χεστήκαμε που σ' εγκατέλειψε ο αγαπημένος σου Δανάη....μουαχαχαχα
Printable View
χεστήκαμε που σ' εγκατέλειψε ο αγαπημένος σου Δανάη....μουαχαχαχα
εχω μαθει να δεχομαι ολες τις κριτικες καλες και κακες.
σεβομαι την αποψη σας και θα σκεφτω ολα οσα γραψατε.
ισως ολα αυτα ειναι η αφορμη για να φυγει.ισως ειμαι ηλιθια.ισως δεν επρεπε να ζω καθολου ,ισως δεν επρεπε ο ΘΕΟΣ να με καταδικασει να βρω αυτον τον ανθρωπο στο δρομο μου.
ισως γενικα που ζουμε σε αυτη τη χωρα με ολα αυτα που μας εκαναν,ειναι ματαιο.
ισως δεν επρεπε να χαμε γεννηθει αλλα λεμε τωρα.
το ασχημο ειναι οτι γυριζα στο χιονι μες το κρυο.πολυ κρυο και χιονι.
αφηστε χαλια τελειως.και ουτε ενα τηλ δε σηκωσε τιποτε μεγαλη υποτιμηση.
συγχωρεστε με εαν ειμαι καπως παραξενη στα γραφομενα μου
Δανάη. Εν μέρει συμφωνώ με τον/την Kerasi. Ο Χόρχε Μπουκάι λέει: "αυτό είναι , όπως είναι..."(αποδοχή κατάστασης από σένα πιά, άσχετα με το τι λέει εκείνος)," εσύ είσαι, όπως είσαι " . και "αυτός είναι , όπως είναι" (ούτε όπως θα ήθελες, ούτε όπως θα έπρεπε, ούτε όπως θα μπορούσε κλπ....αλλά ... όπως είναι) Είναι απλές αλλά ουσιαστικές σκέψεις...και δεν χρειάζεται να τυραννιέσαι τόσο πολύ για μια κατάσταση ζορισμένη από μόνη της...Οι αρχαίοι μας έλεγαν κάτι πολύ ωραίο για κάτι τέτοιες περιπτώσεις:"έασον αυτό χαίρειν" ή αλλιώς άστο να πάει στη ευχή του Θεού...θα βρεί το δρόμο του μην στεναχωριέσαι...και ουδείς αναντικατάστατος.Σκέψου , αν και πώς μπορείς να βγεις κερδισμένη μέσα από αυτή την απομάκρυνση...να δυναμώσει η ψυχή σου.Θα μου πεις είναι πολύ νωρίς ακόμη...δεν μπορώ...γίνομαι σμπαράλια,,,κομμάτια,,,πονάω ...σε καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον απόλυτα...αλλά κάτι πρέπει να κάνεις ...όχι παθητική αποδοχή..Αυτός έτσι ε π έ λ ε ξ ε...Είναι σειρά σου να ε π ι λ έ ξ ε ι ς. Εύχομαι το καλύτερο!
σας παρακαλω πολυ μην ειστε απολυτοι.σας ικετευω μην μου γραφετε τετοια λογια γιατι με εχει παρει το παραπονο.
Ξέρεις, ίσως να είμαι απόλυτη, όπως λές...αν όμως καταφέρεις -πράγμα πολύ δύσκολο για όλους μας- να αποστασιοποιηθείς από την κατάσταση και να τα δεις λίγο..πολύ λίγο αντικειμενικά...σαν να συνέβαιναν ας πούμε σε μένα αυτά που εσύ βιώνεις...τότε ίσως να έβλεπες ότι μπορεί να είναι και έτσι, όπως τα έχουν πει και άλλοι ...Καλό είναι να ελπίζεις, αλλά φοβάμαι ότι αν τα ξαναβρείτε, τα πράγματα θα είναι κάθε φορά χειρότερα από την προηγούμενη (από προσωπική εμπειρία σου μιλώ).Τώρα καταλαβαίνω πώς κρέμεσαι από ένα τηλέφωνο...αλλά τι ωφελεί; Σημασία έχει το δια ταύτα:να πατήσεις εσύ στα πόδια σου.Το οφείλεις στον εαυτό σου...
Σόρρυ... αν δε θες, μπορούμε και να μην λέμε την άποψή μας....
Μπορεί και να μήν το δεί ποτέ. Δέν είναι υποχρεωμένος, ούτε μπορείς να εξαναγκάσεις κάποιον να το κάνει. Αν δέν προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις δέν θα δώσεις ποτέ στον εαυτό σου μιά ευκαιρία να γνωριστείς με κάποιον που μπορεί να δεί όσα βλέπεις εσύ
στη δική μου περίπτωση δεν αναγνωρίζει συγκεκριμένο λάθος ή συγκεκριμένα λάθη...αλλά αρκείται στο να λέει ..ναι βέβαια έχω κάνει λάθη (γενικά και αόριστα...που σημαίνει δεν αναγνωρίζει το τι, πως και γιατί των λαθών..)αλλά και αυτό για να επιρρίψει πάλι ευθύνες σε μένα..."εσύ έχεις κάνει τα χειρότερα"(!).Αυτά όλα κράτησαν ατελείωτα χρόνια... και εγώ επέρριπτα ευθύνες σχεδόν μόνο στον εαυτό μου ... τον δικαιολογούσα,ο΄πως λέει το Kerasi και ...αυτός συνέχιζε ακάθεκτος... με χειριζόταν κανονικά...και εγώ από εγωισμό δεν έβλεπα...γιατί απλά τον ήθελα και τον ...;;;στην πραγματικότητα όμως δεν τον βοήθησα ,τώρα όμως που έχω φύγει νομίζω ότι τον βοηθάω περισσότερο....
Το λάθος του που λες δεν ξέρω ούτε πότε ούτε αν θα το δει...ίσως ποτέ...ίσως κάποτε...τώρα πάντως , νομίζω...δύσκολα, γιατί δεν μπορεί να δει.Ειναι κι αυτό μια δυστυχία ...