μου αφήνεις την αίσθηση πως με αντιμετωπίζεις με λίγη σκληρότητα και λίγη δόση προκατάληψης. Ίσως πάλι να αυτοαπατάμαι δεν ξέρω.
Πάντως βέβαιο είναι πως βιαστικά, και λίγο αψυχολόγητα, με κρίνεις και εκτιμάς την συμβολή μου στο θέμα σου. Γιατί το λέω αυτό;;; Διότι με ενάργεια διαφένετε στο πρώτο μου ποστ,
όμως και σε όλα όσα κατά καιρούς δημοσιεύω, πως ο εγωισμός ΔΕΝ είναι από εκείνα που τρέφω, αλλά και έχω ανάγκη είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Κι αν περιαυτολογώ ορισμένες φορές,
αναφέροντας πλευρές του εαυτού μου αδιάκριτες λόγω του μέσου (απρόσωπη διαδικτυακή επικοινωνία) παρόλο που επώνυμα γράφω, δεν ικανοποιώ τίποτε άλλο και διαφορετικό παρά την
ανάγκη μου να γνωρίζει ο άλλος ποιός και τι είμαι, έτσι ώστε στο μέγιστο εφικτό να αναπτυχθεί, ή υπάρξει, έστω σε αυτό το μέσο επικοινωνίας, μία σχέση και ένα είδος επικοινωνίας καθαρά
σε "ατμόσφαιρα" αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Για αυτό ομιλώ για τον εαυτό μου όταν ομιλώ. Όχι για να καλύψω ή ικανοποιήσω ελατήρια εγωιστικά, με την παθολογική έννοια.

Γιατί λέω πως βιαστικά έκρινες και εκτίμησες πως προβάλω εγωισμό ή εγωιστικά ελατήρια, εκμεταλευόμενος μάλιστα τον πόνο σου;;; (ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΨΕΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΣΤΩ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ)




Ας το δούμε στο πρώτο μου ποστ. Λέω:

Quote:

---

Εγώ πάντοτε, από την φύση μου, αλλά για λόγους που δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω, λειτουργούν δηλαδή ασυνείδητα μέσα μου

---

Γράφω πως υφείστατε κάτι σε εμένα το οποίο αδυνατώ να συνειδητοποιήσω, μου συμβαίνει κάτι, δηλαδή, το οποίο ΔΕΝ μπορώ να συλλάβω.
Εάν, όπως λες, με κινούσε εγωισμός ήταν δυνατό να λειτουργεί η ευαισθησία αυτή μέσα μου;;; Εννοώ την αντίληψη και αίσθηση της μη συνειδησιακής πλευράς μέρος του εαυτού μου.
Ο εγωιστής δεν διαθέτει την ευαισθησία-αίσθηση αυτήν διότι τυφλωμένος όπως είναι από τα εμπύρετα εγωπαθή αισθητήρια του, έχει την αίσθηση πως όλα τα καταλαβαίνει ορθώς, πλήρως, και
πως ΔΕΝ σφάλλει σε τίποτε. Έχω άδικο Φτερωτή μου;;;



Λέω:

Quote:

---

Προσωπικά για εμένα, δίχως να έχει μεγάλη σημασία

---

Ποιός εγωιστής θα έλεγε: <<Η γνώμη μου είναι αυτή, αλλά ΔΕΝ έχει σημασία η γνώμη μου;;;>> Όπως γνωρίζουμε ο εγωιστής θέλει να είναι το κέντρο του κόσμου και η γνώμη του υπολήψιμη,
να μετράει δηλαδή, να λαμβάνετε σοβαρά από τους άλλους. Εγώ όμως δεν πρόβαλα τέτοια απαίτηση, μάλιστα εξήγησα και τους λόγους για τους οποίους η γνώμη μου ενδέχετε να μην είναι ορθή,
άρα άνευ σημασίας.



Κρίνοντας έπειτα από το τελευταίο μέρος του πρώτου ποστ το οποίο είχε εξομολογητικό χαρακτήρα, εάν κρίνουμε πως ο γράφων εκφράζει πλευρά του εαυτού του η οποία έχει ελλείψεις, μπορούμε
από αυτό να κατανοήσουμε με μεγάλη ασφάλεια κατά πόσο εκφράζει αρνητικό εγωισμό, εμπαθή, δηλαδή, και με εμπύρετες αισθήσεις.



