Printable View
Είπες πώς κάνεις ψυχοθεραπεία σωστά;
Κοίταξε ως ένα άτομο έξω από αυτό, μου είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβω αλλά σε καμία περίπτωση δεν σε κρίνω.
Κάνω ερωτήσεις για να έρθω πιο κοντά σε αυτό που λες.
Άλλη ερώτηση: τον εαυτό τον διαλέγουμε; ή υπάρχει; Λες δεν θελω να είμαι αυτό που γέννησε η μητέρα μου. Από πότε το ένιωσες αυτό. Μήπως συνέβη κάτι τότε;
Ναι το ξερω πως ειναι δυσκολο,καταλαμβαινω.Εδω ανθρωποι που με ζουν τους ειναι δυσκολο,αν και σιγα σιγα αλλαζει.
Οσο για το αν το εαυτο μας τον διαλεγουμε η υπαρχει τι να σου πω;Βαση εμπειριας ξερω πως τιποτα δεν ειναι οπως ακριβως το βλεπουμε.Κατι πιο βαθυ υπαρχει και αυτο θα πρεπε να αναζηταμε.Ο εαυτος μου ειναι εκει,με ακολουθει,το σωμα ειναι που κανει την διαφορα.Ολα τα αλλα ειναι οπως ακριβως τα νιωθω και τα ζω.
Οχι οπως αναφερα και στο κειμενο που τιποτα δεν συνεβησε.Ολα κυλησαν ομαλα και στην παιδικη ηλικια και γενικα.Δεν ξερω ουτε και εγω ο ιδιος ποτε και πως.Ξερω μονο τι ηθελα και τι θελω και δεν ειναι μια φαση.Ειναι 8 χρονια τωρα..Ναι παρακολουθω μια ειδικο,μιλαμε κλπ.Βοηθησε πολυ.
αν μπορω να ρωτησω,
1. εχεισ σκεφτει την εγχειρηση αλλαγης φυλου;
επισης,
2. γιατι σε ενδιαφερει τοσο το πως σε βλεπουν οι αλλες-οι (\"δεν θελω να βλεπουν 2 ομοφυλοφιλα ατομα\");
3. για ποιο λογο ζητας να σε κρινουν (\"Ελπιζω να με κρινεται οπως πρεπει\");
δυσκολος ο δρομος σου. αλλα ποτε δεν ειναι ευκολη η αληθεια. :)
Την εχω σκεφτει,ομως με φοβιζει.Ειναι δυσκολη αποφασει και δεν θελω να αλλξει οσα καταφερα να αποκτησω.Ισως με αλλαξει κατα πολυ σαν ανθρωπο και αυτο δεν το θελω.Ετσι οπως καταφερα να ζησω καποια πραγματα ειναι μεγαλη πνοη για μενα.ΜΕ φοβιζει γενικοτερα αυτη η γεννηση,γιατι ειναι γεννηση.Οι οικογενεια μου δεν γνωριζει τιποτα και δεν ξερω κατα ποσο μπορω να τους κανω κατι τετοιο.
Με ενδιαφερει οχι τοσο οσο δειχνω.Ειναι στιγμες που θελω αναγνωρισει.Ξερεις ποσο ασχημο πραγμα ειναι να μην βλεπει τριτος οτι η κοπελα που καθεται διπλα σου ειναι η αγαπη της ψυχης σου;ποσο δυσκολο πραγμα ειναι να μην μπορεις να προφερεις ενα ονομα;να ακους συνεχως πραγματα που δεν σε αφορουν;Ειναι δυσκολο..
Να με κρινουν ναι..θελω να ξερω αν αυτο που νιωθω μπορει να υπαρξει,να το ξερουν ολοι.Αν υπαρχει καποιος που μπορει να συμπασχει μαζι μου.Κριση γενικοτερα..
Δυσκολος δρομος,μα το παλευεις.Με τον ενα η τον αλλο τροπο..
Άρα είσαι άντρας και αισθάνεσαι ερωτική έλξη μόνον για γυναίκες σωστά; Ας το πούμε έτσι καθαρά...οκ?
