συνεχεια

ναι ποτε στη ζωη μιου δε εγραφα με παραγραφους κι ας διαμαρτυροτναν κι οι καθηγητες χεχεχε μου τη σπαει να πρεπει να σεκφτομαι ποτε πρεπει να βαλω παραγραφο δεν ιεναι πολυτ σπαστικο καλε?

Κατερίνα κοίτα να δεις συνδέονται αυτό με τις παραγράφους και το θέμα που σε απασχολεί. (φαντάζομαι τώρα βλέμα απορίας όταν διαβάζεις ότι οι παράγραφοι έχουν σχέση με το αγόρι που θέλεις!!!!!!!!!!!!)

Λοιπόν,αν είναι θέμα αρχής τότε πάω πάσο.
Αν είναι θέμα αρχής το να μη γράφεις σε παραγράφους αλλά να θέλεις η γραφή σου να τελειώνει εκεί που τελειώνει η σκέψη σου, πάω πάσο
Αν είναι θέμα αρχής για σένα (ή αλλίως θέμα αγάπης) τότε θα κάνεις τα πάντα. Και εμείς ούτε να φανταστούμε μπορούμε τι περιλαμβάνει αυτό το \"τα πάντα\"

Αλλά,αν είναι αντίδραση τότε σκέψου καλίτερα.
Αν είναι αντίδραση προς τους δασκάλους που σε πίεζαν ή τη μαμά σου που σου έχει σκίσει καμιά 100 φύλλα αντιγραφής ώστε τελικά να γράφεις με παραγράφους τότε ξανασκέψου το.
Αν είναι αντίδραση γιατί διαπιστώνοντας τα λάθη σου καταλαβαίνεις ότι \"εν δικαίω\" είσαι μόνη σου και δεν θέλεις να το αποδεχτείς τότε ξανασκέψου τι ουσιαστικά θέλεις.

Είναι θέμα αρχής (αγάπης) λοιπόν ή θέμα αντίδρασης (ή κάτι άλλο)?

Δεν χρειαζεται να σκεφτεσαι ποτε θα βαλεις παραγραφο απλως αφηνε καμμια γραμμη κενο...οταν πχ τελειωνει μια προταση ωστε να ειναι πιο ευαναγνωστο...να μη χανει τη γραμμη που διαβαζει και να μη κουραζει τα ματια του ο αναγνωστης.

Κατερίνα, αυτό που στα 16 είναι ωραιο , στα -αντα είναι λίγο αταίριαστο.
Έχω μια απορία. Όταν ησασταν μαζί, τι κάνατε; (εκτος του προφανούς)