Μετά από αυτά, είσαι σίγουρη ακόμη πως εκφράζω και προβάλω τον εγωισμό μου;;; Μάλιστα εκμεταλευόμενος τις δυσκολίες και τα αδιέξοδά σου;;;

Αχχχχ..κοπελιά μου, είσαι μπλεγμένη άσχημα!
Αυτές οι ελεύθερες σχέσεις μόνο κινδύνους εγκυμονούν..είναι το χειρότερο είδος σχέσης που έχει ανακαλυφθεί ποτέ...
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα άκουγα τα συναισθήματά μου και όχι τη λογική.
Διότι η λογική τρόπον τινά καθοδηγείται από κοινωνικά στερεότυπα και ταμπού..αντιθέτως, τα συναισθήματα είναι γνήσια, πηγαία και πρέπει να τα επικοινωνούμε.
Εάν η κατάσταση αυτή είχε δημιουργηθεί με κάποιον άντρα...δε θα επιδίωκες να είστε μαζί με τη "βούλα"...μήπως κάποιος θα σας εξασφάλιζε το "μαζί για πάντα" ή ότι δε θα πληγωθείτε; τσου και πάλι τσου :-)
τα ίδια ρίσκα θα παίρνατε και πάλι και μην περιχαρακώνεσαι...κτητικότ� �τα και ζήλειες και όλα αυτά υπάρχουν στις ερωτικές σχέσεις.
Είσαστε ερωτευμένες με όλο σας το είναι, τι σας εμποδίζει να το ζήσετε ακριβώς;
ότι μπορεί κάποια στιγμή να ερωτευτείτε κάποιον άντρα;
και ποιο σας εγγυάται ότι δε θα ερωτευτείτε κάποια άλλη γυναίκα;
Ουδείς ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον...
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι το άλλο στο οποίο αναφέρθηκες...
μήπως δηλαδή είναι και το ζήτημα το οικονομικό που σε αφοπλίζε ι.. δηλαδή σε περίπτωση που μπορούσες να έχεις την αυτονομία σου οικονομικά, τι θα επέλεγες;

Quote:

---

Originally Posted by void

Αχχχχ..κοπελιά μου, είσαι μπλεγμένη άσχημα!
Αυτές οι ελεύθερες σχέσεις μόνο κινδύνους εγκυμονούν..είναι το χειρότερο είδος σχέσης που έχει ανακαλυφθεί ποτέ...
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα άκουγα τα συναισθήματά μου και όχι τη λογική.
Διότι η λογική τρόπον τινά καθοδηγείται από κοινωνικά στερεότυπα και ταμπού..αντιθέτως, τα συναισθήματα είναι γνήσια, πηγαία και πρέπει να τα επικοινωνούμε.
Εάν η κατάσταση αυτή είχε δημιουργηθεί με κάποιον άντρα...δε θα επιδίωκες να είστε μαζί με τη "βούλα"...μήπως κάποιος θα σας εξασφάλιζε το "μαζί για πάντα" ή ότι δε θα πληγωθείτε; τσου και πάλι τσου :-)
τα ίδια ρίσκα θα παίρνατε και πάλι και μην περιχαρακώνεσαι...κτητικότ� �τα και ζήλειες και όλα αυτά υπάρχουν στις ερωτικές σχέσεις.
Είσαστε ερωτευμένες με όλο σας το είναι, τι σας εμποδίζει να το ζήσετε ακριβώς;
ότι μπορεί κάποια στιγμή να ερωτευτείτε κάποιον άντρα;
και ποιο σας εγγυάται ότι δε θα ερωτευτείτε κάποια άλλη γυναίκα;
Ουδείς ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον...
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι το άλλο στο οποίο αναφέρθηκες...
μήπως δηλαδή είναι και το ζήτημα το οικονομικό που σε αφοπλίζε ι.. δηλαδή σε περίπτωση που μπορούσες να έχεις την αυτονομία σου οικονομικά, τι θα επέλεγες;

---

το έκανα έτσι γιατί δε φαινόταν ..:-(

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Μου είναι αρκετά αυτά που διάβασα στο φόρουμ για να διαμορφώσω άποψη για το άτομό σου
και πολύ λίγο θα μ' ενδιέφερε να εντρυφήσω στην "ψυχοπνευματική ηλεκτρονική τομογραφία" σου και άλλες τέτοιες τρίχες κατσαρές.

---

Δεν είσαι η μόνη με αυτήν την ασθένεια.

Ας είναι καλά εκείνοι που έχουν την αίσθηση, κι από τους οποίους μαθητεύουμε, πως και μια ολόκληρη ζωή δεν φτάνει για να γνωρίσεις τον άλλο.

Εσύ βέβαια, προφανώς, κατέχεις τον υψιλότερο δείκτη ευφυϊας για να σου είναι αρκετή η ανάγνωση μικρών κειμένων διαδικτυακής επικοινωνίας
ώστε να διαμορφώνεις άποψη για το ποιόν των κειμενογράφων.