Ναι αυτο νιωθω εγω..ετσι ακριβως μπορεις να το πεις.Δεν το βλεπεις αυτο,αν και ενταξει ειναι καπως φανερο,αλλα ναι ας το πουμε ετσι..
Περπατωντας σου εχω στειλει μηνυμα προσωπικο,οταν θα μπορεσεις μου απαντας.Θα πρεπει να βγω τωρα.Ελπιζω να μην σας εχω μπερδεψει,ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον σας.Θα τα πουμε συντομα.
Γιατί μάλλον πιστεύει πως είναι άντρας κι όχι κορίτσι.Δεν ξέρω.Περίπλοκα τα πράγματα.Μια ερώτηση μόνο.Γιατί διαχωρίζεις τα ομοφυλόφιλα άτομα από εσένα;Μην ξεχνάς πως οι ομοφυλόφιλες γυναίκες ανεξαιρέτως νομίζω δεν θέλουν το σώμα στο οποίο γεννήθηκαν.Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο είναι \"Το δεύτερο φύλο\" της Simone de Beauvoir.Με συγκίνησε η λεπτομέρεια με την οποία ανέλυε τα πάντα.Μια πολύ αγαπημένη μου παλιά φίλη η οποία όποτε την έβλεπα με ηρεμούσε όσο κανείς άλλος ήταν ομοφυλόφιλη.Όταν άρχισα να την ρωτάω παραπάνω γι\' αυτό αισθάνθηκε ότι απειλείται και απομακρύνθηκε παρ\'ότι η ίδια μου είπε για την ομοφυλοφιλία της κι εγώ ήμουν διακριτικότατη.Τι να πω ρε παιδιά.Μην καταπιέζεστε όπως και να\'χει.Έτσι ή αλλιώς.Τα παιρετέρω θα στα πει η ψυχολόγος ή ψυχίατρος που επισκέφτεσαι.Quote:
Originally posted by kanenas
2. γιατι σε ενδιαφερει τοσο το πως σε βλεπουν οι αλλες-οι (\"δεν θελω να βλεπουν 2 ομοφυλοφιλα ατομα\");
Ακριβως γιαυτο με ενδιαφερει το τι βλεπουν οι αλλοι.
Διαχωριζω τον εαυτο μου απο τα ομοφυλοφιλα ατομα γιατι ναι δεν αγαπω το κορμι στο οποιο εχω,δεν μπορω να αποδεχτω την ταυτοτητα μου.Αυτο που ειμαι και η ειδικος που επισκεπτηκα εννοω οτι και τα ομοφυλοφιλα ατομα δεν αγαπανε το κορμι τους αλλα ισως δεν εχουν προβλημα με την ταυτοτητα τους.Αυτες ειναι απλα σεξουαλικα διαφερουν.Δεν ξερω ειναι περιπλοκα.Ισως μου ειναι τελικα πιο δυσκολο να εξηγησω ακριβως το πως νιωθω οτι ειμαι..
Το μην καταπιεζεστε φανταζει ευκολο..αλλα..ειναι δυσκολο.
Ευχαριστω παντως για την ανταποκριση και τις απαντησεις.
Η οικογένειά σου πώς και δεν έχει καταλάβει τόσα χρόνια αυτή τη διαφορετικότητά σου?
Αυτο δεν μπορω να το καταλαβω ουτε και εγω..Ειναι φορες που πιστευω οτι κατι μπορει να εχουν καταλαβει,αλλα και παλι.Ισως να εχουν καταλαβει κατι και απλα να μην θελουν να το παραδεχθουν η να μην θελουν αυτη την αποκαλυψη.Το μονο που ξερω ειναι οτι δεν μπορω να τους πω κατι τετοιο,δεν θελω να τους το κανω αυτο.Οσο εχω ακομη περιθωρια να το κρυβω το κανω.Οταν ερθει η στιγμη που πρεπει να το πω θα το πω αναγκαστηκα.Δεν με εχουν πιεσει ομως ποτε για τιποτα.Ουτε για την εμφανιση μου ουτε τιποτα.Εχουμε γερο δεσμο γενικως οικογενιακα
Ετσι ειναι Αφροδιτη,θελω την αγαπη,θελω τον ερωτα μα και την αναγνωριση.Ισως η αναγνωριση να μην ειναι τοσο σημαντικο οσο η αγαπη,μα μεσα απο αυτην χρειαζεσαι και την αναγνωριση.
