Originally Posted by
μαρκελα
Λοιπόν μούδωσες καλή πάσα! Ξέρεις πολύ καλά, ότι υπάρχουν αυτοί που αναγνωρίζουν το πρόβλημά τους και ίσως και μόνοι τους πολλές φορές απευθύνονται σε ειδικούς,
ακόμα κι αν δεν αντιμετωπίζουν κάτι σοβαρό π.χ. θέλουν απαντήσεις και συμβουλές, δηλ. περισσότερη αυτογνωσία. Το σημαντικό είναι ότι δεν κολλάνε στο πρόβλημα,
γιατί το αντιλαμβάνονται και σαν δυσλειτουργία.. και φυσικό είναι κάποιοι απ' αυτούς να ψάχνονται.. ενώ κάποιοι άλλοι, να βολεύονται με το πρόβλημα..
Το κυριότερο δηλ. είναι να θέλουν τελικά να φτάσουν να δουν λύσεις.. δηλ. το να θέλουν πραγματικά μόνοι τους να βοηθηθούν.
Το δύσκολο είναι ο άλλος να μην καταλαβαίνει ότι έχει πρόβλημα ή να μη θέλει να το δεχτεί. Πιστεύω, ότι η αντίδρασή του αυτή είναι εν μέρει δικαιολογημένη, γιατί δεν φταίει αν μεγάλωσε με ελλείψεις..
Εδώ τώρα, έρχεται ο παράγοντας βοηθάμε τον άλλο να καταλάβει το πρόβλημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.. δηλ. με αγάπη και σεβασμό. Αν κατακρίνουμε, προσβάλλουμε, ειρωνευόμαστε.. τότε δεν προσφέρουμε παρακίνηση για βοήθεια, προσθέτουμε μάλλον επιπλέον πρόβλημα στο ήδη υπάρχον..
Μ' άλλα λόγια, αντί να τον προτρέψουμε ν' απευθυνθεί σε ειδικό, μια δική μας λάθος τακτική τον αποθαρρύνει, ενώ πιστεύω του κάνει και μεγαλύτερο κακό. Και ισχύει και το δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Για να δούμε λοιπόν καθαρά τον άλλο, μάλλον χρειάζεται νάχουμε κοιτάξει ξεκάθαρα με σεβασμό και αγάπη μέσα μας. Ναι πράγματι μ' αρέσουν οι γραφές.. :)