ΕΥΓΕ!!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!

Κερδίζεις γλυφιτζούρι, το βρήκα όμως πεταμένο στο πεζοδρόμιο, θα το δεχτείς;;;

Quote:

---

Originally Posted by void

Αχχχχ..κοπελιά μου, είσαι μπλεγμένη άσχημα!
Αυτές οι ελεύθερες σχέσεις μόνο κινδύνους εγκυμονούν.. είναι το χειρότερο είδος σχέσης που έχει ανακαλυφθεί ποτέ...
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα άκουγα τα συναισθήματά μου και όχι τη λογική.
Διότι η λογική τρόπον τινά καθοδηγείται από κοινωνικά στερεότυπα και ταμπού.. αντιθέτως, τα συναισθήματα είναι γνήσια, πηγαία και πρέπει να τα επικοινωνούμε.
Εάν η κατάσταση αυτή είχε δημιουργηθεί με κάποιον άντρα... δε θα επιδίωκες να είστε μαζί με τη "βούλα"...μήπως κάποιος θα σας εξασφάλιζε το "μαζί για πάντα" ή ότι δε θα πληγωθείτε; τσου και πάλι τσου :-)
τα ίδια ρίσκα θα παίρνατε και πάλι και μην περιχαρακώνεσαι... κτητικότητα και ζήλειες και όλα αυτά υπάρχουν στις ερωτικές σχέσεις.
Είσαστε ερωτευμένες με όλο σας το είναι, τι σας εμποδίζει να το ζήσετε ακριβώς;
ότι μπορεί κάποια στιγμή να ερωτευτείτε κάποιον άντρα;
και ποιο σας εγγυάται ότι δε θα ερωτευτείτε κάποια άλλη γυναίκα;
Ουδείς ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον...
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι το άλλο στο οποίο αναφέρθηκες...
μήπως δηλαδή είναι και το ζήτημα το οικονομικό που σε αφοπλίζει.. δηλαδή σε περίπτωση που μπορούσες να έχεις την αυτονομία σου οικονομικά, τι θα επέλεγες;

---

νομίζω τώρα να φαίνεται όλο..

Quote:

---

Originally Posted by void

Αχχχχ..κοπελιά μου, είσαι μπλεγμένη άσχημα!
Αυτές οι ελεύθερες σχέσεις μόνο κινδύνους εγκυμονούν..είναι το χειρότερο είδος σχέσης που έχει ανακαλυφθεί ποτέ...
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα άκουγα τα συναισθήματά μου και όχι τη λογική.
Διότι η λογική τρόπον τινά καθοδηγείται από κοινωνικά στερεότυπα και ταμπού..αντιθέτως, τα συναισθήματα είναι γνήσια, πηγαία και πρέπει να τα επικοινωνούμε.
Εάν η κατάσταση αυτή είχε δημιουργηθεί με κάποιον άντρα...δε θα επιδίωκες να είστε μαζί με τη "βούλα"...μήπως κάποιος θα σας εξασφάλιζε το "μαζί για πάντα" ή ότι δε θα πληγωθείτε; τσου και πάλι τσου :-)
τα ίδια ρίσκα θα παίρνατε και πάλι και μην περιχαρακώνεσαι...κτητικότ� �τα και ζήλειες και όλα αυτά υπάρχουν στις ερωτικές σχέσεις.
Είσαστε ερωτευμένες με όλο σας το είναι, τι σας εμποδίζει να το ζήσετε ακριβώς;
ότι μπορεί κάποια στιγμή να ερωτευτείτε κάποιον άντρα;
και ποιο σας εγγυάται ότι δε θα ερωτευτείτε κάποια άλλη γυναίκα;
Ουδείς ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον...
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι το άλλο στο οποίο αναφέρθηκες...
μήπως δηλαδή είναι και το ζήτημα το οικονομικό που σε αφοπλίζε ι.. δηλαδή σε περίπτωση που μπορούσες να έχεις την αυτονομία σου οικονομικά, τι θα επέλεγες;