Δινω,δινω οσα νιωθω γιατι ετσι κρατιεμαι σε εγρυγορση.Το οτι αγαπηθηκα και αγαπησα σημαινει πολλα και δεν σταματω μερα με την μερα να ευχαριστω οτι μου ερθει και φευγει γιατι νιωθω ευγνωμων πολλες φορες για ολα.Το οτι ανθρωποι με εχουν αποδεχτει αυτο ειναι πολυτιμο..
Μεσα ομως απο ολα αυτα μενει κατι πολυ βαθυ κι αυτο ειναι που με σκοτωνει..οτι παντα θα ειμαι μια σκια που περνα,δεν στεριωνω,κρυβομαι.Ομως ναι αυτοι που εχουν μπει βαθια μεσα μου και ειδα το ειναι πρεπει να με ενδιαφερουν,ομως και παλι,δεν σου ειναι αναγκη να γνωριζεις κοσμο και να ξερει το τι εισαι;Η μοναξια ερχεται συχνα και με επισκεπτεται.Πολλα εχω να πω..ομως ας μην το παρατραβησω.
Παλιοτερα πριν ανακαλυψω τι ακριβως νιωθω προσπαθησα να ζησω ετσι οπως με εφερε στον κοσμο η μητερα μου.Εκανα καποιες επαφες με το ανδρικο φυλο αλλα τιποτα,δεν ενιωθα τιποτα.Πιεστηκα να νιωσω κατι οτιδηποτα απλα γιατι φοβομουν αυτη την διαφορετικοτητα.
Οχι δεν ειχα καποια σοβαρη απορριψη,στο κατω κατω δεν με ενδιαφερε αυτο,δεν ενιωθα να ειμαι εγω.Απο το καιρο που αφησα ελευθερο τον εαυτο μου,εχω ζησει,εχω νιωσω.Ολα σε τοσο δυνατο βαθμο.Εχω πληγωθει αφανταστα μα και εχω πληγωσει.Ελπιζω να σου απαντησα.
ευχαριστω
Παιδιά μεταξύ μας αλλά πόσοι και πόσοι γονείς αγνοούν την ομοφυλοφιλία των παιδιών τους;Πόσοι και πόσοι δε λένε έχω τον κανακάρη μου που δεν έχει στεριώσει στα 35 σου σε σχέση και βρίσκουν χίλιες δικαιολογίες;Και πόσοι δεν εθελοτυφλούν σε ψήγματα που δίνει το παιδί για την διαφορετικότητά του;Quote:
Originally posted by Dalia
Η οικογένειά σου πώς και δεν έχει καταλάβει τόσα χρόνια αυτή τη διαφορετικότητά σου?
Νομίζω ότι οι transexual έχουν μια βασική διαφορά από τους ομοφυλόφιλους.Οι ομοφυλόφιλοι πάνε με ομόφυλα άτομα και αρκεί αλλά ο ψυχισμός τους παραμένει γυναικείος ή αντρικός.Οι transexual θέλουν να αλλάξουν την εικόνα τους.Αλλά αυτό που παρατήρησα είναι ότι παρά τις αλλαγές φύλου που πολλοί υφίστανται δεν είναι ικανοποιημένοι από την αλλαγή και μία γίνονται άντρες ,την άλλη γυναίκες αλλά και ότι ενώ ως γυναίκες είχαν σχέση με γυναίκες όταν γίνονται επιτέλους το πολυπόθητό τους όνειρο δηλαδή άντρες δεν σχετίζονται με γυναίκες τόσο όσο με ομοφυλόφιλους άντρες.Να\'ναι καλά η Oprah!!!!!!Είναι περίπλοκο το θέμα.Και θα το αφήσω εδώ μη δώσω κάτι παραπάνω το οποίο είναι και άσχετο......Καλή επιτυχία σ\'αυτό που διάλεξες να είσαι.Quote:
Originally posted by Alterego
Ακριβως γιαυτο με ενδιαφερει το τι βλεπουν οι αλλοι.