---

Καλησπερα και ευχαριστω για την ανταποκριση.Εχεις απολυτο δικιο σε ολα αυτα που λες για τις σχεσεις.Η ελευθερια πολλες φορες εχει τα χειροτερα δεσμα και οταν τα αντιλαμβανεσαι δεν μπορεις επουλωσεις με τπτ τα τραυματα που εχουν προκληθει.Σαφως και εαν βρισκομουν σε σχεση με καποιον αντρα ,θα ρισκαρα να το ζησω ως το τερμα,οπως εκανα και με την προηγουμενη σχεση μου.Ειχα βεβαια παντα θεματα ελευθεριας καθως δεν μπορουσα να μπω ευκολα σε σχεσεις και να καλουπωθω,αλλα σταδιακα δενομουνα και εμενα.Ισως φοβαμαι την απορριψη,το τελμα και ολα αυτα.Φοβαμαι τα αισθηματα ζηλειας και της κτητικοτητας.Νιωθω κατα καπιον τροπο πιο ηρεμη οταν δεν νιωθω εντονα για τους ανθρωπους.Αλλα οταν ερωτευομαι θελω να ειμαι εκει.Γιατο δυιλιζομαι τοσο πολυ με αυτη την κατασταση που δεν ειναι ξεκαθαρη.Θα ηθελα να ακολουθησω την καρδια μου,απλα ειμαι μπερδεμενη.Και ειναι απο την φυση δυσκολη η κατασταση οποτε το επιδεινωνει αυτο να ειναι ξεκαθαρο μεσα μου.Η κοπελα εντωμεταξυ δεν ειναι απλα μια αγνωστη.Ειναι θεωρητικα η κολλητη μου συγκατοικουμε.Οποτε δεν ειναι ολο αυτο αναιμακτο.Ειναι πολυ μεσα στη ζωη μου.Παρολα αυτα πολυ σωστα μου λες οτι οταν αποφασιζεις να ακολουθησεις την καρδια σου,εισαι ετοιμη και για ρισκα...Ισως εγω ειμαι πιο τολμηρη,χωρις να σημαινει οτι ειμαι απολυτα σιγουρη οτι θα μπορεσω να απαρνηθω τις επιθυμιες μου για τα αρσενικα.Αλλα νιωθωντας οτι εχω κορεστει με ανουσια κρεββατια και οτι την εχω πληγωσει τοσο πολυ με την συχνη εναλλαγη συντροφων,ασχετα εαν αυτο ητανε το συμβολαιο μας,θα μπορουσα να το ρισκαρω.Η ιδια δε νομιζω.Ειναι πολυ πιο δειλη και αδυναμη.Και δεν θα θελα με τοτ να πιεσω.
Τωρα εαν ειχα την επιλογη να μεινω αλλου,ναι θα εμενα.Πρωτον για να μπορεσω να ξεκαθαρισω τις σκεψεις μου,και φυσικα λογω του οτι θελω να ειμαι ανεξαρτητη και βαρος κανενος,να της αφησω περιθωριο να σκεφτει και η ιδια και να αναπνευσει.Γιατι ολο αυτο τωρα ,μονο πονο φερνει.Δεν εχουμε νιωσει το πως ειναι η μια χωρις την αλλη.Οχι οτι ποτε ειμασταν αποκλειστικα μαζι.Αλλα η απουσια,η αποσταση θα βοηθουσε σιγουρα στην αποφορτιση ολων αυτων.

Quote:

---

Originally Posted by void

Αχχχχ..κοπελιά μου, είσαι μπλεγμένη άσχημα!
Αυτές οι ελεύθερες σχέσεις μόνο κινδύνους εγκυμονούν..είναι το χειρότερο είδος σχέσης που έχει ανακαλυφθεί ποτέ...
Εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα άκουγα τα συναισθήματά μου και όχι τη λογική.
Διότι η λογική τρόπον τινά καθοδηγείται από κοινωνικά στερεότυπα και ταμπού..αντιθέτως, τα συναισθήματα είναι γνήσια, πηγαία και πρέπει να τα επικοινωνούμε.
Εάν η κατάσταση αυτή είχε δημιουργηθεί με κάποιον άντρα...δε θα επιδίωκες να είστε μαζί με τη "βούλα"...μήπως κάποιος θα σας εξασφάλιζε το "μαζί για πάντα" ή ότι δε θα πληγωθείτε; τσου και πάλι τσου :-)
τα ίδια ρίσκα θα παίρνατε και πάλι και μην περιχαρακώνεσαι...κτητικότ� �τα και ζήλειες και όλα αυτά υπάρχουν στις ερωτικές σχέσεις.
Είσαστε ερωτευμένες με όλο σας το είναι, τι σας εμποδίζει να το ζήσετε ακριβώς;
ότι μπορεί κάποια στιγμή να ερωτευτείτε κάποιον άντρα;
και ποιο σας εγγυάται ότι δε θα ερωτευτείτε κάποια άλλη γυναίκα;
Ουδείς ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον...
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου είναι το άλλο στο οποίο αναφέρθηκες...
μήπως δηλαδή είναι και το ζήτημα το οικονομικό που σε αφοπλίζε ι.. δηλαδή σε περίπτωση που μπορούσες να έχεις την αυτονομία σου οικονομικά, τι θα επέλεγες;