Διαχωριζω τον εαυτο μου απο τα ομοφυλοφιλα ατομα γιατι ναι δεν αγαπω το κορμι στο οποιο εχω,δεν μπορω να αποδεχτω την ταυτοτητα μου.Αυτο που ειμαι και η ειδικος που επισκεπτηκα εννοω οτι και τα ομοφυλοφιλα ατομα δεν αγαπανε το κορμι τους αλλα ισως δεν εχουν προβλημα με την ταυτοτητα τους.Αυτες ειναι απλα σεξουαλικα διαφερουν.Δεν ξερω ειναι περιπλοκα.Ισως μου ειναι τελικα πιο δυσκολο να εξηγησω ακριβως το πως νιωθω οτι ειμαι..
Μάλλον η ίδια τους απέρριπτε.Θα συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου.Όλοι θέλουμε να μας αγαπούν γι\'αυτό που είμαστε.Αλλά ακόμα και εμείς που δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με τη σεξουαλικότητά μας είναι πολλές φορές που αισθανόμαστε ότι οι άνθρωποι μας παρανοούν.Όταν διαφέρεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είσαι το επίκεντρο αρνητικών σχολίων.Το έχω βιώσει.Πληρώσα την διαφορετικότητά μου και προσπαθώ πλέον να την πληρώνω λιγότερο.Όταν δεν είσαι η μάζα αλλά κάτι άλλο από αυτό που έχω συνηθίσει να βλέπω ως μήνυμα από το έξω μου τότε με φοβίζεις.Αν είμαι έξυπνος εξερευνώ γιατί με φοβίζεις,αν όχι απλά σε κοροϊδεύω και τελειώνει η υπόθεση.Συνήθως-έτσι νομίζω- αποδέχεσαι κάτι στον άλλο που αναγνωρίζεις και στον εαυτό σου.Όταν αυτό που έχεις δεν το έχω δεν μπορώ να το καταλάβω.Αυτό δεν θα πρέπει να σου δημιουργεί στενοχώρια.(Το λέω και για εμένα αυτό μπας και καταφέρω μια μέρα να το κάνω βίωμα...χαχα)Σκέψου ότι με εγκατέλειψε ομοφυλόφιλη και όχι εγώ αυτή.(κι αυτό είναι που με πληγώνει ακόμα).Εγώ αποδέχτηκα την διαφορετικότητά της κι αυτή με έφτυσε.Οπότε δεν είναι μόνο ότι εμείς οι ετεροφυλόφιλοι απορρίπτουμε τους ομοφυλόφιλους αλλά και το αντίστροφο απλά δεν είναι τόσο διαδεδομένο και ισχύει το μότο \"Ο κόσμος δεν αποδέχεται τους ομοφυλόφιλους\".....Quote:
Originally posted by afroditi
Προσπάθησα να μπω στη θέση σου, αυτό που είδα είναι πως θέλεις την αγάπη όπως όλοι οι άνθρωποι, ότι διαφορετικότητα ή κανονικότητα και να έχουν. Θέλεις την αναγνώριση, έχεις έναν ιδιαίτερο εσωτερικό κόσμο και θες οι δικοί σου άνθρωποι να ενδιαφερθούν γιαυτόν και να προσπαθήσουν να τον μάθουν...Όμως αυτό ισχύει και σε μενα και στους άλλους, όλοι θέλουμε -έστω πολλοί- ψυχική επαφή όχι επιφανειακή, θέλουμε να μας αγαπήσουν γιαυτό που είμαστε, για το είναι κι όχι το φαίνεσθαι.Και το είναι έχει πολλές αντιφάσεις καθότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα πράγμα, είναι μια πολλαπλότητα ρευστή και σε διαρκή εξέλιξη. Έχεις αγαπηθεί είπες, και μόνο αυτό νομίζω ότι απαντά στις φοβίες σου και στην ανασφάλεια για αποδοχή.
Οι άνθρωποι που μπορούν να δουν το είναι σου να σ\'ενδιαφέρουν.Όσοι δεν μπορούν ή δε θέλουν, ας είναι περαστικοί..
Να ρωτήσω κάτι κι αν θες απαντάς..ως κορίτσι, είχες ποτέ βιώσει από το ανδρικό φύλο απόρριψη?