---

Καλησπερα και ευχαριστω για την ανταποκριση.Εχεις απολυτο δικιο σε ολα αυτα που λες για τις σχεσεις.Η ελευθερια πολλες φορες εχει τα χειροτερα δεσμα και οταν τα αντιλαμβανεσαι δεν μπορεις επουλωσεις με τπτ τα τραυματα που εχουν προκληθει.Σαφως και εαν βρισκομουν σε σχεση με καποιον αντρα ,θα ρισκαρα να το ζησω ως το τερμα,οπως εκανα και με την προηγουμενη σχεση μου.Ειχα βεβαια παντα θεματα ελευθεριας καθως δεν μπορουσα να μπω ευκολα σε σχεσεις και να καλουπωθω,αλλα σταδιακα δενομουνα και εμενα.Ισως φοβαμαι την απορριψη,το τελμα και ολα αυτα.Φοβαμαι τα αισθηματα ζηλειας και της κτητικοτητας.Νιωθω κατα καποιον τροπο πιο ηρεμη οταν δεν νιωθω εντονα για τους ανθρωπους.Αλλα οταν ερωτευομαι θελω να ειμαι εκει.Γιαυτο δυιλιζομαι τοσο πολυ με αυτη την κατασταση που δεν ειναι ξεκαθαρη.Θα ηθελα να ακολουθησω την καρδια μου,απλα ειμαι μπερδεμενη.Και ειναι απο την φυση δυσκολη η κατασταση οποτε το επιδεινωνει αυτο να ειναι ξεκαθαρο μεσα μου.Η κοπελα εντωμεταξυ δεν ειναι απλα μια αγνωστη.Ειναι θεωρητικα η κολλητη που συγκατοικουμε.Εχουμε κοινο κυκλο και πολλα αλλα.Οποτε δεν ειναι ολο αυτο αναιμακτο.Ειναι πολυ μεσα στη ζωη μου.Παρολα αυτα πολυ σωστα μου λες οτι οταν αποφασιζεις να ακολουθησεις την καρδια σου,εισαι ετοιμη και για ρισκα...Ισως εγω ειμαι πιο τολμηρη,χωρις να σημαινει οτι ειμαι απολυτα σιγουρη οτι θα μπορεσω να απαρνηθω τις επιθυμιες μου για τα αρσενικα.Αλλα νιωθωντας οτι εχω κορεστει με ανουσια κρεββατια και οτι την εχω πληγωσει τοσο πολυ με την συχνη εναλλαγη συντροφων,ασχετα εαν αυτο ητανε το συμβολαιο μας,θα μπορουσα να το ρισκαρω.Η ιδια δε νομιζω.Ειναι πολυ πιο δειλη και αδυναμη.Και δεν θα θελα με τπτ να πιεσω.
Τωρα εαν ειχα την επιλογη να μεινω αλλου,ναι θα εμενα.Πρωτον για να μπορεσω να ξεκαθαρισω τις σκεψεις μου,και φυσικα λογω του οτι θελω να ειμαι ανεξαρτητη και βαρος κανενος,να της αφησω περιθωριο να σκεφτει και η ιδια και να αναπνευσει.Εχω πολυ αξιοπρεπεια στο κομματι αυτο και το γεγονος οτι οικονομικα ειμαι δυσκολα και δεν μπορω να μεινω καπου μονη και οχι σπιτι της με βασανιζει.Εχει δικαιωμα στο χωρο της και γω ως μεγαλυτερη οφειλα να εχω βρει λυση σε αυτο.Γιατι ολο αυτο τωρα ,μονο πονο φερνει.Δεν εχουμε νιωσει το πως ειναι η μια χωρις την αλλη.Οχι οτι ποτε ειμασταν αποκλειστικα μαζι.Αλλα η απουσια,η αποσταση θα βοηθουσε σιγουρα στην αποφορτιση ολων αυτων.

Θα παρακαλουσα επισης να σταματησετε προσωπικες αντιπαραθεσεις καποιοι.Δεν νομιζω να ειναι αυτο το ζητουμενο στο θεμα μου.Ευχαριστω.

frerwto, γειά σου :) αν μια σχέση ετεροφυλοφιλική κάλυπτε τις όποιες ανάγκες σου, θα ήσουν άραγε σήμερα σε μια τόση δύσκολη θέση.. και τόσο μπερδεμένη;